printlogo


مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به پرسش‌های جام‌جم درباره ابهام‌های اجرای طرح ادغام‌ موسسات تابعه این وزارتخانه پاسخ می‌گوید
70 نفر منشی می‌خواهیم چه كار؟
آخر هفته گذشته، بحث‌‌ها درباره چگونگی انحلال چند موسسه زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ادغام آنها در چند موسسه دیگر به اوج خود رسید؛ طرحی كه البته اهالی وزارتخانه طی آن اصرار دارند به جای كلیدواژه‌های «انحلال» و «ادغام» از واژه «تجمیع» استفاده كنند و بگویند طرح تجمیع و ادغام موسسات تابعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. همان روز، یعنی پنجشنبه 31 مرداد، گزارشی در همین صفحه 10 جام‌جم منتشر و طی آن چند پرسش را كه محصول رصد چند تناقض در شیوه اجرای طرح بود، مطرح كردیم. در لحظه‌های پایانی صفحه‌آرایی آن گزارش، توانستیم با همایون امیرزاده كه مشاور وزیر و مدیر مركز اطلاع‌رسانی و روابط‌عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، گفت‌وگو كنیم و پرسش‌های مطرح‌شده در آن گزارش را با این مدیر همواره پاسخگو در میان بگذاریم. همان شب، خود آقای وزیر هم به تلویزیون آمد و طی گفت‌وگوی مفصلی درباره مسائل مختلف مربوط به وزارتخانه متبوعش حرف زد. نتیجه گفت‌وگو با امیرزاده همراه با بخشی از حرف‌های سیدعباس سیدصالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیش روی شماست.


گفته شده در موسسه تازه‌ای كه از تجمیع سه موسسه در معاونت فرهنگی شكل خواهد گرفت، حتما از مدیران قبلی استفاده نمی‌شود...
البته این را در نظر داشته باشید كه طرح مورد اشاره در معاونت فرهنگی هنوز در مرحله مقدماتی است.از این رو، انتخاب فرد جایگزین هم هنوز مطرح نشده است.
اما محسن جوادی، معاون فرهنگی وزیر فرهنگ گفته برای انتخاب مدیر موسسه تازه‌ای كه با انحلال سه موسسه تابعه پیشین آغاز به كار خواهد كرد به جمع‌بندی رسیده‌اند و فرد انتخاب شده در شمار هیچ كدام از مدیران فعلی این سه موسسه نخواهد بود.
آنچه اولویت تجمیع است، اصلاح ساختار است.
به هر حال این‌كه مدیر موسسه تازه زیرمجموعه معاونت فرهنگی، انتخاب‌شده و این انتخاب از مدیران از سه موسسه پیشین نخواهد بود، نكته‌ای است كه معاون فرهنگی بر آن تاكید داشته است. سوال این‌جاست كه چرا نباید از مدیران پیشین استفاده كرد؟ به هر حال برای این‌كه آنها در این چند سال تجربه كسب كنند، هزینه شده. چرا با چنین تاكیدی گفته می‌شود حتما از آنها استفاده نخواهد شد. مگر آنها چه كرده‌اند؟
در كارگروه مرتبطی كه طرح‌های تخصصی را بررسی می‌كند، انتخاب فرد جایگزین مطرح نبوده است. در هیچ یك از طرح‌ها چنین بحثی در اولویت نیست. البته این، جزو اختیارات معاون فرهنگی است كه برای مدیر موسسه متبوعش، شاخص‌ها و استانداردهای مد نظرش را منظور كند. اما در اولویت نخست آنچه ما دنبال می‌كنیم، انتخاب فرد برای مدیریت، مطرح نیست. مهم این است كه پس از سال‌ها، روندی را كه حالا همه می‌دانیم هزینه‌زاست، اصلاح كنیم.
درست... اما تاكید معاون فرهنگی بر این‌كه از مدیران قبلی استفاده نشود، عجیب است... بنابراین شما چنین تاكیدی را رد می‌كنید؟
این‌ را كه چرا چنین تاكیدی هست، باید از خود آقای جوادی بپرسید.
