عناوین صفحه
نسخه PDF
بر اساس تاریخ
- شماره : 5725
- ۱۶ مرداد ۱۳۹۹
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
درا حوالات نوجوان‌ها و جوان‌هایی مثل شما که در نوجوانه قلم میزنندیک روز در حلقه نورندان
به نام حضرت دادار، صاحب عالم اسرار و داننده نهان و آشکار، تقریر می کنیم به بهانه روز خبرنگار. شکر و سپاس فراوان، به عدد ستاره آسمان و برگ درختان و قطرات باران که این همه یاران نیکو به من عطا فرمود و اینک در آستانه نشر شماره بیست و دوم نوجوانه هستیم با این عزیزان.
لکن یاوران نوجوانه بیش از این جمع هستند که در این مجال از آنها یادشده است و فی المثل همین دو بزرگوار، «فاطمه رحیمی» و «فاطمه رضوانی فر» که در تصویر هستند و کلامی درباره ایشان مرقوم ننموده ایم. علی ای حال، این چند سطر را هم به رسم شکرانه ، به قلمی خالصانه، در میانه نوجوانه رقم زدیم و بر ما ببخشایید اگر دایره لغاتش را همه نمی دانید که این نیز فرصتی است برای کشفی تازه برای شما بزرگواران. انشاالله. کوچک شما، حسین شکیب راد
حکیم‌الحکما
آن طنزپرداز علی الاطلاق، نویسنده روباه و زاغ، ازعشاق تاریخ و ادبیات تا خرتناق، آن سپهر بر زمین اوفتاده، آن از شنبه تا جمعه در جادّه، سید سپهر جمعه‌زاده. گویند علاقه‌مندی وی به تاریخ بشریت، ریشه در ادبیات داشت. لکن از آن زمان که با مرشدی حکیم، در مکتبخانه خود آشنا گردید و نقدهای پندآموز وی را زیر مرقومه‌های بی نمک خویش خواند، سخن فرسایی و قلم پراکنی را جدی گرفت. خود معترف است که ناگاه دیده باز کرد و دریافت پایبندِ رشته‌ای شده است با سری دراز و انتهایی نامعلوم به نام «علوم انسانی» که دغدغه ای است برای تمام اعصار و قرون و سرش درد گرفته است برای غور در این اقیانوس لایتناهی.
تا آنکه گذرش به بوستان «نوجوانه» اوفتاد و دست در دست حکیمی نابخرد نهاد و ماجراهای این مرد نابهنجار را به رشته تحریر درآورد، دیوانه وار!
با این همه دعای این روزهایش برای خود و دوستانش این است: داشتن شرافت قلم، صداقت زبان و رسالت سخن.
علاف‌الدوله
آن مبارز دنیای توهم، آن همیشه اهل تبسم، آن جوگیر عالم وجود، آن یکیِ اول قصه‌هاکه هرگز نبود، هم او که وی را گفتند چقدر کاربلدی، پیرکننده سردبیر، امین محمداحدی.
وی را مسؤولیت‌های متعددی حواله کردند که از پس هیچ کدام به اندازه این پسین برنیامد. گرچه این مسؤولیت آخر را جز خودش کسی با خبر نبود! او مانند «خانواده رجبی» و «جهانبخش سفیدکمر» در تیتراژ تمام فعالیت‌های نوجوانه به چشم می‌آمد. لکن خودش نیز نمی‌دانست چرا. با این حال، تصویر چشم چشم دو ابرو، دماغ و دهن یک گردوی او را می‌شود در کنار تمامی‌مصاحبه‌هایافت. خدایش بیامرزاد که پشت کارش زیاد است و دعا کنیم که از پشت کار بیرون آید، قایم موشک وار!
صدیق‌المعانی
آن نویسنده صادق، آن پژوهنده حاذق، آن از دو جهان فارق، آن قربانی ثانی، آن خلاق المعانی، داننده هرچه تو ندانی، جناب پیروقت، محمدصادق امانی.
وی را نقشی عظیم در پیدا نمودن سر کلاف نوجوانه بود. در وصف او آورده‌اند که اغلب در سکوت بود و باقی اوقات را هم سعی می‌کرد چیزی نگوید. و او از آن دسته افرادی بود که «عیب و هنرش نهفته باشد» را دوست داشت.
صابون تفکر او به تن تمامی مقالات علمی و غیرعلمی نوجوانه، خورده بود. و این کار توان او را به طور کامل برده بود. اما همچنان بر تارک نشریه می‌درخشید و پژوهش‌هارا روشن می‌نمود، مسعود روشن پژوه وار!
سفیرالممالک
از اهالی قلمرو نوجوانه، آن یار جاوادنه، نویسنده بی بهانه، رنجور در نوشتار، مشتاق بی اختیار، سرکار علیه فاطمه زارع کار. کودکی خویش را چنان در املش زیست که هم اکنون نیز در همان بلاد می‌زیَد! و این املش بلدیه‌ای است در شمال ایران و از توابع گیلان.
وی از پیشتازان عضویت در مجامع شهری، ملی، بین قاره ای و بین المللی و فراتر از آن بود. در مورد او آورده‌اند که «بسیار سفر باید» را انجام می‌داد. فلذا آنچه از او می‌بینیم تنها بخشی از وی است که پخته اما نسوخته اولین بار با انشای «تابستان خود را چگونه گذراندید» پا به عرصه قلم نهاد و تا به امروز نیز پایش را از عرصه بیرون نکشیده است.
قائم مقام تهرانی
آن شمشیر همیشه در غلاف، نویسنده حرّاف کلاف، آن تصمیم‌گیر تصمیم های پایانی، که به نوجوانه داده سر و سامانی، سختگیر کبیر، زهرا قربانی.
آورده‌اند که روزی گذرش به محله جمشید افتاد و جام او را دید و با خودش گفت چرا شباب بلاد من باید از این جام محروم باشند. فلذا با صاحبان آن جام جم، مصاحبت نمود و عاقبت مهر تایید آن مرد خاکی اما سماواتی، دارنده نیکویی‌های ذاتی، شیخ اجل مهدی عرفاتی را نیز گرفت و نوجوانه از پس کوه تلاششان برآمد، خورشیدوار!
نقل است که هم‌کیشان وی در این جریده، ساعتی از فرمایشات وی آسوده نزیسته اند، چنانکه دل از خود برگرفته‌اند و تنها به رسالتی که بر دوششان گذاشته است مشغولند، بی کاهلی.
کریم اصفهانی
آن نویسنده غائب و حاضر، آن بر صفحه «یکی مثل ما» ناظر، آن عاشق ادبیات و متنفر از شیمی، بدون دندان‌های سیمی، سرکار علیه، فاطمه کریمی.
وی مانند تمامی اهل بلاد خویش یعنی آن نصفه جهان، آن بلاد فخر زمین و زمان، شهر نوجوان‌خیز اصفهان، در مهمان‌نوازی بی‌رقیب بود و در رفاقت بسی دست به جیب بود و هرگز دستش را از جیبش در نمی آورد.
وی اصوات زیادی را مستمع بود و هیچ کس را یارای مقابله با متون سرشار از ایرادات سهوی وی نبود. لکن به شدت با «زحمت» مشکل داشت. و از همان ابتدا که وارد تیم نوجوانه شد، دائم زحمت می‌کشید. آنقدر که برای هیچ کس زحمت سالم باقی نمانده بود؛ کوزت وار!
ملک‌الشعرا
آن عطیه الهی، آن دریای شعر را ماهی، آن گمشده در خیالات لایتناهی، آن مشدد آخرو وسط و اوّل، پاکدخت، عطیّه ضرّابی اوّل.
وی در سحرگاه یکی از روزهای یکی از ماه‌های یکی از سال‌هابه دنیا آمد. و در شامگاه یکی از روزهای یکی از ماه‌های یکی از سال‌هادار فانی را وداع خواهد گفت. لکن در این میانه تمام تلاش خویش را بر این نهاده است که در عالم شعر و نثر و نظم و نطق و کلام و چندتای دیگر از همین دست، خودی بنمایاند.
پرونده آثار او بسیار سیاه است. چون عادت دارد همه مطالب خویش را با قلم سیاه بر صفحه سپید جاری سازد. در وصف قلم خویش چنین گفته است که: «وقتی می‌نویسم ، امید از سرِ مداد سُر می‌خورد و آسمان آبی‌تر می‌شود.»
و دهان ما از این توصیف کاملا باز مانده است؛ غاروار!
طویل‌الادبا
آن از رو برنده سرو و چنار، آن قد بلند آشنایان و اغیار، نویسنده هر رنج و زخم و درد، آن بزرگمرد، امیرحسین علی‌نیافرد.
وی بی اغراق از روز الست در کنار نوجوانه بود. حتی آن روز که نوجوانه نبود، او بود. در نسخ خطی آورده‌اند که در روز تقسیم سهم نوجوانه، او به تعداد همه سهم‌هازنبیل گذاشته بود تا جایی که او را سلطان زنبیل نیز می‌خواندند چرا که چیزی از سهم نوجوانه به او نرسید. لکن بی انصافی است که نگوییم این روحیه را اکنون صبح پنجشنبه‌های هر هقته در مقام خرید جریده خودمان از دکه‌های جراید بر عهده دارد.
از وی چند اثر کوچک و بزرگ در نوجوانه به نثر در آمده است. اما رابطه او با مصاحبه بهتر از رابطه اش با سایر موجودات است، بدون هرگونه وار!
عطار کرمانی
آن گنج عالم عزلت، اهل شوکت و فرصت و دولت، آن رباینده گوی مهلت، در نویسندگی و کتابت. گویند که وی را بود اخلاق‌های عجیب و غریبی، سیمرغ قاف کرمان، امیر علی حبیبی. آورده‌اند که او را دوسه رفیق بیش نبود و آن که بود هم رسم و هم کیش نبود!
روزی اصحاب قلم او را گفتند: چرا در هاتف همراه خویش آن اندازه محتوا چپانده ای و مصورات خویش را به این و آن رسانده ای؟!
وی گفت: زیرا.
و جمله یارانش جان به جان آفرین تسلیم نمودند. و شاید همین خبط او بود که باعث گردید سالی را در زندان «پشت کنکور» بخسبد؛ خرگوش‌وار! لکن در همین زمان تمام توان خویش را برای قلم فرسایی در نوجوانه سپری نمود.
مرزبان‌نامه
آن مرزبان وسائل الاعلام، آن کنکورده نافرجام، آن پدیده خواص و عوام، دارنده نشان زرین سواد رسانه و تمام. شهروند بلاد تهران، به‌هم ریزنده زمین و زمان، امیرحسین مرزبان.
گویند وی ریاضتی بیش در رشته ریاضی کشید و عاقبت ناراضی از زمانه راهی روضه رضوان گردید. لکن پیش از وقوع واقعه، چند سطری را هم در یکی از عمودهای موجود در نوجوانه، تقریر نمود تا نامی نیک از او برای آیندگان به یادگار بماند. و روی جلد کتابی که از خاطراتش مانده نوشته است:
«مرزبان! مرد نکونام نمیرد هرگز.» اما روی کلمه نکونام خط کشیده بود زیرا وی پرسپولیسی دوآتشه بود.
عکاس باشی
آن خالق تصویرهای جمیل، آورنده هزار و یک دلیل، آن به اصول و قواعد پایبند، آن به بلاد تهران شهروند، احمد قجاوند.
وی را نقل است که هیچ نقلی درباره وی وجود نداشت. تا آنکه خویش تصمیم گرفت نقلی از خود به رشته تحریر درآورد. لکن جمله اهل هنر او را به افکندن تصویر از چهره مردمان می شناختند و از قلم توانمند و ذهن هوشمند وی، کسی را آگاهی نبود.
پس تا جریده نوجوانه را یافت سجده شکری نمود و در کنار همان هنر پیشین که مرقوم کردن تصویر بود، به معرفی کتب، افالمه (جمع فیلم!!) و بازیجات پرداخت. و در این میانه هزار و یک کار دیگر نیز بر عهده گرفت تا پهلوانی خویش به رخ کشد، پوریای ولی وار!
استادالکاتبین
مخدره ای تهرانی، پدیدآورنده آثار در فصل‌های بارانی، آن خواننده آثار آشکارا و نهانی، آن بلبل‌زبان غیرعادی، زهرای اوستادی (در برخی نسخ:استادی). وی از کودکی بزرگ شد و باری چنانچه مانعی نبود، تاکنون بیش از چهل جلد از آثار خویش را به منصه ظهور می‌رساند، کی جی رولینگ وار!
در شرح وی آمده است که به تمام فنون و علومی که با واژه «کار» رابطه عمیق داشت، علاقه‌مند بود. از «کارگردانی» و «کار آفرینی» گرفته تا برگزاری «کارگاه‌های انگیزشی» و حتی همکاری با «دزدان دریایی کارائیب»!!!
او را مسؤولیت‌های چندی بود. اما در این میانه دلش با گردآوری و انتخاب آثار منتخب و تالیف آثار معلوفه (در برخی نسخ: مألوفه) گره خورده بود. و از قدیم گفته‌اند که علف باید به دهن ... ؛ بگذریم.
آن طنزپرداز علی الاطلاق، نویسنده روباه و زاغ، ازعشاق تاریخ و ادبیات تا خرتناق، آن سپهر بر زمین اوفتاده، آن از شنبه تا جمعه در جادّه، سید سپهر جمعه‌زاده. گویند علاقه‌مندی وی به تاریخ بشریت، ریشه در ادبیات داشت. لکن از آن زمان که با مرشدی حکیم، در مکتبخانه خود آشنا گردید و نقدهای پندآموز وی را زیر مرقومه‌های بی نمک خویش خواند، سخن فرسایی و قلم پراکنی را جدی گرفت. خود معترف است که ناگاه دیده باز کرد و دریافت پایبندِ رشته‌ای شده است با سری دراز و انتهایی نامعلوم به نام «علوم انسانی» که دغدغه ای است برای تمام اعصار و قرون و سرش درد گرفته است برای غور در این اقیانوس لایتناهی.
تا آنکه گذرش به بوستان «نوجوانه» اوفتاد و دست در دست حکیمی نابخرد نهاد و ماجراهای این مرد نابهنجار را به رشته تحریر درآورد، دیوانه وار!
با این همه دعای این روزهایش برای خود و دوستانش این است: داشتن شرافت قلم، صداقت زبان و رسالت سخن.
علاف‌الدوله
آن مبارز دنیای توهم، آن همیشه اهل تبسم، آن جوگیر عالم وجود، آن یکیِ اول قصه‌هاکه هرگز نبود، هم او که وی را گفتند چقدر کاربلدی، پیرکننده سردبیر، امین محمداحدی.
وی را مسؤولیت‌های متعددی حواله کردند که از پس هیچ کدام به اندازه این پسین برنیامد. گرچه این مسؤولیت آخر را جز خودش کسی با خبر نبود! او مانند «خانواده رجبی» و «جهانبخش سفیدکمر» در تیتراژ تمام فعالیت‌های نوجوانه به چشم می‌آمد. لکن خودش نیز نمی‌دانست چرا. با این حال، تصویر چشم چشم دو ابرو، دماغ و دهن یک گردوی او را می‌شود در کنار تمامی‌مصاحبه‌هایافت. خدایش بیامرزاد که پشت کارش زیاد است و دعا کنیم که از پشت کار بیرون آید، قایم موشک وار!
صدیق‌المعانی
آن نویسنده صادق، آن پژوهنده حاذق، آن از دو جهان فارق، آن قربانی ثانی، آن خلاق المعانی، داننده هرچه تو ندانی، جناب پیروقت، محمدصادق امانی.
وی را نقشی عظیم در پیدا نمودن سر کلاف نوجوانه بود. در وصف او آورده‌اند که اغلب در سکوت بود و باقی اوقات را هم سعی می‌کرد چیزی نگوید. و او از آن دسته افرادی بود که «عیب و هنرش نهفته باشد» را دوست داشت.
صابون تفکر او به تن تمامی مقالات علمی و غیرعلمی نوجوانه، خورده بود. و این کار توان او را به طور کامل برده بود. اما همچنان بر تارک نشریه می‌درخشید و پژوهش‌هارا روشن می‌نمود، مسعود روشن پژوه وار!
سفیرالممالک
از اهالی قلمرو نوجوانه، آن یار جاوادنه، نویسنده بی بهانه، رنجور در نوشتار، مشتاق بی اختیار، سرکار علیه فاطمه زارع کار. کودکی خویش را چنان در املش زیست که هم اکنون نیز در همان بلاد می‌زیَد! و این املش بلدیه‌ای است در شمال ایران و از توابع گیلان.
وی از پیشتازان عضویت در مجامع شهری، ملی، بین قاره ای و بین المللی و فراتر از آن بود. در مورد او آورده‌اند که «بسیار سفر باید» را انجام می‌داد. فلذا آنچه از او می‌بینیم تنها بخشی از وی است که پخته اما نسوخته اولین بار با انشای «تابستان خود را چگونه گذراندید» پا به عرصه قلم نهاد و تا به امروز نیز پایش را از عرصه بیرون نکشیده است.
قائم مقام تهرانی
آن شمشیر همیشه در غلاف، نویسنده حرّاف کلاف، آن تصمیم‌گیر تصمیم های پایانی، که به نوجوانه داده سر و سامانی، سختگیر کبیر، زهرا قربانی.
آورده‌اند که روزی گذرش به محله جمشید افتاد و جام او را دید و با خودش گفت چرا شباب بلاد من باید از این جام محروم باشند. فلذا با صاحبان آن جام جم، مصاحبت نمود و عاقبت مهر تایید آن مرد خاکی اما سماواتی، دارنده نیکویی‌های ذاتی، شیخ اجل مهدی عرفاتی را نیز گرفت و نوجوانه از پس کوه تلاششان برآمد، خورشیدوار!
نقل است که هم‌کیشان وی در این جریده، ساعتی از فرمایشات وی آسوده نزیسته اند، چنانکه دل از خود برگرفته‌اند و تنها به رسالتی که بر دوششان گذاشته است مشغولند، بی کاهلی.
کریم اصفهانی
آن نویسنده غائب و حاضر، آن بر صفحه «یکی مثل ما» ناظر، آن عاشق ادبیات و متنفر از شیمی، بدون دندان‌های سیمی، سرکار علیه، فاطمه کریمی.
وی مانند تمامی اهل بلاد خویش یعنی آن نصفه جهان، آن بلاد فخر زمین و زمان، شهر نوجوان‌خیز اصفهان، در مهمان‌نوازی بی‌رقیب بود و در رفاقت بسی دست به جیب بود و هرگز دستش را از جیبش در نمی آورد.
وی اصوات زیادی را مستمع بود و هیچ کس را یارای مقابله با متون سرشار از ایرادات سهوی وی نبود. لکن به شدت با «زحمت» مشکل داشت. و از همان ابتدا که وارد تیم نوجوانه شد، دائم زحمت می‌کشید. آنقدر که برای هیچ کس زحمت سالم باقی نمانده بود؛ کوزت وار!
ملک‌الشعرا
آن عطیه الهی، آن دریای شعر را ماهی، آن گمشده در خیالات لایتناهی، آن مشدد آخرو وسط و اوّل، پاکدخت، عطیّه ضرّابی اوّل.
وی در سحرگاه یکی از روزهای یکی از ماه‌های یکی از سال‌هابه دنیا آمد. و در شامگاه یکی از روزهای یکی از ماه‌های یکی از سال‌هادار فانی را وداع خواهد گفت. لکن در این میانه تمام تلاش خویش را بر این نهاده است که در عالم شعر و نثر و نظم و نطق و کلام و چندتای دیگر از همین دست، خودی بنمایاند.
پرونده آثار او بسیار سیاه است. چون عادت دارد همه مطالب خویش را با قلم سیاه بر صفحه سپید جاری سازد. در وصف قلم خویش چنین گفته است که: «وقتی می‌نویسم ، امید از سرِ مداد سُر می‌خورد و آسمان آبی‌تر می‌شود.»
و دهان ما از این توصیف کاملا باز مانده است؛ غاروار!
طویل‌الادبا
آن از رو برنده سرو و چنار، آن قد بلند آشنایان و اغیار، نویسنده هر رنج و زخم و درد، آن بزرگمرد، امیرحسین علی‌نیافرد.
وی بی اغراق از روز الست در کنار نوجوانه بود. حتی آن روز که نوجوانه نبود، او بود. در نسخ خطی آورده‌اند که در روز تقسیم سهم نوجوانه، او به تعداد همه سهم‌هازنبیل گذاشته بود تا جایی که او را سلطان زنبیل نیز می‌خواندند چرا که چیزی از سهم نوجوانه به او نرسید. لکن بی انصافی است که نگوییم این روحیه را اکنون صبح پنجشنبه‌های هر هقته در مقام خرید جریده خودمان از دکه‌های جراید بر عهده دارد.
از وی چند اثر کوچک و بزرگ در نوجوانه به نثر در آمده است. اما رابطه او با مصاحبه بهتر از رابطه اش با سایر موجودات است، بدون هرگونه وار!
عطار کرمانی
آن گنج عالم عزلت، اهل شوکت و فرصت و دولت، آن رباینده گوی مهلت، در نویسندگی و کتابت. گویند که وی را بود اخلاق‌های عجیب و غریبی، سیمرغ قاف کرمان، امیر علی حبیبی. آورده‌اند که او را دوسه رفیق بیش نبود و آن که بود هم رسم و هم کیش نبود!
روزی اصحاب قلم او را گفتند: چرا در هاتف همراه خویش آن اندازه محتوا چپانده ای و مصورات خویش را به این و آن رسانده ای؟!
وی گفت: زیرا.
