- شماره : 5482
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۸
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
من بنیامین؛ بابای خانواده!
بنیامین بهادری، از معدود هنرمندانی است كه سه فرزند دارد و مدام او را در تصاویری به همراه خانواده
5 نفره‌اش می‌بینیم؛ آیا او می‌خواهد عنصر فراموش‌شده خانواده‌محوری را به هم‌نسلان و همكارانش یادآوری كند؟
بنیامین بهادری شاید به‌زعم بسیاری از پیگیران جدی موسیقی و فعالان حرفهای این حوزه، یك پاپ‌خوان متوسط رو به پایین باشد، اما شكی نیست كه او، پدیده بود و هر پدیده‌ای را هم تازگی و نوآوری است كه می‌سازد. حتی اگر این نوآوری را ما در سطح بررسی كنیم و چندان نتوانیم تحلیل‌هایی بنیادین از عوامل برسازنده آن ارائه دهیم.
از همان سال 1385 كه اولین آلبوم این خواننده و آهنگساز وارد بازار موسیقی پاپ شد، ما با سبکی نوظهور روبه‌رو شدیم؛ شعرهایی متفاوت از شعرهای پاپ در آن روزها كه پر بود از واژه‌هایی كه ترانه‌نویسی ما عادت به آنها نداشت به همراه موسیقی‌هایی بسیار عامه‌پسند اما با تنظیم‌هایی جدید و ناآشنا به گوش. نیمه دوم دهه 80 و نیمه اول دهه 90 در سیطره این شمایل تازه بود و با این‌كه بنیامین در هر آلبوم خود را تكرار می‌كرد، اما همچنان به هوادارانش افزوده می‌شد.
حالا البته او چهار سالی است فعالیت چشمگیری در موسیقی نداشته، نه آلبومی به بازار فرستاده و نه كنسرت‌های متمركزی
برپا كرده.
در یك پروژه سینمایی با عنوان «سلام بمبئی» به عنوان بازیگر حضور داشته و تا پای مجری‌گری برای یك برنامه تلویزیونی هم رفته اما موسیقی را فعلا در آب‌نمك خوابانده است. جز تفاوت‌های موسیقیایی بنیامین بهادری، كه فارغ از كیفیات آن، از او آهنگساز و خواننده‌ای متفاوت با نسخه‌های مشابه خود ساخت، یك ویژگی دیگر هم او را از دیگران جدا كرده است؛ سبك زندگی او، خلاف بسیاری از هنرمندان، مبتنی است بر خانواده‌محوری. خانواده‌محوری با همه مفاهیمی كه از این اصطلاح برساخته می‌شود؛ ازجمله ازدواج و تمایل به فرزنددارشدن. شاید بگویید تا این حد را به خیلی از هنرمندان می‌شود نسبت داد و بنیامین در این مسیر تنها نیست، اما چیزی كه او را از دیگر خانواده‌دوست‌های هنر ایران جدا می‌كند، نمایش مدام و مرتب مظاهر این خانواده‌دوستی است.
بنیامین و نبرد با كلیشه‌های نامطلوب خانوادگی
صفحه اینستاگرام این خواننده پر است از عكس‌ها و ویدئوهایی از همسر و سه فرزندش و نیز نوشته‌هایی درباره آنها. لابد می‌دانید درباره چه وضع و موقعیتی حرف می‌زنیم... لابد دیده‌اید كسانی را كه در صفحات شخصی‌شان هیچ نشانی از متاهل‌بودن‌شان هم نیست چه برسد به این‌كه مدام درباره سه فرزندشان صحبت كنند.
حالا در تازه‌ترین تظاهرات خانواده‌دوستی آقای خواننده، او عكسی از خانواده پنج‌نفره‌اش به اشتراك گذاشته و نوشته‌ای كوتاه را هم به آن افزوده: «به‌زودی می‌تونین بیاین خونمون».
راستی حالا بین جوان‌ها خانواده پنج‌نفره هم پیدا می‌شود مگر؟ ایده بنیامین برای تشكیل دوباره خانواده و افزودن تعداد فرزندانش، با ایده بسیاری از هم‌نسلانش متفاوت بوده است. آمارها هم می‌گوید ما با كلی خانواده دونفره و نهایتا سه‌نفره مواجهیم. بنیامین از همسر درگذشته‌اش یك فرزند و از همسر دومش دو فرزند دارد. جامعه‌شناس‌ها و روان‌شناس‌ها می‌گویند اغلب مردانی كه بچه دارند و همسر خود را به هر نحوی از دست می‌دهند، با هراس به ازدواج دوم فكر می‌كنند؛ همان هراس قدیمی كه دچار كلیشه‌های سنتی است: نكند همسر دوم با فرزند همسر قبلی
بدخلقی كند؟
بنیامین با انتشار عكس‌ها و متن‌هایی متعدد از فرزند اول و همسر دومش، آشكارا تلاش كرده تا این كلیشه را دچار خدشه كند. البته او هیچ‌گاه در این باره صراحتا حرفی نزده اما عكس‌هایی كه به عنوان یك چهره مشهور برای یك میلیون و 300 هزار دنبال‌كننده‌اش در اینستاگرام منتشر می‌كند، می‌تواند تاثیر خودش را
بر جای بگذارد.
گمانه‌زنی‌ها درباره «خونه‌مون»
اما گفتیم كه بنیامین كه به همراه انتشار عكسی پنج‌نفره از خود، همسر و فرزندانش نوشته كه «به‌زودی می‌تونین بیاین خونمون» و البته توضیحی نیفزوده است. همین باعث شده كه هوادارانش زیر این پست و نیز تنها پست صفحه‌ای با عنوان «خونه‌مون» كه بنیامین همزمان با انتشار این تصویر راه‌اندازی كرده، گمانه‌زنی كنند كه ماجرا از چه قرار است.
اغلب حدس زده‌اند كه او در آستانه تاسیس رستورانی زیست‌محیطی است؛ هوادارانش این گمان را از آنجا تقویت كرده‌اند كه می‌دانند همسر این خواننده یعنی شایلی محمودی، به غذاهای گیاهی و سبز علاقه‌مند است. در میان كامنت‌ها، یكی از كاربران كه فرنوش بنیامینی نام دارد و عكس پروفایلش نیز او را به همراه بنیامین نشان می‌دهد نوشته كه «خونه‌مون» برنامه‌ای تلویزیونی خواهد بود.
این، گمانه‌ای است كه سینمادیلی نیز به آن پرداخته. این كانال تلگرامی در خبری كوتاه با تیتر «زندگی بنیامین بهادی سوژه یك ریلیتی شوی ایرانی» نوشته: «شنیده می‌شود بهادری در حال ساخت برنامه‌ای با محوریت زندگی و خانواده‌اش است كه احتمالا در فضایی غیر از صداوسیما عرضه می‌شود. این نوع برنامه‌ها پیش از این در دنیا با محوریت نمایش زندگی شخصی چهره‌های مشهور ساخته شده است و باید دید ساخت نمونه ایرانی‌اش به چه نتیجه‌ای می‌رسد».
فارغ از این بحث، نكته‌ای كه بنیامین خواسته یا ناخواسته در حال دامن‌زدن به آن است، توجه به كانون خانواده است؛ گزاره‌ای كه دست‌كم بین بسیاری از هنرمندان، نكته‌ای فراموش‌شده به نظر می‌رسد.
از همان سال 1385 كه اولین آلبوم این خواننده و آهنگساز وارد بازار موسیقی پاپ شد، ما با سبکی نوظهور روبه‌رو شدیم؛ شعرهایی متفاوت از شعرهای پاپ در آن روزها كه پر بود از واژه‌هایی كه ترانه‌نویسی ما عادت به آنها نداشت به همراه موسیقی‌هایی بسیار عامه‌پسند اما با تنظیم‌هایی جدید و ناآشنا به گوش. نیمه دوم دهه 80 و نیمه اول دهه 90 در سیطره این شمایل تازه بود و با این‌كه بنیامین در هر آلبوم خود را تكرار می‌كرد، اما همچنان به هوادارانش افزوده می‌شد.
حالا البته او چهار سالی است فعالیت چشمگیری در موسیقی نداشته، نه آلبومی به بازار فرستاده و نه كنسرت‌های متمركزی
برپا كرده.
