استرالیا برای دقایقی درباره لیگ ملت‌ها صحبت كرد.او از بازی سخت با فرانسه در این هفته حرف زد و خدا را شكر كرد ایران نخستین تیمی بود كه به مرحله نهایی رسید. به گزارش جام‌جم، او در مورد عملكرد خوب تیم ملی والیبال ایران در مسابقات امسال و راهیابی به مرحله نهایی به سوالات پاسخ داده است. 

قطعا بازی با فرانسه یكی از سخت‌ترین بازی‌های ایران است. همیشه همین‌طور بوده، درست است؟
نیاز به یادآوری ندارد. تیم خوبی هستند و همیشه پر قدرت بازی كرده‌اند. همیشه هم بازی‌های ما مقابل فرانسه گره خورده است. با این حال ما مقابل تیم‌های پرقدرت همیشه قوی ظاهر شده‌ایم.

بازی با استرالیا چطور بود؟
آن هم خوب بود. باید می‌بردیم تا خیال خودمان را برای صعود راحت كنیم. خدا را شكر كه این اتفاق افتاد و ما حالا در دور نهایی هستیم.

واقعا گفته بودی این بازی یكی از راحت ترین بازی‌های شما در طول این بازی‌های بوده است؟
بله. واقعا از نظر من بازی راحتی بود. فكر می‌كنم آنها با تمام انرژی شان مقابل ما بازی نكردند. آن هم به‌دلیل این بود كه سرمربی‌شان بازیكنان اصلی را برای بازی با پرتغال نگه‌داشته بود. با توجه به جدول رقابت‌ها، پرتغال حریف اصلی این تیم بود تا سقوط نكند.

حاشیه‌ای كه این روزها به راه افتاده این است كه می‌گویند مثلا تیم‌های دیگر با تمام قوا نیامده‌اند، اما ایران با تركیب اصلی به میدان می‌رود و...
اصلا این‌طور نیست. این دوستان باید نگاهی به تركیب تیم در ماه‌ها و سال‌های قبل بیندازند. آن وقت خودشان متوجه تغییرات می‌شوند. در نهایت انتقاد همیشه هست و نمی‌شود همه را راضی نگه داشت.

ایران می‌تواند قهرمان شود؟
ما داریم پله‌پله پیش می‌رویم. هیچ‌چیزی قابل پیش‌بینی نیست، اما پتانسیل داریم اتفاق‌های خوبی را رقم بزنیم.