و جمله یارانش جان به جان آفرین تسلیم نمودند. و شاید همین خبط او بود که باعث گردید سالی را در زندان «پشت کنکور» بخسبد؛ خرگوش‌وار! لکن در همین زمان تمام توان خویش را برای قلم فرسایی در نوجوانه سپری نمود.
مرزبان‌نامه
آن مرزبان وسائل الاعلام، آن کنکورده نافرجام، آن پدیده خواص و عوام، دارنده نشان زرین سواد رسانه و تمام. شهروند بلاد تهران، به‌هم ریزنده زمین و زمان، امیرحسین مرزبان.
گویند وی ریاضتی بیش در رشته ریاضی کشید و عاقبت ناراضی از زمانه راهی روضه رضوان گردید. لکن پیش از وقوع واقعه، چند سطری را هم در یکی از عمودهای موجود در نوجوانه، تقریر نمود تا نامی نیک از او برای آیندگان به یادگار بماند. و روی جلد کتابی که از خاطراتش مانده نوشته است:
«مرزبان! مرد نکونام نمیرد هرگز.» اما روی کلمه نکونام خط کشیده بود زیرا وی پرسپولیسی دوآتشه بود.
عکاس باشی
آن خالق تصویرهای جمیل، آورنده هزار و یک دلیل، آن به اصول و قواعد پایبند، آن به بلاد تهران شهروند، احمد قجاوند.
وی را نقل است که هیچ نقلی درباره وی وجود نداشت. تا آنکه خویش تصمیم گرفت نقلی از خود به رشته تحریر درآورد. لکن جمله اهل هنر او را به افکندن تصویر از چهره مردمان می شناختند و از قلم توانمند و ذهن هوشمند وی، کسی را آگاهی نبود.
پس تا جریده نوجوانه را یافت سجده شکری نمود و در کنار همان هنر پیشین که مرقوم کردن تصویر بود، به معرفی کتب، افالمه (جمع فیلم!!) و بازیجات پرداخت. و در این میانه هزار و یک کار دیگر نیز بر عهده گرفت تا پهلوانی خویش به رخ کشد، پوریای ولی وار!
استادالکاتبین
مخدره ای تهرانی، پدیدآورنده آثار در فصل‌های بارانی، آن خواننده آثار آشکارا و نهانی، آن بلبل‌زبان غیرعادی، زهرای اوستادی (در برخی نسخ:استادی). وی از کودکی بزرگ شد و باری چنانچه مانعی نبود، تاکنون بیش از چهل جلد از آثار خویش را به منصه ظهور می‌رساند، کی جی رولینگ وار!
در شرح وی آمده است که به تمام فنون و علومی که با واژه «کار» رابطه عمیق داشت، علاقه‌مند بود. از «کارگردانی» و «کار آفرینی» گرفته تا برگزاری «کارگاه‌های انگیزشی» و حتی همکاری با «دزدان دریایی کارائیب»!!!
او را مسؤولیت‌های چندی بود. اما در این میانه دلش با گردآوری و انتخاب آثار منتخب و تالیف آثار معلوفه (در برخی نسخ: مألوفه) گره خورده بود. و از قدیم گفته‌اند که علف باید به دهن ... ؛ بگذریم.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
فعالان اقتصادی با پویشی به نام نفس برای حل مشكلاتی كه كرونا ایجاد كرده، به میدان آمده‌اند هم‌نفس برای ایران
برای همه ما روزهای سختی است، در جایگاه فردی و خانوادگی و شغلی و شهری و ملی و هر چیزی كه فكرش را بكنیم. آنقدر كه شاید سخت‌ترین روزهایمان را می‌گذارنیم؛ روزهایی كه نفس‌های بعضی‌هایمان به شماره افتاده و نفس‌های بعضی دیگر از ترس و واهمه آینده و مشکلات مالی و معیشتی در سینه حبس شده است. اما تاریخ نشان می‌دهد كه هیچ اتفاق تلخ و شیرینی ماندگار نبوده و این هم نمی‌ماند؛ آن هم با این راهی كه در تمام این چند ماه درگیری با كرونا، مردم در پیش گرفته‌اند و در هر جایی، قدمی برای از بین بردن این ویروسی كه زندگی‌مان را دستخوش تغییرات ناخوشایند زیادی كرده، برداشته است. تلاش‌ها و قدم‌هایی كه شاید درد و رنج یك نفر را كم كند؛ گاهی رنج‌های مریضی و گاهی رنج‌های اقتصادی. رنج‌هایی كه پویش نفس برای كم‌كردن آنها راه افتاده و قرار سهم پررنگ‌تری در كمرنگ كردن رنج‌های اقتصادی داشته باشد. احتمالا شیوع ویروس كرونا، آخرین باری نخواهد بود كه به یك همیاری جمعی و مسؤولیت‌پذیری در مقابل جامعه و هموطنان‌مان نیاز دارد؛ پس چه بهتر كه آن را همین امروز یاد بگیریم.
از همان اولین روزهای شیوع بیماری كرونا در سراسر كشور، گروههای جهادی و مردمی كفش آهنین به پا کردند و هركدام از آنها، بخشی از نیازها و مشكلات را در این بحران نشانه گرفتند و برای از بین بردن یا كمتر كردن اثرات آنها، قدم برداشتند. در میان همه آنها، یكی از این حركت‌ها پویش نفس است؛ پویشی كه پایش را فراتر از تامین معیشت روزانه مردم و تهیه ارزاق گذاشت و به فكر حل موانع اساسی كه پایه‌گذار مشكلات در زندگی عمومی مردم می‌شوند، افتاد. حالا فعالان اقتصادی با همراهی اتاق بازرگانی، پویشی تشكیل دادند كه با طراحی و اجرای ابتكارات متنوع و متعدد برای عبور از بحران كرونا تلاش می‌كنند. آنها با شعار نفسی برای حیات و سلامتی، تصمیم به رفع مشكلات اقتصادی، صنعتی و هر آن‌چیزی كه به حوزه و تخصص آنها مربوط می‌شد، گرفتند و در طول مسیر آدم‌های متعددی را با خودشان همراه كردند. حالا فعالان اقتصادی بخش خصوصی و اتحادیه‌ها و انجمن‌های صنفی مختلف، در طول این مدت به نفس پیوسته‌اند. اصنافی كه یا خودشان دستی در تهیه اقلام مورد نیاز دارند یا كمك‌های مالی‌شان را برای نیازهای مختلف دریغ نكرده‌اند. آنها با همراهی و حمایت اتاق‌های بازرگانی سراسر كشور آغازگر این پویش شده‌اند و با تركیب سه واژه نوآوری، فناوری و سلامت، نفس را تشكیل داده‌اند تا كمی نفس تازه به جریان‌های خسته و درگیر این روزهای كشور بدهند. روشی كه نشان از روزهای روشن دارد، چون طبیعتا بهره‌گیری از منابع و توان فعالان اقتصادی، می‌تواند كمی به روند حل مشكلات ناشی از كرونا سرعت ببخشد؛ كاری كه پویش نفس تا به امروز آن را به‌خوبی پیش برده است.
ویروسی برای همه
كرونا نه‌تنها بر سلامتی جسمی افراد جامعه تاثیر گذاشته است كه حتی سازمان‌ها هم در برابر این ویروس ایمن نبوده‌اند. چیزی كه همه آن را دیده‌اند این است كه این ویروس در فضای كسب و كار در دنیا و ایران تاثیرات متفاوت زیادی گذاشته است. بعضی از شركت‌ها با رشد فروش و افزایش تقاضا مواجه شدند، گروهی دیگر ادامه كسب و كار خودشان را در خطر دیدند و گروهی دیگر هم در انجام شیوه كاری‌شان دچار تغییر و تحول شدند. در واقع اوضاع اقتصادی و بنگاه‌های كسب و كار در شرایطی قرار گرفتند كه هیچ‌وقت در آن نبودند؛ البته نه فقط آنها، بلكه همه ما. شرایطی كه نیاز به یك همكاری دسته‌جمعی برای مدیریت آن وجود دارد، یك همكاری دسته‌جمعی برای بهبود اوضاع اقتصادی و صنعتی كه پویش نفس دقیقا روی همان دست گذاشت. در واقع آنها به هرچیزی كه در حوزه كاری و اقتصادی كشور كوچك‌ترین ارتباطی پیدا می‌كند، وارد شدند و از شروع دوباره فعالیت‌های اقتصادی بعد از مدتی وقفه گفتند. آرش علوی، عضو پویش نفس و عضو اتاق بازرگانی در این‌باره می‌گوید: «دیگر وقت دست روی دست گذاشتن و خانه ماندن برای در امان ماندن از ویروس كرونا نبود؛ باید به فكر ایمن‌كردن محیط‌های كاری می‌افتادیم.» كاری كه آنها به صورت علمی و با چارچوب‌بندی‌های سازمان جهانی بهداشت انجام دادند و دستورالعمل‌های لازم برای بنگاه‌های اقتصادی در مبارزه با بیماری را تدوین و منتشر كردند و در اختیار بنگاه‌های اقتصادی قرار دادند؛ دستورالعمل‌هایی كه هر احتمال كمرنگی به ابتلا به بیماری را در نظر گرفته و راه‌های مقابله با آن را پیش پای كارمندان و كارفرمایان گذاشته است. البته این ابتدایی‌ترین قدم پویش و البته مهم‌ترین آن برای سرپا شدن دوباره بنگاه‌های اقتصادی بوده است. اما به نظر می‌رسد چیزی كه آن را به یك پویش محبوب در میان فعالان اقتصادی تبدیل كرد، استخراج مشكلات متعدد و بی‌شمار واحدها و فعالان اقتصادی توسط همكاران خودشان، جمع‌بندی و اولویت‌بندی آنهاست كه در تعامل با مسؤولان نسبت به رفع این مشكل و آسان شدن فرآیندهای كسب و كار در حال انجام است. حالا از اواسط اسفند كه این پویش راه افتاد، هركدام از دغدغه‌های اقتصادی بخشی از صاحبان كسب و كار در گوشه‌ای از این كشور و به كمك همكاران خودشان در مسیر حل و فصل افتاده است.
از مشكلات بگو
ماجرا این است كه قرار است طبق همان شناخت، جمع‌بندی و اولویت‌بندی، یك نقطه‌ای با ضعف و مشكلاتش شناسایی و معرفی شود و از هركسی كه می‌تواند در این راه دست یاری بدهد، با روی خوش و البته با كمال میل استقبال شود. فراخوان مشاركت فعالان اقتصادی در تجهیز استراحتگاه كادر درمان، یكی از آن نقاطی بود كه كمتر به چشم كسی آمد، اما نفسی‌ها آن را دیدند و دست به كار شدند؛ كافی بود در شبكه اجتماعی‌شان بنویسند: «ما در حال حاضر نیاز به سازه‌های ال‌اس‌اف و كانكس با سرویس بهداشتی داریم.» تا پیغام‌های متعددی بگیرند كه: «ما توانایی ساخت چنین كانكس‌هایی را داریم؛ چطور می‌توانیم با شما همكاری كنیم؟» در واقع كمبود فضای مناسب برای تجدید قوای كادر درمانی آن چیزی بود كه از نگاه خیلی‌ها جا مانده بود، اما همراهان این پویش با كمك از متخصصان این حوزه، اقدام به ساخت كانكس‌هایی كوچك برای استراحت پزشكان و پرستاران در محوطه‌های نزدیك برخی از بیمارستان‌ها كردند؛ كاری كه از عهده چه كسی غیر از متخصص‌ها و كاربلدهای این عرصه بر می‌آید؟ حالا این پویش جمعی از سازندگان بزرگ و كوچك را برای چنین هدفی دور هم جمع كرده‌است، اما ماجرای فعالیت‌های پویش نفس به همین‌جا ختم نشد. كرونا همه‌چیز را از حالت عادی و اعتدال خارج كرد؛ آنقدر که توان پاسخگویی تجهیزات پزشكی در برابر حجم بیماران مراجعه‌كننده به بیمارستان‌ها ضعیف شد وقتش بود فعالان حوزه لوازم پزشكی وارد عمل شوند. موضوعی كه در این پویش مطرح شد و به كمك متخصصان حوزه لوازم پزشكی، بخش شاید كوچكی از نیازهای مراكز درمانی حل شد. مثلا چهار دستگاه پمپ اینفیوژن آی‌سی‌یو به بیمارستان امام خمینی(ره) اهدا شد. شیلد، عینك، ماسك، كلاه، ست حفاظتی، تب‌سنج، دستكش معاینه و... هم از دیگر وسایلی هستند كه نیاز به آنها تمامی ندارد؛ درست مثل بیمارانی كه روزانه به بیمارستان‌ها مراجعه می‌كنند و حضور بی‌وقفه‌شان تمامی ندارد. انگار كه تنها وقتی كه زنجیره حضور بیماران مبتلا به كرونا در بیمارستان قطع شود، نیاز فوری و ضروری به این اقلام هم تمام خواهد شد. اما واردات و صادرات هم یكی از آن مسائلی بود كه كرونا توانست آن را در روزهای اولیه به زانو دربیاورد. موضوعی كه در پویش نفس مطرح و به جنبه‌های مختلف آن پرداخته شد؛ از بررسی و رفع موانع واردات لوازم پزشكی و تهیه مواد اولیه مرتبط با آنها، تا ضدعفونی كردن ترمینال‌های لجستیك، مصالح ساختمانی، گمرك، منطقه آزاد و حتی خوابگاه سربازان در مرزهایی كه تردد‌های زیادی در آنجا انجام می‌شود. در حقیقت بخش بزرگی از فعالیت‌ها، برای تلاش و همكاری جهت باز نگه داشتن مرزها برای تجارت خارجی كشور و كمك به استقرار تمهیدات و پروتكل‌های بهداشتی برای صادرات و واردات شد تا این بخش از فعالیت‌های كشور دچار وقفه طولانی‌مدت نشود؛ وقفه‌ای كه طبیعتا می‌تواند ضررهای بی‌شماری به بخش‌های مختلف اقتصاد كشور وارد كند.
این نفس آشنا
حالا خیلی از فعالان درمانی و اقتصادی، مردانی با لباس سفید یكدست را كه روی لباس آنها #پویش_نفس حك شده است می‌شناسند؛ از كادر درمانی اورژانس بیمارستان صومعه‌سرای گیلان كه به‌تازگی بسته‌های تب‌سنج از طرف پویش نفس به دست‌شان رسیده است تا كاركنان سالن تجاری مرز باشماق مریوان كه چند ساعتی سالن را برای اعضای نفس خالی كردند تا به طور كلی ضدعفونی شود و دوباره كارشان را از سر بگیرند. كادر درمانی بیمارستان بقیه‌ا... علی‌آباد كتول و بیمارستان‌های استان گلستان هم همین تازگی‌ها اعضای یكدست سفید‌پوش پویش نفس را دیده‌اند؛ همین تازگی‌ها كه ماسك‌های N95 جدید به دست‌شان رسیده‌است.
البته این روزها خیلی از صاحبان كسب‌و‌كار، دورادور با پویش نفس آشنا شده‌اند؛ درست آن وقتی كه در همایش آنلاین شركت كردند تا با رهبری و مدیریت در چنین شرایطی آشنا شوند. این‌كه كسب‌و‌كارها در همین مدت كوتاه ار شیوع كرونا چه اثراتی دیدند؟ چه واكنش‌هایی نشان دادند؟ آینده چگونه است؟ و از همه مهم‌تر این‌كه ما باید چه واكنش‌هایی در این شرایط نشان بدهیم؛ همایشی كه یكی دیگر از هدف‌های این پویش بود تا صاحبان كسب‌و‌كار بتوانند كمی خودشان را با این شرایط عجیب و غریبی كه امروز در آن قرار گرفته‌ایم، تطبیق بدهند.
ویروسی برای همه
كرونا نه‌تنها بر سلامتی جسمی افراد جامعه تاثیر گذاشته است كه حتی سازمان‌ها هم در برابر این ویروس ایمن نبوده‌اند. چیزی كه همه آن را دیده‌اند این است كه این ویروس در فضای كسب و كار در دنیا و ایران تاثیرات متفاوت زیادی گذاشته است. بعضی از شركت‌ها با رشد فروش و افزایش تقاضا مواجه شدند، گروهی دیگر ادامه كسب و كار خودشان را در خطر دیدند و گروهی دیگر هم در انجام شیوه كاری‌شان دچار تغییر و تحول شدند. در واقع اوضاع اقتصادی و بنگاه‌های كسب و كار در شرایطی قرار گرفتند كه هیچ‌وقت در آن نبودند؛ البته نه فقط آنها، بلكه همه ما. شرایطی كه نیاز به یك همكاری دسته‌جمعی برای مدیریت آن وجود دارد، یك همكاری دسته‌جمعی برای بهبود اوضاع اقتصادی و صنعتی كه پویش نفس دقیقا روی همان دست گذاشت. در واقع آنها به هرچیزی كه در حوزه كاری و اقتصادی كشور كوچك‌ترین ارتباطی پیدا می‌كند، وارد شدند و از شروع دوباره فعالیت‌های اقتصادی بعد از مدتی وقفه گفتند. آرش علوی، عضو پویش نفس و عضو اتاق بازرگانی در این‌باره می‌گوید: «دیگر وقت دست روی دست گذاشتن و خانه ماندن برای در امان ماندن از ویروس كرونا نبود؛ باید به فكر ایمن‌كردن محیط‌های كاری می‌افتادیم.» كاری كه آنها به صورت علمی و با چارچوب‌بندی‌های سازمان جهانی بهداشت انجام دادند و دستورالعمل‌های لازم برای بنگاه‌های اقتصادی در مبارزه با بیماری را تدوین و منتشر كردند و در اختیار بنگاه‌های اقتصادی قرار دادند؛ دستورالعمل‌هایی كه هر احتمال كمرنگی به ابتلا به بیماری را در نظر گرفته و راه‌های مقابله با آن را پیش پای كارمندان و كارفرمایان گذاشته است. البته این ابتدایی‌ترین قدم پویش و البته مهم‌ترین آن برای سرپا شدن دوباره بنگاه‌های اقتصادی بوده است. اما به نظر می‌رسد چیزی كه آن را به یك پویش محبوب در میان فعالان اقتصادی تبدیل كرد، استخراج مشكلات متعدد و بی‌شمار واحدها و فعالان اقتصادی توسط همكاران خودشان، جمع‌بندی و اولویت‌بندی آنهاست كه در تعامل با مسؤولان نسبت به رفع این مشكل و آسان شدن فرآیندهای كسب و كار در حال انجام است. حالا از اواسط اسفند كه این پویش راه افتاد، هركدام از دغدغه‌های اقتصادی بخشی از صاحبان كسب و كار در گوشه‌ای از این كشور و به كمك همكاران خودشان در مسیر حل و فصل افتاده است.
از مشكلات بگو
ماجرا این است كه قرار است طبق همان شناخت، جمع‌بندی و اولویت‌بندی، یك نقطه‌ای با ضعف و مشكلاتش شناسایی و معرفی شود و از هركسی كه می‌تواند در این راه دست یاری بدهد، با روی خوش و البته با كمال میل استقبال شود. فراخوان مشاركت فعالان اقتصادی در تجهیز استراحتگاه كادر درمان، یكی از آن نقاطی بود كه كمتر به چشم كسی آمد، اما نفسی‌ها آن را دیدند و دست به كار شدند؛ كافی بود در شبكه اجتماعی‌شان بنویسند: «ما در حال حاضر نیاز به سازه‌های ال‌اس‌اف و كانكس با سرویس بهداشتی داریم.» تا پیغام‌های متعددی بگیرند كه: «ما توانایی ساخت چنین كانكس‌هایی را داریم؛ چطور می‌توانیم با شما همكاری كنیم؟» در واقع كمبود فضای مناسب برای تجدید قوای كادر درمانی آن چیزی بود كه از نگاه خیلی‌ها جا مانده بود، اما همراهان این پویش با كمك از متخصصان این حوزه، اقدام به ساخت كانكس‌هایی كوچك برای استراحت پزشكان و پرستاران در محوطه‌های نزدیك برخی از بیمارستان‌ها كردند؛ كاری كه از عهده چه كسی غیر از متخصص‌ها و كاربلدهای این عرصه بر می‌آید؟ حالا این پویش جمعی از سازندگان بزرگ و كوچك را برای چنین هدفی دور هم جمع كرده‌است، اما ماجرای فعالیت‌های پویش نفس به همین‌جا ختم نشد. كرونا همه‌چیز را از حالت عادی و اعتدال خارج كرد؛ آنقدر که توان پاسخگویی تجهیزات پزشكی در برابر حجم بیماران مراجعه‌كننده به بیمارستان‌ها ضعیف شد وقتش بود فعالان حوزه لوازم پزشكی وارد عمل شوند. موضوعی كه در این پویش مطرح شد و به كمك متخصصان حوزه لوازم پزشكی، بخش شاید كوچكی از نیازهای مراكز درمانی حل شد. مثلا چهار دستگاه پمپ اینفیوژن آی‌سی‌یو به بیمارستان امام خمینی(ره) اهدا شد. شیلد، عینك، ماسك، كلاه، ست حفاظتی، تب‌سنج، دستكش معاینه و... هم از دیگر وسایلی هستند كه نیاز به آنها تمامی ندارد؛ درست مثل بیمارانی كه روزانه به بیمارستان‌ها مراجعه می‌كنند و حضور بی‌وقفه‌شان تمامی ندارد. انگار كه تنها وقتی كه زنجیره حضور بیماران مبتلا به كرونا در بیمارستان قطع شود، نیاز فوری و ضروری به این اقلام هم تمام خواهد شد. اما واردات و صادرات هم یكی از آن مسائلی بود كه كرونا توانست آن را در روزهای اولیه به زانو دربیاورد. موضوعی كه در پویش نفس مطرح و به جنبه‌های مختلف آن پرداخته شد؛ از بررسی و رفع موانع واردات لوازم پزشكی و تهیه مواد اولیه مرتبط با آنها، تا ضدعفونی كردن ترمینال‌های لجستیك، مصالح ساختمانی، گمرك، منطقه آزاد و حتی خوابگاه سربازان در مرزهایی كه تردد‌های زیادی در آنجا انجام می‌شود. در حقیقت بخش بزرگی از فعالیت‌ها، برای تلاش و همكاری جهت باز نگه داشتن مرزها برای تجارت خارجی كشور و كمك به استقرار تمهیدات و پروتكل‌های بهداشتی برای صادرات و واردات شد تا این بخش از فعالیت‌های كشور دچار وقفه طولانی‌مدت نشود؛ وقفه‌ای كه طبیعتا می‌تواند ضررهای بی‌شماری به بخش‌های مختلف اقتصاد كشور وارد كند.