در یك پروژه سینمایی با عنوان «سلام بمبئی» به عنوان بازیگر حضور داشته و تا پای مجری‌گری برای یك برنامه تلویزیونی هم رفته اما موسیقی را فعلا در آب‌نمك خوابانده است. جز تفاوت‌های موسیقیایی بنیامین بهادری، كه فارغ از كیفیات آن، از او آهنگساز و خواننده‌ای متفاوت با نسخه‌های مشابه خود ساخت، یك ویژگی دیگر هم او را از دیگران جدا كرده است؛ سبك زندگی او، خلاف بسیاری از هنرمندان، مبتنی است بر خانواده‌محوری. خانواده‌محوری با همه مفاهیمی كه از این اصطلاح برساخته می‌شود؛ ازجمله ازدواج و تمایل به فرزنددارشدن. شاید بگویید تا این حد را به خیلی از هنرمندان می‌شود نسبت داد و بنیامین در این مسیر تنها نیست، اما چیزی كه او را از دیگر خانواده‌دوست‌های هنر ایران جدا می‌كند، نمایش مدام و مرتب مظاهر این خانواده‌دوستی است.
بنیامین و نبرد با كلیشه‌های نامطلوب خانوادگی
صفحه اینستاگرام این خواننده پر است از عكس‌ها و ویدئوهایی از همسر و سه فرزندش و نیز نوشته‌هایی درباره آنها. لابد می‌دانید درباره چه وضع و موقعیتی حرف می‌زنیم... لابد دیده‌اید كسانی را كه در صفحات شخصی‌شان هیچ نشانی از متاهل‌بودن‌شان هم نیست چه برسد به این‌كه مدام درباره سه فرزندشان صحبت كنند.
حالا در تازه‌ترین تظاهرات خانواده‌دوستی آقای خواننده، او عكسی از خانواده پنج‌نفره‌اش به اشتراك گذاشته و نوشته‌ای كوتاه را هم به آن افزوده: «به‌زودی می‌تونین بیاین خونمون».
راستی حالا بین جوان‌ها خانواده پنج‌نفره هم پیدا می‌شود مگر؟ ایده بنیامین برای تشكیل دوباره خانواده و افزودن تعداد فرزندانش، با ایده بسیاری از هم‌نسلانش متفاوت بوده است. آمارها هم می‌گوید ما با كلی خانواده دونفره و نهایتا سه‌نفره مواجهیم. بنیامین از همسر درگذشته‌اش یك فرزند و از همسر دومش دو فرزند دارد. جامعه‌شناس‌ها و روان‌شناس‌ها می‌گویند اغلب مردانی كه بچه دارند و همسر خود را به هر نحوی از دست می‌دهند، با هراس به ازدواج دوم فكر می‌كنند؛ همان هراس قدیمی كه دچار كلیشه‌های سنتی است: نكند همسر دوم با فرزند همسر قبلی
بدخلقی كند؟
بنیامین با انتشار عكس‌ها و متن‌هایی متعدد از فرزند اول و همسر دومش، آشكارا تلاش كرده تا این كلیشه را دچار خدشه كند. البته او هیچ‌گاه در این باره صراحتا حرفی نزده اما عكس‌هایی كه به عنوان یك چهره مشهور برای یك میلیون و 300 هزار دنبال‌كننده‌اش در اینستاگرام منتشر می‌كند، می‌تواند تاثیر خودش را
بر جای بگذارد.
گمانه‌زنی‌ها درباره «خونه‌مون»
اما گفتیم كه بنیامین كه به همراه انتشار عكسی پنج‌نفره از خود، همسر و فرزندانش نوشته كه «به‌زودی می‌تونین بیاین خونمون» و البته توضیحی نیفزوده است. همین باعث شده كه هوادارانش زیر این پست و نیز تنها پست صفحه‌ای با عنوان «خونه‌مون» كه بنیامین همزمان با انتشار این تصویر راه‌اندازی كرده، گمانه‌زنی كنند كه ماجرا از چه قرار است.
اغلب حدس زده‌اند كه او در آستانه تاسیس رستورانی زیست‌محیطی است؛ هوادارانش این گمان را از آنجا تقویت كرده‌اند كه می‌دانند همسر این خواننده یعنی شایلی محمودی، به غذاهای گیاهی و سبز علاقه‌مند است. در میان كامنت‌ها، یكی از كاربران كه فرنوش بنیامینی نام دارد و عكس پروفایلش نیز او را به همراه بنیامین نشان می‌دهد نوشته كه «خونه‌مون» برنامه‌ای تلویزیونی خواهد بود.
این، گمانه‌ای است كه سینمادیلی نیز به آن پرداخته. این كانال تلگرامی در خبری كوتاه با تیتر «زندگی بنیامین بهادی سوژه یك ریلیتی شوی ایرانی» نوشته: «شنیده می‌شود بهادری در حال ساخت برنامه‌ای با محوریت زندگی و خانواده‌اش است كه احتمالا در فضایی غیر از صداوسیما عرضه می‌شود. این نوع برنامه‌ها پیش از این در دنیا با محوریت نمایش زندگی شخصی چهره‌های مشهور ساخته شده است و باید دید ساخت نمونه ایرانی‌اش به چه نتیجه‌ای می‌رسد».
فارغ از این بحث، نكته‌ای كه بنیامین خواسته یا ناخواسته در حال دامن‌زدن به آن است، توجه به كانون خانواده است؛ گزاره‌ای كه دست‌كم بین بسیاری از هنرمندان، نكته‌ای فراموش‌شده به نظر می‌رسد.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
در تصمیمی عجیب، معاون اول رئیس جمهور موافقت كرد خودروسازان فیلتر دوده را روی محصولات‌شان نصب نكننددور زدن فیلترینگِ دود
اهالی تئاتر تركیب جذابی دارند به نام «فاجعه‌نامه مضحك»، بیرون از تعاریف تئوریك این مفهوم، مراد این جماعت از استفاده این واژه در یك كلام این است كه وقتی ماجرایی از وضعیت فاجعه‌بارش بیش از حد می‌گذرد، این قصه دیگر غم‌انگیز نیست بلكه خنده‌دار است. حكایت محیط‌زیست و دولت مدعی پاسداری از آن مصداق همین فاجعه‌نامه مضحك است. تازه‌ترین مرحله فاجعه اما اجازه دولت به نصب نكردن فیلتر دوده روی خودروهای دیزلی است، مجوزی كه با جان صدها هزار شهروند شهرهای بزرگ ایران بازی می‌كند. قصه نصب فیلتر دوده هم قصه تازه‌ای نیست، هر بار هم كه مطرح شده نهادی موافق بوده و نهاد دیگری سنگ‌اندازی می‌كرده. همین سال گذشته اعضای شورای شهر تهران با نصب فیلتر دوده در اتوبوس‌های شهری مخالفت كرد و سازمان حفاظت محیط‌زیست هم به این مخالفت واكنش نشان داد. حالا هم نامه‌ای دست به دست می‌شود كه نشان می‌دهد با درخواست یكی از شركت‌های خودروساز برای نصب نکردن فیلتر دوده از سوی معاون اول رئیس جمهور موافقت شده است، البته معاون انسانی سازمان محیط‌زیست دوباره به این نامه واكنش نشان داده، اما ماجرا این است كه سازمان حفاظت محیط‌زیست مخالفت كرده و خود دولت موافقت!
«یك فیلتر دوده استاندارد، قابلیت حذف دود سیاه، ذرات معلق بسیار ریز، اكسیدهای فلزی خطرناك ناشی از سایش موتور و هیدروكربن‌ها را از داخل اگزوز دیزل دارد. به این ترتیب با نصب فیلتر دوده بر یك خودروی دیزل نو، این اطمینان حاصل می‌شود كه تا پایان عمر یك اتوبوس و كامیون، این وسایل در جاده یا شهر آلودگی هوا نداشته باشند.» این گفته وحید حسینی، مدیرعامل پیشین شركت كنترل كیفیت هوای تهران را بگذارید كنار این آمار كه بیش از 78درصد آلودگی هوای تهران سهم كامیون‌ها و اتوبوس‌های در حال تردد هستند تا متوجه شویم آمار تكان‌دهنده مرگ نزدیك به 5000 نفر در سال گذشته بر اثر آلودگی هوا از كجا نشات می‌گیرد. ماجرای تاثیر فیلتر دوده در كاهش آلودگی هوا هم بر هیچ كارشناسی پوشیده نیست. موج وحشتناك سرطان را كه پیگیری كنید به سرنخی به نام همین فیلتر دوده می‌رسید. حتی وقتی سال‌گذشته شورای شهر تهران با نصب فیلتر دوده بر اتوبوس‌های شهری مخالفت كرد، دلیل مخالفتش این نبود كه تاثیری بر آلودگی هوا ندارد بلكه اصرار داشت به جای این كار ناوگان حمل و نقل شهرداری نوسازی شود.