 اگر موافق هستید گفت‌وگو را با اعلام وظایف دیوان عدالت اداری شروع كنیم تا مردم آگاهی بیشتری در این زمینه پیدا كنند.
تأسیس دیوان عدالت اداری در قانون اساسی در اصول 170 و 173 آمده است. اگر بخواهم به صورت خلاصه وظایف دیوان عدالت اداری را بیان كنم، باید به چهار وظیفه اصلی این دستگاه اشاره داشته باشم: رسیدگی به شكایات مردم از واحدهای دولتی، نهادهای انقلابی، شهرداری‌ها، سازمان تأمین اجتماعی، ادارات مالیاتی، شوراهای حل اختلاف كار و كارگر، كمیسیون ماده 100 شهرداری و دستگاه‌هایی از این قبیل در بخش اول وظایف قرار دارد. وظیفه دوم رسیدگی به شكایات اشخاص حقیقی و حقوقی از مصوبات و نظاماتی است كه دولت آن را وضع می‌كند. وظیفه سوم صدور رأی وحدت رویه است. به بیان بهتر اگر شعب دیوان در موارد مشابه آرای متعارضی صادر كنند، این آرا به هیات عمومی منتقل می‌شود و پس از بررسی، رأی صحیح توسط این هیات اعلام می‌شود. زمانی كه این رأی صادر شد، همه شعب دیوان و واحدهای دولتی باید آن را اجرا كنند. وظیفه چهارم ایجاد رویه است. ایجاد رویه به این معناست كه حداقل پنج رأی مشابه در رابطه با یك موضوع صادر شود. در این صورت موضوع به هیات عمومی ارجاع داده می‌شود و اگر این هیات تشخیص دهد كه آرا مشابه است، رأی صحیح را اعلام می‌كند تا برای شعب مختلف دیوان و نیز سایر ادارات و اشخاص حقیقی و حقوقی لازم الاتباع شود.
 به وظایف هیات عمومی دیوان عدالت اداری اشاره كردید. هیات عمومی طی سالیان اخیر و به‌ویژه بعد از حضور شما آرای قاطعی را صادر می‌كند، اما بعضا مشاهده می‌شود در طول زمان آرا متفاوت می‌شود. مثلا رأی هیات عمومی درباره عوارض محلی این بود كه این عوارض از دستگاه‌های دولتی مانند بانك‌ها نباید دریافت شود؛ اما یك‌باره هیات عمومی نظر خود را تغییر داد و اعلام كرد كه در مورد عوارض محلی امكان دریافت آن از بانك‌ها وجود دارد. علت این تغییر رویه چیست؟
این موضوع در قانون پیش‌بینی‌شده است كه اگر در دیوان عدالت اداری و هیات عمومی دو رأی، متعارض با هم باشد، رئیس دیوان می‌تواند آنها را در هیات عمومی مطرح كند و هیات عمومی رفع تعارض نماید. هیات عمومی هم مثل سایر مجامع نظرش با توجه به تغییر شرایط، تغییر می‌كند؛ مانند یك مصوبه مجلس كه پس از مدتی اعلام می‌شود به صلاح كشور نیست و تغییر داده می‌شود. درنتیجه در هیات عمومی هم به مرور زمان تغییر رویه داده شود و ممكن است یك موضوع در هیات عمومی در یك مقطع با 51 درصد موافق و 49 درصد مخالف تصویب شود و در برخی موارد با اضافه شدن قاضی جدید احتمال دارد آن طرف قضیه رأی بیاورد. البته در خود قانون برای رفع تعارض پیش‌بینی‌شده و اگر رئیس دیوان عدالت اداری یا 20 نفر از قضات نظر بدهند كه رأی هیات عمومی اشتباه است، موضوع مجددا باید در هیات عمومی مطرح شود. همچنین باید توجه داشت كه حتی اگر رئیس دیوان هم اعتراض كند هیات عمومی ممكن است بر رأی خود اصرار كند.
بحث تغییر ساختار شعب دیوان عدالت اداری مطرح بود. در این زمینه چه اقداماتی انجام شد و ظاهرا تغییراتی در بخش معاونین و چارچوب دیوان به منظور تخصصی كردن مباحث انجام شده است. ضمن پاسخ به این سؤال، بفرمایید سیاست شما برای كاهش زمان اطاله دادرسی چیست؟
همان‌طور كه شما اشاره كردید ما دو هدف را مدنظر داشتیم: یكی اینجا معاونتی بود تحت عنوان معاونت امور شعب كه همه شعب بدوی و تجدیدنظر زیر نظر این معاونت بود. با توجه به كثرت شعب و كار آنها، یك معاونت نمی‌توانست اشراف و نظارت بر همه امور داشته باشد. بخش دوم مربوط به تخصص بود. در دیوان عدالت اداری حوزه كار خیلی گسترده است. تقریبا تمام مسائل كشور به یك وجهی در دیوان مطرح می‌شود: بحث‌های مالیاتی، شهرداری، معادن، آب‌ها، چاه‌ها و بسیاری موارد دیگر كه جمع‌آوری اینها گستردگی كار را نشان می‌دهد. تأمین اجتماعی موضوعات فراوانی دارد، كار و كارگری و امور استخدامی بسیار گسترده است و اینها باید در معاونت‌های مختلفی پیش‌بینی می‌شد. در این راستا سه معاونت یكی برای امور اقتصادی و مالی و اراضی و شهرسازی مالیاتی، یك معاونت برای امور كار و كارگری و تأمین اجتماعی كه 40 درصد پرونده‌های ما را این بخش تشكیل می‌دهد و یك معاونت برای بخش‌های اداری استخدامی و فرهنگی در نظر گرفتیم. اگر شرایط لازم را داشتیم بخش اداری و استخدامی هم به دو بخش تقسیم می‌شد كه در تخصصی شدنش كمك زیادی می‌كرد. دو سال است كه این كار را انجام داده‌ایم و اشراف معاونین در امور تخصصی باعث شده تا صحت آرا قابل قبول‌تر باشد. البته باید تاكید كنم تخصصی شدن كافی نیست و باید كارهای دیگر هم انجام داد.
این موضوع در كاهش مدت زمان رسیدگی به پرونده‌ها هم تأثیر داشته یا برنامه جداگانه‌ای برای جلوگیری از معطلی مردم در شعب دیوان دارید؟اصل  سیاست شما برای كاهش زمان اطاله دادرسی چیست؟
در این مورد اقداماتی كه انجام شده از جهاتی مؤثر بوده است. برای كاهش اطاله دادرسی یا كاهش ورودی كه اینها دو مقوله مجزا هستند، برنامه‌هایی در نظر داریم. البته كاهش ورودی در قوه قضاییه هم مطرح است و قابل قبول نیست كه این‌همه پرونده وارد دستگاه قضا می‌شود. باید برای این موضوع فكری كرد و این موضوع یك بررسی جامع را می‌طلبد. دو كار مهم در این رابطه باید انجام داد كه یكی تعامل با دستگاه‌هاست. باید در این راستا با دستگاه‌ها جلسات هماهنگی داشته باشیم و بررسی كنیم كه چرا این تعداد پرونده وارد دیوان می‌شود كه البته رسیدگی به پرونده مربوط به هر دستگاه فرق دارد. از سوی دیگر باید توجه داشت كه ورود این حجم از پرونده به دستگاه‌ها هم به چه دلیل است. به عنوان مثال باید دید در كمیسیون ماده 100 چرا این همه پرونده وارد می‌شود، حدود 12 هزار و 500 پرونده در سال 97 در این باره وارد دیوان شده و تقریبا باید هر پرونده را دو بار رسیدگی كنیم كه وقت زیادی را می‌گیرد.
یكی دیگر از برنامه‌های مهم ما ایجاد سامانه رأی صحیح است. در رابطه با موضوعات مختلف و محورهای فراوان فرعی و اصلی كه داریم، با كمك قضات متخصص، رأی صحیح اعلام می‌شود و این رأی در سامانه قرار داده خواهد شد. در این صورت هم قضات براساس آن عمل می‌كنند و هم دستگاه‌ها. قرار است رأی صحیح در هر مورد در دسترس وكلا و حقوقدان‌ها هم باشد كه آنها هم در این زمینه اطلاعات كافی داشته باشند. اگر كسی هم از این رأی صحیح ایراد بگیرد، نظرات را با آغوش باز می‌پذیریم و در صورت اثبات صحت نظر، نسبت به تغییر رأی نمونه رأی صحیح اقدام می‌كنیم. این كار هم تعارض آرا را كم می‌كند و هم از ورود پرونده‌های جدید جلوگیری می‌کند. ان‌شاءا... تا پایان سال بخش عمده‌ای از كار سامانه رأی صحیح انجام خواهد شد.
 تفاوت دادگاه‌های دیوان عدالت اداری با سایر دادگاه‌ها این است كه در دیوان رسیدگی به صورت غیرحضوری انجام می‌شود و این موضوع باعث شده رسیدگی‌ها تا حدی قالب شكلی به خود بگیرد. در بسیاری از موارد مردم خواهان توضیحات شفاهی هستند و در بسیاری از موارد نمی‌توانند با قاضی ملاقات داشته باشند. البته می‌دانیم كه اگر قاضی به جمع‌بندی كافی نرسد، از طرفین می‌خواهد كه در دادگاه حاضر شوند. برای رفع این مشكل و این‌كه ارباب‌رجوع احساس بهتری داشته باشند، چه برنامه‌ای دارید؟
در قانون دیوان داریم كه رسیدگی در دیوان، غیرحضوری است و با توجه به این‌كه رسالت اصلی ما انطباق مقررات با قانون است، طرفین دعوا همه مداركی را كه دارند، باید تحویل دیوان دهند. اگر طرفین دعوا دو نفر باشند، باید دو نسخه از شكایت به دیوان تقدیم شود و به ازای افزایش طرفین، نسخه‌ها نیز اضافه خواهد شد. ما نسخه‌های اضافه را به دستگاه‌های طرف شكایت می‌فرستیم و هر چیزی را كه شاكی ادعا كرده، به طرف شكایت می‌دهیم و او هم پاسخ می‌دهد. قاضی است كه بین این دو ادعا باید قضاوت كند. شاكی همه مدارك را داده و حضور فیزیكی او هم چندان ضرورتی ندارد. اگر قاضی تشخیص داد كه حضور شاكی یا طرف شكایت لازم است، آنها را احضار می‌كند؛ اما نكته اینجاست كه مردم ما نوعا شفاهی مسائل را مطرح می‌كنند، حالا نمی‌دانم فقط در كشور ما این‌طور است یا مردم كشورهای دیگر هم‌چنین خصوصیتی دارند. البته ممكن است بخشی از اطاله‌دادرسی هم به همین دلیل باشد. به هر حال قاضی باید به صورت متمركز قضاوت خود را انجام دهد. شاید حضور طرفین باعث به هم ریختن ذهن قاضی و طولانی شدن روند پرونده شود. اكثر قضات هم اگر افراد وقت بخواهند، موافقت می‌كنند؛ اما برخی خیر. توصیه ما به قضات این است كه در همه مراحل باید برخورد مناسبی با ارباب‌رجوع داشته باشند. یكی از مواردی كه قضات اجازه حضور نمی‌دهند، كثرت پرونده‌هاست و باید توجه داشته باشید كه قاضی‌های ما سه برابر استانداردهای تقویت‌شده کار می‌كنند.
 در مورد نخبه‌گزینی و جذب قضات باتجربه و برخورد با مفاسد چه سازوکاری  را به كار گرفته‌اید؟
باید توجه داشته باشید كه برخورد با مفاسد در داخل قوه قضاییه هم انجام می‌شود. در مورد قضات دیوان باید بگویم سابقه آنها باید ده سال در بخش قضا باشد و اگر مدرك تحصیلی‌شان كارشناسی ارشد و دكترا باشد، پنج سال هم كفایت می‌كند. آنها پس از ارزشیابی به دیوان می‌آیند و مراحل نظارتی را طی می‌كنند. روشی كه در قوه قضاییه هست، این است كه باید سلامت قضات و كارمندان حفظ شود. در دیوان هم این موضوع صادق است.
اشراف مراكز نظارتی كه در قوه فعال هستند، بر دیوان هم وجود دارد. در دیوان عدالت اداری از حیث سلامت قضات و كاركنان، وضعیت خیلی خوبی داریم و بهتر از این هم خواهد شد.
در مورد نخبه‌گزینی یا بهتر بگویم متخصص‌گزینی طرح‌هایی را مدنظر داریم. براساس طرحی كه در مجلس در ارتباط با قانون دیوان مطرح است و رئیس قوه قضاییه هم موافق آن بودند، دیوان می‌تواند قضات را از طریق دادگستری بپذیرد. كسانی كه دارای مدرك دكترای حقوق عمومی یا رشته‌های موردنیاز دیوان باشند، پذیرفته و پس از گذراندن دوره‌های آموزشی و تخصصی مشغول به‌كار می‌شوند. ما علاوه بر بحث تخصص، قاضی هم كم داریم. در سیستم‌های مشابه دیوان عدالت اداری ایران در كشورهای دیگر مانند فرانسه و ایتالیا و تركیه كه جمعیت‌شان مشابه ماست چهار برابر ما قاضی دارند. آخرین تعداد قضات ما 120 قاضی با این همه پرونده‌ای است كه الان وجود دارد. البته وقت قضات یك روز در هفته به هیات عمومی اختصاص دارد. بااین‌حال باید بیان كنم در سال گذشته آمار پرونده‌های وارده به شعب بدوی 156 هزار و 15 پرونده و آمار پرونده‌های مختومه در شعب بدوی كه 54 شعبه است 171هزار و 325 پرونده بوده است.
 میانگین زمان رسیدگی در دیوان عدالت اداری چقدر است؟
مدت زمان رسیدگی به هر پرونده در شعب بدوی در سال 96 هشت ماه بود كه در سال97 به شش ماه كاهش یافت و هم‌اكنون میانگین شش ماه را داریم. پیش‌بینی كردیم پرونده‌های بیش از هفت ماه در شعب بدوی معوقه محسوب شوند و رسیدگی می‌كنیم كه این‌گونه پرونده‌ها چرا طول كشیده است. زمان رسیدگی در شعب تجدیدنظر هم پنج ماه است. از نظر نتیجه پرونده در سال 97 در شعب بدوی
62 هزار و 77 پرونده حكم به ورود صادرشده كه
4/29 درصد پرونده‌های ما را تشكیل می‌دهد. حكم به رد 81 هزار و 899 پرونده بوده كه
8/38 درصد است و قرار رد و سایر تصمیمات قضایی هم 66 هزار و 948 مورد است كه
7/31 آرای ما است. در تجدیدنظر هم نقض آرا 14 هزار و 651پرونده بوده كه 2/17 درصد كه آرای شعب بدوی نقض شده و تأیید آرا
64 هزار و 905 پرونده بوده كه 3/76درصد آرای شعب بدوی تأیید شد. سایر تصمیمات قضایی 5 هزار و 479مورد بوده كه 4/6 درصد آرا را تشكیل می‌دهد. در زمینه اجرای احكام دیوان اگر دستگاهی این احكام را اجرا نكند، سریعا بحث استنكاف را مطرح می‌كنیم.
 پرونده بورسیه‌های دانشگاهی چه شد؟
 در بحث بورسیه‌ها تا پایان سال 96 تعداد 328شكایت داشتیم كه این تعداد در سال 97 هم در شعب بدوی و هم تجدیدنظر رسیدگی و 72حكم به ورود و 256 حكم به رد صادر شد. اجرای مواردی كه حكم به ورود صادر شد، در وزارت علوم كند بود كه اخطار لازم را دادیم و طی آخرین جلساتی كه داشتیم، وزیر علوم قول داد همه موارد را اجرا می‌كند. البته در سال 97 هم 17پرونده درخصوص این موضوع به دیوان وارد شد و در جریان رسیدگی قرار گرفت.