این نفس آشنا
حالا خیلی از فعالان درمانی و اقتصادی، مردانی با لباس سفید یكدست را كه روی لباس آنها #پویش_نفس حك شده است می‌شناسند؛ از كادر درمانی اورژانس بیمارستان صومعه‌سرای گیلان كه به‌تازگی بسته‌های تب‌سنج از طرف پویش نفس به دست‌شان رسیده است تا كاركنان سالن تجاری مرز باشماق مریوان كه چند ساعتی سالن را برای اعضای نفس خالی كردند تا به طور كلی ضدعفونی شود و دوباره كارشان را از سر بگیرند. كادر درمانی بیمارستان بقیه‌ا... علی‌آباد كتول و بیمارستان‌های استان گلستان هم همین تازگی‌ها اعضای یكدست سفید‌پوش پویش نفس را دیده‌اند؛ همین تازگی‌ها كه ماسك‌های N95 جدید به دست‌شان رسیده‌است.
البته این روزها خیلی از صاحبان كسب‌و‌كار، دورادور با پویش نفس آشنا شده‌اند؛ درست آن وقتی كه در همایش آنلاین شركت كردند تا با رهبری و مدیریت در چنین شرایطی آشنا شوند. این‌كه كسب‌و‌كارها در همین مدت كوتاه ار شیوع كرونا چه اثراتی دیدند؟ چه واكنش‌هایی نشان دادند؟ آینده چگونه است؟ و از همه مهم‌تر این‌كه ما باید چه واكنش‌هایی در این شرایط نشان بدهیم؛ همایشی كه یكی دیگر از هدف‌های این پویش بود تا صاحبان كسب‌و‌كار بتوانند كمی خودشان را با این شرایط عجیب و غریبی كه امروز در آن قرار گرفته‌ایم، تطبیق بدهند.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
مروری بر رویدادهای هنر و ادبیات در هفته‌ای که گذشت«شهر خاموش» پس از خداحافظی با خسرو سینایی
تصویر هفته [ پس از انفجار بیروت ]
نظر به رنج دیگران*
درماندگی و استیصال، غم و خشم و گریه؛ شباهت این دو تصویر است با فاصله‌ای 40 ساله؛ اولی از جنگ داخلی لبنان و دومی از انفجار اخیر بیروت. خودروهای سوخته و ویرانه‌های به‌جامانده اما همانی است كه بود؛ قصه همانی است كه هست، فرقی نكرده هنوز. دلیل فلاكت دیروز مبارزه بر سر قدرت داخلی بوده و حادثه حالا حاصل ذخیره مواد منفجره، مردم اما شباهت این دو تصویرند، پای ثابت عكس‌های 40 سال اخیر خاورمیانه. سوژه همیشگی آژانس عكس‌های خبری، آتلیه خاورمیانه محبوب‌ترین آتلیه آنهاست، بهشت عكاسان خبری است. نگاهی به برگزیدگان جوایز عكاسی همه این سالها هم همین نكته را نشان می‌دهد. جنگ جای خوبی برای ثبت درماندگی و بی‌پناهی آدم‌هاست! كه شاید بتواند مخاطب خوش‌نشینی را نشسته در جایی تكانی بدهد. كه تكانی هم نمی‌دهد آنقدر كه حالا تصاویر این‌چنینی به قول سوزان سانتاگ «به ابتذال شبانگاهی تنزل پیدا كرده‌اند». همانطور كه آدم می‌تواند در زندگی واقعی به وحشت خو بگیرد، حتما می‌تواند به وحشت موجود در بعضی از این عكس‌ها هم عادت كند. مرور همین عكس‌ها و شباهت شگفت‌شان با فاصله‌ای چند دهه‌ای از همدیگر نشان می‌دهد تكرار تاریخ انگار شتاب بیشتری گرفته، مورخی بهتر از عكس وجود ندارد، بی‌واهمه از قدرت حاكمیت و بی‌ترسی از تحریف، می‌ماند تا شاید آیندگان در تاریخی نزدیك‌تر تصویری مشابه این دو عكس برایشان تكرار شود و آلبوم عكس‌های خاورمیانه حتما كه رنگین‌تر شود. عكس اول را خلیل دعینی، عكاس ABC در دهه 80 در بیروت ثبت كرده و نامش را گذاشته «وحشت جنگ»، دومی از حسن شعبان، عكاس بلومبرگ است كه همین چند روز پیش ثبت‌شده است.
*تیتر، عنوان كتابی است از سوزان سانتاگ
رویداد هفته [برگزاری آنلاین و رایگان «شهر خاموش»]
كوك روی گوشِ تیزِ جهان
ابتدای سال گزارشی اینفوگرافیك تهیه كردم و طی آن گفتم كه كیهان كلهر در 11 ماه سال 1398، به 39 شهر از 11 كشور سفر كرده تا سفره موسیقی‌اش را در جهان بگسترد. حاصل سفرهای سال گذشته او، برپایی 84 كنسرت بود؛ آمارِ به‌دست آمده نشان می‌داد هیچ هفته‌ای نبود كه او در خانه‌اش پا رو پا انداخته و به استراحت پرداخته باشد. آنجا هم نوشتم كه این اعداد، حیرت‌انگیزند. نتایج آن بررسی را كه با خودش در میان گذاشتم ابتدا از رنج بیدارخوابی‌ها و سفرهای مدام گفت و در نهایت این‌كه «من از آن دم كه وضو ساختم از چشمه عشق/ چار تكبیر زدم یكسره بر هرچه كه هست». حالا فكرش را بكنید چنین جان بی‌قراری شش ماه در هیچ‌یك از صحنه‌های جهان ساز بر دست نگیرد و با علاقه‌مندانش چشم در چشم نشود.
حالا از احوالش می‌پرسم. می‌گوید سردرگم و آزرده است از این‌كه هیچ‌گاه چنین به دست روی دست گذاشتن و بلاتكلیفی تن نداده بوده است. می‌گویم فعلا شاید مهم همین است كه جان سالم به‌در می‌بریم. اما اینها را به چه كسی می‌گویم؟ نوار زمان زندگی و زمانه كیهان كلهر در دو دهه اخیر نشان می‌دهد كه آغاز هر روز برای او، فراهم آمدن فرصتی بوده برای خلق صدایی تازه و رساندن بلافصل آن به گوش هستی. خودش هم می‌گوید كه در آپارتمانی كوچك در آمستردام گیر افتاده و نفسی كه پس از هر اجرا از حاضران در كنسرت‌هایش استشمام می‌كرده قطع شده است. می‌گوید پروازی برای بازگشت به ایران در كار نبوده و مدت‌ها آن گوشه دنیا در قرنطینه بوده است. همان شب كه اینها را می‌گفت اجرایی مشترك ترتیب داده بود با یویوما؛ دوست آهنگساز سالیانش. یكی از این سر دنیا و دیگری از آن سر «مرغ سحر» را نواخته بودند و آنلاین هم پخشش كردند. چندی پیش از آن هم كه یك ساعت در موزه آبگینه تهران سه‌تار به دست گرفته بود تا از صفحه‌اش در اینستاگرام پخش شود.
در این میان اما خاموشی «شهر خاموش»، سكوت ناگزیر كیهان كلهر بود؛ تور كنسرت‌هایی كه آنها را طی یك سال اینجا و آنجای ایران و جهان گسترده بود و حالا پشت دیوار سخت ویروسی عالم‌گیر متوقف مانده بود. سرانجام شب گذشته، سكوت «شهر خاموش» شكست؛ او دست نوازنده‌های گروهش را گرفت و با خود به خانه‌باغ خاطره‌انگیز اتحادیه در تهران برد تا نوار تور كنسرت‌ها قطع نشود، ولو با پخش اینترنتی. چندی بعد هم قرار است اصفهان میزبان «شهر خاموش» باشد. گوش جهان دوباره به یكی از خوش‌تراش‌ترین نواهای هستی تیز شده است. این قرار عاشقی، حالا‌حالاها ادامه دارد.
چهره هفته [داستین‌هافمن ]
به بهانه همزمانی روز تولد این بازیگر با روز خبرنگار
بزرگمرد كوچك
سینمای كلاسیك و عصر طلایی‌هالیوود، زیبایی‌شناسی وسواس‌گونه‌ای داشت و به ویژه در انتخاب بازیگران و تربیت ستاره‌ها، سختگیری بیش از حدی به خرج می‌داد و تا درباره زیبارویی و ویژگی‌های فیزیكی بازیگران نقش‌های اصلی رضایت نمی‌داد و به جمع‌بندی نمی‌رسید، امكانی برای نقش‌آفرینی آنها نبود. با این‌كه قوانین نانوشته این مساله برای بازیگران زن بیشتر و سفت و سخت‌تر بود، اما بازیگران مرد هم با این چالش روبهرو بودند و جذابیت ظاهری و قد و قواره خوب، بیش از استعداد و توان بازیگری به كار می‌آمد و آنها برای ستاره‌شدن به این پیش‌نیازهای مهم احتیاج مبرم داشتند. گری كوپر با آن بلندی قامت و چشمان آبی، یكی از متر و معیارهای ستاره‌شدن بازیگران مرد بود و بازیگرانی چون كلارك گیبل، جیمز استوارت، گریگوری پك، كری گرانت و... هم با خوش‌تیپی و
همه چیز تمامی‌شان به این ویژگی دامن می‌زدند و كار را برای ستاره‌شدن دیگر استعدادها سخت می‌كردند.
اما حتی در آن زمان هم ستاره‌هایی بودند كه بارقه امیدی را در استعدادهایی با چهره‌هایی نه‌چندان زیبا و قامت‌هایی نه‌چندان بلند به‌وجود می‌آوردند. جیمز كاگنی و ادوارد جی رابینسون به همت استعداد و پشتكار خود، ستاره‌های اسم و رسم‌داری شدند و حتی در برخی فیلم‌هایشان از خجالت رشیدهای خوش‌چهره هم درمی‌آمدند.
با سقوط نظام استودیویی‌هالیوود و تغییر مناسبات صنعت فیلمسازی، سینما هم از آن شكل رویاپرداز اولیه فاصله گرفت و مردم، بیشتر از قبل خود واقعی‌شان را در فیلم‌ها می‌دیدند. به‌تدریج تحولاتی هم در متر و معیارهای ستاره‌شدن به‌وجود آمد و دیگر تنها زیبایی و قد و قواره بلند، حرف اول را نمی‌زد. به عنوان مثال این استعداد و قدرت بازیگری داستین‌هافمن بود كه او را به یكی از ستاره‌های سینما در دهه‌های
60 و 70 میلادی و حتی یكی از بزرگترین بازیگران تاریخ سینما تبدیل كرد و باعث شد ویژگی‌های فیزیكی چون قد كوتاه و بینی بزرگ او هم نقش مهمی در ایفای قهرمان‌هایی آسیب‌پذیر داشته باشد.
بیشتر شاه‌نقش‌های‌هافمن ماحصل تركیب ویژگی‌های فیزیكی و نبوغ و استعدادش در بازیگری است؛ جوان گوشه‌گیر فارغ‌التحصیل، راتسو ریزو در كابوی نیمه‌شب، جك كراب در بزرگمرد كوچك، دیوید سامنر در سگ‌های پوشالی، لویی دگا در پاپیون و... را به یاد بیاورید.
هافمن به جز این نقش‌های به تماما داستانی، چند بار هم در نقش شخصیت‌هایی واقعی جلوی دوربین رفته است. چالش بازی در نقش‌هایی كه مابه‌ازای واقعی دارند، تفاوت‌هایی با نقش‌هایی یكسره داستانی دارد و تماشاگر از روی كنجكاوی و به قصد مقایسه سراغ نمونه‌های حقیقی نقش‌ها می‌رود و این كار را برای بازیگر سخت می‌كند. با این حال‌هافمن در همه نقش‌های واقعی كه بازی كرده، به قدری هنر و ویژگی‌های خود را به كاراكترها اضافه كرده كه دیگر شباهت و معادلسازی آنها چندان به كار تماشاگر نمی‌آید و خود نقش‌ها هویت مستقل و یگانه‌ای یافته‌اند.
اگرچه این موضوع در نمونه‌هایی چون «شهر گمشده» و «طرح» نیز قابل ردیابی است كه‌هافمن به ترتیب در آن نقش مه‌یر لانسكی (از چهره‌های مافیا) و باب همن (بریج باز آمریكایی) را بازی كرد، اما در سه نمونه شاخص‌تر و مشهورتر است و جلوه بیشتری دارد؛ یكی كیم پیك، كوه حافظه تصویری دنیا كه مبتلا به سندرم ساوان بود و‌هافمن نقش ریموند در مرد بارانی را با الهام از او بازی كرد و یكی از دو اسكارش را به خاطر آن گرفت، یكی هم لنی بروس، كمدین آمریكایی كه به‌خاطر استندآپ‌های صریح و بی‌پرده‌اش مشهور بود و چند بار دستگیر و محاكمه شد و یكی دیگر هم كارل برنستاین، خبرنگار واشنگتن‌پست كه همراه همكارش باب وودوارد با چاپ یك گزارش، نقش مهمی در رسوایی واترگیت و استعفای ریچارد نیكسون، رئیس جمهور آمریكا در سال 1974 داشت.
شاید برای اثبات هنر‌هافمن، همین سه نقش‌آفرینی مبتنی بر واقعیت هم كفایت كند؛ سرعت و تیزی كلامش در لنی با آن خنده‌های ویژه، تفاوتی اساسی با آن تودماغی حرف زدن، حیرانی و هوشمندی توامان و كج راه رفتن مرد بارانی دارد و باز این دو به تمامی متفاوت از بازی او در نقش روزنامه‌نگاری جدی و پیگیر در همه مردان رئیس‌جمهور است كه سنجیده و با طمانینه حرف می‌زند و بازی رئالیستی و بدون اغراقی دارد.
هفته دوم مرداد
عكس‌های ناصر عكس‌های لبنان
هفته پیش همین‌جا برای بهبود حال خسرو سینایی، كارگردان صاحب سبك سینمای ایران ابراز امیدواری كردیم اما كرونا سمج‌تر از آن بود كه مردِ آرام سینمای ایران را راحت بگذارد و اول هفته با خبر تلخ درگذشت او آغاز شد. بعد عكس‌هایی ارزشمند از دوره قاجار در كاخ گلستان گم شد تا اندوه، تنها نماند و با شگفتی همراه شود. همه اینها روز سه‌شنبه با آن انفجار مهیب در بیروت تكمیل شد تا ما در این صفحه از دو فریم عكس، یكی از 40 سال پیش و یكی از سه‌شنبه‌شب لبنان بنویسیم. خبر خوب هم البته داشتیم؛ برگزاری كنسرت «شهر خاموش» كیهان كلهر و پخش آن به صورت آنلاین.
شنبه، 11 مرداد
سینما
درگذشت خسرو سینایی
خسرو سینایی را از دست دادیم؛ همان روز با محمدرضا اصلانی، دوست سالیانِ سینایی گفتوگو كردیم و او گفت كه او را بسیار پیشتر از اینها از دست داده بودیم، چرا كه قدرش را ندانستیم. آقای كارگردان در قطعه هنرمندان، كنارِ گور محمدعلی كشاورز به خاك سپرده‌شد.
دوشنبه، 13 مرداد
عكس
عكس‌های ناصرالدین‌شاه گم شد!
خبر آمد كه مسؤولان مجموعه فرهنگی تاریخی كاخ موزه گلستان متوجه شده‌اند یكی از آلبوم‌های تاریخی كاخ گلستان كه از آلبوم‌های غنی این مجموعه و متعلق به دوره ناصری (قاجار) بوده، مفقود شده‌است. خبر را ایسنا منتشر كرد و نوشت كه این آلبوم 100قطعه عكس كوچك را در خود جای داده‌بوده‌است.
سه‌شنبه، 14 مرداد
عكس
لبنان و اندوه عكس‌ها
انفجاری مهیب، بندر بیروت در لبنان را داغدار كرد؛ باز هم، عكس‌ها بودند كه راویان اندوه باشند. میثم اسماعیلی درباره آنها نوشته‌است.
چهارشنبه، 15 مرداد
موسیقی
«شهر خاموش» این بار آنلاین و رایگان
اجرای كنسرت شهر خاموش كیهان كلهر و پخش رایگان آن از یوتیوب و صفحه اینستاگرام این آهنگساز قرار بود دوشنبه‌شب اتفاق بیفتد كه به چهارشنبه‌شب موكول شد.
سینما
هنوز با كیارستمی
دیروز، پس از گذشت چندهفته از جنجال‌های انتشار كتاب پاره‌نوشته‌های عباس كیارستمی، دو خبر در ارتباط با او منتشر شد؛ ابتدا این‌كه Far Out فیلم «كلوزآپ» او را در فهرست ۲۵ فیلم برتر غیرانگلیسی زبان تاریخ سینما قرار داده و دیگر این‌كه قرار است فیلمی درباره او با عنوان «كیارستمی و عصای گمشده» به كارگردانی محمودرضا ثانی در هفتمین جشنواره بین‌المللی مستند «لراپترا» در كشور یونان به نمایش درید. سینمای جهان، هر هفته خبری از كیارستمی دارد.
نظر به رنج دیگران*
درماندگی و استیصال، غم و خشم و گریه؛ شباهت این دو تصویر است با فاصله‌ای 40 ساله؛ اولی از جنگ داخلی لبنان و دومی از انفجار اخیر بیروت. خودروهای سوخته و ویرانه‌های به‌جامانده اما همانی است كه بود؛ قصه همانی است كه هست، فرقی نكرده هنوز. دلیل فلاكت دیروز مبارزه بر سر قدرت داخلی بوده و حادثه حالا حاصل ذخیره مواد منفجره، مردم اما شباهت این دو تصویرند، پای ثابت عكس‌های 40 سال اخیر خاورمیانه. سوژه همیشگی آژانس عكس‌های خبری، آتلیه خاورمیانه محبوب‌ترین آتلیه آنهاست، بهشت عكاسان خبری است. نگاهی به برگزیدگان جوایز عكاسی همه این سالها هم همین نكته را نشان می‌دهد. جنگ جای خوبی برای ثبت درماندگی و بی‌پناهی آدم‌هاست! كه شاید بتواند مخاطب خوش‌نشینی را نشسته در جایی تكانی بدهد. كه تكانی هم نمی‌دهد آنقدر كه حالا تصاویر این‌چنینی به قول سوزان سانتاگ «به ابتذال شبانگاهی تنزل پیدا كرده‌اند». همانطور كه آدم می‌تواند در زندگی واقعی به وحشت خو بگیرد، حتما می‌تواند به وحشت موجود در بعضی از این عكس‌ها هم عادت كند. مرور همین عكس‌ها و شباهت شگفت‌شان با فاصله‌ای چند دهه‌ای از همدیگر نشان می‌دهد تكرار تاریخ انگار شتاب بیشتری گرفته، مورخی بهتر از عكس وجود ندارد، بی‌واهمه از قدرت حاكمیت و بی‌ترسی از تحریف، می‌ماند تا شاید آیندگان در تاریخی نزدیك‌تر تصویری مشابه این دو عكس برایشان تكرار شود و آلبوم عكس‌های خاورمیانه حتما كه رنگین‌تر شود. عكس اول را خلیل دعینی، عكاس ABC در دهه 80 در بیروت ثبت كرده و نامش را گذاشته «وحشت جنگ»، دومی از حسن شعبان، عكاس بلومبرگ است كه همین چند روز پیش ثبت‌شده است.
*تیتر، عنوان كتابی است از سوزان سانتاگ
رویداد هفته [برگزاری آنلاین و رایگان «شهر خاموش»]
كوك روی گوشِ تیزِ جهان
ابتدای سال گزارشی اینفوگرافیك تهیه كردم و طی آن گفتم كه كیهان كلهر در 11 ماه سال 1398، به 39 شهر از 11 كشور سفر كرده تا سفره موسیقی‌اش را در جهان بگسترد. حاصل سفرهای سال گذشته او، برپایی 84 كنسرت بود؛ آمارِ به‌دست آمده نشان می‌داد هیچ هفته‌ای نبود كه او در خانه‌اش پا رو پا انداخته و به استراحت پرداخته باشد. آنجا هم نوشتم كه این اعداد، حیرت‌انگیزند. نتایج آن بررسی را كه با خودش در میان گذاشتم ابتدا از رنج بیدارخوابی‌ها و سفرهای مدام گفت و در نهایت این‌كه «من از آن دم كه وضو ساختم از چشمه عشق/ چار تكبیر زدم یكسره بر هرچه كه هست». حالا فكرش را بكنید چنین جان بی‌قراری شش ماه در هیچ‌یك از صحنه‌های جهان ساز بر دست نگیرد و با علاقه‌مندانش چشم در چشم نشود.