دور زدن قانون با رمز تحریم
این اولین بار نیست كه شركت‌های خودروساز، مخالف اجرای نصب فیلتر دوده بر خودروهای تولیدی‌شان هستند. هر چند پیش از این به شكلی نبود كه بخواهند قانون مصوب خود دولت را دور بزنند. هیأت وزیران در اردیبهشت ۹۳ تصویب كرد كه از پاییز ۹۴ نصب فیلتر دوده روی خودروهای دیزل نو اجباری شود، اما خودروسازان همان زمان هم یك سال وقت گرفتند تا كارهای تحقیق و توسعه‌ای لازم را انجام دهند. البته این یك سال برای كارهای تحقیق و توسعه خرج نشد و از همان زمان، فشار تولیدكنندگان و واردكنندگان خودروهای دیزلی برای اصلاح مصوبه فیلتر دوده آغاز شد، دلیلش هم مشخص بود چرا كه تن دادن به مصوبه هیات دولت از سود این شركت‌ها كم می‌كرد. با همه این اوصاف زمان این شركت‌ها برای تمكین به قانون به پایان رسید، اما رایزنی آنها با دولت تمام نشد. این پافشاری آنقدر طول كشید تا سال 95 بالاخره دولت بندی به مصوبه قبلی اضافه كرد مبنی بر این‌كه خودروی دیزلی اگر فیلتر دوده هم نداشت لااقل استاندارد یورو۵ EEV داشته باشد. آن‌طور كه محمدعلی احترام، عضو هیأت علمی دانشكده مهندسی مكانیك و انرژی دانشگاه شهید بهشتی می‌گوید به عبارت دقیق‌تر مصوبه قبلی را لغو نكردند بلكه گفتند دیزلی یا باید یورو۳ به همراه فیلتر دوده باشد یا باید یورو ۵ با EEV باشد. به نظر می‌رسید خودروسازان به هدف خود رسیده‌اند، اما این بار صدای شركت كنترل كیفیت هوا و سازمان محیط‌زیست بلند شد. پرواضح است كه صدای این نهادها در مقابل غول‌های خودروساز به جایی نمی‌رسد، اما همان زمان هم بسیاری از كارشناسان اجرای درست همین مصوبه با بند الحاقی‌اش را قدمی رو به جلو می‌دانستند.
قیمت فیلتر دوده چند؟
همه مقاومت شركت‌های خودروساز در برابر اجرای قانون زمانی بود كه هنوز ارز دچار نوسانات عجیب و غریب سال گذشته نشده بود. قیمت این قطعه برای خودورهای دیزلی بر حسب نوع فناوری موجود در ایران، از
ده تا 40 میلیون تومان است با یادآوری تكراری این موضوع كه این قیمت متعلق به پیش از نوسانات ارز است و حتما كه حالا این رقم افزایش بیشتری داشته است. وقتی حرف پول برای نصب فیلتر دوده می‌شود هم باید دوباره گذری به مناقشه شهرداری و شورای شهر تهران در سال گذشته داشته باشیم، مناقشه‌ای كه البته شركت‌های خودروساز تماشاگر مهم آن بودند. سال گذشته برخی اعضای كمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران به اصل مصوبه شورای قبل مبنی بر الزام نصب فیلتر دوده روی تعدادی از اتوبوس‌های دیزلی اعتراض كرده و معتقد بودند این كار به هدررفت منابع منجر می‌شود و مدیریت شهری باید به‌دنبال نوسازی ناوگان فرسوده اتوبوسرانی باشد. پاسخ مدیران شهری البته این بود كه منابع مورد نیاز برای خرید اتوبوس كجا و منابع لازم برای خرید فیلتر دوده كجا! قیمت هر فیلتر دوده پیش از نوسانات قیمت ارز ۴۰ میلیون تومان بود و اكنون قطعا متناسب با تورمی كه در یك سال اخیر بر اقتصاد حاكم بوده تغییر كرده است، اما قطعا صدها میلیون تومان با هزینه بیش از یك میلیارد تومانی خرید اتوبوس فاصله دارد. البته برخی اعضای شورای شهر از استاندارد‌نبودن فیلترهای نصب شده روی اتوبوس‌ها نیز خبر دادند كه پاسخ شهرداری این بود: «سازمان استاندارد بدون داشتن فیلتر دوده، هیچ اتوبوس جدیدی را پلاك نمی‌كند؛ بنابراین اگر مشكلی هست، این سازمان باید پاسخگو و پیگیر باشد.» همه این موارد را با آگاهی از این موضوع بخوانید كه در حال حاضر بیش از 3000 دستگاه خودروی دیزلی در شبكه اتوبوسرانی تهران فعال است كه در مجموع مسبب انتشار ۱۱درصد ذرات معلق در هوا هستند. با نصب فیلتر روی ۷۰۰ اتوبوس، حدود ۳درصد میزان انتشار ذرات معلق كاسته می‌شود.
فیلتر گران و سرطان ارزان
نامه شركت ایران خودرو دیزل از دیروز در فضای مجازی و دیگر رسانه‌های رسمی دست به دست می‌شود، نامه‌ای كه رئیس این شركت در آن از معاون اول رئیس جمهور خواسته با «پیشنهاد حذف الزام نصب فیلتر جذب ذرات معلق در خودروهای دیزلی تا زمان رفع تحریم‌های ظالمانه و تضمین سوخت با كیفیت مناسب» موافقت كند كه البته به راحتی هم موافقت كرده است. واكنش‌ها به موافقت دولت در دور زدن قانون مصوبه خودش محدود به شهروندان و فعالان رسانه‌ای نبود و معاون محیط‌زیست انسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست خود دولت دوازدهم هم به این ماجرا واكنش داشته است. مسعود تجریشی با تأكید بر این‌كه خودروسازان باید ادله‌های خود را برای درخواست حذف مصوبه فیلتر دوده، مطرح و سازمان محیط حفاظت زیست را قانع كنند، به ایسنا می‌گوید: «خودروسازان باید برای مردم روشن كنند دقیقا تحریم چه تاثیری روی فیلتر دوده دارد؟ آنها سعی می‌كنند به بهانه تحریم‌ها قوانین را زیر پا بگذارند و راحت‌ترین راه را برای خود انتخاب كنند.»
تجریشی با اشاره به این‌كه خسارت آلودگی هوا در ایران حدود هفت میلیارد دلار در سال است، تأكید می‌كند: «اگر قیمت فیلتر دوده افزایش پیدا كرده است و برای همین خودروسازان به دنبال حذف این مصوبه هستند آیا هزینه درمان سرطان در كشور افزایش نیافته است؟ آیا هزینه حفظ سلامت شهروندان افزایش نیافته است؟ ضمن این‌كه خودروسازان داخلی باید به این پرسش پاسخ بدهند كه چرا تاكنون به شركت‌های داخلی برای تولید فیلتر دوده فراخوان نداده‌اند؟ چرا سعی ندارند كه خود را از اتكا به خارج رها كنند و از شركت‌های داخلی كمك بگیرند؟ »
توان تولید هست و اراده‌ای نه
سوال مطرح شده از سوی مسعود تجریشی سوال مناسبی است، اما این كه چرا شركت خودروساز و بدتر از آن معاون اول ریاست جمهوری پی پاسخ این سوال بدیهی نرفته‌اند نكته مهمی است. محمد رستگاری معاون نظارت و پایش اداره محیط‌زیست استان تهران به جام‌جم می‌گوید «هر چند به یاد ندارم فیلتر دوده در ایران تولید شده باشد اما از آنجا كه تولید این فیلتر از فناوری ویژه‌ای برخوردار نیست به نظر می‌رسد بتوانیم با توجه به حضور كارشناسان و نخبگان داخلی این قطعه را در داخل ایران تولید كنیم.»
پاسخ معاون نظارت و پایش اداره محیط‌زیست استان تهران را از زبان یوسف رشیدی، استاد دانشگاه هم می‌شنوم با این توضیح كه كارخانه‌ای در ایران هنوز به تولید این قطعه نپرداخته است، اما اگر درخواستی برای تولید آن باشد حتما كه توان تولید آن در داخل كشور وجود دارد.
این دو اظهارنظر را باید كنار گفته‌های دیروز مسعود تجریشی در گفت‌وگویش با ایلنا بگذارید كه اعلام كرده حتی اگر در حال حاضر فیلتر دوده در كشور تولید نمی‌شود باید به این نكته توجه كنیم كه ما روزی امكان تولید موشك را هم در كشور نداشتیم، اما امروز داریم. فیلتر دوده هم یك نیاز است و بازار آن در كشور وجود دارد و همچنین یك تقاضای ملی برای آن است، بنابراین باید به سراغش برویم و به آن دست پیدا كنیم. به گفته او تمام این مسائلی كه از سوی كارخانه‌های خودروسازی و موتورسیكلت‌سازی مطرح می‌شود، بهانه است. ما و وزارت بهداشت به عنوان مسؤولان حفظ سلامت مردم با این بهانه‌ها مقابله و مخالفت می‌كنیم. نمی‌شود هر روز یك عده بگویند به بهانه تحریم نمی‌توانند به تعهدات‌شان عمل كنند.