از 93 تا 98
برای این‌كه به ماجراهای عصر شنبه در تبریز برسیم باید به دو نقطه مشابه از تاریخ برگردیم.
ابتدا برویم به دی‌ 93 و شهر سیدنی استرالیا. آنجا كه تیم ملی فوتبال ایران در قالب جام ملت‌های آسیا مقابل استرالیا قرار گرفت و شگفت‌انگیز این بود كه ایرانی‌ها در ورزشگاه بسیار بیشتر از اهالی سرزمین كانگوروها بودند. مهاجران پرتعداد ایرانی در استرالیا، به فراخور حس خاطره‌سازی نسبت به میهن‌شان ورزشگاه را از دست استرالیایی‌ها درآورده و همه سكوها را پر كرده بودند.
روایت دوم چند ماه پس از آن، دوباره در رابطه با ایران رقم خورد. اما جالب است بدانید دقیقا برعكس؛ ورزشگاه آزادی در فروردین‌ 94 میزبان بازی تیم ملی امید فوتبال ایران مقابل تیم امید افغانستان بود. تصویری را كه آن روز آزادی در ذهن فوتبالدوستان ثبت كرد، كمتر كسی است كه فراموش كرده باشد. چند عكس معروف از آن روز به یادگار مانده. عكسی كه یكصد تماشاگر ایرانی را در گوشه‌ای خالی از ورزشگاه نشان می‌دهند در حالی كه باقی استادیوم را پرچم‌های سبز افغانستان پوشانده‌ بود. حتی بیشتر از شهرآورد آن سال بین استقلال و پرسپولیس كه با 65هزار تماشاگر برگزار شد. 80هزار نفر از كشور همسایه آن روز، خالق حماسه‌ای كاملا نوظهور در جهان فوتبال و فراتر از آن در گفتمان‌های مربوط به مهاجرت بودند. آنها آن روز پیغام مهمی را از قلب تهران برای ما ارسال كردند: «ما هستیم، ما دیگر جزئی از شما هستیم.»
پرچم‌های همدلانه
تبریزی‌ها خلاف آنچه برخی پیش‌بینی می‌كردند با روی خوش از افغانستانی‌ها استقبال كردند. آنها كه بین‌شان طرفداران تیم فوتبال تراكتورسازی نیز دیده می‌شدند، با پرچم‌هایی كه محتوایی همدلانه با حضور تماشاگران افغانستانی را نمایندگی می‌كرد، كل ماجرا را عوض كردند. از این رو حالا شبكه‌های اجتماعی پر شده است از ابراز شگفتی و حیرت، هم از حضور پرشور افغانستانی‌ها در تبریز و هم از حمایت فراتر از انتظار تبریزی‌ها از آنها. یكی از این واكنش‌ها را محمدسرور رجایی، شاعر و فعال كشور افغانستان البته پیش از انجام بازی
نشان داد.
او در یادداشتی با عنوان «شما قهرمانید» زاویه‌دیدی فرهنگی را برای تماشای این رویداد ورزشی انتخاب كرد و نوشت: «20 سال پیش، زمانی كه عبدالرازق مُمرك در تیم فوتبال فجر مهاجران ساكن شهر ری، در مسابقات جام فوتبال آماتور مهاجران در باقرشهر بازی می‌كرد، نگارنده نیز، بازیكن تیم فوتبال یاری بود. همیشه هم بازی دو تیم «فجر» و «یاری» جذاب و تماشایی بود. چرا؟ چون تیم فجر بازیكنان زهرداری چون عبدالرزاق مُمرك و ظاهر حسنی را داشت و تیم یاری، دروازه‌بان آماده‌ای به نام محمدضیا حیدری. دلیل یادآوری از آن روزها این است كه بدانیم، جوهره و شخصیت اخلاقی و ورزشی آقای مُمرك در دنیای سخت مهاجرت ساخته و پرداخته شد. در زمین‌های خاكی باقرشهر و شهر ری كه هرگاه یك تیم محلی ایرانی می‌آمد، مجبور می‌شدیم بازی رسمی خود را تعطیل كنیم تا آنها بازی كنند.
بگذریم، حالا بعد از 20 سال مُمرك عزیز (مربی تیم فوتبال زیر 20 سال افغانستان كه تیمش به فینال رقابت‌های آسیایی رسید)، با همان استعداد و تجربه‌ها و با پشتوانه جوانانی از جنس خود تیمی ساخته است كه قرار است بر بام فوتبال زیر 20 سال آسیا گام بگذارد. جوانانی كه هیچ‌گاه به‌دنبال شهروندی افتخاری نبودند، اما دوست داشتند در تیم‌های ایرانی بازی كنند و توانایی‌های‌شان را نشان بدهند. دوست داشتنی كه حق آنها بود و هست، گرچه تاكنون محقق نشده است. امیدوارم بعد از این، این نگاه تغییر كند. ورزشكاران مهاجر افغانستان، مُمرك‌ها و نیك‌پاهای گمنام بسیار دارد. امیدواریم این محدودیت روز به روز در برابر همدلی تاریخی ما كمرنگ‌تر شود.»

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریكا از اعمال تحریم‌های جدید علیه جمهوری اسلامی ایران از امروز خبر داده است. ترامپ هدف از این تحریم‌ها را ممانعت از آنچه دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای می‌خواند، عنوان كرده اما به جزئیات آن اشاره نكرده است.
برایان هوك، نماینده ویژه آمریكا در امور ایران هم گفته واشنگتن تا رسیدن به توافق مدنظر خود با ایران به فشارهای اقتصادی ادامه می‌دهد. برای این‌كه ایران را وادار به تغییر رفتار كنیم، به فشار بسیار زیادی نیاز داریم. پس ما تحریم‌های خود علیه ایران را افزایش خواهیم داد و این سیاست خارجه را در پیش خواهیم گرفت.
دونالد ترامپ از زمان خروج از برجام اعلام كرد قصد دارد شدیدترین تحریم‌های تاریخ را علیه ایران اعمال كند. كاخ سفید نقطه محوری این تحریم‌ها را به صفر رساندن فروش نفت ایران عنوان كرد؛ موضوعی كه قرار بود 13 آبان سال قبل اتفاق بیفتد اما دولت آمریكا در گام اول به چند كشور معافیت داد و پس از چند ماه این معافیت‌ها را برداشت. با این‌حال توقف صادرات نفت ایران اتفاق نیفتاد و آن‌طور كه شواهد نشان می‌دهد در آینده نیز اتفاق نخواهد افتاد. یكی از تاكتیك‌های دولت آمریكا این است كه پیش از اعمال هر دور از تحریم‌های خود جنگ روانی گسترد‌ه‌ای درباره شدت این تحریم‌ها به‌راه می‌اندازد تا جایی كه تحریم‌ها پیش از اعمال، هر اثری را كه بخواهند داشته باشند می‌گذارند و این اتفاقی بود كه در آبان سال قبل مشاهده كردیم به طوری كه از چند هفته قبل از اعمال تحریم‌ها هر كدام از كشورها كه قصد توقف خرید نفت از ایران را داشتند این كار را انجام دادند و در موعد تحریم‌ یعنی در 13 آبان عملا اتفاق خاصی نیفتاد.
پس از این تحریم‌ها نیز كاخ سفید روند افزایش تحریم‌ها را متوقف نكرده و با همان تاكتیك قبلی، هر چند وقت یك‌بار خبر از اعمال دور تازه تحریم‌ها در آینده نزدیك می‌دهد و بعد هم تحریم‌های جدیدی علیه برخی نهادها و افراد در كشورمان وضع می‌كند. یكی از آخرین این تحریم‌ها چندی قبل علیه شركت پتروشیمی خلیج‌فارس به دلیل حمایت مالی این شركت از قرارگاه خاتم‌الانبیا وضع شد. وزارت دارایی آمریكا به جز شركت پتروشیمی خلیج فارس، شبكه‌ای از ۳۹ شركت تابعه و شركت‌های عامل فروش ثبت شده در خارج از ایران را هم تحریم كرد.
اكنون هم ترامپ اعلام كرده دور جدیدی از تحریم علیه ایران، امروز اعمال می‌شود و این در حالی است كه تقریبا كمتر مقوله‌ای را در ایران می‌توان یافت كه مشمول تحریم آمریكا واقع نشده باشد و به نظر می‌رسد تحریم‌های آمریكا به اوج خود رسیده است. به اعتقاد كارشناسان تحریم‌های جدیدی كه از سوی آمریكا علیه ایران وضع می‌شود بیش از آن‌كه اثر اقتصادی داشته باشد به عنوان عاملی برای ایجاد جنگ روانی به كار گرفته می‌شود. این مساله‌ای است كه در اظهارات مقامات آمریكایی هم می‌توان مشاهده كرد. در شرایط فعلی و پس از سرنگونی پهپاد آمریكایی توسط سپاه نیز توسل به ابزار تحریم‌ می‌تواند یكی از شگردهای ترامپ برای حفظ پرستیژ بر باد رفته باشد.
كارشناسان در گفت‌وگو با جام‌جم تاكید دارند تحریم‌‌های جدید آمریكا علیه ایران اگرچه ممكن است خساراتی هم در برداشته باشد اما مقاومت ایران را نخواهد شكست.





تحریم‌های سیاسی
عزت ا...یوسفیان ملا
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس
تحریم‌ها دارای دو بعد اقتصادی و سیاسی است. آنچه سریع بر جو عمومی، بازار و ... غالب می‌شود بعد سیاسی تحریم است. بعد سیاسی حد و مرز نمی شناسد و واقعی نیست و به‌طور ناگهانی بسته به خیز تحریم‌کنندگان ناگهان مانند رعد و برقی رخ می دهد اما ماندگار نیست.
در عین حال که تحریم اقتصادی واقعی است و باید در برابر آن مجهز بوده و مقابله کنیم اما تحریم سیاسی غیر واقعی است و ممکن است با یک حرکت بسیار کوچک ابعادش گسترده باشد، بنابراین آنچه قابل اعتبار است تحریم اقتصادی است و نه تحریم سیاسی.
دولت ترامپ تا کنون تحریم های بسیاری علیه کشورمان اعمال کرده است اما آنچه در عمل می توان مشاهده کرد این است که تحریم ها در گذشته تاثیرات خود را گذاشته است و دیگر اعمال تحریم‌های جدید تاثیرگذار نبوده و بیشتر تحریم سیاسی است. در مرحله ای شاهد افزایش نرخ دلار حتی تا 20 هزار تومان بودیم اما دیگر مدتی است که نه تنها جهشی نداشته ایم بلکه قیمت کاهش یافته است، بنابراین تحریم‌ها تاثیر جهشی خود را داشته و دیگر اعمال تحریم های اقتصادی بیشتر، صرفا در جهت تحریم سیاسی است و نه اقتصادی. به همین دلیل از این پس حتی اگر جهشی هم صورت بگیرد به ضرر تحریم‌کنندگان خواهد بود تا تحریم شوندگان.ترامپ تحریم‌های جدیدی علیه میعانات و صنایع گازی ایران اعمال کرده است اما در عمل اتفاق جدیدی رخ نداد و کشورهایی مانند عراق در این زمینه معافیت گرفتند. تحریم‌ها نهایت تاثیر خود را گذاشته و دیگر تاثیری نخواهد داشت.