حالا از احوالش می‌پرسم. می‌گوید سردرگم و آزرده است از این‌كه هیچ‌گاه چنین به دست روی دست گذاشتن و بلاتكلیفی تن نداده بوده است. می‌گویم فعلا شاید مهم همین است كه جان سالم به‌در می‌بریم. اما اینها را به چه كسی می‌گویم؟ نوار زمان زندگی و زمانه كیهان كلهر در دو دهه اخیر نشان می‌دهد كه آغاز هر روز برای او، فراهم آمدن فرصتی بوده برای خلق صدایی تازه و رساندن بلافصل آن به گوش هستی. خودش هم می‌گوید كه در آپارتمانی كوچك در آمستردام گیر افتاده و نفسی كه پس از هر اجرا از حاضران در كنسرت‌هایش استشمام می‌كرده قطع شده است. می‌گوید پروازی برای بازگشت به ایران در كار نبوده و مدت‌ها آن گوشه دنیا در قرنطینه بوده است. همان شب كه اینها را می‌گفت اجرایی مشترك ترتیب داده بود با یویوما؛ دوست آهنگساز سالیانش. یكی از این سر دنیا و دیگری از آن سر «مرغ سحر» را نواخته بودند و آنلاین هم پخشش كردند. چندی پیش از آن هم كه یك ساعت در موزه آبگینه تهران سه‌تار به دست گرفته بود تا از صفحه‌اش در اینستاگرام پخش شود.
در این میان اما خاموشی «شهر خاموش»، سكوت ناگزیر كیهان كلهر بود؛ تور كنسرت‌هایی كه آنها را طی یك سال اینجا و آنجای ایران و جهان گسترده بود و حالا پشت دیوار سخت ویروسی عالم‌گیر متوقف مانده بود. سرانجام شب گذشته، سكوت «شهر خاموش» شكست؛ او دست نوازنده‌های گروهش را گرفت و با خود به خانه‌باغ خاطره‌انگیز اتحادیه در تهران برد تا نوار تور كنسرت‌ها قطع نشود، ولو با پخش اینترنتی. چندی بعد هم قرار است اصفهان میزبان «شهر خاموش» باشد. گوش جهان دوباره به یكی از خوش‌تراش‌ترین نواهای هستی تیز شده است. این قرار عاشقی، حالا‌حالاها ادامه دارد.
چهره هفته [داستین‌هافمن ]
به بهانه همزمانی روز تولد این بازیگر با روز خبرنگار
بزرگمرد كوچك
سینمای كلاسیك و عصر طلایی‌هالیوود، زیبایی‌شناسی وسواس‌گونه‌ای داشت و به ویژه در انتخاب بازیگران و تربیت ستاره‌ها، سختگیری بیش از حدی به خرج می‌داد و تا درباره زیبارویی و ویژگی‌های فیزیكی بازیگران نقش‌های اصلی رضایت نمی‌داد و به جمع‌بندی نمی‌رسید، امكانی برای نقش‌آفرینی آنها نبود. با این‌كه قوانین نانوشته این مساله برای بازیگران زن بیشتر و سفت و سخت‌تر بود، اما بازیگران مرد هم با این چالش روبهرو بودند و جذابیت ظاهری و قد و قواره خوب، بیش از استعداد و توان بازیگری به كار می‌آمد و آنها برای ستاره‌شدن به این پیش‌نیازهای مهم احتیاج مبرم داشتند. گری كوپر با آن بلندی قامت و چشمان آبی، یكی از متر و معیارهای ستاره‌شدن بازیگران مرد بود و بازیگرانی چون كلارك گیبل، جیمز استوارت، گریگوری پك، كری گرانت و... هم با خوش‌تیپی و
همه چیز تمامی‌شان به این ویژگی دامن می‌زدند و كار را برای ستاره‌شدن دیگر استعدادها سخت می‌كردند.
اما حتی در آن زمان هم ستاره‌هایی بودند كه بارقه امیدی را در استعدادهایی با چهره‌هایی نه‌چندان زیبا و قامت‌هایی نه‌چندان بلند به‌وجود می‌آوردند. جیمز كاگنی و ادوارد جی رابینسون به همت استعداد و پشتكار خود، ستاره‌های اسم و رسم‌داری شدند و حتی در برخی فیلم‌هایشان از خجالت رشیدهای خوش‌چهره هم درمی‌آمدند.
با سقوط نظام استودیویی‌هالیوود و تغییر مناسبات صنعت فیلمسازی، سینما هم از آن شكل رویاپرداز اولیه فاصله گرفت و مردم، بیشتر از قبل خود واقعی‌شان را در فیلم‌ها می‌دیدند. به‌تدریج تحولاتی هم در متر و معیارهای ستاره‌شدن به‌وجود آمد و دیگر تنها زیبایی و قد و قواره بلند، حرف اول را نمی‌زد. به عنوان مثال این استعداد و قدرت بازیگری داستین‌هافمن بود كه او را به یكی از ستاره‌های سینما در دهه‌های
60 و 70 میلادی و حتی یكی از بزرگترین بازیگران تاریخ سینما تبدیل كرد و باعث شد ویژگی‌های فیزیكی چون قد كوتاه و بینی بزرگ او هم نقش مهمی در ایفای قهرمان‌هایی آسیب‌پذیر داشته باشد.
بیشتر شاه‌نقش‌های‌هافمن ماحصل تركیب ویژگی‌های فیزیكی و نبوغ و استعدادش در بازیگری است؛ جوان گوشه‌گیر فارغ‌التحصیل، راتسو ریزو در كابوی نیمه‌شب، جك كراب در بزرگمرد كوچك، دیوید سامنر در سگ‌های پوشالی، لویی دگا در پاپیون و... را به یاد بیاورید.
هافمن به جز این نقش‌های به تماما داستانی، چند بار هم در نقش شخصیت‌هایی واقعی جلوی دوربین رفته است. چالش بازی در نقش‌هایی كه مابه‌ازای واقعی دارند، تفاوت‌هایی با نقش‌هایی یكسره داستانی دارد و تماشاگر از روی كنجكاوی و به قصد مقایسه سراغ نمونه‌های حقیقی نقش‌ها می‌رود و این كار را برای بازیگر سخت می‌كند. با این حال‌هافمن در همه نقش‌های واقعی كه بازی كرده، به قدری هنر و ویژگی‌های خود را به كاراكترها اضافه كرده كه دیگر شباهت و معادلسازی آنها چندان به كار تماشاگر نمی‌آید و خود نقش‌ها هویت مستقل و یگانه‌ای یافته‌اند.
اگرچه این موضوع در نمونه‌هایی چون «شهر گمشده» و «طرح» نیز قابل ردیابی است كه‌هافمن به ترتیب در آن نقش مه‌یر لانسكی (از چهره‌های مافیا) و باب همن (بریج باز آمریكایی) را بازی كرد، اما در سه نمونه شاخص‌تر و مشهورتر است و جلوه بیشتری دارد؛ یكی كیم پیك، كوه حافظه تصویری دنیا كه مبتلا به سندرم ساوان بود و‌هافمن نقش ریموند در مرد بارانی را با الهام از او بازی كرد و یكی از دو اسكارش را به خاطر آن گرفت، یكی هم لنی بروس، كمدین آمریكایی كه به‌خاطر استندآپ‌های صریح و بی‌پرده‌اش مشهور بود و چند بار دستگیر و محاكمه شد و یكی دیگر هم كارل برنستاین، خبرنگار واشنگتن‌پست كه همراه همكارش باب وودوارد با چاپ یك گزارش، نقش مهمی در رسوایی واترگیت و استعفای ریچارد نیكسون، رئیس جمهور آمریكا در سال 1974 داشت.
شاید برای اثبات هنر‌هافمن، همین سه نقش‌آفرینی مبتنی بر واقعیت هم كفایت كند؛ سرعت و تیزی كلامش در لنی با آن خنده‌های ویژه، تفاوتی اساسی با آن تودماغی حرف زدن، حیرانی و هوشمندی توامان و كج راه رفتن مرد بارانی دارد و باز این دو به تمامی متفاوت از بازی او در نقش روزنامه‌نگاری جدی و پیگیر در همه مردان رئیس‌جمهور است كه سنجیده و با طمانینه حرف می‌زند و بازی رئالیستی و بدون اغراقی دارد.
هفته دوم مرداد
عكس‌های ناصر عكس‌های لبنان
هفته پیش همین‌جا برای بهبود حال خسرو سینایی، كارگردان صاحب سبك سینمای ایران ابراز امیدواری كردیم اما كرونا سمج‌تر از آن بود كه مردِ آرام سینمای ایران را راحت بگذارد و اول هفته با خبر تلخ درگذشت او آغاز شد. بعد عكس‌هایی ارزشمند از دوره قاجار در كاخ گلستان گم شد تا اندوه، تنها نماند و با شگفتی همراه شود. همه اینها روز سه‌شنبه با آن انفجار مهیب در بیروت تكمیل شد تا ما در این صفحه از دو فریم عكس، یكی از 40 سال پیش و یكی از سه‌شنبه‌شب لبنان بنویسیم. خبر خوب هم البته داشتیم؛ برگزاری كنسرت «شهر خاموش» كیهان كلهر و پخش آن به صورت آنلاین.
شنبه، 11 مرداد
سینما
درگذشت خسرو سینایی
خسرو سینایی را از دست دادیم؛ همان روز با محمدرضا اصلانی، دوست سالیانِ سینایی گفتوگو كردیم و او گفت كه او را بسیار پیشتر از اینها از دست داده بودیم، چرا كه قدرش را ندانستیم. آقای كارگردان در قطعه هنرمندان، كنارِ گور محمدعلی كشاورز به خاك سپرده‌شد.
دوشنبه، 13 مرداد
عكس
عكس‌های ناصرالدین‌شاه گم شد!
خبر آمد كه مسؤولان مجموعه فرهنگی تاریخی كاخ موزه گلستان متوجه شده‌اند یكی از آلبوم‌های تاریخی كاخ گلستان كه از آلبوم‌های غنی این مجموعه و متعلق به دوره ناصری (قاجار) بوده، مفقود شده‌است. خبر را ایسنا منتشر كرد و نوشت كه این آلبوم 100قطعه عكس كوچك را در خود جای داده‌بوده‌است.
سه‌شنبه، 14 مرداد
عكس
لبنان و اندوه عكس‌ها
انفجاری مهیب، بندر بیروت در لبنان را داغدار كرد؛ باز هم، عكس‌ها بودند كه راویان اندوه باشند. میثم اسماعیلی درباره آنها نوشته‌است.
چهارشنبه، 15 مرداد
موسیقی
«شهر خاموش» این بار آنلاین و رایگان
اجرای كنسرت شهر خاموش كیهان كلهر و پخش رایگان آن از یوتیوب و صفحه اینستاگرام این آهنگساز قرار بود دوشنبه‌شب اتفاق بیفتد كه به چهارشنبه‌شب موكول شد.
سینما
هنوز با كیارستمی
دیروز، پس از گذشت چندهفته از جنجال‌های انتشار كتاب پاره‌نوشته‌های عباس كیارستمی، دو خبر در ارتباط با او منتشر شد؛ ابتدا این‌كه Far Out فیلم «كلوزآپ» او را در فهرست ۲۵ فیلم برتر غیرانگلیسی زبان تاریخ سینما قرار داده و دیگر این‌كه قرار است فیلمی درباره او با عنوان «كیارستمی و عصای گمشده» به كارگردانی محمودرضا ثانی در هفتمین جشنواره بین‌المللی مستند «لراپترا» در كشور یونان به نمایش درید. سینمای جهان، هر هفته خبری از كیارستمی دارد.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تحلیلگران و سیاستمداران لبنانی در گفتوگو با ما از انفجار بیروت می‌گویند سناریوهای احتمالی انفجار بیروت
بندر بیروت به كانون توجه همه تحلیلگران منطقه و جهان تبدیل شده‌است. بحران امنیتی، اقتصادی و زیست محیطی به‌وجود آمده در حادثه انفجار اخیر كه هنوز بسیاری از ابعاد آن ناشناخته باقی مانده‌است، خسارات اقتصادی زیادی به لبنان وارد کرده و علاوه بر آن، هزاران نفر از شهروندان لبنانی در این حادثه كشته و زخمی شده‌اند. با توجه به این‌كه 70درصد واردات بیروت از طریق بندر این شهر صورت می‌گرفت، دامنه بحران ایجاد شده در لبنان بسیار گسترده است. در این خصوص گفت‌و‌گویی با تحلیلگران و سیاستمداران لبنانی صورت داده‌ایم كه از نظرتان می‌گذرد.
دشمن صهیونیستی خواستار بی‌ثباتی لبنان است
شیخ صهیب حبلی، عضو ارشد علمای اهل سنت لبنان نیز در گفتوگو با جام‌جم ضن اشاره به خسارات شدید وارده به این كشور در جریان حادثه تكان‌دهنده اخیر در بندر بیروت تاكید كرد: واقعا آنچه گذشت و می‌گذرد، مصیبتی بزرگ برای لبنان است. كشوری كه از سوی دشمنان مورد طمع قرار دارد. بدون شك ما باید این وضعیت را پشت‌سر بگذاریم. از جمهوری اسلامی ایران و كشورهایی كه در بحران بی‌سابقه اخیر در كنار لبنان هستند، تشكر می‌كنیم. دشمن صهیونیستی هموارهدرصدد ایجاد ناآرامی در لبنان بوده و از هر حادثه و شرایطی كه منجر به بی‌نظمی و نا‌بسامانی در كشور ما شوند، استقبال می‌كند. بنابراین باید در برابر رژیم صهیونیستی نیز رصد هوشمندانه‌ای داشت. باید در نظر داشته‌باشیم كه دشمنان از موقعیت فعلی علیه امنیت و ثبات لبنان سوء‌استفاده نكنند؛ ضمن آن‌كه ابعاد حادثه اخیر در بندر بیروت هنوز مبهم باقی مانده و سوالات و ابهامات زیادی در این‌خصوص وجود دارد. این‌كه نیترات آمونیوم و مواد مشتعل‌كننده با این قدرت تخریب، چرا سالها در این بندر نگهداری شده و چرا این احتراق و متعاقبا انفجار مواد رخ داده است؛ اینها مواردی است كه باید در‌خصوص آن تحقیق شود.
وی افزود: خداوند متعال در قرآن كریم به افرادی كه صبر و توكل می‌كنند، وعده آسانی و عبور از سختی‌ها را داده‌است. ما نیز باید این وعده الهی را همواره در نظر داشته‌باشیم و با صبر و عمل خود در مسیر رضایت الهی، از وضعیت به‌وجود آمده هر چه سریع‌تر عبور كنیم.
امروز لبنان به كمك همه نیاز دارد
عدنان منصور، وزیر خارجه سابق لبنان در گفتوگو با جام‌جم می‌گوید: امروز، روزی تاثربرانگیز در تاریخ لبنان محسوب می‌شود. كشته و زخمی شدن هزاران لبنانی در حادثه بیروت، برای همه ما تاسفبار است. لبنان اكنون در وضعیت بدی قرار دارد. بسیاری از افراد نیاز به دارو دارند و بیمارستان‌ها مملو از كسانی است كه در این حادثه آسیب دیده‌اند. این افراد نیاز به دارو و درمان دارند؛ آن هم در شرایطی كه جهان و لبنان ( به سبب شیوع كرونا) در شرایط عادی و متعارفی به سر نمی‌برد. ابعاد فاجعه بسیار گسترده و آسیب‌های وارده واقعا زیاد و بی‌سابقه است. علاوه بر كسانی كه مستقیما در این حادثه آسیب دیده‌اند، اقتصاد لبنان و معیشت مردم نیز دچار آسیب شده و باید اصلاح این وضعیت هرچه سریع‌تر در دستور كار قرار گیرد. وزیر خارجه سابق لبنان افزود: امروز لبنان به كمك همه نیاز دارد. اصلی‌ترین دغدغه، تامین داروها و ما‌یحتاجی است كه برای آسیب‌دیدگان لازم است. باید پذیرفت كه لبنان در شرایط سختی قرار دارد. بدون شك، آنچه برای ما اهمیت دارد، بازگرداندن لبنان به وضعیت عادی و ایجاد ثبات و امنیت در زندگی و معیشت مردم خواهد بود.
تحركات واشنگتن و تل آویو قبل از حادثه جای سوال دارد
فادی اسماعیل بودیه، سردبیر نشریه المرایا و تحلیلگر لبنانی در‌خصوص شرایط جاری در بیروت به جام‌جم می‌گوید:كمترین شبهه‌ای وجود ندارد كه ما با حادثه‌ای مبهم و پیچیده روبهرو هستیم. مدیر‌كل گمرک لبنان، آقای بدری ضاهر در سال 2017 میلادی از قاضی رسیدگی به امور فوری در لبنان خواسته بود تا تكلیف مواد خطرناك انباشته شده در بندر بیروت را مشخص كند اما اقدامی در این‌خصوص از سوی قضات صورت نگرفت. فراتر از آن زمان و مكان وقوع این فاجعه نیز جای بسی سوال دارد! این‌كه نتانیاهو چند روز قبل لبنان را نسبت به حمله به تاسیسات زیربنایی این كشور تهدید كرده بود.
فادی بودیه در این خصوص تاكید كرده‌است: دونالد ترامپ نیز طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر در مواضع خود، ضمن حمایت از رژیم صهیونیستی وعده داده‌بود خشم تل آویو در قبال برخی گروههای لبنانی را مترادف با خشم خود ( خشم آمریكا) تلقی می‌كند. تحریم‌های اقتصادی علیه مقاومت و جریان‌های حامی آن، محصول همین هم‌افزایی میان واشنگتن و تل‌آویو است. حوادث اخیر در جنوب لبنان نیز مصداق بارز استیصال رژیم صهیونیستی در منطقه بود. ضمن آن‌كه حملات تل‌آویو به نقاطی در سوریه و ایجاد شرایط بحرانی ( به لحاظ امنیتی) در منطقه نیز متغیر دیگری است كه باید در این خصوص مدنظر قرار گیرد. باید گشت‌زنی هواپیماهای جاسوسی آمریكا و رژیم صهیونیستی بر فرار مدیترانه و بندر بیروت را نیز به این فهرست اضافه كرد. به راستی این عملیات جاسوسی و شناسایی در راستای رسیدن به چه هدفی صورت گرفته‌است؟!
سردبیر نشریه المرایا در پایان تاكید كرد: مجموع موارد ذكرشده و تحقیقاتی كه تاكنون در این خصوص انجام شده‌است، نشان می‌دهد كه ما با حادثه‌ای عادی، سهوی و طبیعی در بیروت مواجه نبوده و نیستیم. بدون شك با گذشت زمان، ابعاد بیشتری از این مساله افشا خواهدشد. برای همه قربانیان و شهدای این حادثه طلب مغفرت و برای مجروحان طلب عافیت می‌كنیم.
دوباره بر می‌خیزیم
ناصر قندیل، سردبیر روزنامه البناء لبنان در گفتوگو با جام‌جم از حزن و اندوهی سخن می‌گوید كه بر سراسر این كشور سایه افكنده‌است: بیروت دیروز با چهره‌ای زخمی و غمگین صبح خود را آغاز كرد. شرایط امروز لبنان، مانند شرایط هیروشیما پس از فرود آمدن بمب هسته‌ای در این كشور است. بسیاری از مردم، عزیزان خود را از دست داده‌اند. افراد زیادی زخمی و آواره شده و برخی نیز به سبب آنچه در لبنان رخ داد، دیگر نمی‌توانند به كار و كسب درآمد بپردازند. ما همه غمگین هستیم.
وی افزود: اما لبنان برمی‌خیزد. لبنان كشوری است كه پس از سالها دشمنان ودوستان واقعی خود را می‌شناسد. كشوری كه در برابر زور و تجاوز دشمنان، پرچم تسلیم را هرگز بالا نبرده‌است. ملت لبنان در این میان، به صداهای شیطانی گوش نخواهند داد و تسلیم توطئه‌های دشمنان نمی‌شوند. ما مصمم هستیم كه لبنان را دوباره بسازیم و همچنان در برابر توطئه‌ها و بحران‌ها مقاوم باشیم.
شیخ صهیب حبلی، عضو ارشد علمای اهل سنت لبنان نیز در گفتوگو با جام‌جم ضن اشاره به خسارات شدید وارده به این كشور در جریان حادثه تكان‌دهنده اخیر در بندر بیروت تاكید كرد: واقعا آنچه گذشت و می‌گذرد، مصیبتی بزرگ برای لبنان است. كشوری كه از سوی دشمنان مورد طمع قرار دارد. بدون شك ما باید این وضعیت را پشت‌سر بگذاریم. از جمهوری اسلامی ایران و كشورهایی كه در بحران بی‌سابقه اخیر در كنار لبنان هستند، تشكر می‌كنیم. دشمن صهیونیستی هموارهدرصدد ایجاد ناآرامی در لبنان بوده و از هر حادثه و شرایطی كه منجر به بی‌نظمی و نا‌بسامانی در كشور ما شوند، استقبال می‌كند. بنابراین باید در برابر رژیم صهیونیستی نیز رصد هوشمندانه‌ای داشت. باید در نظر داشته‌باشیم كه دشمنان از موقعیت فعلی علیه امنیت و ثبات لبنان سوء‌استفاده نكنند؛ ضمن آن‌كه ابعاد حادثه اخیر در بندر بیروت هنوز مبهم باقی مانده و سوالات و ابهامات زیادی در این‌خصوص وجود دارد. این‌كه نیترات آمونیوم و مواد مشتعل‌كننده با این قدرت تخریب، چرا سالها در این بندر نگهداری شده و چرا این احتراق و متعاقبا انفجار مواد رخ داده است؛ اینها مواردی است كه باید در‌خصوص آن تحقیق شود.