البته باید پای ادله شركت خودروساز (در‌صورت داشتن ادله‌ای) مبنی بر تاثیر تحریم‌ها در نصب فیلتر دوده نشست اما بدیهی است هر ارگانی بخواهد تحریم‌ها را بهانه‌ای كند تا قانون هوای پاك را دور بزند دیگر نباید امیدی به سلامت شهروندان داشت. كاش شركت ایران دیزل به جای حذف قانون به سراغ معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و دانشگاه‌ها برود و از آنها برای تولید فیلتر دوده كمك بخواهد.
به فاجعه باید خندید
مضحكی فاجعه جایی است كه هر سال نزدیك به 30 هزار ایرانی به واسطه آلودگی هوا جان‌شان را از دست می‌دهند و دولت دوازدهم كه حالا امضایش پای عدم نصب فیلتر دوده ثبت شده خودش را محیط‌زیستی‌ترین دولت تاریخ می‌داند جایی ماجرا، دیگر غم‌انگیز نیست و خنده‌دار شده است كه رئیس كمیسیون محیط‌زیست شورای شهر تهران، شورای پنجم را محیط‌زیستی‌ترین شورای شهر ایران می‌داند و همین شورا ردیف بودجه فیلتر دوده را حذف می‌كند، به جان بیش از 30 هزار نفری كه در سال از دست می‌رود فكر نكنید، بیایید با هم به این فاجعه بخندیم!
دور زدن قانون با رمز تحریم
این اولین بار نیست كه شركت‌های خودروساز، مخالف اجرای نصب فیلتر دوده بر خودروهای تولیدی‌شان هستند. هر چند پیش از این به شكلی نبود كه بخواهند قانون مصوب خود دولت را دور بزنند. هیأت وزیران در اردیبهشت ۹۳ تصویب كرد كه از پاییز ۹۴ نصب فیلتر دوده روی خودروهای دیزل نو اجباری شود، اما خودروسازان همان زمان هم یك سال وقت گرفتند تا كارهای تحقیق و توسعه‌ای لازم را انجام دهند. البته این یك سال برای كارهای تحقیق و توسعه خرج نشد و از همان زمان، فشار تولیدكنندگان و واردكنندگان خودروهای دیزلی برای اصلاح مصوبه فیلتر دوده آغاز شد، دلیلش هم مشخص بود چرا كه تن دادن به مصوبه هیات دولت از سود این شركت‌ها كم می‌كرد. با همه این اوصاف زمان این شركت‌ها برای تمكین به قانون به پایان رسید، اما رایزنی آنها با دولت تمام نشد. این پافشاری آنقدر طول كشید تا سال 95 بالاخره دولت بندی به مصوبه قبلی اضافه كرد مبنی بر این‌كه خودروی دیزلی اگر فیلتر دوده هم نداشت لااقل استاندارد یورو۵ EEV داشته باشد. آن‌طور كه محمدعلی احترام، عضو هیأت علمی دانشكده مهندسی مكانیك و انرژی دانشگاه شهید بهشتی می‌گوید به عبارت دقیق‌تر مصوبه قبلی را لغو نكردند بلكه گفتند دیزلی یا باید یورو۳ به همراه فیلتر دوده باشد یا باید یورو ۵ با EEV باشد. به نظر می‌رسید خودروسازان به هدف خود رسیده‌اند، اما این بار صدای شركت كنترل كیفیت هوا و سازمان محیط‌زیست بلند شد. پرواضح است كه صدای این نهادها در مقابل غول‌های خودروساز به جایی نمی‌رسد، اما همان زمان هم بسیاری از كارشناسان اجرای درست همین مصوبه با بند الحاقی‌اش را قدمی رو به جلو می‌دانستند.
قیمت فیلتر دوده چند؟
همه مقاومت شركت‌های خودروساز در برابر اجرای قانون زمانی بود كه هنوز ارز دچار نوسانات عجیب و غریب سال گذشته نشده بود. قیمت این قطعه برای خودورهای دیزلی بر حسب نوع فناوری موجود در ایران، از
ده تا 40 میلیون تومان است با یادآوری تكراری این موضوع كه این قیمت متعلق به پیش از نوسانات ارز است و حتما كه حالا این رقم افزایش بیشتری داشته است. وقتی حرف پول برای نصب فیلتر دوده می‌شود هم باید دوباره گذری به مناقشه شهرداری و شورای شهر تهران در سال گذشته داشته باشیم، مناقشه‌ای كه البته شركت‌های خودروساز تماشاگر مهم آن بودند. سال گذشته برخی اعضای كمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران به اصل مصوبه شورای قبل مبنی بر الزام نصب فیلتر دوده روی تعدادی از اتوبوس‌های دیزلی اعتراض كرده و معتقد بودند این كار به هدررفت منابع منجر می‌شود و مدیریت شهری باید به‌دنبال نوسازی ناوگان فرسوده اتوبوسرانی باشد. پاسخ مدیران شهری البته این بود كه منابع مورد نیاز برای خرید اتوبوس كجا و منابع لازم برای خرید فیلتر دوده كجا! قیمت هر فیلتر دوده پیش از نوسانات قیمت ارز ۴۰ میلیون تومان بود و اكنون قطعا متناسب با تورمی كه در یك سال اخیر بر اقتصاد حاكم بوده تغییر كرده است، اما قطعا صدها میلیون تومان با هزینه بیش از یك میلیارد تومانی خرید اتوبوس فاصله دارد. البته برخی اعضای شورای شهر از استاندارد‌نبودن فیلترهای نصب شده روی اتوبوس‌ها نیز خبر دادند كه پاسخ شهرداری این بود: «سازمان استاندارد بدون داشتن فیلتر دوده، هیچ اتوبوس جدیدی را پلاك نمی‌كند؛ بنابراین اگر مشكلی هست، این سازمان باید پاسخگو و پیگیر باشد.» همه این موارد را با آگاهی از این موضوع بخوانید كه در حال حاضر بیش از 3000 دستگاه خودروی دیزلی در شبكه اتوبوسرانی تهران فعال است كه در مجموع مسبب انتشار ۱۱درصد ذرات معلق در هوا هستند. با نصب فیلتر روی ۷۰۰ اتوبوس، حدود ۳درصد میزان انتشار ذرات معلق كاسته می‌شود.
فیلتر گران و سرطان ارزان
نامه شركت ایران خودرو دیزل از دیروز در فضای مجازی و دیگر رسانه‌های رسمی دست به دست می‌شود، نامه‌ای كه رئیس این شركت در آن از معاون اول رئیس جمهور خواسته با «پیشنهاد حذف الزام نصب فیلتر جذب ذرات معلق در خودروهای دیزلی تا زمان رفع تحریم‌های ظالمانه و تضمین سوخت با كیفیت مناسب» موافقت كند كه البته به راحتی هم موافقت كرده است. واكنش‌ها به موافقت دولت در دور زدن قانون مصوبه خودش محدود به شهروندان و فعالان رسانه‌ای نبود و معاون محیط‌زیست انسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست خود دولت دوازدهم هم به این ماجرا واكنش داشته است. مسعود تجریشی با تأكید بر این‌كه خودروسازان باید ادله‌های خود را برای درخواست حذف مصوبه فیلتر دوده، مطرح و سازمان محیط حفاظت زیست را قانع كنند، به ایسنا می‌گوید: «خودروسازان باید برای مردم روشن كنند دقیقا تحریم چه تاثیری روی فیلتر دوده دارد؟ آنها سعی می‌كنند به بهانه تحریم‌ها قوانین را زیر پا بگذارند و راحت‌ترین راه را برای خود انتخاب كنند.»