تحریم باعث تسلیم مردم ایران نمی‌شود
اكبر تركان
دبیر پیشین شورای هماهنگی مناطق ویژه اقتصادی
بررسی موضوع اثربخشی تحریم‌های آمریكا را باید از دو بعد مورد بررسی قرار داد. نكته اول این‌كه آیا تحریم‌ها از نظر اقتصادی خسارت می‌زند كه پاسخ مثبت است و ایران حتما باید بابت تحریم‌های اقتصادی و خسارت‌های واردشده به مجامع جهانی شكایت كند. اما نكته دومی كه اهمیت بیشتری دارد این است كه اساس این تحریم‌ها ملت ایران را از تصمیم بر مقاومت و استقامت بازنمی‌دارد. اگر بگوییم تحریم‌ها اثر نمی‌گذارد حرف فنی نیست. بالاخره تحریم صادرات نفت، ‌پتروشیمی، فلزات و عملیات بانكی اثر خود را دارد و طبعا فشار اقتصادی بر كشور وارد می‌آورد. در عین حال این مساله باعث نمی‌شود ما در پی پیدا كردن روش‌های جبرانی نباشیم. اما هرچقدر هم تحریم‌های اقتصادی اثرگذار باشد تاثیری روی اراده ما نخواهد گذاشت. اراده و تصمیم ملت ایران این است كه تسلیم فشارهای اقتصادی نشود. در كنار این مساله باید به این نكته هم توجه داشت كه بابت خسارات وارده ناشی از تحریم‌ها باید حتما به مجامع بین‌المللی شكایت كرده تا از ضایع شدن حقوق‌مان جلوگیری كنیم. این هم یك عرصه دیگری از جنگ و رویارویی است و باید در عرصه‌های حقوقی تلاش‌ها و كوشش‌های لازم برای احقاق حقوق ملت و كشور ایران صورت گیرد.



تحریم‌های جدید، در گذشته نیز وجود داشت
حشمت ا... فلاحت‌پیشه
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
واقعیت این است که دولت ترامپ به‌صورت همزمان سیاست جنگ اقتصادی و جنگ روانی را علیه ایران دنبال می‌کند. اما راهبرد جنگ روانی این کشور با سقوط پهپاد دچار شکست جدی شده است، این سقوط همزمان با شکست جنگ روانی علیه کشورمان بود و نشان‌دهنده نوعی اختلاف و ناموزون بودن مواضع مقامات آمریکایی بود.  جنگ اقتصادی آمریکا هم علیه ایران با نقصان مواجه شده است چرا که بخشی از تحریم ها به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم در گذشته نیز اعمال شده و تاثیرات خود را گذاشته است. به عنوان مثال تحریم های پتروشیمی که به‌تازگی علیه ایران وضع شد در گذشته به‌عنوان بخشی از تحریم های بانکی اعمال شده بود، لذا در دوره جدید صرفا جنگ روانی است، بنابراین معتقدم که ترامپ نباید بیش از این در درون فضای جنگ روانی بازی کند. این کشور مجبور است واقعیت قدرت ایران را درک کرده و به رسمیت بشناسد.



تحریم‌های جدید، نمایشی است
محمدحسن قدیری ابیانه
كارشناس مسائل بین‌الملل
آمریكایی‌ها از سرنگون شدن پهپادشان شوكه شدند. آنها اصلا انتظار دیده شدن این پهپاد از سوی رادارهای پدافندی ایران را نداشتند چه برسد به این‌كه پهپاد آنها سرنگون شده باشد. این رویداد، ابهت آنها را فروریخت و شاهد واكنش منفعلانه ترامپ و حتی تشكر او بابت ساقط نكردن هواپیمای با سرنشین آمریكایی در خلیج‌فارس بودیم. ترامپ البته در ادامه ادعا كرد حمله نظامی منتفی نشده بلكه معلق شده و همچنین از اعلام تحریم‌های جدید علیه ایران خبر داد. روشن است كه سخن ترامپ درباره تحریم‌های بیشتر نمایشی است و اثرچندانی بر اقتصاد ایران ندارد، چون براساس گزارش بانك جهانی، سال آینده تاثیر تحریم‌ها بر ایران تخلیه خواهد شد و اثر خود را از دست خواهد داد و كشورمان دوران ركود را پشت سر گذاشته و وارد دوران رشد خواهد شد.



بعد روانی تحریم مهم‌تر از تاثیرات فیزیکی
نوذر شفیعی/ استاد دانشگاه
تحریم دارای دو بعد فیزیکی و روانی است، بعد روانی آن مهم‌تر از فیزیکی است، بعد از مدتی که از گذشت تحریم ها می گذرد مردم به آن عادت می کنند در نتیجه دیگر حساسیت زیادی روی تحریم ها صورت نمی‌گیرد و به تعبیری آثار روانی تحریم‌ها خنثی می شود و مردم نسبت به تحریم های جدید خنثی شده‌اند. بخشی از آثار تحریم ها کاذب است و در نتیجه فضای روانی قیمت ها سیر صعوی پیدا می‌کند. اما با بیشتر شدن تحریم ها دیگر آن آثار روانی نیز از بین می رود.
به این معنی که تحریم ها برای بار اول آثار روانی داشته و بر قیمت ها تاثیر می‌گذارد اما با تکرار آن دیگر تاثیر روانی نیز نخواهد داشت.

 غریبه‌ای در ایران
سریال غریبه، پاییز 79 روی آنتن شبكه دوی سیما رفت و جزو نخستین سریال‌هایی بود كه در بستر قصه‌ای عاشقانه به فعالیت‌های جاسوسی عده‌ای در خاك كشور و موضوع انرژی هسته‌ای می‌پرداخت. موضوعی كه بسیاری در آن زمان اطلاع چندانی از آن نداشتند و از این رو غریبه را می‌توان به نوعی خط‌شكن این دست آثار دانست. این مجموعه توانست در آن سال‌ها به خاطر قصه تازه و بازیگران جوانش مخاطبان زیادی داشته باشد اما در سال‌های بعد كمتر بازپخش شد.
هانیه توسلی، بازیگر نقش اصلی این سریال است كه سال‌ها بعد كمتر در تلویزیون ظاهر و به یكی از ستارگان سینما بدل شد. نقش مقابل او را هم عبدالرضا زهره كرمانی بازی می‌كرد، بازیگری كه در آثار سینمایی رسول ملاقلی‌پور چون نسل سوخته و هیوا بازی كرد و بعد در سریال‌هایی مثل بازگشت پرستوها،‌ شب چراغ و روح مهربان دیده شد، اما مدتی است دیگر او را در قاب تلویزیون ندیده‌ایم.
قصه غریبه: شبنم با پدرش به تنهایی زندگی می‌كند. شاهرخ بهداد جوانی است كه وارد زندگی او می‌شود و برای ازدواج با شبنم هر سختی را به جان می‌خرد.‌ شاهرخ مقابل خانواده‌اش می‌ایستد، از زندگی در كانادا صرف نظر و با هزاران ترفند شبنم را به ازدواج راضی می‌كند، اما كم كم روشن می‌شود كه تمام این ابراز علاقه‌ها بازی بیش نیست و شاهرخ كه با گروهی ناشناس در ارتباط است، قصدش از ازدواج با شبنم نزدیكی به پدر او، دكتر طاهری و
سرك كشیدن در كار دكتر است...
كارگردان: جواد اردكانی
بازیگران: هانیه توسلی، عبدالرضا زهره كرمانی، افسانه بایگان، شهره سلطانی، رسول نجفیان،‌ تانیا جوهری، صالح میرزاآقایی، جلیل فرجاد،‌ رضا توكلی، پروین میكده، زهرا سعیدی، محسن قاضی مرادی، محسن زهتاب و...
سال ساخت: 1379



بازی با عشق
جواد اردكانی، كارگردان سریال غریبه سال‌ها بعد از آن، سریال آینه‌های نشكن را با مضمونی مشابه روی آنتن شبكه دوی سیما برد. در این مجموعه نیز جاسوس‌هایی كه خرابكاری در سازمان انرژی اتمی ایران را نشانه گرفته‌اند، دختری با مشكلات خانوادگی را برای رسیدن به مقاصد خود به دام می‌اندازند. آینه‌های نشكن نیز برای هر چه جذاب‌تر كردن فیلمنامه خود از روابط عاطفی و خانوادگی برای پیشبرد قصه بهره می‌برد و رابطه‌ها را اهرمی برای رسیدن جاسوسان به مقاصد خود به تصویر می‌كشید. اردكانی سال 92 نیز سریال نوشدارو به قلم حمیدرضا سبحانی‌نژاد را ساخت كه در هفته دفاع مقدس روی آنتن رفت. نوشدارو گرچه به صورت مستقیم به موضوع انرژی هسته‌ای نمی‌پرداخت، اما تحریم‌های اقتصادی علیه ایران و وضعیت تولیدكنندگان و كارخانه‌های داخلی پس از این بحران را به نمایش می‌گذاشت.
قصه آینه‌های نشكن: سیمین در یك آموزشگاه تعلیم رانندگی كار می‌كند و درصدد است برادرش، افشین را كه به دلیل بیكاری به افسردگی مبتلا شده به كانادا بفرستد. یكی از شاگردان او به نام حبیبی ادعا می‌كند همسرش ساكن كاناداست و در زمینه مهاجرت فعالیت می‌كند. آنها افشین را به خارج می‌فرستند اما كم كم هویت واقعی‌شان آشكار و سوءاستفاده‌هایشان از سیمین آغاز می‌شود. آنان جاسوس‌های موساد و... هستند و دلیل نزدیك شدن‌شان به این دختر ارتباط فامیلی او با یك مامور امنیتی است. برادر نامزد سیمین مسؤولیت تامین امنیت پایگاه‌های اتمی ایران را به‌ عهده دارد و سیمین نیز به دلیل ساخت یك مستند از فعالیت‌های این سازمان و دانشمندان آن می‌تواند گزینه مناسبی برای رساندن جاسوس‌ها به مقاصدشان و ایجاد خلل در سلامت فعالیت‌های این سازمان باشد.
كارگردان: جواد اردكانی
بازیگران: صبا كمالی، ثریا قاسمی، آزیتا حاجیان، سعید نیك‌پور، علی قربان‌زاده،‌ قاسم زارع، عاطفه رضوی و...
سال ساخت: 1387