وی افزود: خداوند متعال در قرآن كریم به افرادی كه صبر و توكل می‌كنند، وعده آسانی و عبور از سختی‌ها را داده‌است. ما نیز باید این وعده الهی را همواره در نظر داشته‌باشیم و با صبر و عمل خود در مسیر رضایت الهی، از وضعیت به‌وجود آمده هر چه سریع‌تر عبور كنیم.
امروز لبنان به كمك همه نیاز دارد
عدنان منصور، وزیر خارجه سابق لبنان در گفتوگو با جام‌جم می‌گوید: امروز، روزی تاثربرانگیز در تاریخ لبنان محسوب می‌شود. كشته و زخمی شدن هزاران لبنانی در حادثه بیروت، برای همه ما تاسفبار است. لبنان اكنون در وضعیت بدی قرار دارد. بسیاری از افراد نیاز به دارو دارند و بیمارستان‌ها مملو از كسانی است كه در این حادثه آسیب دیده‌اند. این افراد نیاز به دارو و درمان دارند؛ آن هم در شرایطی كه جهان و لبنان ( به سبب شیوع كرونا) در شرایط عادی و متعارفی به سر نمی‌برد. ابعاد فاجعه بسیار گسترده و آسیب‌های وارده واقعا زیاد و بی‌سابقه است. علاوه بر كسانی كه مستقیما در این حادثه آسیب دیده‌اند، اقتصاد لبنان و معیشت مردم نیز دچار آسیب شده و باید اصلاح این وضعیت هرچه سریع‌تر در دستور كار قرار گیرد. وزیر خارجه سابق لبنان افزود: امروز لبنان به كمك همه نیاز دارد. اصلی‌ترین دغدغه، تامین داروها و ما‌یحتاجی است كه برای آسیب‌دیدگان لازم است. باید پذیرفت كه لبنان در شرایط سختی قرار دارد. بدون شك، آنچه برای ما اهمیت دارد، بازگرداندن لبنان به وضعیت عادی و ایجاد ثبات و امنیت در زندگی و معیشت مردم خواهد بود.
تحركات واشنگتن و تل آویو قبل از حادثه جای سوال دارد
فادی اسماعیل بودیه، سردبیر نشریه المرایا و تحلیلگر لبنانی در‌خصوص شرایط جاری در بیروت به جام‌جم می‌گوید:كمترین شبهه‌ای وجود ندارد كه ما با حادثه‌ای مبهم و پیچیده روبهرو هستیم. مدیر‌كل گمرک لبنان، آقای بدری ضاهر در سال 2017 میلادی از قاضی رسیدگی به امور فوری در لبنان خواسته بود تا تكلیف مواد خطرناك انباشته شده در بندر بیروت را مشخص كند اما اقدامی در این‌خصوص از سوی قضات صورت نگرفت. فراتر از آن زمان و مكان وقوع این فاجعه نیز جای بسی سوال دارد! این‌كه نتانیاهو چند روز قبل لبنان را نسبت به حمله به تاسیسات زیربنایی این كشور تهدید كرده بود.
فادی بودیه در این خصوص تاكید كرده‌است: دونالد ترامپ نیز طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر در مواضع خود، ضمن حمایت از رژیم صهیونیستی وعده داده‌بود خشم تل آویو در قبال برخی گروههای لبنانی را مترادف با خشم خود ( خشم آمریكا) تلقی می‌كند. تحریم‌های اقتصادی علیه مقاومت و جریان‌های حامی آن، محصول همین هم‌افزایی میان واشنگتن و تل‌آویو است. حوادث اخیر در جنوب لبنان نیز مصداق بارز استیصال رژیم صهیونیستی در منطقه بود. ضمن آن‌كه حملات تل‌آویو به نقاطی در سوریه و ایجاد شرایط بحرانی ( به لحاظ امنیتی) در منطقه نیز متغیر دیگری است كه باید در این خصوص مدنظر قرار گیرد. باید گشت‌زنی هواپیماهای جاسوسی آمریكا و رژیم صهیونیستی بر فرار مدیترانه و بندر بیروت را نیز به این فهرست اضافه كرد. به راستی این عملیات جاسوسی و شناسایی در راستای رسیدن به چه هدفی صورت گرفته‌است؟!
سردبیر نشریه المرایا در پایان تاكید كرد: مجموع موارد ذكرشده و تحقیقاتی كه تاكنون در این خصوص انجام شده‌است، نشان می‌دهد كه ما با حادثه‌ای عادی، سهوی و طبیعی در بیروت مواجه نبوده و نیستیم. بدون شك با گذشت زمان، ابعاد بیشتری از این مساله افشا خواهدشد. برای همه قربانیان و شهدای این حادثه طلب مغفرت و برای مجروحان طلب عافیت می‌كنیم.
دوباره بر می‌خیزیم
ناصر قندیل، سردبیر روزنامه البناء لبنان در گفتوگو با جام‌جم از حزن و اندوهی سخن می‌گوید كه بر سراسر این كشور سایه افكنده‌است: بیروت دیروز با چهره‌ای زخمی و غمگین صبح خود را آغاز كرد. شرایط امروز لبنان، مانند شرایط هیروشیما پس از فرود آمدن بمب هسته‌ای در این كشور است. بسیاری از مردم، عزیزان خود را از دست داده‌اند. افراد زیادی زخمی و آواره شده و برخی نیز به سبب آنچه در لبنان رخ داد، دیگر نمی‌توانند به كار و كسب درآمد بپردازند. ما همه غمگین هستیم.
وی افزود: اما لبنان برمی‌خیزد. لبنان كشوری است كه پس از سالها دشمنان ودوستان واقعی خود را می‌شناسد. كشوری كه در برابر زور و تجاوز دشمنان، پرچم تسلیم را هرگز بالا نبرده‌است. ملت لبنان در این میان، به صداهای شیطانی گوش نخواهند داد و تسلیم توطئه‌های دشمنان نمی‌شوند. ما مصمم هستیم كه لبنان را دوباره بسازیم و همچنان در برابر توطئه‌ها و بحران‌ها مقاوم باشیم.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
برانکو: به زودی به فوتبال ایران برمی‌گردم به هر تیمی احتمال دارد بروم، جز استقلال!
برانکو ایوانکوویچ، سرمربی سابق پرسپولیس، به همکاری خود با فدراسیون فوتبال عمان ادامه می‌دهد. او بعد از جدایی از الاهلی، سریعا پیشنهادی از آن کشور دریافت کرد و بعد از مذاکره، قراردادش را بست. حالا اما برانکو، برای فصل جدید لیگ برتر مشتریان زیادی در ایران دارد. دو باشگاه بزرگ تراکتور و سپاهان پالس‌های زیادی برای این مربی ارسال کرده‌اند و خواهان امضای قرارداد با او هستند. رضا چلنگر، مترجم و دوست نزدیک برانکو در ایران، وقتی با این سوال روبهرو می‌شود جواب می‌دهد: «بله صحبت‌هایی بوده ولی این که او بیاید یا نه را، نمی‌دانم.» بنابراین خود برانکوست که می‌تواند شفاف‌تر در این باره صحبت کند. سرمربی کروات و سابق قرمزها اما خیلی مثبت درباره فوتبال ایران و بازگشتش به لیگ حرف می‌زند.
قرارداد دارم
در حال حاضر با فدراسیون فوتبال عمان قرارداد دارم و به این قرارداد پایبندم. همواره علاقه زیادی به کار در فوتبال ایران دارم. طرفداران فوتبال در ایران فوق‌العاده هستند و برایم لذت‌بخش است در کنار آنها باشم. این هواداران همواره عامل اصلی تصمیم من بوده‌اند. در باشگاه پرسپولیس حمایتی از سوی آنها احساس کردم که هیچ‌گاه در زندگی‌ام تجربه نکرده‌بودم. هواداران پرسپولیس فوق‌العاده هستند و امیدوارم دوباره روزی پیش آنها باشم.
می دانم به زودی برمی‌گردم
پیشنهاد؟ این چیزی نیست که بخواهم درباره‌اش صحبت کنم. بسیار خوشحالم که همواره مورد لطف و توجه باشگاه‌های ایرانی بوده‌ام. این یک علاقه دوطرفه است. من هم علاقه زیادی به فوتبال ایران دارم اما الان تحت قرارداد فدراسیون فوتبال عمان هستم ولی این را می‌دانم به زودی به فوتبال ایران برمی‌گردم و دوباره کارم را در آنجا شروع خواهم‌کرد. روزی هم که از تیم ملی جدا شدم مطمئن بودم این اتفاق برایم می‌افتد و دوباره برمی‌گردم. هر چند سالها به تاخیر افتاد ولی سرانجام برگشتم. قبل از حضور در پرسپولیس هم پیشنهادهایی داشتم. مذاکراتی کردیم ولی انگار بهتر بود با باشگاه پرسپولیس به فوتبال ایران برگردم.
به هر تیمی می‌روم جز استقلال
اینکه کجا می‌روم و با چه باشگاهی کار می‌کنم واقعا مشخص نیست. نمی‌توان آینده را پیش‌بینی کرد اما به هر تیمی احتمال دارد بروم، جز استقلال! به خاطر علاقه قلبی به پرسپولیس و طرفدارانش نمی‌توانم هیچ‌گاه به باشگاه رقیب بروم. روزهای شیرینی را در زندگی‌ام با پرسپولیس و هوادارانش تجربه کردم. به این باشگاه علاقه زیادی دارم و برای آنها همیشه آرزوی موفقیت می‌کنم.
رفتار بهتری با ما می‌شد
من یک بار برای ورود به ایران مشکل مالیاتی داشتم و باشگاه پرسپولیس به حل این مشکل کمک کرد. حالا نگران این مسأله هستم. مالیات قرارداد من در این سالها پرداخت نشده‌است. توقعم این بود رفتار بهتری با کادر فنی من می‌شد. امیدوارم این مشکل حل شود تا در آینده بتوانم دوباره به ایران بیایم.
فیفا وارد ماجرا شد
وقتی باشگاه پرسپولیس مشکل من را حل نکرد، فیفا وارد ماجرا شد و در حال حاضر همه چیز در مسیر قانونی‌اش پیش می‌رود. همانطور که بارها گفتم وکیلم پیگیر همه چیز است.
قرارداد دارم
در حال حاضر با فدراسیون فوتبال عمان قرارداد دارم و به این قرارداد پایبندم. همواره علاقه زیادی به کار در فوتبال ایران دارم. طرفداران فوتبال در ایران فوق‌العاده هستند و برایم لذت‌بخش است در کنار آنها باشم. این هواداران همواره عامل اصلی تصمیم من بوده‌اند. در باشگاه پرسپولیس حمایتی از سوی آنها احساس کردم که هیچ‌گاه در زندگی‌ام تجربه نکرده‌بودم. هواداران پرسپولیس فوق‌العاده هستند و امیدوارم دوباره روزی پیش آنها باشم.
می دانم به زودی برمی‌گردم
پیشنهاد؟ این چیزی نیست که بخواهم درباره‌اش صحبت کنم. بسیار خوشحالم که همواره مورد لطف و توجه باشگاه‌های ایرانی بوده‌ام. این یک علاقه دوطرفه است. من هم علاقه زیادی به فوتبال ایران دارم اما الان تحت قرارداد فدراسیون فوتبال عمان هستم ولی این را می‌دانم به زودی به فوتبال ایران برمی‌گردم و دوباره کارم را در آنجا شروع خواهم‌کرد. روزی هم که از تیم ملی جدا شدم مطمئن بودم این اتفاق برایم می‌افتد و دوباره برمی‌گردم. هر چند سالها به تاخیر افتاد ولی سرانجام برگشتم. قبل از حضور در پرسپولیس هم پیشنهادهایی داشتم. مذاکراتی کردیم ولی انگار بهتر بود با باشگاه پرسپولیس به فوتبال ایران برگردم.
به هر تیمی می‌روم جز استقلال
اینکه کجا می‌روم و با چه باشگاهی کار می‌کنم واقعا مشخص نیست. نمی‌توان آینده را پیش‌بینی کرد اما به هر تیمی احتمال دارد بروم، جز استقلال! به خاطر علاقه قلبی به پرسپولیس و طرفدارانش نمی‌توانم هیچ‌گاه به باشگاه رقیب بروم. روزهای شیرینی را در زندگی‌ام با پرسپولیس و هوادارانش تجربه کردم. به این باشگاه علاقه زیادی دارم و برای آنها همیشه آرزوی موفقیت می‌کنم.
رفتار بهتری با ما می‌شد
من یک بار برای ورود به ایران مشکل مالیاتی داشتم و باشگاه پرسپولیس به حل این مشکل کمک کرد. حالا نگران این مسأله هستم. مالیات قرارداد من در این سالها پرداخت نشده‌است. توقعم این بود رفتار بهتری با کادر فنی من می‌شد. امیدوارم این مشکل حل شود تا در آینده بتوانم دوباره به ایران بیایم.
فیفا وارد ماجرا شد
وقتی باشگاه پرسپولیس مشکل من را حل نکرد، فیفا وارد ماجرا شد و در حال حاضر همه چیز در مسیر قانونی‌اش پیش می‌رود. همانطور که بارها گفتم وکیلم پیگیر همه چیز است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
در آستانه عید غدیر، نگاهی به کتب راویان و تاریخ‌نگاران انداختیم و قطره‌ای از فضائل مولایمان را در این کتاب‌ها پیدا کردیم وقتی کتاب‌های تاریخ اسلام را ورق می‌زنی، اگر مولف و راوی این کتاب‌ها شیر پاک خورده بوده و عناد نداشته باشند، محال ممکن است که فضائل امیرالمومنین علی (ع) را در آثارشان پیدا نکنی. داشتم به این فکر می‌کردم که چقدر خوش به حالشان شده است‌کسانی که هزاران سال پیش مدح مولای ما را کرده و فضیلت‌های او را که تا پیش از آنان سینه به سینه نقل شده را به رشته تحریر درآورده و از این رهگذر آن را جاودانه کرده‌اند. همین شد که یک روز مانده به بزرگترین عید شیعیان، عیدی که در آن هدف نبوت 124 هزار پیامبر مشخص می‌شود و این بار عظیم به مقصد می‌رسد، به سراغ کتب تاریخی اسلامی رفتم و از زبان راویان مختلف سنی و شیعه، فضائل امیرالمومنین (ع) را پرسیدم. شاید اگر امروز این راویان زنده بودند و مثلا در فضای مجازی صفحه‌ای داشتند، این روایت‌ها را در روز عید غدیر با عکسی زیبا و چشمنواز به اشتراک می‌گذاشتند و احتمالا هشتگ #جانم_امیرالمومنین هم برایش می‌زدند! حالا که آنها دست‌شان کوتاه است و در دنیایی دیگر در این روز بزرگ بر سر خوان با کرامت مولای درویشان نشسته‌اند، ما اینجا کار ناتماشان را تمام می‌کنیم و صفحات مجازی خیالی این تاریخ‌نگاران را برای شما به تصویر می‌کشیم. خیال کنید که دارید تایم‌لاین‌تان را در روز عید غدیر بالا و پایین می‌کنید و با این مطالب روبهرو می‌شوید. امیدوارم حالتان را خوب کند!فضیلت‌خوانی جناب ابوالفضائل!
وقتی کتاب‌های تاریخ اسلام را ورق می‌زنی، اگر مولف و راوی این کتاب‌ها شیر پاک خورده بوده و عناد نداشته باشند، محال ممکن است که فضائل امیرالمومنین علی (ع) را در آثارشان پیدا نکنی. داشتم به این فکر می‌کردم که چقدر خوش به حالشان شده است‌کسانی که هزاران سال پیش مدح مولای ما را کرده و فضیلت‌های او را که تا پیش از آنان سینه به سینه نقل شده را به رشته تحریر درآورده و از این رهگذر آن را جاودانه کرده‌اند. همین شد که یک روز مانده به بزرگترین عید شیعیان، عیدی که در آن هدف نبوت 124 هزار پیامبر مشخص می‌شود و این بار عظیم به مقصد می‌رسد، به سراغ کتب تاریخی اسلامی رفتم و از زبان راویان مختلف سنی و شیعه، فضائل امیرالمومنین (ع) را پرسیدم. شاید اگر امروز این راویان زنده بودند و مثلا در فضای مجازی صفحه‌ای داشتند، این روایت‌ها را در روز عید غدیر با عکسی زیبا و چشمنواز به اشتراک می‌گذاشتند و احتمالا هشتگ #جانم_امیرالمومنین هم برایش می‌زدند! حالا که آنها دست‌شان کوتاه است و در دنیایی دیگر در این روز بزرگ بر سر خوان با کرامت مولای درویشان نشسته‌اند، ما اینجا کار ناتماشان را تمام می‌کنیم و صفحات مجازی خیالی این تاریخ‌نگاران را برای شما به تصویر می‌کشیم. خیال کنید که دارید تایم‌لاین‌تان را در روز عید غدیر بالا و پایین می‌کنید و با این مطالب روبهرو می‌شوید. امیدوارم حالتان را خوب کند!
ابن شهر آشوب
حضرت امیرالمومنین علی(ع) بیشتر پیاده می‌جنگید و اگر هم سوار اسبی می‌شد، چندان برایش مهم نبود. به حضرتش گفته شد که چرا سوار اسب نمی‌شود؟ پاسخ داد: اسب یا برای تعقیب حریفی است که از میدان بگریزد یا برای این است که کسی بخواهد خود بگریزد و من نه کسی هستم که پشت به دشمن کنم و بگریزم و نه کسی هستم که اگر کسی گریخت، تعقیبش کنم. پس اسب را برای چه می‌خواهم؟
(مناقب آل ابیطالب ج 3 ص 298)
راغب اصفهانی
هرگاه که دو صف برای جنگ مقابل هم صف می‌کشیدند، مردم به یکدیگر می‌گفتند: ملک الموت در همان صفی باید باشد که علی با آن صف است و صف مقابل خواهی نخواهی باید خود را برای مرگ آماده کنند.
(المحاضرات ج 3 ص 138)
ابن شاذان
عمر بن خطاب می‌گوید: از ابوبکر پسر ابوقحافه شنیدم و او از پیغمبر اکرم (ص) شنید که آن حضرت فرمود: إن ا... تعالی خلق من نور وجه علی بن ابیطالب علیه‌السلام ملائکة یسبحون و یقدسون و یکتبون ذلک لمحبیه و محبی ولده علیهم السلام.
خداوند تبارک و تعالی از نور جمال علی بن ابیطالب (ع) فرشتگانی را آفریده است که آنها تسبیح و تقدیس خدا کنند و ثوابش را برای دوستان آن حضرت و دوستان فرزندانش بنویسند.
(مائه منقبه)
حافظ رجب برسی
رسول خدا (ص) نشسته بودند و نزد آن حضرت یکی از پریان بود و از احکام مشکل سوال می‌کرد، همین‌که امیرالمومنین(ع) وارد شد، آن پری کوچک شد تا مثل گنجشکی گردید سپس گفت: ای رسول خدا! مرا پناه بده. حضرت فرمود: از چه کسی می‌ترسی؟ گفت: از این جوانی که به طرف ما می‌آید. رسول خدا(ص) فرمود: علت ترس تو چیست ؟ گفت: روزی که طوفان برپا شده بود خواستم کشتی حضرت نوح (ع) را غرق کنم، همین جوان بر من ضربه‌ای زد و دستم را قطع کرد، بعد دست قطع‌شده‌اش را نشان داد.
پیغمبر اکرم (ص) فرمودند: بلی او همین جوان است!
شیخ بهایی
مردی یهودی نزد حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام آمده گفت: عددی به من بگو که بدون کسری ۲/۱ و ۳/۱ و ۴/۱ و ۵/۱ و ۶/۱ و ۷/۱ و ۸/۱ و ۹/۱ و ۱۰/۱ داشته باشد. علی علیه‌السلام به وی فرمود: اگر بگویم مسلمان می‌شوی؟ گفت: آری. پس به وی فرمود: اضرب ایام اسبوعک فی سنتک؛ روزهای هفته‌ات را در سن خود ضرب کن که حاصل آن مطلوب توست.
و چون یهودی آن را صحیح یافت مسلمان شد. (توضیح: شیخ‌بهایی در خلاصه الحساب آورده: اگر عدد ماه‌ها در روزهای ماه و حاصل آن در روزهای هفته ضرب شود عددی به دست می‌آید که بدون کسری بر همه اعداد یادشده قابل قسمت است.
و نیز اگر مخرج اعدادی را که حرف ع در آنها هست که عبارتند از ربع، سبع، تسع و عشر؛ یعنی 4، 7، 9 و 10 در هم ضرب شوند حاصل عددی است که بر تمام اعداد مذکور تقسیم می‌شود)
(کشکول شیخ بهایی، ج ۲، ص ۴۲)
ابوعیسی ترمذی
زمانی‌که پیامبر و علی (ع) وارد مدینه شدند خیلی از بزرگان خانه‌هایشان را به گونه‌ای ساختند که یک دربش رو به مسجد باز می‌شد. در خانه حضرت حمزه (ع) عموی پیامبر به مسجد باز بود. جبرئیل دستوری داد به پیامبر: إنَ رَسولَ ا... (ص) أمَرَ بِسَدِ الأَبوابِ إلا بابَ عَلِی (ع). پیامبر خدا فرمان به بستن درها به‌جز در خانه علی (ع) داد. مردم اعتراض کردند که این تبعیض قائل شدن است. خبرها به پیامبر (ص) رسید و حضرت خطبه‌ای خواند: به خدا قسم من هیچ دری را باز نکردم و هیچ دری را نبستم من مأمور شدم و دستور دستور خدا است که همه درها بسته شود جز در خانه علی(ع).