تجریشی با اشاره به این‌كه خسارت آلودگی هوا در ایران حدود هفت میلیارد دلار در سال است، تأكید می‌كند: «اگر قیمت فیلتر دوده افزایش پیدا كرده است و برای همین خودروسازان به دنبال حذف این مصوبه هستند آیا هزینه درمان سرطان در كشور افزایش نیافته است؟ آیا هزینه حفظ سلامت شهروندان افزایش نیافته است؟ ضمن این‌كه خودروسازان داخلی باید به این پرسش پاسخ بدهند كه چرا تاكنون به شركت‌های داخلی برای تولید فیلتر دوده فراخوان نداده‌اند؟ چرا سعی ندارند كه خود را از اتكا به خارج رها كنند و از شركت‌های داخلی كمك بگیرند؟ »
توان تولید هست و اراده‌ای نه
سوال مطرح شده از سوی مسعود تجریشی سوال مناسبی است، اما این كه چرا شركت خودروساز و بدتر از آن معاون اول ریاست جمهوری پی پاسخ این سوال بدیهی نرفته‌اند نكته مهمی است. محمد رستگاری معاون نظارت و پایش اداره محیط‌زیست استان تهران به جام‌جم می‌گوید «هر چند به یاد ندارم فیلتر دوده در ایران تولید شده باشد اما از آنجا كه تولید این فیلتر از فناوری ویژه‌ای برخوردار نیست به نظر می‌رسد بتوانیم با توجه به حضور كارشناسان و نخبگان داخلی این قطعه را در داخل ایران تولید كنیم.»
پاسخ معاون نظارت و پایش اداره محیط‌زیست استان تهران را از زبان یوسف رشیدی، استاد دانشگاه هم می‌شنوم با این توضیح كه كارخانه‌ای در ایران هنوز به تولید این قطعه نپرداخته است، اما اگر درخواستی برای تولید آن باشد حتما كه توان تولید آن در داخل كشور وجود دارد.
این دو اظهارنظر را باید كنار گفته‌های دیروز مسعود تجریشی در گفت‌وگویش با ایلنا بگذارید كه اعلام كرده حتی اگر در حال حاضر فیلتر دوده در كشور تولید نمی‌شود باید به این نكته توجه كنیم كه ما روزی امكان تولید موشك را هم در كشور نداشتیم، اما امروز داریم. فیلتر دوده هم یك نیاز است و بازار آن در كشور وجود دارد و همچنین یك تقاضای ملی برای آن است، بنابراین باید به سراغش برویم و به آن دست پیدا كنیم. به گفته او تمام این مسائلی كه از سوی كارخانه‌های خودروسازی و موتورسیكلت‌سازی مطرح می‌شود، بهانه است. ما و وزارت بهداشت به عنوان مسؤولان حفظ سلامت مردم با این بهانه‌ها مقابله و مخالفت می‌كنیم. نمی‌شود هر روز یك عده بگویند به بهانه تحریم نمی‌توانند به تعهدات‌شان عمل كنند.
البته باید پای ادله شركت خودروساز (در‌صورت داشتن ادله‌ای) مبنی بر تاثیر تحریم‌ها در نصب فیلتر دوده نشست اما بدیهی است هر ارگانی بخواهد تحریم‌ها را بهانه‌ای كند تا قانون هوای پاك را دور بزند دیگر نباید امیدی به سلامت شهروندان داشت. كاش شركت ایران دیزل به جای حذف قانون به سراغ معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و دانشگاه‌ها برود و از آنها برای تولید فیلتر دوده كمك بخواهد.
به فاجعه باید خندید
مضحكی فاجعه جایی است كه هر سال نزدیك به 30 هزار ایرانی به واسطه آلودگی هوا جان‌شان را از دست می‌دهند و دولت دوازدهم كه حالا امضایش پای عدم نصب فیلتر دوده ثبت شده خودش را محیط‌زیستی‌ترین دولت تاریخ می‌داند جایی ماجرا، دیگر غم‌انگیز نیست و خنده‌دار شده است كه رئیس كمیسیون محیط‌زیست شورای شهر تهران، شورای پنجم را محیط‌زیستی‌ترین شورای شهر ایران می‌داند و همین شورا ردیف بودجه فیلتر دوده را حذف می‌كند، به جان بیش از 30 هزار نفری كه در سال از دست می‌رود فكر نكنید، بیایید با هم به این فاجعه بخندیم!
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
فشارها برای واردات خودرو به شکل‌های مختلف ادامه داردبوی نفت در خودروهای لوکس
تلاش برخی ذی‌نفعان برای آزادسازی واردات خودرو همچنان ادامه دارد.
در هفته‌های اخیر شاهد بودیم كه مسؤولان مناطق آزاد از تلاش برای رفع ممنوعیت واردات خودرو به این مناطق خبر دادند. اكنون نیز برخی واردكنندگان پیشنهادهایی در این زمینه مطرح كرده‌اند. این در حالی است كه دلایل ممنوع شدن واردات خودرو، همچنان پابرجا است. سال گذشته دولت با هدف جلوگیری از خروج ارز از كشور و كنترل بازار ارز، واردات خودرو را ممنوع كرد. پیش از ممنوعیت، سالانه یك میلیارد دلار ارز از كشور بابت واردات خودرو خارج می‌شد و البته نباید از سود مضاعفی كه واردكنندگان به جیب می‌زدند، غافل شد.
6 پیشنهاد برای عدم خروج ارز از كشور با آزادسازی واردات خودرو
مهدی دادفر، دبیر انجمن واردكنندگان خودرو در خصوص راهكارهای این واحد صنفی برای عدم خروج ارز با آزادسازی واردات خودرو گفت: دغدغه دولت برای ممنوعیت واردات خودرو، مشكل ارزبری این صنعت بود كه ما 6 پیشنهاد در خصوص واردات بدون خروج ارز دادیم.
وی ادامه داد: فعالیت و كسب‌وكار واردكنندگان خودرو با اقدامات دولت برای ممنوعیت واردات خودرو با مشكل اساسی روبه‌رو شده است؛ به طوری كه انتظار می‌رود با ادامه این وضعیت، فعالیت‌های این صنف به‌طور كامل از بین برود و نامی از آن باقی نماند، به همین دلیل این شش پیشنهاد را به دولت دادیم.
این فعال صنفی یادآور شد: اولین راه برای واردات خودرو بدون خروج ارز، استفاده از سرمایه صاحبان مشاغل و شركت‌های نمایندگی در خارج از كشور است كه این شركت‌ها می‌توانند تجهیزات و امكانات خود را بفروشند و تبدیل به خودرو كنند تا كسب‌وكارشان فعال شود، به طور مثال شركت‌های واردكننده خودرو می‌توانند با فروش اموال خود در كشورهای دیگر به واردات خودرو مبادرت ورزد.
وی در پاسخ به سوالی در خصوص دوام این راهكار برای عدم خروج ارز اذعان كرد: این راهكار مقطعی خواهد بود و باید این را در نظر بگیریم كه از این ستون تا آن ستون فرج است و قطعاً در آینده راهكارهای دیگر اتخاذ خواهد شد.
دبیر انجمن واردكنندگان خودرو با تشریح راهكار دوم توضیح داد: راه دیگر استفاده از سرمایه‌های مردمی است كه در خارج از كشور وجود دارد؛ مثلاً ایرانیانی در خارج از كشور كه صاحب ارز هستند و با ارز خودشان خودرو می‌خرند و مابه‌ازای آن را ریال می‌گیرند، انجمن واردكنندگان خودرو این امر را به صورت كامل به‌عهده خواهد گرفت.
دادفر اضافه كرد: خرید اعتباری شركت‌های تولیدكننده راه سوم واردات خودرو بدون خروج ارز است؛ چنین شركت‌هایی قابلیت این را دارند كه دو تا سه سال به شركت‌های نمایندگی داخل كشور اعتباری خودرو بدهند و هیچ پولی دریافت نكنند زیرا می‌خواهند بازارشان را در ایران به هر قیمتی حفظ كنند، از طرف دیگر این شركت‌های تولیدكننده با این كار می‌خواهند به نمایندگی‌های خود اعتبار اختصاص دهند.
وی درباره راهكار چهارم بیان كرد: چهارمین پیشنهاد ما این بود كه بخشی از پول‌های دپوشده حاصل از صادرات نفت كه به دلیل تحریم در برخی كشورها مانده را از طریق واردات خودرو به كشور بازگردانیم تا كار فعالان حوزه خودرو از ریشه كنده نشود. دبیر انجمن واردكنندگان خودرو با تشریح راهكار پنجم توضیح داد: راهكار پنجم این است كه در مناطق آزاد حداقل 30 هزار ماشین وارد شده و عمدتاً سه سالی كار كرده‌اند و قبلاً هم پول آن داده شده است، بنابراین دولت می‌تواند با آزادسازی واردات آن به‌طور تدریجی قیمت‌ها را كنترل كرده و كسب‌وكارها هم باقی بماند.
این فعال صنفی افزود: آزادسازی واردات خودرو با شماره‌گذاری برای حمل و نقل عمومی راهكار آخر برای واردات خودرو بدون خروج ارز است.