معمای پیچیده
سریال پازل به تهیه‌كنندگی محمد پیرهادی در ابتدا عامل سوم نام داشت و مهر 96 روی آنتن شبكه یك سیما رفت. در پازل نیز از زاویه اقدامات جاسوسی علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران به این سوژه پرداخته شده است.
این سریال در واقع تلاش‌ ماموران امنیتی و متخصصان را برای كشف برنامه‌های خرابكارانه عده‌ای در تاسیسات هسته‌ای ایران نمایش می‌دهد. پازل با وجود بازیگران مطرحی كه در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند آنچنان كه انتظار می‌رفت، دیده نشد.
قصه پازل: جاسوسان در تلاشند در قسمتی از برنامه‌های انرژی هسته‌ای خلل به وجود بیاورند تا ایران را مقابل خبرنگاران و مهمان‌های خارجی تحقیر كنند، اما وزارت اطلاعات از این موضوع مطلع می‌شود و تلاش برای خنثی كردن توطئه را آغاز می‌كند.
كارگردان: ابراهیم شیبانی
بازیگران: رضا كیانیان،‌ آرش مجیدی، اصغر همت، محسن بهرامی، ماه‌چهره خلیلی، شقایق فراهانی جلال فاطمی.
سال ساخت: 1396



 ماتادور در شهر
سریال ماتادور به تهیه‌كنندگی جواد نوروزبیگی و نویسندگی آرش قادری در مهر 92 به مناسبت هفته ناجا روی آنتن شبكه یك سیما رفت. نجفی،‌ كارگردان این سریال كه علاقه زیادی به ساخت آثار پر از درگیری دارد، در ماتادور نیز سعی داشت با استفاده از جلوه‌های بصری و حركات نمایشی رزمی به قصه‌اش جذابیت بیشتری دهد، اما در عمل، تكنیك جلوتر از فیلمنامه حركت كرد و قصه و شخصیت‌پردازی‌ها به عنوان ساختمان اصلی اثر، عقب ماند.
قصه ماتادور: قرار است كنفرانسی درباره انرژی اتمی در ایران تشكیل شود و یك مقام اروپایی برای شركت در آن وارد ایران می‌شود. گروهی تروریستی قصد دارند این برنامه را با ایجاد ناامنی در كشور بر هم بزنند. نیروهای امنیتی برای مقابله با این گروه كه نیروی اصلی‌شان ماتادور نام دارد وارد عمل می‌شوند...
كارگردان: فرهاد نجفی
بازیگران: علی‌رام نورایی، شقایق فراهانی، مجید واشقانی، پولاد كیمیایی، تیرداد كیایی، پوریا پورسرخ، سام درخشانی،‌ لیندا كیانی، مجید مشیری، روشا ضیغمی،‌ رضا بادامچی، سیروس همتی، هدایت‌ا... سجادی و...
سال ساخت: 1391



یك رویای نافرجام
سریال تعبیر وارونه یك رویا كه ابتدا خانه امن نام داشت،‌ مرداد و شهریور 94 روی آنتن شبكه یك سیما رفت. این سریال به تهیه‌كنندگی سیدكمال طباطبایی با قصه‌ای متفاوت و ساختارشكنی در روایت فعالیت جاسوسان علیه امنیت ایران و دانشمندان هسته‌ای، چهره‌ای تازه از این افراد به نمایش گذاشت. چهره‌ای كه با آنچه تا پیش از این از شخصیت‌هایی در قالب جاسوس در تلویزیون دیده بودیم، تمایز داشت. این تفاوت مرهون نگاه سینمایی جیرانی و تجربه سال‌ها فیلمنامه‌نویسی اوست. تعبیر وارونه یك رویا تركیب جذاب و موفقی از بازیگران است كه از میان آنها بازی الهام كردا و فرزین صابونی به عنوان دو هنرپیشه تئاتری بیش از سایرین  مورد توجه قرار گرفت.
شخصیت‌پردازی‌های ظریف و غافلگیری مخاطب در تغییر بی‌اغراق برخی آدم‌های قصه و همچنین حذف شجاعانه بعضی از آنها در طول روایت، این سریال را به یكی از آثار متفاوت هسته‌ای تبدیل می‌كند كه البته مثل بسیاری از آثار پایان دلچسب و در حد و اندازه شروع قدرتمندانه خود نداشت و قسمت پایانی آن حاشیه‌ساز شد.
قصه: ماجرایی عاشقانه كه به واسطه بازی‌های سیاسی و جاسوسی به تلخی می‌گراید، خط اصلی قصه تعبیر وارونه یك رویا است. سریال با ماجرای مقابله نیروهای امنیتی كشور با جاسوسانی كه قصد ترور یك دانشمند هسته‌ای را دارند آغاز می‌شود، اما در ادامه این خط ساده قصه به پیچیدگی می‌گراید. در واقع تعدادی از عوامل فریب‌خورده و جاسوسان خارجی در عملیاتی، یك دانشمند هسته‌ای ایران را به قصد انتقال به باكو برای بهره‌برداری‌های جاسوسی و تبلیغاتی می‌ربایند، اما به دلیل مجروح شدن این دانشمند، برنامه عملیات تغییر می‌كند و سرانجام با دستگیری و هلاكت جاسوسان، عملیات ناكام می‌ماند...
كارگردان: فریدون جیرانی
بازیگران: فرهاد قائمیان، داریوش ارجمند، پانته‌آ بهرام،‌ امیر جعفری، ثریا قاسمی، نگار عابدی، الهام كردا، فرزین صابونی،‌ علی صالحی، شیوا خسرومهر، سیامك اطلسی، رابعه مدنی، ستاره حسینی و...
سال ساخت: 1394



 فیلم‌های تلویزیونی
تلویزیون در این سال‌ها تله‌فیلم‌های زیادی را با محوریت زندگی دانشمندان هسته‌ای و همچنین كارشكنی‌های جاسوسان ساخته و روی آنتن فرستاده است كه دو مورد از این آثار، فیلم‌های تلویزیونی تله روباه و شكار روباه هستند:
 تله روباه: این فیلم تلویزیونی با موضوع انرژی هسته‌ای ایران یكی از تله‌فیلم‌های سیما در این حوزه است كه علیرضا اسحاقی آن را سال 85 كارگردانی كرده. داستان تله روباه درباره خرابكاری عوامل بیگانه و نفوذ آنها به اطراف نیروگاه‌های هسته‌ای ایران است كه با مشكلات
مواجه می‌شود. محمود پاك نیت، جلال پیشوائیان، رضا رویگری، مجید مشیری،‌ بیتا بادران،‌ محمدرضا غفاری و حامد بهداد از بازیگران این تله فیلم هستند.

 شكار روباه: این تله فیلم ساخته مجید جوانمرد سال 87 است و بازیگرانی چون دانیال حكیمی، فرهاد قائمیان، سام درخشانی، ملیسا مهربان، پوراندخت مهیمن،‌ حامد آقایی، سیمون باغداساریان، دادا پطروسیان و تعداد دیگری از بازیگران ایرانی و ارمنی در ایران و ارمنستان در آن به ایفای نقش پرداختند. این فیلم داستان دو برادر دانشمند ایرانی به نام‌های سهراب و علی آزاد را روایت می‌كند. آنها برای شركت در یك كنفرانس بین‌المللی به ایروان سفر می‌كنند، اما در پایان كنفرانس، سهراب با ورونیكا كه خود را یك دو رگه ایرانی - انگلیسی معرفی می‌كند،‌ آشنا می‌شود و رابطه عاطفی بین این دو شخصیت شكل می‌گیرد كه ماجراهای زیادی را به دنبال دارد.