(سنن ترمذی ج ۵، ص ۶۴۱)
محمدباقر مجلسی
ابوالطفیل می‌گوید: روزی دیدم علی (ع) یتیمان را به حضور خود خواست، سپس چنان به یتیمان تفقد و مهربانی می‌کرد و به آنها عسل می‌خوراند که بعضی از اصحابش تمنا می‌کردند که‌ای کاش ما نیز یتیم می‌بودیم تا مورد توجه و لطف حضرت واقع می‌شدیم.
(بحارالانوار، ج 41، ص 29)
حسن ابن محمد دیلمی
پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) فرمود: شیعیان و دوستان خود را به 10 خوی و خصلت بشارت بده: اول: پاکی ولادت، دوم: نیکویی و خوبی ایمان، سوم: خدا آنها را دوست دارد، چهارم: قبرهای آنها وسیع است، پنجم: نور آنها پیشاپیش ایشان در حرکت است، ششم: فقر را از میان چشم‌های آنها بیرون کند و دل‌هایشان را بی‌نیازی مرحمت فرماید، هفتم: خدا از دشمنان آنها کینه و نفرت دارد، هشتم: از بیماری پیسی و خوره در امانند، نهم: گناهان و بدی‌ها از ایشان فرو می‌ریزد و از بین می‌رود، دهم: آنها در بهشت با من هستند. پس خوشا به حال آنها و بازگشت خوبی که دارند.
(اعلام الدین فی صفات المومنین، ص 450)
سلیمان بن مهران اعمش
کنیزی سیاه‌چهره و کور را دیدم که به مردم آب می‌داد و می‌گفت: به دوستی و محبت حضرت علی‌بن‌ابیطالب(ع) بیاشامید. سپس او را در مکه دیدم که بینا گشته و به مردم آب می‌دهد، و این بار می‌گوید: بیاشامید به محبت کسی که خدا به خاطر او بینایی را به من برگردانید. قضیه را با او در میان گذاشتم و گفتم: تو را در مدینه نابینا دیدم که آب می‌دادی و می‌گفتی: به محبت علی بن ابیطالب (ع) بیاشامید و اکنون می‌بینم بینا گشته‌ای، مرا از این مطلب باخبر کن. کنیز گفت: مردی را دیدم که به من فرمود: ای کنیز ؛ آیا تو اهل ولایت و محبت علی بن ابیطالب(ع) هستی؟ گفتم: بلی، آنگاه دعا کرد و گفت: خدایا! اگر راست می‌گوید بینایی‌اش را به او برگردان. به خدا قسم، به برکت دعای او فورا دیدگانم روشن و چشمانم بینا گردید.
به او گفتم: تو کیستی؟ گفت: «أنا الخضر وأنا من شیعه علی بن أبی‌طالب (ع)»، من خضر و از شیعیان علی بن ابیطالب (ع) می‌باشم.
(صفوه الأخبار)
سید‌هاشم بحرانی
ذیل آیه شریفه «سَنَشُد عَضُدَک بِأخیک وَنَجْعَل لَکما سُلْطاناً» «بازوی تو را به برادرت قوی می‌گردانیم و برای شما دو نفر حجت و برهان و قدرت و توانایی قرار می‌دهیم»، از انس نقل شده است: رسول خدا (ص) فرستاده خود را به طرف گروهی فرستاد، آنها بر او دشمنی کردند و او را کشتند. این خبر به آن حضرت رسید، این بار علی (ع) را به سوی آنها فرستاد، آن حضرت جنگجویان آنها را کشت و باقیمانده آنها را اسیر کرد و وقتی که در برگشتن به نزدیک مدینه رسید پیغمبر اکرم (ص) او را ملاقات کرد و دربرگرفت و صورتش را بوسید و فرمود:
بأبی أنت و اُمی من شد ا... به عضدی کما شد عضد موسی بهارون.
پدر و مادرم فدای کسی که خدا بازوی مرا به سبب او قوی کرد، همان طور که بازوی موسی را به سبب‌هارون تقویت نمود.
(تفسیر البرهان ج 3 ص 226)
سلیم ابن قیس
روزی به ابوذر گفتم: عجیب‌ترین کلامی را که از رسول‌ا... درباره فضایل علی ابن ابیطالب شنیده‌ای برای من نقل کن. ابوذر گفت از رسول ا... (ص) شنیدم که فرمود: اطراف عرش الهی 90 هزار فرشته وجود دارد که تسبیح و عبادتی ندارند جز اطاعت از علی ابن ابیطالب و برائت از دشمنانش واستغفار برای شیعیانش.
پس گفتم خدا تو را رحمت کند، کلام دیگری غیر از این در فضایل مولا بگو. ابوذر گفت از رسول‌ا... شنیدم که فرمود: خداوند جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را به اطاعت از علی و برائت از دشمنانش و استغفار برای شیعیانش مخصوص گردانیده است.
(کتاب سلیم بن قیس، ص ۳۸۱ )
سید احمد مستنبط
انس بن مالک گوید: رسول خدا فرمود:
هنگامی که مرا در شب اسراء (معراج) به آسمان سیر دادند، ناگاه فرشته‌ای را دیدم که بر منبری از نور نشسته و فرشتگان دیگر به دورش حلقه زده بودند، از جبرئیل پرسیدم: ای جبرئیل! این فرشته کیست؟
گفت: به او نزدیک شو و سلامش کن.
من نیز به او نزدیک شده و سلامش نمودم، ناگاه متوجه شدم که او برادر و پسر عمویم علی بن ابیطالب است.
به جبرئیل گفتم: ای جبرئیل! آیا علی به آسمان چهارم از من پیشی گرفت؟ گفت: نه، ای محمد! فرشتگان به خاطر مهر و محبتی که به علی (ع) داشتند او را از خداوند متعال خواستند و خداوند نیز این فرشته را از نور به شکل علی (ع) آفرید.
به همین جهت، فرشتگان هر شب و روز جمعه 70 هزار مرتبه او را زیارت می‌کنند، خدا را تسبیح و تقدیس می‌نمایند و ثواب آن را به دوستدار علی(ع) هدیه می‌نمایند.
(القطره جلد دوم)
حضرت امیرالمومنین علی(ع) بیشتر پیاده می‌جنگید و اگر هم سوار اسبی می‌شد، چندان برایش مهم نبود. به حضرتش گفته شد که چرا سوار اسب نمی‌شود؟ پاسخ داد: اسب یا برای تعقیب حریفی است که از میدان بگریزد یا برای این است که کسی بخواهد خود بگریزد و من نه کسی هستم که پشت به دشمن کنم و بگریزم و نه کسی هستم که اگر کسی گریخت، تعقیبش کنم. پس اسب را برای چه می‌خواهم؟
(مناقب آل ابیطالب ج 3 ص 298)
راغب اصفهانی
هرگاه که دو صف برای جنگ مقابل هم صف می‌کشیدند، مردم به یکدیگر می‌گفتند: ملک الموت در همان صفی باید باشد که علی با آن صف است و صف مقابل خواهی نخواهی باید خود را برای مرگ آماده کنند.
(المحاضرات ج 3 ص 138)
ابن شاذان
عمر بن خطاب می‌گوید: از ابوبکر پسر ابوقحافه شنیدم و او از پیغمبر اکرم (ص) شنید که آن حضرت فرمود: إن ا... تعالی خلق من نور وجه علی بن ابیطالب علیه‌السلام ملائکة یسبحون و یقدسون و یکتبون ذلک لمحبیه و محبی ولده علیهم السلام.
خداوند تبارک و تعالی از نور جمال علی بن ابیطالب (ع) فرشتگانی را آفریده است که آنها تسبیح و تقدیس خدا کنند و ثوابش را برای دوستان آن حضرت و دوستان فرزندانش بنویسند.
(مائه منقبه)
حافظ رجب برسی
رسول خدا (ص) نشسته بودند و نزد آن حضرت یکی از پریان بود و از احکام مشکل سوال می‌کرد، همین‌که امیرالمومنین(ع) وارد شد، آن پری کوچک شد تا مثل گنجشکی گردید سپس گفت: ای رسول خدا! مرا پناه بده. حضرت فرمود: از چه کسی می‌ترسی؟ گفت: از این جوانی که به طرف ما می‌آید. رسول خدا(ص) فرمود: علت ترس تو چیست ؟ گفت: روزی که طوفان برپا شده بود خواستم کشتی حضرت نوح (ع) را غرق کنم، همین جوان بر من ضربه‌ای زد و دستم را قطع کرد، بعد دست قطع‌شده‌اش را نشان داد.
پیغمبر اکرم (ص) فرمودند: بلی او همین جوان است!
(مشارق انوار الیقین ص 85)
شیخ بهایی
مردی یهودی نزد حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام آمده گفت: عددی به من بگو که بدون کسری ۲/۱ و ۳/۱ و ۴/۱ و ۵/۱ و ۶/۱ و ۷/۱ و ۸/۱ و ۹/۱ و ۱۰/۱ داشته باشد. علی علیه‌السلام به وی فرمود: اگر بگویم مسلمان می‌شوی؟ گفت: آری. پس به وی فرمود: اضرب ایام اسبوعک فی سنتک؛ روزهای هفته‌ات را در سن خود ضرب کن که حاصل آن مطلوب توست.
و چون یهودی آن را صحیح یافت مسلمان شد. (توضیح: شیخ‌بهایی در خلاصه الحساب آورده: اگر عدد ماه‌ها در روزهای ماه و حاصل آن در روزهای هفته ضرب شود عددی به دست می‌آید که بدون کسری بر همه اعداد یادشده قابل قسمت است.
و نیز اگر مخرج اعدادی را که حرف ع در آنها هست که عبارتند از ربع، سبع، تسع و عشر؛ یعنی 4، 7، 9 و 10 در هم ضرب شوند حاصل عددی است که بر تمام اعداد مذکور تقسیم می‌شود)
(کشکول شیخ بهایی، ج ۲، ص ۴۲)
ابوعیسی ترمذی
زمانی‌که پیامبر و علی (ع) وارد مدینه شدند خیلی از بزرگان خانه‌هایشان را به گونه‌ای ساختند که یک دربش رو به مسجد باز می‌شد. در خانه حضرت حمزه (ع) عموی پیامبر به مسجد باز بود. جبرئیل دستوری داد به پیامبر: إنَ رَسولَ ا... (ص) أمَرَ بِسَدِ الأَبوابِ إلا بابَ عَلِی (ع). پیامبر خدا فرمان به بستن درها به‌جز در خانه علی (ع) داد. مردم اعتراض کردند که این تبعیض قائل شدن است. خبرها به پیامبر (ص) رسید و حضرت خطبه‌ای خواند: به خدا قسم من هیچ دری را باز نکردم و هیچ دری را نبستم من مأمور شدم و دستور دستور خدا است که همه درها بسته شود جز در خانه علی(ع).
(سنن ترمذی ج ۵، ص ۶۴۱)
محمدباقر مجلسی
ابوالطفیل می‌گوید: روزی دیدم علی (ع) یتیمان را به حضور خود خواست، سپس چنان به یتیمان تفقد و مهربانی می‌کرد و به آنها عسل می‌خوراند که بعضی از اصحابش تمنا می‌کردند که‌ای کاش ما نیز یتیم می‌بودیم تا مورد توجه و لطف حضرت واقع می‌شدیم.
(بحارالانوار، ج 41، ص 29)
حسن ابن محمد دیلمی
پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) فرمود: شیعیان و دوستان خود را به 10 خوی و خصلت بشارت بده: اول: پاکی ولادت، دوم: نیکویی و خوبی ایمان، سوم: خدا آنها را دوست دارد، چهارم: قبرهای آنها وسیع است، پنجم: نور آنها پیشاپیش ایشان در حرکت است، ششم: فقر را از میان چشم‌های آنها بیرون کند و دل‌هایشان را بی‌نیازی مرحمت فرماید، هفتم: خدا از دشمنان آنها کینه و نفرت دارد، هشتم: از بیماری پیسی و خوره در امانند، نهم: گناهان و بدی‌ها از ایشان فرو می‌ریزد و از بین می‌رود، دهم: آنها در بهشت با من هستند. پس خوشا به حال آنها و بازگشت خوبی که دارند.
(اعلام الدین فی صفات المومنین، ص 450)
سلیمان بن مهران اعمش
کنیزی سیاه‌چهره و کور را دیدم که به مردم آب می‌داد و می‌گفت: به دوستی و محبت حضرت علی‌بن‌ابیطالب(ع) بیاشامید. سپس او را در مکه دیدم که بینا گشته و به مردم آب می‌دهد، و این بار می‌گوید: بیاشامید به محبت کسی که خدا به خاطر او بینایی را به من برگردانید. قضیه را با او در میان گذاشتم و گفتم: تو را در مدینه نابینا دیدم که آب می‌دادی و می‌گفتی: به محبت علی بن ابیطالب (ع) بیاشامید و اکنون می‌بینم بینا گشته‌ای، مرا از این مطلب باخبر کن. کنیز گفت: مردی را دیدم که به من فرمود: ای کنیز ؛ آیا تو اهل ولایت و محبت علی بن ابیطالب(ع) هستی؟ گفتم: بلی، آنگاه دعا کرد و گفت: خدایا! اگر راست می‌گوید بینایی‌اش را به او برگردان. به خدا قسم، به برکت دعای او فورا دیدگانم روشن و چشمانم بینا گردید.
به او گفتم: تو کیستی؟ گفت: «أنا الخضر وأنا من شیعه علی بن أبی‌طالب (ع)»، من خضر و از شیعیان علی بن ابیطالب (ع) می‌باشم.
(صفوه الأخبار)
سید‌هاشم بحرانی
ذیل آیه شریفه «سَنَشُد عَضُدَک بِأخیک وَنَجْعَل لَکما سُلْطاناً» «بازوی تو را به برادرت قوی می‌گردانیم و برای شما دو نفر حجت و برهان و قدرت و توانایی قرار می‌دهیم»، از انس نقل شده است: رسول خدا (ص) فرستاده خود را به طرف گروهی فرستاد، آنها بر او دشمنی کردند و او را کشتند. این خبر به آن حضرت رسید، این بار علی (ع) را به سوی آنها فرستاد، آن حضرت جنگجویان آنها را کشت و باقیمانده آنها را اسیر کرد و وقتی که در برگشتن به نزدیک مدینه رسید پیغمبر اکرم (ص) او را ملاقات کرد و دربرگرفت و صورتش را بوسید و فرمود:
بأبی أنت و اُمی من شد ا... به عضدی کما شد عضد موسی بهارون.
پدر و مادرم فدای کسی که خدا بازوی مرا به سبب او قوی کرد، همان طور که بازوی موسی را به سبب‌هارون تقویت نمود.
(تفسیر البرهان ج 3 ص 226)
سلیم ابن قیس
روزی به ابوذر گفتم: عجیب‌ترین کلامی را که از رسول‌ا... درباره فضایل علی ابن ابیطالب شنیده‌ای برای من نقل کن. ابوذر گفت از رسول ا... (ص) شنیدم که فرمود: اطراف عرش الهی 90 هزار فرشته وجود دارد که تسبیح و عبادتی ندارند جز اطاعت از علی ابن ابیطالب و برائت از دشمنانش واستغفار برای شیعیانش.
پس گفتم خدا تو را رحمت کند، کلام دیگری غیر از این در فضایل مولا بگو. ابوذر گفت از رسول‌ا... شنیدم که فرمود: خداوند جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را به اطاعت از علی و برائت از دشمنانش و استغفار برای شیعیانش مخصوص گردانیده است.
(کتاب سلیم بن قیس، ص ۳۸۱ )
سید احمد مستنبط
انس بن مالک گوید: رسول خدا فرمود:
هنگامی که مرا در شب اسراء (معراج) به آسمان سیر دادند، ناگاه فرشته‌ای را دیدم که بر منبری از نور نشسته و فرشتگان دیگر به دورش حلقه زده بودند، از جبرئیل پرسیدم: ای جبرئیل! این فرشته کیست؟
گفت: به او نزدیک شو و سلامش کن.
من نیز به او نزدیک شده و سلامش نمودم، ناگاه متوجه شدم که او برادر و پسر عمویم علی بن ابیطالب است.
به جبرئیل گفتم: ای جبرئیل! آیا علی به آسمان چهارم از من پیشی گرفت؟ گفت: نه، ای محمد! فرشتگان به خاطر مهر و محبتی که به علی (ع) داشتند او را از خداوند متعال خواستند و خداوند نیز این فرشته را از نور به شکل علی (ع) آفرید.
به همین جهت، فرشتگان هر شب و روز جمعه 70 هزار مرتبه او را زیارت می‌کنند، خدا را تسبیح و تقدیس می‌نمایند و ثواب آن را به دوستدار علی(ع) هدیه می‌نمایند.
(القطره جلد دوم)
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
مراسم روز خبرنگار با بزرگداشت سردبیر فقید جام‌جم برگزار شد روز روح‌ا...
در آستانه روز خبرنگار سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از تحریریه روزنامه جام جم بازدید کرد. در این مراسم خانواده شادروان روح ا... رجایی هم حضور داشتند. مردی که عمر سردبیری اش در جام جم کوتاه اما خاطره انگیز و ماندگار بود. صالحی در ابتدا با بچه های تحریریه و سرویس های روزنامه آشنا شد و بعد به سوالات تعدادی از آنها پاسخ داد.
صالحی در جمع خبرنگاران گفت: از زمانی که روزنامه جام جم کار خودش را آغاز کرد و من از همان سال پی گیر مطالب بودم، علامت سوال هایی برای این مسئله وجود داشت که صداوسیما با یک مدیوم گسترده و مخاطب وسیع آیا می‌تواند در یک فضای رسانه ای مکتوب خودش را نشان بدهد. ولی نوع کار و مجموعه ای که قدیمی ترها به یاد دارند تا به امروز که بیست ساله شد و هنوز هم به عنوان یک روزنامه پرتیراژ و مقبول و دارای جایگاه مطرح است، نشان می‌دهد که مسیر خوبی را طی کرده و این مسیر توانسته به آن علامت سوال بزرگ پاسخ بدهد.
وی همچنین افزود: با خیلی ها که در آن زمان گپ و گفت بود، به نظر می‌آمد که صداوسیما ریسک بزرگی می‌کند و اینکه شاید نتواند اصلا از پس این قضیه بربیاید و این ایده تبدیل به یک شکست بزرگ شود. ولی اتفاقاتی در این بیست سال که واقعا زمان کمی نیست در جام جم افتاد که البته مثل هر حوزه دیگری دچار فراز و نشیب هایی هم بود. اما اینکه سرپا مانده و با نشاط و موثر است، به همان برمی گردد که برای آن سوال بزرگ پاسخ بزرگی پیدا کرد و در ادامه راه قدم به قدم با این مسئله کنار آمد.
صالحی در ادامه عنوان کرد: در طول این سالها که پی گیر روزنامه و همراه آن بودم، به نظر می‌آید که روزنامه لم هایی را داشت که به جام جم کمک کرد این 20 سال را خوب بماند. یکی از بخش های قابل توجه که شاید یک سندیت و ترکیب سختی در رسانه است، این است که چطور می‌شود هم وزین و محترم بود. بدین معنی که از حاشیه و زردنگاری فاصله داشت اما مقبولیت را هم داشت، تیراژ و گیشه را داشت. از آن نکات سختی است که معمولا رسانه ها با آن درگیرند. اما شما در این بیست سال که با آن درگیرید، قطعا به آن لم ها وقوف پیدا کرده‌اید. چون روزنامه ای دارید که هم وزین و محترم است و هم مقبولیت و گستره مخاطب دارد. این ترکیب همانطور که گفتم پاسخ به همان سوال است. بیست سال عمر کمی نیست. اما در عین حال عمر جوانانه و نقطه جوانی جام جم است. امیدوارم با تلاش همه شما عزیزان و با دعا و نفس آقا روح ا... که نفسی تازه به جام جم داد، شاهد روزهای بهتری برای جام جم باشم.
رسانه های مکتوب باید بمانند
وی در پاسخ به سوال جام جم در خصوص اینکه با وجود سختی هایی که در کمبود کاغذ داریم، وزارت ارشاد چه حمایتی از روزنامه های کاغذی دارد، گفت: اتفاقا یکی از ویژگی های جام جم این بود که جلوتر از زمان آمد. اما مهم این است که این جلوتر از زمان بودن را تداوم بدهد. زمانی که جام جم آنلاین راه افتاد، شاید خیلی از مجموعه‌ها تصویرشان این نبود که آینده رسانه به کدام سمت می‌رود. چون این مسئله وجود داشت که دسترسی به اینترنت وجود دارد یا نه و چشم انداز آینده فضای رسانه های غیرمکتوب فضای مبهمی بود. ولی جام جم در این فضا قرار گرفت و روزنامه را کنار نگذاشت و جام جم آنلاین را به عنوان مکمل قرار داد. به نظر می‌آید هم در کشور ما و هم در جهان حتما رسانه‌های مکتوب باید بمانند. همانطور که پرونده کتاب بسته نمی شود، رسانه های مکتوب هم پایان پیدا نمی کنند. اما به نظر می‌رسد آنچه که می‌تواند رسانه های کاغذی را نجات بدهد این است که حتما رسانه های دیجیتال با رسانه‌های مکتوب باید پیوند بخورند. آن شبکه باید شکل بگیرد و آنچه که می‌تواند به این شبکه شکل بدهد، ایده های پشت صحنه این اتفاق است. یعنی در فضای مجازی چه ایده هایی می‌تواند به کمک روزنامه بیاید.