راه فرار، در عدم‌اختصاص ارز دولتی برای واردات خودرو وجود دارد
علی خاكساری، كارشناس صنعت خودرو در خصوص پیشنهادهای انجمن واردكنندگان خودرو برای واردات خودرو بدون خروج ارز از كشور گفت: با پیشنهادهای این انجمن صنفی به‌شدت مخالفم چون كشورمان به این پیشنهادها هیچ نیازی ندارد.
وی افزود: سه پیشنهاد این انجمن (سرمایه شركت‌های نمایندگی در خارج از كشور، خرید اعتباری شركت‌های تولیدكننده، پول‌های دپوشده در كشورهای خارجی حاصل از فروش نفت) بسیار خطرناك بوده و منجر به واردات انحصاری خواهد شد، چون دانسته یا نادانسته این پیشنهادت واردات كشور را همچون تولید و توزیع خودرو در كشور انحصاری خواهد كرد. این كارشناس صنعت خودرو اذعان كرد: بهترین راهكار برای حل مشكل خودرو در كشور مثل تمام كشورهای دنیا آزادسازی واردات بدون شرط و شروط است چون ارز خارج شده از كشور دیگر به خود فرد واردكننده برخواهد گشت و مصرف‌كنندگان داخلی قطعاً در این قضیه هوشمند و عقلانی عمل خواهند كرد. خاكساری یادآور شد: برای واردات خودرو نباید هیچ گونه ارز دولتی، نیمه‌دولتی و نیمایی به هیچ شخص و نهادی توسط دولت اختصاص پیدا كند. به عبارت دیگر واردات توسط اشخاص صورت گیرد. وی تصریح كرد: صرفه‌جویی اقتصادی، انسانی و زیست‌محیطی گسترده‌ای طبیعتاً با آزادسازی واردات خودرو توسط اشخاص بدون هیچ ارز دولتی اتفاق خواهد افتاد. چون از میزان مصدومیت‌ها و مرگ و میرها جلوگیری خواهد شد، به محیط زیست آسیب وارد نمی‌شود و از میزان مصرف سوخت نیز كاسته خواهد شد. این كارشناس صنعت خودرو با بیان این كه اتخاذ این پیشنهادها راه‌های فرار برای دور زدن این امر صورت خواهد گرفت، اظهار كرد: این راهكارها در خوش‌بینانه‌ترین حالت نادانسته و در بدترین حالت عمداً و دانسته توسط كسانی ارائه شده است كه به‌دنبال سوءاستفاده، رانت‌خواری و پولشویی توسط گروه خاصی در این صنعت هستند، چون واردات باید توسط خود مردم صورت گیرد. خاكساری افزود: هر ایرانی باید بتواند خود خودرو وارد كرده و مسؤولیت تأمین ارز آن نیز توسط خود فرد صورت گیرد چون واردات خودرو باید به صورت قانونی مثل تمام كشورهای جهان بدون تخصیص ارز دولتی و بدون هیچ پیش‌شرطی (مثل خدمات پس از فروش و اشكالات زیست‌محیطی كه معمولا خود به خود حل می‌شود) صورت گیرد البته می‌توان برای پیشرفت كشور 5 تا 10 درصد عوارض گمركی برای این امر اخذ كرد.
راهكارهای ارائه شده، عملیاتی نیست
فربد زاوه، كارشناس صنعت خودرو درخصوص پیشنهادهای انجمن واردكنندگان خودرو برای واردات خودرو بدون خروج ارز از كشور گفت: این 6 پیشنهاد انجمن واردكنندگان خودرو خود به نوعی سبب خروج ارز از كشور خواهد شد. وی افزود: اگر می‌توانیم پول‌های دپو شده حاصل از صادرات نفت كه به دلیل تحریم در برخی كشورها مانده را آزاد كنیم باید كالاهای اساسی مورد نیاز تمامی اقشار جامعه را به كشور وارد كنیم نه خودروهای خارجی كه عمدتاً به مصرف قشر خاصی می‌رسند.
این كارشناس صنعت خودرو یادآور شد: اگر منشأ پول‌های ایرانیان خارج از كشور نیز مشخص نشود (مثلا شاید ناشی از پولشویی و فروش مواد‌مخدر باشد) اف‌ای‌تی‌اف به ما اجازه خرید محصولات مورد نیاز را نمی‌دهد و قوانین داخلی هم در بحث پولشویی جلوی این امر را خواهد گرفت.
زاوه در ادامه تصریح كرد: خرید اعتباری شركت‌های تولیدكننده نیز در سالیان آتی سبب بدهی‌های هنگفتی برای كشور خواهد شد. در بحث فروش دارایی‌ها و املاك شركت‌های نمایندگی نیز باید پرسید این دارایی‌ها چگونه ایجادشده است؟ آیا از طریق خروج ارز غیرقانونی صورت نگرفته است؟ وی با بیان این‌كه 6 روش پیشنهادشده قابل اجرا نیست، افزود: دولت به‌دلیل تقاضا، واردات خودرو را ممنوع كرده است، با این حال این چهار روش تقاضا را كاهش نمی‌دهد بلكه آن را غیرشفاف و مساله‌دار می‌كند ولی حذف نخواهد كرد. این كارشناس صنعت خودرو با بیان این كه وضعیت بازار خودرو با اتخاذ این راهكارها بهبود نخواهد یافت، بیان كرد: وقتی كسی مدعی می‌شود بدون خروج ارز می‌تواند خودرو وارد كند طبیعتاً شفافیت مالیاتی خود را زیر سوال برده است چون شبكه بانكی نمی‌تواند تعیین كند بابت كالای مورد نظر چقدر پول پرداخت شده است. از طرف دیگر در این امر همیشه فساد وجود داشته و محل فرار مالیاتی بوده است.
مهدی دادفر، دبیر انجمن واردكنندگان خودرو در خصوص راهكارهای این واحد صنفی برای عدم خروج ارز با آزادسازی واردات خودرو گفت: دغدغه دولت برای ممنوعیت واردات خودرو، مشكل ارزبری این صنعت بود كه ما 6 پیشنهاد در خصوص واردات بدون خروج ارز دادیم.
وی ادامه داد: فعالیت و كسب‌وكار واردكنندگان خودرو با اقدامات دولت برای ممنوعیت واردات خودرو با مشكل اساسی روبه‌رو شده است؛ به طوری كه انتظار می‌رود با ادامه این وضعیت، فعالیت‌های این صنف به‌طور كامل از بین برود و نامی از آن باقی نماند، به همین دلیل این شش پیشنهاد را به دولت دادیم.
این فعال صنفی یادآور شد: اولین راه برای واردات خودرو بدون خروج ارز، استفاده از سرمایه صاحبان مشاغل و شركت‌های نمایندگی در خارج از كشور است كه این شركت‌ها می‌توانند تجهیزات و امكانات خود را بفروشند و تبدیل به خودرو كنند تا كسب‌وكارشان فعال شود، به طور مثال شركت‌های واردكننده خودرو می‌توانند با فروش اموال خود در كشورهای دیگر به واردات خودرو مبادرت ورزد.
وی در پاسخ به سوالی در خصوص دوام این راهكار برای عدم خروج ارز اذعان كرد: این راهكار مقطعی خواهد بود و باید این را در نظر بگیریم كه از این ستون تا آن ستون فرج است و قطعاً در آینده راهكارهای دیگر اتخاذ خواهد شد.
دبیر انجمن واردكنندگان خودرو با تشریح راهكار دوم توضیح داد: راه دیگر استفاده از سرمایه‌های مردمی است كه در خارج از كشور وجود دارد؛ مثلاً ایرانیانی در خارج از كشور كه صاحب ارز هستند و با ارز خودشان خودرو می‌خرند و مابه‌ازای آن را ریال می‌گیرند، انجمن واردكنندگان خودرو این امر را به صورت كامل به‌عهده خواهد گرفت.
دادفر اضافه كرد: خرید اعتباری شركت‌های تولیدكننده راه سوم واردات خودرو بدون خروج ارز است؛ چنین شركت‌هایی قابلیت این را دارند كه دو تا سه سال به شركت‌های نمایندگی داخل كشور اعتباری خودرو بدهند و هیچ پولی دریافت نكنند زیرا می‌خواهند بازارشان را در ایران به هر قیمتی حفظ كنند، از طرف دیگر این شركت‌های تولیدكننده با این كار می‌خواهند به نمایندگی‌های خود اعتبار اختصاص دهند.