بازیگرانی را در سینمای ایران و جهان می‌شناسیم كه به خاطر توانایی و مهارت و هنر و البته قدرت انتخاب نقشی كه دارند، كارنامه پربار، باكیفیت و غبطه‌برانگیزی برای خود تدارك دیدند و حاضر نشدند در هر نقش بد و فیلم بی‌كیفیتی بازی كنند. این عده، به «بازیگری» به عنوان یك هنر نگاه می‌كنند و در یك نگاه ایده آلیستی، نمی‌خواهند آن را به «هنرپیشگی» تقلیل دهند. این بازیگران برای هنر خود احترام زیادی قائل هستند و آن را با هیچ امتیاز دیگری از جمله دستمزد بالا و... تعویض نمی‌كنند. در مقابل
عده زیادی هم هستند كه به مباحث اقتصادی توجه دارند یا برای رفاه بیشتر و بسیاری هم برای تامین وضع معیشتی، به ناچار در هر فیلم و سریالی با هر سطح و میزان كیفی، بازی می‌كنند و كمتر به وجه هنری موضوع توجه می‌كنند.
با تمركز روی گروه اول كه حتی در صورت مضیقه مالی هم ترجیح می‌دهند، هر پیشنهادی را در بازیگری نپذیرند، می‌توانیم شانیت در بازیگری را ردیابی كنیم و تشخیص دهیم. این‌كه كلاس كارنامه آنها و كار كردن با فیلمسازان معتبر و ایفای نقش‌های شایسته و ماندگار، وجاهتی هنری را رقم می‌زند كه نیاز به حفظ و مراقبت دارد. مشخص‌ترین مصداق این نگهداری، رد كردن پیشنهادهای نازل و مبتذل در بازیگری است كه البته پایبندی به آن، مسؤولیت دشواری می‌نماید. با این حال حتی گاهی همین بازیگران بزرگ و محبوب و هنرمند هم بر اثر جبر زمانه، شرایط زندگی و عللی ناخواسته یا به‌ناچار خودخواسته، استثنائاتی را برای این قاعده درنظر می‌گیرند و تن به بازی در نقش‌ها و فیلم‌هایی می‌دهند كه با هر متر و معیاری در كارنامه ارزشمند آنها، قابل توجیه نیست. گاهی هم كلیت فیلم زشت و زننده است و هم خود بازیگر، در صحنه‌هایی ظاهر می‌شود كه تعجب مخاطب را در پی دارد. درواقع خود این بازیگران با حضور در نقش‌ها و فیلم‌هایی شایسته، ذهنیتی را در مخاطبان شكل داده اند و ناگهان با حضور در نقش و فیلمی یكسر نامتعارف و غیرقابل توجیه، آن كلیشه ذهنی تماشاگر را هم نابود می‌كنند. به عبارت دیگر در نقش‌ها و فیلم‌هایی ظاهر می‌شوند كه اصلا از آنها توقع نداریم.
نكته مهمی كه باید به آن توجه كرد این است كه گاهی كلیت نقش هم بد نیست و چیزهای مثبتی در آن یافت می‌شود، اما برخی صحنه‌ها و گفت‌وگوهایی كه آن بازیگر كاربلد و كار‌درست ما، آن را بازی و اجرا می‌كند، به قدری سطحی و نازل است كه كل نقش را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در این حالت، «نحوه نمایش» نیاز به بررسی دارد و قصور چنین وضعیتی را باید از آنِ فیلمنامه‌نویس و كارگردان دانست كه راه نمایشی دیگری برای انتقال قصه و نمایش وضعیت، درنظر نمی‌گیرند. یعنی برخی صحنه‌هایی كه در همین گزارش به آنها اشاره می‌شود، قطعا می‌توانستند طور دیگری نوشته و اجرا شوند و همین نكته‌ها را هم به اقتضای قصه به تماشاگر منتقل كنند، اما به دلایل گرایش سازندگان آثار به ابتذال، حالا سطحی‌ترین خروجی ممكن را دارند.
این شگفتانه‌ها، البته همیشه هم بد و منفی و زشت و زننده نیست و اتفاقا پذیرفتن چنین نقش‌های غیرمنتظره و غریبی و بازی در آنها، نشان از جسارت این بازیگران برای آزمودن تجربه‌های نو و متفاوت دارد و حتی گاهی می‌توان تلاش آنها را برای ایفای نقشی یكسر متفاوت در
كارنامه‌شان، تشخیص داد. اما به هرحال ضمن ارج نهادن به این نیت خیر، نتیجه و خروجی كلی، ناامیدكننده است.
ضمن این‌كه اگر بیشتر مثال‌ها از سینمای كمدی است، نیاز به توضیح دارد. بازی در كمدی برای بازیگران امتیاز است، به شرطی كه از چالش مواجهه با آن سربلند بیرون بیایند. ضمن این‌كه ساخت فیلم كمدی خوب هم نبوغ و استعداد خاصی می‌خواهد. اگر هیچ‌كدام از استانداردها رعایت نشود، با چیزی در مایه‌های فاجعه هنری روبه‌رو هستیم. برخی مواردی كه اینجا به آن اشاره می‌شود، حاصل جمع همین كم و كاستی‌ها و وصله‌های ناجور اساسی است.
همچنین نیاز به تاكید است كه منظور ما، بازی‌ها و فیلم‌های ضعیف نیست كه تعداد آنها سر به فلك می‌گذارد. حتی همین بازیگران عزیز هم فیلم‌های ضعیف و نقش‌آفرینی‌های متوسطی هم در كارنامه دارند، اما مقصود نقش‌ها و فیلم‌هایی تماما شگفتانه است، یعنی چیزی فراتر و عجیب و غریب‌تر از ضعیف.
با اشاره به این‌كه اینها فقط تعدادی از این حضورها و بازی‌های غیرمنتظره و غیرقابل انتظار است، اصرار داریم كه بگوییم این نقش‌آفرینی‌ها را می‌گذاریم به عنوان شوخی بازیگری این بازیگران دوست داشتنی و این بازیگوشی‌های فالش، ابدا خدشه‌ای به جایگاه و كارنامه پربار آنها وارد نمی‌كند. زمانی در اواخر دوران كاری مارلون براندو از او پرسیده بودند كه چرا در این سال‌ها در كارهای ضعیف ظاهر می‌شوید كه جوابی در این مایه‌ها داده بود؛«من این‌قدر نقش و فیلم خوب در كارنامه‌ام دارم كه اگر تا آخر عمر هم در فیلم و نقش ضعیف بازی كنم، اتفاقی نمی‌افتد!»
و سرانجام نكته پایانی: آن بازیگران عزیزی كه كلا كارنامه شگفت‌انگیزی از باب نقش‌های سطح پایین دارند، طبیعتا تكلیفشان معلوم است و جایی در این مثال‌ها ندارند. همچنین آن گروه از بازیگران خوبی كه چند  نقش خوب در كارنامه دارند، اما از جایی به بعد مسیر دیگری را
پی گرفتند و بازی در نقش‌های بد و غیرمنتظره به قاعده‌ای در كارنامه آنها تبدیل شد و دیگر با هیچ نقش و فیلمی، باعث نمی‌شوند ما از تعجب، شاخ دربیاوریم!


حمید فرخ‌نژاد (دختر شیطان)
واقعا قرار نبود حمید فرخ‌نژاد، جایی در فهرست گزارش این صفحه داشته باشد. چرا كه این بازیگر خوب و دوست داشتنی از جایی به بعد آگاهانه تصمیم گرفت در فیلم‌های بدنه و تجاری سینما هم بازی كند و حضورش تنها به بازی در نقش‌های جدی محدود نباشد.
اتفاقا این تصمیم به خاطر نمك و استعداد فرخ نژاد به بار هم نشست و او به یكی از پول‌سازترین بازیگران سال‌های اخیر سینمای ایران تبدیل شد. بنابراین عادت كردیم كه وقتی هنرش را در فیلم‌هایی چون چهارشنبه‌سوری می‌بینیم، از بازی‌اش در فیلمی چون مشكل گیتی هم متعجب نشویم.
با این همه فرخ نژاد بتازگی برگ برنده‌ای به نام «دختر شیطان» رو كرده كه باعث شد اینجا هم از او یاد كنیم. اینجا با نقش و فیلمی به شدت نچسب روبه‌روییم كه برای از یاد بردنش به تماشای چندباره فرحان و عروس آتش و امثالهم نیازمندیم.




بیتا فرهی (شیش و بش)
دست‌كم هامون‌بازها و علاقه‌مندان سینمای داریوش مهرجویی كه باید روی بازیگر نقش مهشید و بانو تعصب داشته باشند. خود بیتا فرهی هم رعایت كرد قدر این جایگاه میان مخاطبان نخبه سینما را بداند و تن به بازی در هر نقشی ندهد. اما ما و احتمالا خود فرهی هم نداند كه بازی در فیلمی مثل شیش و بش چطور اتفاق افتاد. حركات گل‌درشت چشم و ابرو در مطب دكتر ، هنگامی كه می‌خواهد از مكالمه تلفنی آنا نعمتی سردربیاورد را از فرهی انتظار نداشتیم. البته نباید برای بازی در شیش و بش به فرهی ایراد بگیریم، چرا كه او پیشتر و طی انتشار یك اعلامیه، مرگ هنری خودش را اعلام كرده بود! ماجرا به بازی در فیلم پارك وی فریدون جیرانی برمی‌گردد، چرا كه مرگ او در این فیلم، باعث خنده ناخواسته تماشاگران شد.


لاله اسكندری (تیغ و ترمه)
ناچاریم باز هم پای آقای كیومرث پوراحمد را وسط بكشیم و باوجود قامت رشید، دیواری كوتاه تر از ایشان پیدا نكردیم. لاله اسكندری، بازیگر خوبی است و در آثاری چون رقص پرواز و خاك سرخ و این زن حرف نمی‌زند بازی‌های خوبی داشته، اما هنوز آنچنان نقش ویژه و درجه یك در كارنامه ندارد. با این حال اجازه دهید از حضورش در تیغ و ترمه متعجب شویم، همین‌طور از بازی اغراق شده‌اش. به‌ویژه آنجا كه به شكل زشت و زننده‌ای توسط دخترش مورد بی‌احترامی قرار می‌گیرد و سرش را داخل توالت فرنگی فرو می‌كنند!


رابرت دنیرو (بابابزرگ كثیف)
دنیرو را با انبوهی نقش و فیلم درخشان می‌شناسیم؛ از پدرخوانده 2 و راننده تاكسی و گاو خشمگین تا تنگه وحشت و مخمصه. اما استاد در سال‌های اخیر، كمی بند را آب داده و به ویژه با بازی در «بابابزرگ كثیف»، به‌طرز غریبی ما را شوكه و شگفت زده كرد. او در این فیلم نقش بابابزرگی را بازی می‌كند كه در سفری با نوه اش (با بازی زاك افرون) همراه می‌شود و هر كار وقیحانه‌ای كه فكرش را بكنید انجام می‌دهد. طبق منطق قصه همه كارهای كثیفی كه بابابزرگ انجام می‌دهد، لاجرم به نظر می‌رسد، بحث اینجاست كه چرا بازیگری چون دنیرو باید سر پیری در بازیگری معركه می‌گرفت. هرچند باید به هنر بازیگری استاد حتی در این نقش هم اذعان كرد و واقعا هیچ‌كس مثل او و با این كیفیت،
نمی‌توانست این صحنه‌های اسمش نبر را بازی كند!


جمشید هاشم‌پور (قاعده بازی)
وقتی جمشید هاشم‌پور را با آن گریم عجیب و غریب و سینه‌ها و شكمی برآمده و صدایی نازك به نقش فردی دوجنسه به نام اقدس مَرده در قاعده بازی می‌بینیم، همه آن ذهنیت ما را از او به عنوان جمشید آریا و قهرمان محبوب دهه‌‌های 60 و 70 دود می‌كند و به هوا می‌فرستد. البته انصافا جسارت او برای شكستن كلیشه‌های ذهنی تماشاگران، مثال زدنی است و باید به تلاش او برای ایفای نقشی كاملا متفاوت در كارنامه‌اش، ارج نهاد.


خسرو شكیبایی (بختك و دایناسور)
خسرو شكیبایی را بیشتر با بازی در نقش‌هایی شاعرانه و عاشقانه می‌شناختیم؛ نقش‌هایی كه فقط او آنها را به بهترین شكل بازی می‌كرد. او چندان مناسب بازی در كمدی نبود و تقریبا هیچ فیلم كمدی هم در كارنامه او به چشم نمی‌خورد. اما بازی‌های او در كمدی متفاوت و تلویزیونی كاكتوس بسیار مورد توجه قرار گرفت و در خانه سبز هم در موقعیت‌های كمدی، حضور موفقی داشت. با این حال بازی در تله فیلم‌هایی چون بختك و دایناسور كه در آخرین سال‌های بازیگری شكیبایی اتفاق افتاد، علاقه‌مندان او را ناامید كرد. آثاری ضعیف كه تلاش پر از اغراق این بازیگر برای ارائه بازی كمیك، نتیجه‌ای اسفبار در پی دارد. به عنوان مثال به یاد بیاورید
آن صحنه‌های ابتدایی دایناسور را كه شكیبایی در كوچه ادای شلیك درمی‌آورد.