خبرنگاران، بیمه کرونا می‌شوند
صالحی در پاسخ به سوال دیگر جام جم در خصوص اینکه خبرنگاران در روزهای کرونا همچنان فعالیت می‌کنند و آیا حمایتی از آنها و یا خانواده هایشان در نبودشان می‌شود یا نه، توضیح داد: ما در این دوره کاری را شروع کرده بودیم و ادامه می‌دهیم که در یک سال اخیر نبوده، بحث بیمه عمر هنرمندان و روزنامه نگاران در صندوق اعتباری هنر است. به هر حال کمک مختصری هست برای یک سری اتفاقات غیر مترقبه که تا الان 14- 15 هزار نفر بیمه عمر و حادثه را دارند. همانطور که می‌دانید کسانی که بیمه عمر دارند و رد شرایط عادی فوت کنند، 30 میلیون تومان به آنها داده می‌شود و اگر حادثه ای برایشان پدید بیاید، 60 میلیون تومان داده می‌شود. الان با توجه به بحث کرونا که در ابتدا فکر می‌گردیم کوتاه مدت باشد اما متاسفانه برخلاف تصور ما طولانی مدت شد، موجب شد که دوستان ما در صندوق اعتباری هنر به فکر بیفتند و به زودی به نتیجه خواهد رسید، بیمه کروناست. یعنی بحث بیمه کرونا را دنبال می‌کنیم تا همه خبرنگاران بیمه کرونا شوند که در ایام کسالت و مریضی به کمکشان می‌آید و هم در بعد از آن که تا دو هفته دیگر این طرح نهایی خواهد شد. مورد دیگر هم این است که خبرنگارانی که بر اثر کرونا فوت می‌کنند، 20 میلیون تومان به خانواده هایشان داده می‌شود. اما درباره خبرنگارانی که خدمت کامل نکرده اند و بر اثر کرونا فوت شده اند هم سازمان تامین اجتماعی قوانین خودش را دارد و در آنجا دست ما بسته است.
پس از صحبت های صالحی وی با خانواده زنده‌یاد رجایی دیدار کرد. در این دیدار صالحی بیان کرد: فوت آقا روح ا... همه ما را متاسف کرد. جوان بسیار پر انرژی و با استعدادی بود. اصلا هیچ کسی فکر نمی کرد چنین اتفاقی برای آقاروح ا... بیفتد. علاقه ای که بچه ها به او داشتند انگار که برایشان مثل یک برادر بود. شب آخر و شب هایی که حالشان بدتر شده بود، تک تک بچه ها حس شان این بود که انگار برادرشان در چنین موفعیتی قرار گرفته است و با همین حس برایش دعا می‌کردند و با هم در ارتباط بودند. به هر حال حکمت الهی این بوده‌است.
روح ا... باید می‌رفت
پدر زنده یاد رجایی در جمع همکاران فرزندش قرار گرفت و با تبریک روز خبرنگار و همچنین تسلیت برای فقدان فرزندش بیان کرد: به هر حال پیر یا جوان، مدیر و یا با هر شغل و حرفه ای همه رفتنی هستند. البته خوب است که می‌توانیم با الطاف خداوند مصیبت ها را فراموش کنیم.
وی که با بردن نام فرزندش اشک در چشمانش جمع شده بود افزود: چند روز است که تاسف می‌خورم چرا روح ا... را بهتر نشناختم. از زمانی که او را شناختم، هم باعث سرور من شد و هم عین غم و اینکه متوجه شدم کار شما در این مجموعه کار دلی است؛ نه اداری توفیقی است که شما دارید. من فکر می‌کنم سربازان گمنام امام زمان شامل حال شماست. چون کسی شما را نمی بیند و شما دیگران را می‌بینید.
او همچنین ادامه داد: روح ا... عمر کوتاهی داشت. چه برای ما و چه به عنوان همکار شما. با این حال انسان جایزالخطاست و اگر در کار با موردی برخورد کردید که البته من جز رضایت چیزی از شما ندیدم، با این حال او را حلال کنید و این مسیر را محکم و مصمم ادامه بدهید. این اتفاق گرچه تلخ بود، اما باعث اخوت و مهربانی و همدلی شد. من در این مجموعه روح ا... هایی دیدم که جوان های خوبی هستند وکارشان دلی است.
وی در پایان نیز گفت: روح ا... رفت، اما خدای روح ا... که هست. روح ا... باید می‌رفت. شواهدی هم پیدا کردیم و پیام صوتی‌ای که گذاشته بود نشان دهنده این است که روح ا... باید می‌رفت. ان‌شاء ا... نوبت رفتن ما که شد، ما هم با عزت برویم. از شما هم می‌خواهم که محکم کار کنید و محکم بنویسید و مولایی باشید.
وی همچنین افزود: با خیلی ها که در آن زمان گپ و گفت بود، به نظر می‌آمد که صداوسیما ریسک بزرگی می‌کند و اینکه شاید نتواند اصلا از پس این قضیه بربیاید و این ایده تبدیل به یک شکست بزرگ شود. ولی اتفاقاتی در این بیست سال که واقعا زمان کمی نیست در جام جم افتاد که البته مثل هر حوزه دیگری دچار فراز و نشیب هایی هم بود. اما اینکه سرپا مانده و با نشاط و موثر است، به همان برمی گردد که برای آن سوال بزرگ پاسخ بزرگی پیدا کرد و در ادامه راه قدم به قدم با این مسئله کنار آمد.
صالحی در ادامه عنوان کرد: در طول این سالها که پی گیر روزنامه و همراه آن بودم، به نظر می‌آید که روزنامه لم هایی را داشت که به جام جم کمک کرد این 20 سال را خوب بماند. یکی از بخش های قابل توجه که شاید یک سندیت و ترکیب سختی در رسانه است، این است که چطور می‌شود هم وزین و محترم بود. بدین معنی که از حاشیه و زردنگاری فاصله داشت اما مقبولیت را هم داشت، تیراژ و گیشه را داشت. از آن نکات سختی است که معمولا رسانه ها با آن درگیرند. اما شما در این بیست سال که با آن درگیرید، قطعا به آن لم ها وقوف پیدا کرده‌اید. چون روزنامه ای دارید که هم وزین و محترم است و هم مقبولیت و گستره مخاطب دارد. این ترکیب همانطور که گفتم پاسخ به همان سوال است. بیست سال عمر کمی نیست. اما در عین حال عمر جوانانه و نقطه جوانی جام جم است. امیدوارم با تلاش همه شما عزیزان و با دعا و نفس آقا روح ا... که نفسی تازه به جام جم داد، شاهد روزهای بهتری برای جام جم باشم.
رسانه های مکتوب باید بمانند
وی در پاسخ به سوال جام جم در خصوص اینکه با وجود سختی هایی که در کمبود کاغذ داریم، وزارت ارشاد چه حمایتی از روزنامه های کاغذی دارد، گفت: اتفاقا یکی از ویژگی های جام جم این بود که جلوتر از زمان آمد. اما مهم این است که این جلوتر از زمان بودن را تداوم بدهد. زمانی که جام جم آنلاین راه افتاد، شاید خیلی از مجموعه‌ها تصویرشان این نبود که آینده رسانه به کدام سمت می‌رود. چون این مسئله وجود داشت که دسترسی به اینترنت وجود دارد یا نه و چشم انداز آینده فضای رسانه های غیرمکتوب فضای مبهمی بود. ولی جام جم در این فضا قرار گرفت و روزنامه را کنار نگذاشت و جام جم آنلاین را به عنوان مکمل قرار داد. به نظر می‌آید هم در کشور ما و هم در جهان حتما رسانه‌های مکتوب باید بمانند. همانطور که پرونده کتاب بسته نمی شود، رسانه های مکتوب هم پایان پیدا نمی کنند. اما به نظر می‌رسد آنچه که می‌تواند رسانه های کاغذی را نجات بدهد این است که حتما رسانه های دیجیتال با رسانه‌های مکتوب باید پیوند بخورند. آن شبکه باید شکل بگیرد و آنچه که می‌تواند به این شبکه شکل بدهد، ایده های پشت صحنه این اتفاق است. یعنی در فضای مجازی چه ایده هایی می‌تواند به کمک روزنامه بیاید.
خبرنگاران، بیمه کرونا می‌شوند
صالحی در پاسخ به سوال دیگر جام جم در خصوص اینکه خبرنگاران در روزهای کرونا همچنان فعالیت می‌کنند و آیا حمایتی از آنها و یا خانواده هایشان در نبودشان می‌شود یا نه، توضیح داد: ما در این دوره کاری را شروع کرده بودیم و ادامه می‌دهیم که در یک سال اخیر نبوده، بحث بیمه عمر هنرمندان و روزنامه نگاران در صندوق اعتباری هنر است. به هر حال کمک مختصری هست برای یک سری اتفاقات غیر مترقبه که تا الان 14- 15 هزار نفر بیمه عمر و حادثه را دارند. همانطور که می‌دانید کسانی که بیمه عمر دارند و رد شرایط عادی فوت کنند، 30 میلیون تومان به آنها داده می‌شود و اگر حادثه ای برایشان پدید بیاید، 60 میلیون تومان داده می‌شود. الان با توجه به بحث کرونا که در ابتدا فکر می‌گردیم کوتاه مدت باشد اما متاسفانه برخلاف تصور ما طولانی مدت شد، موجب شد که دوستان ما در صندوق اعتباری هنر به فکر بیفتند و به زودی به نتیجه خواهد رسید، بیمه کروناست. یعنی بحث بیمه کرونا را دنبال می‌کنیم تا همه خبرنگاران بیمه کرونا شوند که در ایام کسالت و مریضی به کمکشان می‌آید و هم در بعد از آن که تا دو هفته دیگر این طرح نهایی خواهد شد. مورد دیگر هم این است که خبرنگارانی که بر اثر کرونا فوت می‌کنند، 20 میلیون تومان به خانواده هایشان داده می‌شود. اما درباره خبرنگارانی که خدمت کامل نکرده اند و بر اثر کرونا فوت شده اند هم سازمان تامین اجتماعی قوانین خودش را دارد و در آنجا دست ما بسته است.
پس از صحبت های صالحی وی با خانواده زنده‌یاد رجایی دیدار کرد. در این دیدار صالحی بیان کرد: فوت آقا روح ا... همه ما را متاسف کرد. جوان بسیار پر انرژی و با استعدادی بود. اصلا هیچ کسی فکر نمی کرد چنین اتفاقی برای آقاروح ا... بیفتد. علاقه ای که بچه ها به او داشتند انگار که برایشان مثل یک برادر بود. شب آخر و شب هایی که حالشان بدتر شده بود، تک تک بچه ها حس شان این بود که انگار برادرشان در چنین موفعیتی قرار گرفته است و با همین حس برایش دعا می‌کردند و با هم در ارتباط بودند. به هر حال حکمت الهی این بوده‌است.
روح ا... باید می‌رفت
پدر زنده یاد رجایی در جمع همکاران فرزندش قرار گرفت و با تبریک روز خبرنگار و همچنین تسلیت برای فقدان فرزندش بیان کرد: به هر حال پیر یا جوان، مدیر و یا با هر شغل و حرفه ای همه رفتنی هستند. البته خوب است که می‌توانیم با الطاف خداوند مصیبت ها را فراموش کنیم.
وی که با بردن نام فرزندش اشک در چشمانش جمع شده بود افزود: چند روز است که تاسف می‌خورم چرا روح ا... را بهتر نشناختم. از زمانی که او را شناختم، هم باعث سرور من شد و هم عین غم و اینکه متوجه شدم کار شما در این مجموعه کار دلی است؛ نه اداری توفیقی است که شما دارید. من فکر می‌کنم سربازان گمنام امام زمان شامل حال شماست. چون کسی شما را نمی بیند و شما دیگران را می‌بینید.
او همچنین ادامه داد: روح ا... عمر کوتاهی داشت. چه برای ما و چه به عنوان همکار شما. با این حال انسان جایزالخطاست و اگر در کار با موردی برخورد کردید که البته من جز رضایت چیزی از شما ندیدم، با این حال او را حلال کنید و این مسیر را محکم و مصمم ادامه بدهید. این اتفاق گرچه تلخ بود، اما باعث اخوت و مهربانی و همدلی شد. من در این مجموعه روح ا... هایی دیدم که جوان های خوبی هستند وکارشان دلی است.
وی در پایان نیز گفت: روح ا... رفت، اما خدای روح ا... که هست. روح ا... باید می‌رفت. شواهدی هم پیدا کردیم و پیام صوتی‌ای که گذاشته بود نشان دهنده این است که روح ا... باید می‌رفت. ان‌شاء ا... نوبت رفتن ما که شد، ما هم با عزت برویم. از شما هم می‌خواهم که محکم کار کنید و محکم بنویسید و مولایی باشید.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گمانه‌زنی درباره یک فاجعه
نویسنده : هادی محمدی کارشناس منطقه
انفجار مهیبی که دیروز نیمی از بیروت را ویران و تعداد زیادی از مردم را آواره کرد و خسارات جانی و مالی گسترده‌ای را به بار آورد، دارای دو بعد انسانی و امنیتی است. در بعد انسانی، فاجعه‌‌ای رخ داد و باید با بررسی‌ها مشخص شود که مقصر این حادثه چه کسانی بودند. در بعد امنیتی باید در نظر گرفت که بیش از 27 هزار تن نیترات آمونیوم در محل انفجار وجود داشت. سال 2013 این محموله از گرجستان با یک آدرس جعلی حرکت می‌کند، ولی با ادعای مشکل فنی در بندر طرابلس پهلو می‌گیرد. بعد از بازرسی پلیس معلوم می‌شود مقادیر زیادی مواد منفجره خطرناک در این کشتی وجود دارد. سرنشینان کشتی بازداشت و این مواد در بندر طرابلس تخلیه و کشتی توقیف می‌شود. قاضی پرونده تلاش می‌کند با بازپرسی از افراد و خدمه کشتی اطلاعات تکمیلی درباره این محموله را به دست بیاورد ولی بازیگران خارجی، مقامات لبنانی را تحت فشار قرار می‌دهند و همین مساله باعث آزادی خدمه کشتی می‌شود.
مواد انفجاری هم به بیروت منتقل می‌شود تا درباره آن تعیین تکلیف شود. اما نکته حائز اهمیت این که در مقاطع 2013 و 2014 چه اتفاقات مهمی رخ داده است. سال 2013 زمانی که تروریست‌ها در سوریه به اوج فعالیت خود رسیدند و دنبال مسیرهایی بودند تا ویرانی و تروریسم و کشتاری که در سوریه به راه انداختند را به نتیجه برسانند، از این جهت راه‌های آبی را مورد توجه قرار دادند و آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها هم در این زمینه نقش‌آفرینی می‌کردند. همچنین در آن مقطع جریان 14 مارس با کمک سعد حریری و وهابی‌ها و سعودی‌ها دنبال این بودند مسیر شمال لبنان و طرابلس را در اختیار جریان‌های مخالف سوریه و تروریست‌ها قرار دهند. به دنبال استقرار حزب ا... در مرز لبنان و سوریه این پروژه به شکست انجامید. از سوی دیگر می‌توان دریافت این محموله مواد منفجره قرار بود به دست تروریست‌ها در سوریه برسد، ولی این امکان منتفی شد. این محموله در انبار شماره 12 بندر بیروت دپو می‌شود و البته پلیس از ماه‌ها قبل نسبت به خطرناک‌بودن وجود این محموله هشدار داده بود. با این وصف این اتفاق خطرناک رخ داد. اینکه چطور این فاجعه رخ داده محل سوال است. البته رسانه‌های سعودی و اسرائیلی و سمیر جعجع -که عامل وابسته به اسرائیلی‌هاست- این انبار را متعلق به حزب ا... و مواد موجود در آن را مهمات حزب ا... عنوان کردند. در حالی که برای لبنانی‌ها مسلم است بندر در اختیار دولت بوده و اگر فرض کنیم حزب ا... دارای انبارهای موشکی مشخصی روی زمین است، طبیعی است که آن را در اختیار دولت قرار نمی‌دهد، بنابراین این ادعای مضحکی است. سناریوی دیگر، حمله موشکی اسرائیل به این انبار است که البته هیچ دلیل واقعی برای آن وجود ندارد، چون دوربین‌های موجود اصابت موشک را تایید نکردند.
مطلب بعدی اینکه نیترات سدیم ماده‌ای است که اگر گرم شود وتعریق کند، می‌تواند خود به خود منفجر شود. اتصال برق، جوشکاری، آتش‌سوزی انبار موادترقه و فشفشه از دیگر احتمالاتی است که برای این حادثه به‌ویژه در انفجار اولی که صورت گرفت مطرح است. منتهی با توجه به سابقه جنایتکارانه‌ای که آمریکا در سوریه و لبنان و منطقه دارد و از آنها بر می‌آید که چنین اقداماتی انجام دهند بنابراین محتمل است یکی از این سناریوها با تدبیر آمریکایی یا اسرائیلی طراحی شده باشد. از بعد انسانی و صرفنظر از همه احتمالات مطرح شده درباره این فاجعه، به هرحال لبنان در حال حاضر دچار آسیب جانی و مالی فراوان شده و باید با این کشور اعلام همبستگی کرد.
مواد انفجاری هم به بیروت منتقل می‌شود تا درباره آن تعیین تکلیف شود. اما نکته حائز اهمیت این که در مقاطع 2013 و 2014 چه اتفاقات مهمی رخ داده است. سال 2013 زمانی که تروریست‌ها در سوریه به اوج فعالیت خود رسیدند و دنبال مسیرهایی بودند تا ویرانی و تروریسم و کشتاری که در سوریه به راه انداختند را به نتیجه برسانند، از این جهت راه‌های آبی را مورد توجه قرار دادند و آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها هم در این زمینه نقش‌آفرینی می‌کردند. همچنین در آن مقطع جریان 14 مارس با کمک سعد حریری و وهابی‌ها و سعودی‌ها دنبال این بودند مسیر شمال لبنان و طرابلس را در اختیار جریان‌های مخالف سوریه و تروریست‌ها قرار دهند. به دنبال استقرار حزب ا... در مرز لبنان و سوریه این پروژه به شکست انجامید. از سوی دیگر می‌توان دریافت این محموله مواد منفجره قرار بود به دست تروریست‌ها در سوریه برسد، ولی این امکان منتفی شد. این محموله در انبار شماره 12 بندر بیروت دپو می‌شود و البته پلیس از ماه‌ها قبل نسبت به خطرناک‌بودن وجود این محموله هشدار داده بود. با این وصف این اتفاق خطرناک رخ داد. اینکه چطور این فاجعه رخ داده محل سوال است. البته رسانه‌های سعودی و اسرائیلی و سمیر جعجع -که عامل وابسته به اسرائیلی‌هاست- این انبار را متعلق به حزب ا... و مواد موجود در آن را مهمات حزب ا... عنوان کردند. در حالی که برای لبنانی‌ها مسلم است بندر در اختیار دولت بوده و اگر فرض کنیم حزب ا... دارای انبارهای موشکی مشخصی روی زمین است، طبیعی است که آن را در اختیار دولت قرار نمی‌دهد، بنابراین این ادعای مضحکی است. سناریوی دیگر، حمله موشکی اسرائیل به این انبار است که البته هیچ دلیل واقعی برای آن وجود ندارد، چون دوربین‌های موجود اصابت موشک را تایید نکردند.
مطلب بعدی اینکه نیترات سدیم ماده‌ای است که اگر گرم شود وتعریق کند، می‌تواند خود به خود منفجر شود. اتصال برق، جوشکاری، آتش‌سوزی انبار موادترقه و فشفشه از دیگر احتمالاتی است که برای این حادثه به‌ویژه در انفجار اولی که صورت گرفت مطرح است. منتهی با توجه به سابقه جنایتکارانه‌ای که آمریکا در سوریه و لبنان و منطقه دارد و از آنها بر می‌آید که چنین اقداماتی انجام دهند بنابراین محتمل است یکی از این سناریوها با تدبیر آمریکایی یا اسرائیلی طراحی شده باشد. از بعد انسانی و صرفنظر از همه احتمالات مطرح شده درباره این فاجعه، به هرحال لبنان در حال حاضر دچار آسیب جانی و مالی فراوان شده و باید با این کشور اعلام همبستگی کرد.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
غدیر و پویش‌هایی انسان‌ساز
نویسنده : دکتر حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
آحاد جامعه ایران همواره نشان داده‌اند در قبال یکدیگر از مسؤولیت‌پذیری مناسبی برخوردار هستند. اما اگر سیر تاریخی نمودهای بروز فرهنگ یاری‌رسانی به همنوعان را در جامعه ایران را بررسی کنیم، خواهیم دید تغییرات ملموسی در این فرهنگ در سال‌های گذشته رخ داده است. مثلا پیش از این معمولا شهروندان به صورت شخصی از افراد نیازمند حمایت می‌کردند، اما امروزه بیشتر این حمایت‌ها از طریق سازمان‌های حمایتی یا خیره‌های غیردولتی انجام می‌شود.
از سوی دیگر، امروزه فراهم بودن بستر استفاده از فضای مجازی و فناوری‌های نوین باعث شده است پویش‌های اجتماعی به دلیل سرعت بالایی که در انتقال پیام و کمک‌های مردمی دارند، جایگاه خاصی را میان مردم پیدا کنند. همچنین در شرایطی که شیوع ویروس کرونا مشکلات اقتصادی زیادی را برای بیشتر هموطنان ما ایجاد کرده و حتی روی روند عادی مشارکت اجتماعی مردم نیز تاثیر منفی گذاشته است، برپایی این پویش‌ها می‌تواند فرصت مناسبی برای مرور مسؤولیت‌های شهروندی هر یک از ما در قبال یگدیگر باشد. از جمله این مسؤولیت‌ها نیز لزوم حمایت از افرادی است که نیازمند توجه هرچه بیشتر دیگر شهروندان هستند. کسانی مثل اقشار فرودست، بیماران خاص، توانیاب‌ها، کودکان کار، زنان سرپرست خانوار، بی‌خانمان‌ها، خانواده‌های زندانیان و همه افرادی که اگر به آنها توجه نشود، روزگارشان از آنچه هست، بدتر خواهد شد. حال در شرایط امروز جامعه ما، برخی از پویش‌های اجتماعی مانند حرکت‌هایی که در این روزهای نزدیک به عید‌غدیر در سطح کشور شکل گرفته است، به صورت مناسبتی انجام می‌شود و همین مساله می‌تواند به رونق بیشتر آنها کمک کند. زیرا به طور مثال، عید غدیر یادآور نام حضرت امیر (ع) است و همه مردم ایشان را با دستگیری از محرومان و ایتام می‌شناسند و قطعا یاد و نام امام علی (ع) می‌تواند به حضور هرچه بیشتر مردم در پویش‌های اجتماعی کمک کند.