دلایل متعددی در رابطه با طرح ادغام ذكر شده، اما به‌زعم شما مهم‌ترین ضرورت اجرای این طرح چیست؟
ما 36 موسسه تابعه در مجموعه وزارتخانه داریم؛ حساب كنید اگر هر یك از این موسسات پنج هیات‌مدیره داشته باشد، 180 نفر عضو هیات مدیره خواهیم داشت. این 36 موسسه، 36 مدیرعامل دارند و اگر هر یك دو منشی داشته باشند، بیش از 70 نفر، مدیر دفتر داریم. به اینها اضافه كنید بسیاری از ساختمان‌های پراكنده و اموال غیرمنقول را. ما می‌توانیم با تجمیع اینها به بهره‌وری برسیم و هزینه‌های بالاسری را كاهش دهیم. اینها در جاهای دیگر می‌توانند بیشتر كارساز باشند. بسیاری از این موسسات بنا به ضرورت‌هایی سال‌ها پیش شكل گرفته‌اند. ما حالا بررسی كرده‌ایم كه این ضرورت‌ها هنوز وجود دارند یا نه. دگرگونی‌های فرهنگی و وظایف جدید، كاركرد بسیاری از این موسسه‌ها را مخدوش كرده است. ما فراموش كرده‌ایم كه چرا فلان موسسه آن موقع شكل گرفته. بنا بر مفاد طرح تحول ساختار نظام اداری كشور، اقتضا می‌كند ما هم به منظور كاهش هزینه‌ها و هم افزایش بهره‌وری، بدنه‌مان را كوچك كنیم، آن هم در شرایط كنونی كه به لحاظ اقتصادی كشور در مضیقه است. ما با كمك این تجمیع باید به آرایشی جدید مبتنی بر ضروریات و شرایط امروز برسیم.
طرح تجمیع و ساماندهی یا همان ادغام به عنوان مصوبه‌ای از سوی دولت به دست شما رسیده است؟
در ساختار كلی سیاست‌های دولت، همواره الزام به كوچك‌سازی وجود داشته است. اما آنچه در وزارت فرهنگ اجرا می‌شود از پنج سال پیش تشخیص داده شده. بارها در این مدت، مطرح شده و متوقف شده است، اما حالا همتی بزرگ برای اجرای آن شكل گرفته است و امیدواریم زودتر به اجرا برسد.
گفته شده معیشت شاغلان در موسساتی كه منحل می‌شوند به خطر نخواهد افتاد. خب اگر قرار بر تعدیل نیرو نیست، پس چه چیزی قرار است چابك شود؟ این ایده با اساس اجرای طرح در تناقض نیست؟
باید بپذیریم تعدد نیروها در بخش‌های مختلف، باعث افزایش هزینه‌های بالاسری بوده است. امروز، وزارت فرهنگ ساختارهای متنوعی پیدا كرده، بنابراین منابع انسانی نیز باید به فراخور این ساختارهابه لحاظ دانش‌های فنی ارتقا پیدا كنند. كارمندان 30سال است در وظایف دیوانی خود متوقف مانده‌اند و این حق‌شان نیست. باید مسیر ارتقای شغلی آنها را با آموزش فراهم كنیم. با مدیریت منابع می‌توانیم بدون حذف، به بهره‌وری برسیم.
موسساتی كه با انحلال موسسات پیشین شكل می‌گیرند به لحاظ ساختاری چه تفاوتی خواهند داشت؟
البته به جای انحلال بگوییم تجمیع. اولا عملكردشان متناسب با نیاز امروز فضای فرهنگی و هنری خواهد بود. دوما بر جهت كاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی حركت خواهند كرد. سوما بخشی از وظایفی كه بخش خصوصی فعلا می‌تواند انجام بدهد مورد توجه قرار می‌گیرد. مهم‌تر از همه، شأنیت وزارت فرهنگ با این آرایش، شأنیتی مبتنی بر نظارت عالیه و حمایت و سیاستگذاری خواهد بود.