یکی از مسائلی که باعث می‌شود افراد در روابط فردی و اجتماعی، کمتر با مشکل روبه‌رو شوند، متعهد بودن به قول و وعده است. متعهدبودن باعث پایداری روابط می‌شود و نشان‌دهنده عزت‌نفس و مسؤولیت‌پذیری یک فرد است اما برخی افراد هستند که میزان پایبندی آنها به تعهد و قولی که می‌دهند، پایین است. این رفتار نوعی ناهنجاری اجتماعی محسوب می‌شود و درزمینه مالی، زمانی، رفتاری و ... رخ می‌دهد که هم در زندگی فردی و هم زندگی مشترک و زندگی شغلی و اجتماعی فرد نمود پیدا می‌کند.
متعهدبودن به این معناست که فرد مسؤولیت گفتار و وعده‌های خود را می‌پذیرد و می‌تواند با اطرافیان خود به‌درستی ارتباط کارآمد برقرار کند و اگر کاری به او محول شود به‌درستی انجام می‌دهد. اما افرادی که بدقول هستند به‌مرورزمان اعتبار خود را نزد اطرافیان از دست می‌دهند و کسی برای گفتار این افراد ارزش قائل نیست. ممکن است برخی بدقولی‌ها ناشی از پرمشغله‌بودن باشد که این مسأله نیز به مهارت مدیریت زمان و همچنین به مهارت نه‌گفتن و رفتار قاطعانه نیاز دارد. افراد بدقول ازلحاظ روان‌شناختی مدام
در حال دلیل‌تراشی هستند و ناگزیرند برای بدعهدی خود دلیل و بهانه بیاورند و از دروغ‌گفتن
نیز واهمه ندارند. همچنین ممکن است مسؤولیت‌پذیری پایین، اشتغال ذهنی، جزئی‌نگری، وسواس فکری، اختلالات شخصیتی، اضطراب یا نداشتن مهارت‌ عامل بدقولی این افراد باشد. چنانچه فرد ازلحاظ نگرشی مایل به خروج از بدقولی باشد، راحت‌تر مداخلات درمانی-شناختی در مورد او صورت می‌گیرد ولی درصورتی‌که فرد، با بدقولی مشکلی نداشته باشد، به‌سختی می‌توان به تغییر رفتار او امیدوار بود.