رضا كیانیان (كفش‌هایم كو؟)
مدام با خود حرف زدن و بازی تند و تیز، بیشتر از این‌كه بیانگر یك بیمار آلزایمری باشد، نشان‌دهنده آدمی مبتلا به جنون است. اما مرغ آقای كیومرث پوراحمد، كارگردان كفش‌هایم كو؟ یك پا دارد و معتقد است بازی كیانیان از بازی جولین مور در «همچنان آلیس» بهتر است. كیانیان عزیز نقش‌آفرینی‌های خوب زیادی دارد، اما باوركنید این بار استثنائا مرغ همسایه بدجوری غاز است. به جز این بازی شگفتانه، خود فیلم هم ذهنیت خوب ما را از پوراحمد بیشتر خراب كند. ایشان قدم اول را دوسال قبلش با پنجاه قدم آخر برداشته بود.


آرنولد شوارتزنگر (جونیور)
بازیگر غول پیكر و محبوب فیلم‌های اكشن و سری فیلم‌های ترمیناتور، سال 1994 میلادی در فیلمی بازی می‌كند به نام «جونیور» كه همه ذهنیت دوستدارانش را به چالشی غریب می‌كشد. به طوری كه شاید حتی هنوز و باگذشت این همه سال هم طرفدارانش جلوی دوستداران سیلوستر استالونه،
ژان كلود ون دام، جكی چان، جت لی، بروس ویلیس و دیگرانی چون این عزیزان سر بلند نكرده و همچنان سرافكنده باشند! صحبت از فیلمی است كه جناب آرنولد با آن كبكبه و دبدبه، در قصه آن باردار و حتی بچه دار می‌شود!



پرویز پرستویی (لس‌آنجلس - تهران)
پرستویی از بازیگران مهم و قابل احترام سینمای ایران است و كارنامه موفق و پرباری دارد. او به‌جز ایفای نقش‌های جدی، چند نقش و فیلم كمدی موفق مثل لیلی با من است و مارمولك را هم در كارنامه دارد. اما باور كنید نمی‌توانیم حضور او در فیلمی چون لس‌آنجلس ـ تهران را بپذیریم و برخی از حركات سبكش در این فیلم را تحمل كنیم. البته تصمیم پرستویی برای بازگشت به سینمای كمدی پس از ده سال، درست بود، اما دوست نداشتیم ماحصل این تصمیم،  
لس‌آنجلس - تهران
باشد.



فریبرز عرب‌نیا (شكلات داغ)
گریم و بازی كاریكاتوری فریبرز عرب‌نیا در فیلمی نچسب چون شكلات داغ جای تعجب دارد. تلاش او البته برای یك بازی متفاوت، احساس می‌شود، اما نتیجه ناخوشایند، اجازه به بار نشستن این كوشش را نمی‌دهد. این فیلم برای بازیگران دیگری چون نیكی كریمی، داریوش ارجمند و علیرضا خمسه هم دستاوری ندارد.



حامد بهداد (پیشنهاد بی‌شرمانه به نقاش مرده)
 تقریبا حتی از همان اوایل حضور هم، از بهداد توقع نمی‌رفت كه در فیلمی چون پیشنهاد بی‌شرمانه به نقاش مرده بازی كند. او با ادا و اطوار می‌خواهد بازی بامزه‌ای ارائه دهد، اما نتیجه فاجعه‌ای بی‌نمك است. بهداد چند سال بعد باز هم با حضور در نقشی بی‌خاصیت در قبرستان غیرانتفاعی هم ما دوستدارانش را شگفت زده می‌كند؛ نقش یك كاپیتان پرواز كه واجد هیچ ویژگی بهدادی نیست.


مهدی هاشمی (تگزاس2)
 چند نقش‌آفرینی درخشان و ماندگار در آثار بهرام بیضایی، كیانوش عیاری و رخشان بنی‌اعتماد و بازی‌های تماشایی در برخی كارهای دیگر، هاشمی را صاحب همان شأنیت و احترام ویژه در بازیگری كرده است. او را همیشه به عنوان بازیگری می‌شناسیم كه نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌كند. برای همین  به ما حق بدهید وقتی او را در فیلمی چون تگزاس 2 می‌بینیم، شگفت‌زده شویم و وقتی می‌بینیم در همین فیلم، شلوار چهارخانه‌ای ایشان را پایین می‌كشند، به ما بربخورد! همچنین وقتی استاد، لب و لوچه اش را بعد از مصرف ناخواسته كوكائین، كج و معوج می‌كند هم با ذهنیت ما از نقش‌های فاخر هاشمی، فرسنگ‌ها فاصله دارد. مهدی هاشمی چند سال قبل هم با حضور در رژیم طلایی  اندكی دل ما عاشقانش را شكسته بود.

نوعروس جوان بعد از دكلره كردن موهایش در آرایشگاه زنانه‌ای در شمال تهران فوت شد. 
به گزارش خبرنگار جنایی جام‌جم، روزهای پایانی هفته گذشته یكی از ماموران پلیس پایتخت با بازپرس كشیك قتل دادسرای جنایی تهران تماس گرفت و از مرگ مشكوك نوعروس 32 ساله‌ای در یكی از بیمارستان‌های تهران خبر داد.
با دستور بازپرس جنایی، تحقیقات ماموران اداره دهم پلیس آگاهی تهران برای رازگشایی از مرگ او آغاز شد. در این مرحله ماموران به تحقیق از مسؤولان بیمارستان پرداختند كه معلوم شد او از سوی خانواده‌اش به آنجا منتقل شده اما با وجود تلاش پزشكان فوت كرده است.  ماموران به تحقیق از شوهر وی پرداختند كه به افسر تحقیق گفت: همسرم موهایش را رنگ كرده بود و بعد از مدتی رنگ موهایش رفت و تصمیم گرفت بعد از چند ماه دوباره موهایش را رنگ كند، بنابراین به آرایشگاهی در یكی از محله‌های شمالی تهران رفت. ساعاتی بعد از رفتن او یكی از حاضران در آرایشگاه با تلفن خانه‌مان تماس گرفت و از بدحال شدن حال همسرم خبر داد. در محل آرایشگاه حاضر شدیم كه معلوم شد اورژانس آمده و در حال انتقال وی به بیمارستان هستند.

از زن آرایشگر شکایت دارم 
وی افزود: همسر جوانم در بیمارستان بستری شد و پزشكان هرچه تلاش كردند كه حال او خوب شود بی‌نتیجه بود و سرانجام فوت كرد. مرگ او ضربه سختی به زندگی‌مان زد. از زن آرایشگر موضوع را پرس و جو كردم كه پاسخ درستی نداد و مدعی شد كه موهای همسرم را دكلره كرده كه بعد از آن حال وی بد شده است. آن زن مدعی بود نمی‌داند كه چرا این بلا سر همسرم آمده است، زن آرایشگر با اشتباهی كه در رنگ كردن موی همسرم انجام داد، باعث مرگ او شده است. اكنون از زن آرایشگر شكایت دارم.

فقط دكلره کردم
همزمان با شكایت شوهر نوعروس، تحقیقات پلیسی از زن آرایشگر آغاز شد. زن آرایشگر به افسر تحقیق گفت: سال‌ها‌ست كه در زمینه آرایشگری فعالیت دارم. روزانه زنان زیادی برای رنگ كردن موهایشان به محل كارم مراجعه می‌كنند. نوعروس هم روز حادثه با گرفتن وقت قبلی به آرایشگاهم آمد. پیش از این هم آمده بود. آن روز به من گفت كه رنگ موهایش رفته و می‌خواهد رنگ جدیدی روی موهایش انجام دهد. زمانی كه وضعیت موهای او را بررسی كردم، متوجه شدم اكنون نمی‌تواند دوباره رنگی روی موهایش بگذارد و باید زمانی بیشتر بگذرد. با خانم مشتری كه حرف زدم، از من خواست كه روی موهایش دكلره بگذارم كه قبول كردم. دكلره گذاشتم كه ناگهان او فریاد زد موهایم سوخت و سرم به‌شدت درد می‌كند. در ادامه سرش را شستم و حتی یك سطل هم آب روی سرش ریختم اما به یكباره حالش بد شد. او را به اورژانس بردیم، اما فوت شد. سابقه نداشت كه مشتری در آرایشگاهم حالش بد شود. من در مرگ نوعروس نقشی نداشتم.
​​​​​​​
علت مرگ نوعروس
 این در حالی بود كه پزشكی‌قانونی پس از معاینه جسد نوعروس در نظریه اولیه خود اعلام كرده بود كه علت مرگ این زن جوان به دلیل آسیب دیدن مویرگ‌های سرش و عوارض ناشی از آن بوده است. 
 پرونده با نبود صلاحیت رسیدگی برای ادامه تحقیقات درباره مرگ این نوعروس به دادسرای جرایم پزشكی ارسال شد.

