ماه مبارک رمضان اساسا از حیث ماهیت و زمانی این ویژگی را دارد که در آن دل‌ها به خداوند متعال متوجه‌تر است. این توجه به واسطه اقتضائات زمانی، سبک زندگی و عوامل انسانی، در طول زمان بیشتر و کمتر می‌شود اما در این ماه مبارک عمومیت بیشتری پیدا می‌کند. این مساله آنجا اهمیت می‌یابد که انسان در دنیای امروز، به واسطه عوامل بسیاری که همه آنها را می‌توان ذیل عناوینی چون ظواهر دنیا یا مظاهر مدرنیته نامگذاری کرد، خیلی از مواقع از خالق فاصله گرفته است.
شیوع بیماری کرونا در جهان، به‌رغم رنج‌ها و مضیقه‌های بسیاری که با خود به همراه داشته، برکات یا به عبارت دقیق‌تر، دستاوردهایی نیز داشته است. نخستین دستاورد، یاد خداوند در دل‌های انسان‌هاست. این‌که انسان در هر جایگاه و با هر دیدگاه و سبک زندگی، چه سنتی و چه مدرن، چه بی‌سواد و عامی و چه دارای مدارج و مدارک بالا، به ناتوانی خود در برابر قدرت آفریدگارش اعتراف می‌کند، در این دوره روی داده است.
نکته دیگر، جلب توجه انسان‌های غافل از مرگ، به موقت بودن این عالم خاکی است. از این حیث می‌توان گفت انسان در روزگار کرونا، «مرگ‌باورتر» شده است. دستاورد سوم انسان در دوران کرونا، توجه هرچه بیشتر او به معنویت  به تعبیر مردمان با اعتقادات دیگر، توجه به عالم ماورا ست. از همین منظر است که مناجات، نیایش و مصادیق دیگر عبادت در دوران کرونا میان مردم بیشتر رایج شده است.
مردم، امروز و در دوران همه‌گیری بیماری دچار مضیقه هستند. این مضیقه لزوما مضیقه اقتصادی نیست. مضیقه سلامت، نفس کشیدن، سنت‌هایی چون افطاری دادن و به مراسم افطاری رفتن، شرکت در جلسات دعا و مناجات، همگی سبب شده مردم قدری اندوهگین و دل‌شکسته باشند. از طرفی خداوند خود فرموده من همنشین دل‌های شکسته هستم. وقتی از این زاویه به ماه رمضان امسال بنگریم، متوجه خواهیم شد دل‌شکستگی مردم در این ماه مبارک، آنان را به خدا نزدیک‌‌تر خواهد کرد و در حقیقت آمادگی آنها برای ارتباط با خدا در ماه مبارک رمضان بیشتر خواهد شد. من معتقدم به‌رغم این‌که سال گذشته نیز در ماه مبارک، درگیر این بیماری بودیم، اما ماه رمضان امسال میزان آمادگی مردم برای ارتباط با حضرت حق بیشتر از سال گذشته است؛ چرا که این دل‌شکستگی نسبت به گذشته بیشتر شده است. شاید همین نکته را بتوان امتیاز رمضان امسال نسبت به رمضان‌های سال‌های گذشته دانست.