در مجموع، این مناسبت‌ها می‌تواند بهانه‌ای برای مشارکت بیشتر مردم و یادآوری این نکته باشد که ما در قبال افرادی که در جامعه کنار ما قرار گرفته‌اند، مسؤولیت داریم و نباید نسبت به آنها بی‌تفاوت باشیم. بنابراین پویش‌هایی از این دست، ضمن این که می‌تواند تسکینی برای دردهای معیشتی نیازمندان باشد و بخشی از مشکلات آنها را برطرف کند، نوعی همبستگی اجتماعی نیز میان شهروندان ایجاد می‌کند. پس باید این پویش‌ها را به فال نیک گرفت و فراموش نکرد که انسان بودن مستلزم مشارکت در کارهای خیر و عام‌المنفعه و توجه به دیگران است.
از سوی دیگر، امروزه فراهم بودن بستر استفاده از فضای مجازی و فناوری‌های نوین باعث شده است پویش‌های اجتماعی به دلیل سرعت بالایی که در انتقال پیام و کمک‌های مردمی دارند، جایگاه خاصی را میان مردم پیدا کنند. همچنین در شرایطی که شیوع ویروس کرونا مشکلات اقتصادی زیادی را برای بیشتر هموطنان ما ایجاد کرده و حتی روی روند عادی مشارکت اجتماعی مردم نیز تاثیر منفی گذاشته است، برپایی این پویش‌ها می‌تواند فرصت مناسبی برای مرور مسؤولیت‌های شهروندی هر یک از ما در قبال یگدیگر باشد. از جمله این مسؤولیت‌ها نیز لزوم حمایت از افرادی است که نیازمند توجه هرچه بیشتر دیگر شهروندان هستند. کسانی مثل اقشار فرودست، بیماران خاص، توانیاب‌ها، کودکان کار، زنان سرپرست خانوار، بی‌خانمان‌ها، خانواده‌های زندانیان و همه افرادی که اگر به آنها توجه نشود، روزگارشان از آنچه هست، بدتر خواهد شد. حال در شرایط امروز جامعه ما، برخی از پویش‌های اجتماعی مانند حرکت‌هایی که در این روزهای نزدیک به عید‌غدیر در سطح کشور شکل گرفته است، به صورت مناسبتی انجام می‌شود و همین مساله می‌تواند به رونق بیشتر آنها کمک کند. زیرا به طور مثال، عید غدیر یادآور نام حضرت امیر (ع) است و همه مردم ایشان را با دستگیری از محرومان و ایتام می‌شناسند و قطعا یاد و نام امام علی (ع) می‌تواند به حضور هرچه بیشتر مردم در پویش‌های اجتماعی کمک کند.
در مجموع، این مناسبت‌ها می‌تواند بهانه‌ای برای مشارکت بیشتر مردم و یادآوری این نکته باشد که ما در قبال افرادی که در جامعه کنار ما قرار گرفته‌اند، مسؤولیت داریم و نباید نسبت به آنها بی‌تفاوت باشیم. بنابراین پویش‌هایی از این دست، ضمن این که می‌تواند تسکینی برای دردهای معیشتی نیازمندان باشد و بخشی از مشکلات آنها را برطرف کند، نوعی همبستگی اجتماعی نیز میان شهروندان ایجاد می‌کند. پس باید این پویش‌ها را به فال نیک گرفت و فراموش نکرد که انسان بودن مستلزم مشارکت در کارهای خیر و عام‌المنفعه و توجه به دیگران است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
جایگزینی برای گفتمان حقوق بشر آمریکایی
نویسنده : دکتر علی فهیم‌دانش کارشناس رسانه و حقوق بین‌الملل
درجهان کنونی، گفتمان‌های متعددی از حقوق بشر وجود دارد. سالگرد امضای فرمان مشروطیت، فرصتی است تا گفتمان حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری که قرن‌ها در تکوین حقوق بشر نقش سترگی داشته و گفتمان‌های ناکارآمد نظیر حقوق بشر غربی که داعیه‌دار آن ایالات متحده آمریکاست، مورد واکاوی قرار گیرد. بدون تردید، بحران اخیر در غرب و آمریکا، مبین ناکارآمدی حقوق بشر غربی است. این نقض فاحش و گسترده حقوق بشر، نه فقط توسط ترامپ بلکه نشانگر راهبرد کلان دولت آمریکا در نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر، چه دموکرات و چه جمهوریخواه، در عرصه داخلی و خارجی است. مردم دنیا در کوبا، ایران، عراق، افغانستان، نیکاراگوئه و... و همین‌طور ساکنان ایالات متحده قربانیان حقوق بشر آمریکایی هستند.
این عملکرد سراسر ناقض قواعد و هنجارهای بین‌المللی ریشه در ماهیت حقوق بشر آمریکایی دارد. مهم‌ترین مشکل این گفتمان، ابتنای آن بر اومانیسم و فردگرایی و تقابل خدامحوری، انسان محوری است. اعلامیه حقوق بشر 1948 برمحوریت تفکرات غربی تدوین شده و همه چیز را حول محور انسان دیده است. در نتیجه مبانی نظری خاصی، همچون خردباوری علمی، فردگرایی، حقوق طبیعی و قرارداد اجتماعی را بنا نهاده است. فردگرایی و نفی هرگونه اصل عالی و برتر از فردیت و محدود کردن تمدن در جمیع شؤون به عواملی که جنبه انسانی صرف دارند و قلمداد کردن فرد انسان به عنوان موضوع ارزش‌ها و تاکید بر حقوق طبیعی و دانستن قرارداد اجتماعی به عنوان تنها منبع حق، از نتایج این تفکر است.
بحران کنونی آمریکا، نتیجه نهادینه نقض هنجارهای کرامت و حیثیت انسانی در قرارداد اجتماعی ایالات متحده است. باید تاکید کرد این ساختارشکنی است (دشمنی نژادی)- و نه کاپیتالیسم- که به آمریکایی‌ها اجازه می‌دهد ثروت‌آفرینی در جوار یک محرومیت کلان را ستایش کنند، محرومیتی که مایه شرمساری هر کشور پیشرفته‌ای است. دشمنی نژادی و محاصره مردم رنگین پوست که در قرارداد اجتماعی آمریکا لحاظ شده بود، سرانجام دامن دولت طرفدار گفتمان آمریکایی حقوق بشر و سفیدپوست را گرفت. آیا آمریکا می‌تواند خود را از این ویران‌شهر (Dystopia) اجتماعی و دشمنی‌های نژادی که متاثر از نگاه انسان محور تمدن غربی و لیبرالیسم است، برهاند؟
درعرصه بین‌المللی نیز دولت آمریکا طی چند دهه معاصر جنایتی نبوده که مرتکب نشده باشد، از بمباران‌های سبوعانه و نسل‌کشی در جنگ جهانی دوم، استفاده از بمب اتمی در ژاپن تا گوانتانامو، ابوغریب، حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی، حمایت از گروهک منافقین و... دولت آمریکا مسؤولیت بین‌المللی دارد در نقض قواعد متعدد حقوقی، حمایت از رژیم‌های جنایتکار منطقه، مشارکت در قتل عام در یمن و پایمال شدن حقوق فلسطینی‌ها توسط رژیم صهیونیست و صدها مورد دیگر در عرصه بین‌الملل که قلم قاصر از احصای آنهاست. اما آیا این گفتمان ناکارآمد حقوق بشر آمریکایی که در عرصه داخلی و جهانی ویران‌شهری بر جای نهاده را جایگزینی هست؟
بدون تردید پاسخ به این سوال را باید در تغییر اقبال از گفتمان حقوق بشر غربی به حقوق بشر اسلامی که رویکرد خدا محوری دارد، جست‌وجو کرد. می‌توان به جامعه جهانی گفتمان کرامت انسانی و نیز عدالت به‌عنوان مفهومی اساسی در جامعه اسلامی را با ابزارهای مطلوب عرضه کرد. همه وجدان‌های بیدار، پذیرای این هستند که عدالت معیار حق و باطل است و اگر شاخص عدالت وجود نداشت حقانیت و مشروعیت هر نهادی محل تامل دارد. تبیین گفتمان خدامحوری ضمن بازگرداندن کرامت و شانیت انسانی به وی، در جامعه جهانی که خسته از لیبرالیسم و اومانیسم مشتاق شنیدن صداهای تازه‌ای است، می‌تواند با آشنا شدن با راهبردهای کلان ایرانی - اسلامی برای تمدن‌سازی و عدالت حداکثری، عرضه جامعه‌ای تحت حکومت عقلانیت و معنویت، جامعه‌ای بدون ظلم، منجر به دگرگونی سرنوشت جوامع بشری، به‌خصوص در دوران حاضر که انسانیت با آزمایش ویروس کرونا مبتلاست، شود.
این عملکرد سراسر ناقض قواعد و هنجارهای بین‌المللی ریشه در ماهیت حقوق بشر آمریکایی دارد. مهم‌ترین مشکل این گفتمان، ابتنای آن بر اومانیسم و فردگرایی و تقابل خدامحوری، انسان محوری است. اعلامیه حقوق بشر 1948 برمحوریت تفکرات غربی تدوین شده و همه چیز را حول محور انسان دیده است. در نتیجه مبانی نظری خاصی، همچون خردباوری علمی، فردگرایی، حقوق طبیعی و قرارداد اجتماعی را بنا نهاده است. فردگرایی و نفی هرگونه اصل عالی و برتر از فردیت و محدود کردن تمدن در جمیع شؤون به عواملی که جنبه انسانی صرف دارند و قلمداد کردن فرد انسان به عنوان موضوع ارزش‌ها و تاکید بر حقوق طبیعی و دانستن قرارداد اجتماعی به عنوان تنها منبع حق، از نتایج این تفکر است.
بحران کنونی آمریکا، نتیجه نهادینه نقض هنجارهای کرامت و حیثیت انسانی در قرارداد اجتماعی ایالات متحده است. باید تاکید کرد این ساختارشکنی است (دشمنی نژادی)- و نه کاپیتالیسم- که به آمریکایی‌ها اجازه می‌دهد ثروت‌آفرینی در جوار یک محرومیت کلان را ستایش کنند، محرومیتی که مایه شرمساری هر کشور پیشرفته‌ای است. دشمنی نژادی و محاصره مردم رنگین پوست که در قرارداد اجتماعی آمریکا لحاظ شده بود، سرانجام دامن دولت طرفدار گفتمان آمریکایی حقوق بشر و سفیدپوست را گرفت. آیا آمریکا می‌تواند خود را از این ویران‌شهر (Dystopia) اجتماعی و دشمنی‌های نژادی که متاثر از نگاه انسان محور تمدن غربی و لیبرالیسم است، برهاند؟
درعرصه بین‌المللی نیز دولت آمریکا طی چند دهه معاصر جنایتی نبوده که مرتکب نشده باشد، از بمباران‌های سبوعانه و نسل‌کشی در جنگ جهانی دوم، استفاده از بمب اتمی در ژاپن تا گوانتانامو، ابوغریب، حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی، حمایت از گروهک منافقین و... دولت آمریکا مسؤولیت بین‌المللی دارد در نقض قواعد متعدد حقوقی، حمایت از رژیم‌های جنایتکار منطقه، مشارکت در قتل عام در یمن و پایمال شدن حقوق فلسطینی‌ها توسط رژیم صهیونیست و صدها مورد دیگر در عرصه بین‌الملل که قلم قاصر از احصای آنهاست. اما آیا این گفتمان ناکارآمد حقوق بشر آمریکایی که در عرصه داخلی و جهانی ویران‌شهری بر جای نهاده را جایگزینی هست؟
بدون تردید پاسخ به این سوال را باید در تغییر اقبال از گفتمان حقوق بشر غربی به حقوق بشر اسلامی که رویکرد خدا محوری دارد، جست‌وجو کرد. می‌توان به جامعه جهانی گفتمان کرامت انسانی و نیز عدالت به‌عنوان مفهومی اساسی در جامعه اسلامی را با ابزارهای مطلوب عرضه کرد. همه وجدان‌های بیدار، پذیرای این هستند که عدالت معیار حق و باطل است و اگر شاخص عدالت وجود نداشت حقانیت و مشروعیت هر نهادی محل تامل دارد. تبیین گفتمان خدامحوری ضمن بازگرداندن کرامت و شانیت انسانی به وی، در جامعه جهانی که خسته از لیبرالیسم و اومانیسم مشتاق شنیدن صداهای تازه‌ای است، می‌تواند با آشنا شدن با راهبردهای کلان ایرانی - اسلامی برای تمدن‌سازی و عدالت حداکثری، عرضه جامعه‌ای تحت حکومت عقلانیت و معنویت، جامعه‌ای بدون ظلم، منجر به دگرگونی سرنوشت جوامع بشری، به‌خصوص در دوران حاضر که انسانیت با آزمایش ویروس کرونا مبتلاست، شود.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
بلقیس، وقت چای عراقی معطر است
نویسنده : علیرضا رأفتی روزنامه‌نگار
تقریبا در همه جای دنیا بعد از این که وقایع تلخ اتفاق می‌افتند و بر احساسات انسان‌های معاصرشان خال می‌اندازند، جاهای مختلفی را برای جریان داشتن انتخاب می‌کنند. مثل یک سیل که ناگهان آمده و خراب کرده و رفته باشد چند شاخه می‌شوند و به دست آیندگان می‌رسند. یک شاخه می‌رود در سطرهای کتاب‌های تاریخ، یک شاخه می‌رود در سینه مردمی که بعدها برای نوه‌هایشان آن خاطره تلخ را بازگو کنند تا آنها هم به گوش فرزندان‌شان برسانند و یک شاخه‌اش می‌رود در سینه‌های سوخته شاعران و نویسندگان تا بعد با جوهر جاری شوند روی کاغذها و بعدتر خواننده‌ای در گوشه‌ای از دنیا آن را بخواند و چیزی درونش آه بکشد. حالا در این گوشه دنیا که ما زندگی می‌کنیم و معمولا کتاب‌های شعرمان قطورتر از کتاب‌های تاریخ‌مان‌اند، قصه جور دیگری رقم می‌خورد و آن شاخه‌ای از سیل که به ادبیات می‌ریزد عریض‌تر و پرآب‌تر است.
شعر و ادبیات کرانه عربی مدیترانه و منطقه شامات را که ورق بزنیم به آثاری برمی‌خوریم که بوی خون و خاکستر را هنوز با خود دارند. از پیش از جنگ‌های صلیبی تا همین چند دهه گذشته که فلسطین درگیر جنگ با متجاوزان صهیونیستی بود و سوریه درگیر جنگ با سلفی‌ها بود و لبنان دستخوش جنگ داخلی و جنگ با رژیم صهیونیستی و... همه این وقایع و از دست دادن عزیزان، داغی شده‌اند بر سینه شاعر و نویسنده و بعد جاری شده‌اند در کتاب‌ها که بمانند. صدای انفجار در این منطقه برای کسی که در خانه نشسته و عزیزش آن بیرون است یعنی خشک شدن گلو و سرخ شدن رگ چشم‌ها و دلشوره‌ای که به جانش می‌نشیند. حالا اگر بعد از چند دقیقه تماس و جواب نگرفتن و پرس‌وجو و باز بی‌پاسخ ماندن، ناگهان با جنازه‌ای در کاور پلیس مواجه شود...
حدود 40 سال پیش انفجاری در سفارت عراق در بیروت اتفاق افتاد و عده زیادی جان خود را از دست دادند و در بیروت بسیاری بعد از شنیدن صدای انفجار گلویشان خشک شد و چشم‌شان سرخ. یکی از آنها که در خانه دلشوره گرفت نزار قبانی، شاعر سرشناس سوری بود که همسرش بلقیس بیرون خانه بود. بعد که جنازه بلقیس را در کاور پلیس تحویل گرفت و بعدتر که در خلوت خودش این واقعه را گریست، شعری سرود با عنوان قصیده بلقیس که هنوز هم که هنوز است از محبوب‌ترین شعرهای عاشقانه جهان است و خوانندگان شعر در سراسر جهان نمی‌دانند بهای یک شعر عاشقانه با جان معشوق و داغ عاشق پرداخته شده است. حالا باز صدای انفجار شیشه‌های خانه‌ها را در بیروت لرزانده و عده زیادی هنوز پیکر عزیزان‌شان را هم نیافته‌اند.
لابد چند سال بعد خوانندگان ادبیات در دنیا یک داستان یا شعر زیبا را از نویسنده و شاعر لبنانی خواهند خواند و حظ خواهند برد و نخواهند دانست که بهای این اثر ادبی با چه چیزی پرداخته شده است.
شعر و ادبیات کرانه عربی مدیترانه و منطقه شامات را که ورق بزنیم به آثاری برمی‌خوریم که بوی خون و خاکستر را هنوز با خود دارند. از پیش از جنگ‌های صلیبی تا همین چند دهه گذشته که فلسطین درگیر جنگ با متجاوزان صهیونیستی بود و سوریه درگیر جنگ با سلفی‌ها بود و لبنان دستخوش جنگ داخلی و جنگ با رژیم صهیونیستی و... همه این وقایع و از دست دادن عزیزان، داغی شده‌اند بر سینه شاعر و نویسنده و بعد جاری شده‌اند در کتاب‌ها که بمانند. صدای انفجار در این منطقه برای کسی که در خانه نشسته و عزیزش آن بیرون است یعنی خشک شدن گلو و سرخ شدن رگ چشم‌ها و دلشوره‌ای که به جانش می‌نشیند. حالا اگر بعد از چند دقیقه تماس و جواب نگرفتن و پرس‌وجو و باز بی‌پاسخ ماندن، ناگهان با جنازه‌ای در کاور پلیس مواجه شود...
حدود 40 سال پیش انفجاری در سفارت عراق در بیروت اتفاق افتاد و عده زیادی جان خود را از دست دادند و در بیروت بسیاری بعد از شنیدن صدای انفجار گلویشان خشک شد و چشم‌شان سرخ. یکی از آنها که در خانه دلشوره گرفت نزار قبانی، شاعر سرشناس سوری بود که همسرش بلقیس بیرون خانه بود. بعد که جنازه بلقیس را در کاور پلیس تحویل گرفت و بعدتر که در خلوت خودش این واقعه را گریست، شعری سرود با عنوان قصیده بلقیس که هنوز هم که هنوز است از محبوب‌ترین شعرهای عاشقانه جهان است و خوانندگان شعر در سراسر جهان نمی‌دانند بهای یک شعر عاشقانه با جان معشوق و داغ عاشق پرداخته شده است. حالا باز صدای انفجار شیشه‌های خانه‌ها را در بیروت لرزانده و عده زیادی هنوز پیکر عزیزان‌شان را هم نیافته‌اند.
لابد چند سال بعد خوانندگان ادبیات در دنیا یک داستان یا شعر زیبا را از نویسنده و شاعر لبنانی خواهند خواند و حظ خواهند برد و نخواهند دانست که بهای این اثر ادبی با چه چیزی پرداخته شده است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
چند رسانه ای
۶ پیش‌بینی برای دنیای پسا‌کرونا!
خبرهای امیدبخش ۲۷ فروردین از وضعیت ویروس کرونا
لایوخالی، درآمدعالی!
خبرهای امیدبخش ۲۶ فروردین از وضعیت ویروس کرونا
انجام جراحی‌های لاغری و زیبایی بعد از کرونا
۶ پیش‌بینی برای دنیای پسا‌کرونا!
خبرهای امیدبخش ۲۷ فروردین از وضعیت ویروس کرونا
لایوخالی، درآمدعالی!
خبرهای امیدبخش ۲۶ فروردین از وضعیت ویروس کرونا
انجام جراحی‌های لاغری و زیبایی بعد از کرونا
ویژه ها
- دیدار قالیباف با خانواده مرحوم روحالله رجایی
- جای خالی مرکزیت واحد رسانه
- ادامه پخش «شبگرد» و «مکث» پس از ماه رمضان
- جدول قیمت سکه و ارز / ۲۸ فروردین ماه
- تکذیب گروگانگیری خیابانی در زاهدان
- جدول قیمت سکه و ارز / ۲۷ فروردین ماه
- احتمال آغاز سال تحصیلی جدید از اواسط شهریور
- جدول قیمت سکه و ارز / ۲۶ فروردین ماه
- جدول قیمت سکه و ارز / ۲۵ فروردین ماه
- ۸ استقلالی در آستانه اتمام قرارداد
شبکه اجتماعی
تیتر خبرها
-
یک روز در حلقه نورندان
-
هم‌نفس برای ایران
-
«شهر خاموش» پس از خداحافظی با خسرو سینایی
-
سناریوهای احتمالی انفجار بیروت
-
به هر تیمی احتمال دارد بروم، جز استقلال!
-
فضیلت‌خوانی جناب ابوالفضائل!
-
روز روح‌ا...
-
گمانه‌زنی درباره یک فاجعه
-
غدیر و پویش‌هایی انسان‌ساز
-
جایگزینی برای گفتمان حقوق بشر آمریکایی
-
بلقیس، وقت چای عراقی معطر است