وی درباره راهكار چهارم بیان كرد: چهارمین پیشنهاد ما این بود كه بخشی از پول‌های دپوشده حاصل از صادرات نفت كه به دلیل تحریم در برخی كشورها مانده را از طریق واردات خودرو به كشور بازگردانیم تا كار فعالان حوزه خودرو از ریشه كنده نشود. دبیر انجمن واردكنندگان خودرو با تشریح راهكار پنجم توضیح داد: راهكار پنجم این است كه در مناطق آزاد حداقل 30 هزار ماشین وارد شده و عمدتاً سه سالی كار كرده‌اند و قبلاً هم پول آن داده شده است، بنابراین دولت می‌تواند با آزادسازی واردات آن به‌طور تدریجی قیمت‌ها را كنترل كرده و كسب‌وكارها هم باقی بماند.
این فعال صنفی افزود: آزادسازی واردات خودرو با شماره‌گذاری برای حمل و نقل عمومی راهكار آخر برای واردات خودرو بدون خروج ارز است.
راه فرار، در عدم‌اختصاص ارز دولتی برای واردات خودرو وجود دارد
علی خاكساری، كارشناس صنعت خودرو در خصوص پیشنهادهای انجمن واردكنندگان خودرو برای واردات خودرو بدون خروج ارز از كشور گفت: با پیشنهادهای این انجمن صنفی به‌شدت مخالفم چون كشورمان به این پیشنهادها هیچ نیازی ندارد.
وی افزود: سه پیشنهاد این انجمن (سرمایه شركت‌های نمایندگی در خارج از كشور، خرید اعتباری شركت‌های تولیدكننده، پول‌های دپوشده در كشورهای خارجی حاصل از فروش نفت) بسیار خطرناك بوده و منجر به واردات انحصاری خواهد شد، چون دانسته یا نادانسته این پیشنهادت واردات كشور را همچون تولید و توزیع خودرو در كشور انحصاری خواهد كرد. این كارشناس صنعت خودرو اذعان كرد: بهترین راهكار برای حل مشكل خودرو در كشور مثل تمام كشورهای دنیا آزادسازی واردات بدون شرط و شروط است چون ارز خارج شده از كشور دیگر به خود فرد واردكننده برخواهد گشت و مصرف‌كنندگان داخلی قطعاً در این قضیه هوشمند و عقلانی عمل خواهند كرد. خاكساری یادآور شد: برای واردات خودرو نباید هیچ گونه ارز دولتی، نیمه‌دولتی و نیمایی به هیچ شخص و نهادی توسط دولت اختصاص پیدا كند. به عبارت دیگر واردات توسط اشخاص صورت گیرد. وی تصریح كرد: صرفه‌جویی اقتصادی، انسانی و زیست‌محیطی گسترده‌ای طبیعتاً با آزادسازی واردات خودرو توسط اشخاص بدون هیچ ارز دولتی اتفاق خواهد افتاد. چون از میزان مصدومیت‌ها و مرگ و میرها جلوگیری خواهد شد، به محیط زیست آسیب وارد نمی‌شود و از میزان مصرف سوخت نیز كاسته خواهد شد. این كارشناس صنعت خودرو با بیان این كه اتخاذ این پیشنهادها راه‌های فرار برای دور زدن این امر صورت خواهد گرفت، اظهار كرد: این راهكارها در خوش‌بینانه‌ترین حالت نادانسته و در بدترین حالت عمداً و دانسته توسط كسانی ارائه شده است كه به‌دنبال سوءاستفاده، رانت‌خواری و پولشویی توسط گروه خاصی در این صنعت هستند، چون واردات باید توسط خود مردم صورت گیرد. خاكساری افزود: هر ایرانی باید بتواند خود خودرو وارد كرده و مسؤولیت تأمین ارز آن نیز توسط خود فرد صورت گیرد چون واردات خودرو باید به صورت قانونی مثل تمام كشورهای جهان بدون تخصیص ارز دولتی و بدون هیچ پیش‌شرطی (مثل خدمات پس از فروش و اشكالات زیست‌محیطی كه معمولا خود به خود حل می‌شود) صورت گیرد البته می‌توان برای پیشرفت كشور 5 تا 10 درصد عوارض گمركی برای این امر اخذ كرد.
راهكارهای ارائه شده، عملیاتی نیست
فربد زاوه، كارشناس صنعت خودرو درخصوص پیشنهادهای انجمن واردكنندگان خودرو برای واردات خودرو بدون خروج ارز از كشور گفت: این 6 پیشنهاد انجمن واردكنندگان خودرو خود به نوعی سبب خروج ارز از كشور خواهد شد. وی افزود: اگر می‌توانیم پول‌های دپو شده حاصل از صادرات نفت كه به دلیل تحریم در برخی كشورها مانده را آزاد كنیم باید كالاهای اساسی مورد نیاز تمامی اقشار جامعه را به كشور وارد كنیم نه خودروهای خارجی كه عمدتاً به مصرف قشر خاصی می‌رسند.
این كارشناس صنعت خودرو یادآور شد: اگر منشأ پول‌های ایرانیان خارج از كشور نیز مشخص نشود (مثلا شاید ناشی از پولشویی و فروش مواد‌مخدر باشد) اف‌ای‌تی‌اف به ما اجازه خرید محصولات مورد نیاز را نمی‌دهد و قوانین داخلی هم در بحث پولشویی جلوی این امر را خواهد گرفت.
زاوه در ادامه تصریح كرد: خرید اعتباری شركت‌های تولیدكننده نیز در سالیان آتی سبب بدهی‌های هنگفتی برای كشور خواهد شد. در بحث فروش دارایی‌ها و املاك شركت‌های نمایندگی نیز باید پرسید این دارایی‌ها چگونه ایجادشده است؟ آیا از طریق خروج ارز غیرقانونی صورت نگرفته است؟ وی با بیان این‌كه 6 روش پیشنهادشده قابل اجرا نیست، افزود: دولت به‌دلیل تقاضا، واردات خودرو را ممنوع كرده است، با این حال این چهار روش تقاضا را كاهش نمی‌دهد بلكه آن را غیرشفاف و مساله‌دار می‌كند ولی حذف نخواهد كرد. این كارشناس صنعت خودرو با بیان این كه وضعیت بازار خودرو با اتخاذ این راهكارها بهبود نخواهد یافت، بیان كرد: وقتی كسی مدعی می‌شود بدون خروج ارز می‌تواند خودرو وارد كند طبیعتاً شفافیت مالیاتی خود را زیر سوال برده است چون شبكه بانكی نمی‌تواند تعیین كند بابت كالای مورد نظر چقدر پول پرداخت شده است. از طرف دیگر در این امر همیشه فساد وجود داشته و محل فرار مالیاتی بوده است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
سفری کوتاه به مقصد ارنگه در اطراف پایتخت، پیشنهاد آخر فصلی ما به شما ستهفت خوان؛ هفت آبشار
روزهای گرم تابستان به‌زودی جای خود را به روزهای كوتاه پاییزی می‌دهد. روزهایی که لذت سفر دو چندان می‌شود، زیرا هم هوا خنك‌تر است و هم روزها آنقدر كوتاه نشده‌اند كه لذت سفر از بین برود، اما این ایام برای برخی هموطنانمان شلوغ‌ترین روزهای سال هم به شمار می‌رود به‌ویژه اگر محصلی در خانه داشته باشند و همین بهانه‌ای بشود تا قید برنامه‌ریزی برای سفر را بزنند، با این همه پیشنهاد من این است كه حتی از همین فرصت كوتاه هم نگذرید و همچنان چشمان‌تان را به تماشای منظره‌ای زیبا و جانتان را به آرامش و هوایی تازه مهمان كنید؛ البته با انتخاب یك مقصد نزدیك و سفری كوتاه به مكانی زیبا و دلچسب، مثل همین روستایی كه ما چند روز پیش كشفش كردیم و نزدیك پایتخت است و با طبیعت جادویی و سحرانگیزش می‌تواند آخر هفته تهرانی‌ها و مسافران شهریوری‌اش را بسازد.
در آخرین هفته تابستان با یكی از دوستان تصمیم گرفتیم به سمت جاده چالوس برویم. تصمیم اولیه این بود كه ساعتی را در جاده چالوس بگذرانیم و بعد از گشتی كوتاه و خوردن بستنی یا كاسه آشی به تهران برگردیم. كوله‌هایمان را بستیم و راهی كرج شدیم. كمتر از 20 كیلومتر در جاده چالوس رانده بودیم كه جاده آسفالتی در سمت راست مسیر چشممان را گرفت.
