از امروز محدودیت‌ها در شهرهای قرمز و نارنجی اجرا می‌شود، درحالی‌که پس از اعمال سیاست‌های نادرست، شاهد افزایش تعداد ابتلا و بستری افراد مبتلابه بیماری کرونا بودیم.درواقع حالا که بیماری طغیان کرده و اپیدمی از کنترل خارج‌شده تازه تصمیم بر اعمال محدودیت‌ها گرفته‌شده است؛تصمیمی که می‌تواند مانند گذشته با شکست مواجه شود اگر محدودیت‌ها به‌درستی اجرا نشود و به‌طور منظم تحت پایش و نظارت قرار نگیرد. بازیگران اصلی اجراشدن اعمال محدودیت‌ها مردم، ارگان‌ها، نهادهای دولتی،  فرمانداری‌ها، شهرداری‌ها، نیروهای مسلح، صاحبان کارخانه‌ها و تولیدی‌ها و شرکت‌ها هستند.در14ماه گذشته فعالان نظام سلامت تلاش کردند تا بیماری را کنترل کنند. در این راه تمام سختی‌ها، فشارها و کمبودها را به جان خریدند و به‌تنهایی با ویروس کرونا مقابله کردند. اما نظام سلامت هیچ کشوری نمی‌تواند  با ویروس کرونا به‌تنهایی مقابله کند،چراکه برای کنترل بیماری بسیج همگانی نیاز است. سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی باوجود مواجهه اندک با ویروس، امروز دورکار شدند و کادر نظام سلامت که خسته‌اند و با حجم زیادی از ویروس مواجهند، باید کار کنند. پس در شرایط فعلی بهترین اقدام برای مقابله با بیماری و اجراشدن درست محدودیت‌ها این است که از توان ارگان‌ها و نهادهای دولتی، کارخانه‌ها و شرکت‌های تولیدی، شهرداری‌ها و فرمانداری‌ها استفاده شود. کارمندان دولت که از دولت حقوق می‌گیرند، می‌توانند برای اجرایی شدن محدودیت‌ها تلاش کنند. فرهنگ‌سازی، نظارت بر اجرایی شدن محدودیت‌ها، آموزش به مردم، پایش و غربالگری افراد مبتلا و در اختیار قرار دادن تجهیزات حمل‌ونقل می‌تواند کمک مناسبی به‌نظام سلامت در اجرایی شدن بدون کم‌وکاست محدودیت‌ها باشد.
درواقع همکاری همه بخش‌ها تنها راه مبارزه با طغیان اپیدمی در کشور است در غیر این صورت مانند 14ماه گذشته، محدودیت‌هایی اعمال خواهد شد که کمتر به آن عمل می‌شود. حالا زمان وضع قوانین و به کار گرفتن توان ارگان‌ها و نهادها برای مقابله با بیماری کروناست، چراکه نظام سلامت به‌تنهایی نمی‌تواند بحران کرونا را مدیریت کند.
 طبیعتا تعطیلی شهرها، پرهزینه‌ترین راه کنترل اپیدمی است. براساس نتایج تحقیقات به‌دست‌آمده با تعطیلی یک شهر، بیش از 20درصد درآمد اقتصادی آن کاهش می‌یابد.این در حالی است که تعطیلی یکی از راه‌های کنترل بیماری است، هرچند این روش به‌تنهایی نمی‌تواند تضمینی برای کاهش بیماری باشد.
قبل از تعطیلی سراسری باید برنامه‌ریزی همه‌جانبه صورت بگیرد. همچنین در دو هفته تعطیلی باید به این سؤال پاسخ داده شود که چه باید کرد؟ تعطیلی در زمان طغیان اپیدمی علت اصلی را از بین نمی‌برد، مگر این‌که کارهای پیشگیرانه، غربالگری در قالب طرح شهید سلیمانی و کنترل بیماری صورت بگیرد. پس اگر در زمان تعطیلی برنامه‌ریزی وجود نداشته باشد، بعد از پایان تعطیلات، ترمز موقت شیوع بیماری برداشته می‌شود و طغیان دوباره صورت می‌گیرد. بنابراین تعطیلی تنها راه مقابله با بیماری کرونا نیست و باید برنامه‌ریزی‌های همه‌جانبه برای کنترل و کاهش ابتلا به بیماری وجود داشته باشد.