آمریکایی‌ها تاکنون تلاش بسیاری برای مقابله با ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران انجام دادند و اعمال تحریم‌ها هم یکی از این موارد بود که آنها برای موفقیت آنها امید داشتند اما با این وصف هر تلاشی که در این زمینه از سوی ایالات متحده آمریکا برای تحریم‌ها در حوزه‌های مختلف اقتصادی انجام شد تاکنون اثری در اراده ملت نداشته و از سوی دیگر توان آمریکایی‌ها برای اعمال تحریم‌های بیشتر هم از این افزون‌تر نخواهد بود. علاوه بر این ملت ما هم پس از تحمل‌ تحریم‌ها به یک حالت مقاومت مداوم و پیوسته رسیده‌اند. همه می‌دانند از این به بعد تحریم‌های بیشتری وجود نخواهد داشت و تاثیرگذار هم نیست. به عبارت دیگر بازی تحریم‌ها دیگر رنگی ندارد. جمهوری اسلامی ایران هم اقتدار خود را به آمریکا و دنیا دیکته کرده است و این اقتدار امروز در دنیا کاملا خودنمایی می‌کند. اقداماتی که آمریکا از این پس انجام خواهد داد، اقداماتی منفعلانه است؛ انفعالی که افول ابهت ایالات متحده آمریکا را در پی خواهد داشت و چشم‌اندازی برای صعود و اوجی برای آن متصور نیست.
ادعای جدید آنها برای افزایش تحریم‌ها بیش از آنکه واقعی باشد حرکتی تبلیغاتی است و همه دنیا می‌دانند چیزی بیشتر از این در چنته آمریکا نیست. علاوه بر این دنیا نیز از این پس با آمریکا همراهی نخواهد کرد. شکست ابهت آمریکا باعث شده که همکاران و هم پیمانان منطقه‌ای ایالات متحده نیز به شک بیفتند و این سوال اساسی در ذهن آنها بوجود آید که آیا از این پس می‌توان به آمریکا تکیه کرد یا خیر. طبعا ایجاد چنین ذهنیتی در ذهن همپیمانان آمریکا و دیگر کشورهای دنیا برای زمامداران کاخ سفید بسیار شکننده است.
البته قابل فهم است که در پی شکست‌های پی در پی سیاست‌های آمریکا، زمامداران این کشور برای رهایی از فشار افکار عمومی در پی فضاسازی تبلیغاتی برآیند تا به خیال خود بتوانند تصویر درهم شکسته آمریکا را ترمیم و شکست‌های قبلی را جبران کنند.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی با اكثریت آرا، كلیات طرح افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های گازی و نفتی را تصویب كردند.
به گزارش تسنیم، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی یكشنبه، دوم تیر، كلیات طرح افزایش ظرفیت پالایشگاه میعانات گازی و نفت خام را  با استفاده از سرمایه‌گذاری مردمی تصویب كردند.

 رئیس قوه قضاییه در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی khamenei.ir به تشریح اولویت‌های دستگاه قضا در دوره جدید پرداخت.
حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی در بخشی از این گفت‌وگو برنامه‌های قوه قضاییه را برای حمایت از رونق تولید تشریح کرد و گفت: اول این که باید حمایت حقوقی انجام بگیرد. یعنی قانون باید از تولیدکننده و سرمایه‌گذار به نحوی حمایت کند که در روند سرمایه‌گذاری دچار مشکل نشود و بتواند به‌خوبی تولید خود را انجام دهد.
وی حمایت قضایی را در این زمینه بسیار مهم دانست و تصریح کرد: وقتی تولیدکننده دچار مشکلاتی می‌شود، ما باید به لحاظ قضایی از تولید و تولیدکننده و سرمایه‌گذاری و کارآفرینی حمایت کنیم. ما در قوه‌ قضاییه یک بخش نظارتی در سازمان بازرسی کل کشور تشکیل داده‌ایم که موظف است فقط از تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران حمایت کند. خودمان را موظف می‌دانیم از آن دسته مدیرانی که با شجاعت ، همت و پشتکار بالا و با مدیریت جهادی واقعاً‌ در جهت «رونق تولید» در کشور در حال فعالیتند‌، حمایت کنیم.
رئیسی،یکی از موانع مهم رونق تولید را مساله قاچاق کالا دانست و گفت: اگر موضوع قاچاق کالا را در کشور حل نکنیم، سخن گفتن از رونق تولید فقط در حد یک خواسته و آرمان مطرح خواهد شد و تحقق آن که مورد نظر رهبر انقلاب است، طبیعتاً‌ اجرایی نخواهد شد.
وی در پاسخ به برخی ادعاها مبنی بر این‌که مقابله با تخلفات اقتصادی در شرایط تحریم، به ایجاد بن‌بست در کشور منجر می‌شود، عنوان کرد: رونق اقتصادی و رونق تولید در گرو امنیت اقتصادی است و اگر امنیت اقتصادی نباشد، قطعاً رونق اقتصادی اتفاق نمی‌افتد. رونق اقتصادی در گرو مبارزه با مفاسد اقتصادی است و شما اگر بخواهید رونق تولید اتفاق بیفتد، باید با فساد اقتصادی برخورد کنید. برخی فکر می‌کنند اگر با فساد اقتصادی برخورد شود در تولید مشکل ایجاد می‌کند. برعکس اگر می‌بینید کشورهای تولیدکننده در تولید موفق بوده‌اند، به خاطر این است که اجازه‌ روابط ناسالم و گسترش فساد را نداده‌اند.
  رئیسی در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره برنامه‌های دستگاه قضا برای مبارزه با مفاسد اقتصادی خاطرنشان کرد: باید ساختارهای فسادزا در کشور را اصلاح کرد تا هر روز شاهد یک پرونده در این زمینه نباشیم. ساختارهای فسادزا در اختیار دستگاه‌های اداری کشور است و از کارهای مهمی که ما در دستور کار سازمان بازرسی کل کشور قرار داده‌ایم (البته از قبل هم وجود داشته، اما باید بیشتر بر آن تأکید و به‌ صورت مضاعف انجام شود)، مسأله‌ شناسایی ساختارهای فسادزا است. ساختارهای فسادزا و بسترهای فساد، آن بخش‌هایی هستند که از حوزه‌های بخش‌های دولتی به‌ دنبال گرفتن مجوز و موافقت‌ برای بخش خصوصی هستند. باید بیشتر از این بخش‌ها مراقبت کرد. نمی‌خواهم بگویم فقط این بخش‌ها، اما یکی از جاهای مهم برای کنترل و نظارت همین اینجا‌ست.
رئیس قوه قضاییه افزود: به ‌نظرم بهترین منشور که پیش روی سه قوه برای مبارزه با فساد اقتصادی است، پیام 8 ماده‌ای رهبر انقلاب در سال ۸۰ است. همچنان این پیام زنده است و محورهای این پیام مسئولیت همه‌دستگاه‌ها را مشخص کرده است.
وی یکی از برنامه‌های قوه‌ قضاییه را مسأله‌ کاهش ورودی پرونده به دستگاه قضایی با فعال کردن پیشگیری از وقوع جرم عنوان کرد.
 رئیسی افزود: ما باید با کمک دستگاه‌های اداری کشور تلاش کنیم ورودی پرونده به دستگاه قضایی کاهش یابد و لازمه‌‌ آن نیز بررسی اقدامات پیشگیرانه در ارتباط با برخورد با جرایم است.
رئیسی با اشاره به اهمیت ویژه مسأله‌ حقوق عامه عنوان کرد: حقوق عمومی باید دقیقا رعایت شود. ما مدعی حقوق عامه هستیم. دستگاه‌های اداری کشور و دستگاه‌های مسئول و همگان باید خودشان را موظف بدانند که حقوق عمومی را پاس بدارند.
  وی افزود: ما با همین ابزاری که امروز دستگاه قضایی در اختیار دارد، می‌توانیم رویکرد دستگاه قضا را در جهت حفظ حقوق عامه تغییر دهیم. دادستان‌های ما در استان‌ها از مسوولانی هستند که نسبت به حفظ حقوق عامه وظیفه دارند.
رئیسی تاکید کرد: ما در حال فعال‌سازی این سازوکارها هستیم و به دادستان‌های خود اعلام کرده‌ایم که به حقوق عامه حساسیت داشته باشند و پیگیری کنند. همچنین برای این که کار به نتیجه برسد، از آنها در این باره گزارش می‌گیریم و پیگیر هستیم.
رئیس قوه قضاییه در بخشی از این گفت‌وگو به ذکر خاطره‌ای از دیدار با رهبری در جلسه‌ای که رئیسی برای ریاست قوه قضاییه برگزیده شد پرداخت و گفت: ایشان در آن دیدار برای من یک خاطره‌ای از خودشان تعریف کردند. فرمودند چند سالی از درس من در قم گذشته بود. من مشغول درس و بحث بودم و با توجه به این که استادان و حوزه‌های درس بسیار خوبی داشتیم و درس می‌خواندیم، یکباره مرحوم پدرم دچار عارضه‌ چشم شد و مرا به مشهد طلبید، آن هم نه برای یک بار، بلکه گفتند شما اصلا باید به مشهد منتقل شوی و قم را رها کن. برای من بسیار سخت بود، چون فکر می‌کردم  آینده‌ من در ماندن در قم است‌ و با رها کردن قم و رفتن از آنجا دیگر آینده‌ای برایم وجود نخواهد داشت و آینده تاریکی را برای خودم می‌‌دیدم.
حضرت آقا در ادامه فرمودند در تهران به خانه‌ فرزند مرحوم آشیخ محمدتقی آملی که از بزرگان و عرفا بودند، رفتم و به ایشان گفتم چنین مشکلی برای من پیش آمده است و نظر شما چیست؟ ایشان نسبت به این سؤالی که من کردم، یک تأملی کردند و گفتند شما برای رضای خدا، دعوت و خواسته‌ پدرت را اجابت کن، خداوند متعال خیر دنیا و آخرت را در این کار برای شما قرار خواهد داد. یعنی خیر دنیا و آخرت را شما در اطاعت امر پدر قطعاً خواهید داشت. من هم پس از گفته‌ ایشان چون مسأله برایم روشن شده بود، درس و بحث را رها کردم و از استادانم در قم خداحافظی کردم و به مشهد رفتم و عنایت خداوند متعال را در اطاعت از فرمان پدرم دیدم.
رئیس قوه قضاییه ادامه داد: از آن لحظه‌ای که ایشان این جمله‌ را به من فرمودند، دلم آرام شد. یعنی دیگر هیچ احساس خاصی در دلم نبود. حتی به خانواده و اطرافیانم هم گفتم که در انجام این وظیفه خیلی آرامش دارم. امیدوارم ان‌شاءا... دعای ایشان در حق ما مستجاب شود و بتوانیم گرهی از این مأموریت و مسوولیت خطیر باز کنیم و آن‌چنان که رضای خداوند و حضرت ولی ‌عصر(عج) است، کارنامه درخشانی را تقدیم ایشان کنیم.