این مسیر از جاده چالوس جدا می‌شد و با شیب تندی به سمت بالای كوه می‌رفت. روی نقشه چك كردیم، گوگل به ما گفت انتهای جاده به یك روستای سبز به نام ارنگه می‌رسد. جالب بود، چراكه سال‌ها در این جاده تردد كرده بودیم، ولی از وجود چنین روستایی خبر نداشتیم.
زدیم به دل جاده خاكی
كنجكاوانه طی مسیر كردیم و بعد از پیچ اول، شیب جاده ملایم شد و دیگر به‌راحتی می‌شد با ماشین یا پیاده مسیر را ادامه داد. سمت چپ جاده مسیر خاكی وجود داشت كه مردم در جمع‌های دوستانه و خانوادگی و با كوله و وسایل پیك‌نیك به سمت آن روان بودند. ماشین را كنار جاده پارك كردیم و كوله به دوش و مانند بقیه، راهی مسیر خاكی شدیم. هنوز مشخص نبود چه چیزی در انتظارمان است، اما برای ماجراجویی روز خوبی بود. مسیر خاكی بود و فقط یك نفر می‌توانست از آن عبور كند یا در نهایت با كمی كش و قوس دادن به بدن‌هایمان یك نفر هم از رو به رو می‌توانست از كنارمان عبور كند؛ درست مثل كوچه‌های آشتی محله‌های قدیمی همین تهران یا شهرهای دیگر كشورمان.
پیاده‌روی در مسیری كه از یك طرف به كوه و از سمت دیگر به رگه‌ای از درختان سبز می‌رسید و مثل دیوارهای مانع از سقوط ما به دره و پرتگاه می‌شد، حس خوبی داشت؛ دیواره سبزی كه تراكم درختانش رفته رفته بیشتر می‌شد. كمتر از 200 متر نرفته بودیم كه در آهنی جلویمان ظاهر شد. دری كه نه قفلی به آن بود و نه نگهبانی كنارش ایستاده بود. از در آهنی كه رد شدیم، وارد یك تورفتگی در دل كوه شدیم. اینجا یك سمت مسیر دیواره‌های كوه و سمت دیگر دره بود كه برای جلوگیری از سقوط، نرده آهنی جانمایی شده بود. اینجا روی دیوار تابلویی هم نصب و روی آن نوشته شده بود: «هفت چشمه ارنگه». حالا می‌دانستیم كجا ایستاده‌ایم.
یك توقف كوتاه در جایی دنج
این تو رفتگی كه كمی شبیه یك غار كوچك است، فضای خنكی دارد و می‌توان برای مدتی در آن توقف و رفع خستگی كرد. فضای درون غار هم به‌اندازه‌ای است كه چندین نفر بتوانند به راحتی در آن توقف كنند بدون آن‌كه مزاحمتی برای دیگران ایجاد شود. در حال استراحت بودیم و سر چرخاندن به اطراف و جستوجوی چشمی كه آبشاری بلند در انتهای دره چشم مان را گرفت؛ آبشاری كه از این فاصله چندان مرتفع به نظر نمی‌رسید. نشستن در این غار كوچك و چشم دوختن به آبشاری كه برخورد قطرات نقره فامش به صخره‌ها و پودر شدنشان تماشایی بود، آن‌هم در هوای خنكی كه دست‌كم 5 تا 6 درجه با هوای جاده اصلی اختلاف دما داشت، خودش به تنهایی یك مقصد دنج و باصفا بود.
یك توقفگاه باصفای دیگر
اما باید از این مكان دنج دل می‌كندیم و طی طریق می‌كردیم به سمت ارنگه و همین كار را هم كردیم. از اینجا كنار مسیر خاكی، جوی باریك هم ظاهر شد تا بوی آبادی را استشمام كنیم. با ادامه مسیر به كف دره نزدیك می‌شدیم كه رودخانه‌ای هم در میان آن قرار داشت و از میان سنگ‌ها رد می‌شد. پل باریكی برای عبور از رودخانه با گونی‌های سیمان و چوب ساخته شده بود كه البته من پریدن از روی سنگ‌ها را ترجیح دادم... حالا دیگر وارد دره شده‌ایم و هوا به شدت خنك است. درختان در تمامی قسمت‌های دره حضور دارند و مانع ورود نور خورشید به داخل دره می‌شوند، جز پرتوهای كوچك طلایی رنگی كه با زور و زرنگی خود را از لابه‌لای شاخ و برگ درختان به آب كف رودخانه می‌رسانند. اینجا حقیقتا برای یك پیك‌نیك تابستانه عالی است.
از میان درختان عبور می‌كنیم و به انتهای دره می‌رسیم كه از هر نقطه‌ای كه در این مسیر تاكنون دیده‌ایم، تماشایی‌تر است و سرسبز و زیبا. ما اما مسیر را تا جایی ادامه می‌دهیم كه دیگر برای ادامه آن، چاره‌ای نداریم جز ورود به رودخانه و این قسمت می‌تواند انتهای پیاده‌روی و پیك نیك تابستانه ما باشد، اما خب، ما پیرو دل سربه هوا و كنجكاومان هستیم و برای همین هم می‌زنیم به دل رودخانه پرآب و خنك.
به آب كه زدیم و جلوتر كه رفتیم، دیدیم خانواده‌های زیادی با كودكانشان به آب زده‌اند و غوغای شادی شان، دره را پر كرده از شورِ شیرین زندگی.
و آبشارها طلوع می‌كنند
با ادامه رودخانه‌نوردی در یك سمت دره، آبشارهای كوچك یكی یكی پدیدار می‌شوند. آبشارهایی كوتاه و بلند كه هر چه بیشتر آنها را پشت‌سر می‌گذارید، عرض دره نیز كمتر و عمق آب هم زیادتر می‌شود. حالا آب تا زانویمان بالا آمده و خنكی‌اش را از عمق استخوان حس می‌كنیم. حالا حقیقتا باید این قسمت را تنگه نامید.
سمتی از دره كه آبشارها روی آن در جریان هستند، پوشیده از درختان و گیاهان سبز است و سمت دیگر دره دیوارهای صخره‌ای‌اند. صخره‌هایی كه با سنگ‌های رسوبی پوشیده شده و برای عبور از آن باید بسیار مراقب بود. پیشنهاد ما این است كه اگر اهل ماجراجویی هستید و توان كوهنوردی دارید، از اینجا به بعد را طی طریق كنید، چراكه از اینجا به بعد باید دست به سنگ شویم و برای رسیدن به بخش بعدی كمی هم صخره‌نوردی كنیم. سطح صخره‌ها و سنگ‌ها در داخل تنگه لیز است، هرچند عبور از آن، آنقدرها هم كه فكر می‌كردیم، سخت نبود.
ورود به سرزمین قصه‌ها
بالاخره تنگه را پشت سر می‌گذاریم و وارد فضای آزاد می‌شویم كه دیوارهای اطرافش بیش از ده متر ارتفاع دارند و به سختی اجازه ورود نور خورشید به درون خود را می‌دهند. در بلندی و عظمت این دیواره‌ها همین بس كه درختان بلند و تنومند در برابر آنها به چشم نمی‌آید و حس عجیب و حتی دلهره‌آوری از بودن در آن سراغت می‌آید. به انتهای دره می‌رسیم و آرام‌آرام فضای وهم‌آلود و زیبایی جلو چشمانمان پدیدار می‌شود. انتهای دره شكافی كه برای رسیدن به آن باید از روی صخره‌ها عبور كرد؛ صخره‌هایی كه مثل پله روی هم قرار دارند و عبور از آنها كار سختی نیست. در این میان حوضچه آبی هم وجود دارد كه برخی كه مثل ما پایشان به اینجا رسیده و البته اهل شیرجه زدن هستند، از بالای صخره به داخل آن می‌پرند. به كنار شكاف می‌رسیم كه دیوارش بیش از 20 متر ارتفاع دارد و شاید هم بیشتر. رد آب روی دیواره شكاف به وضوح دیده می‌شود و به آبشاری ختم می‌شود كه به گفته برخی وحشی‌ترین آبشار منطقه است. درست قسمت پایین آبشار، حوضچه دیگری وجود دارد، عمیق‌تر از حوضچه قبلی كه اینجا هم داوطلبانی برای شیرجه زدن دارد. ایستادن در این قسمت و خیره شدن به دیواره‌های بلند آبشار نیز حس وهم‌آلود و گنگی ایجاد می‌كند؛ درست مثل این‌كه وسط یك قصه خیالی از سرزمین دیو و پریان ایستاده‌ای، همان حسی كه در دوران كودكی با مشاهده برخی صحنه‌ها در پویانمایی مثل سریال سندباد داشتیم؛ یادتان كه هست؟!...
آب آبشار در زمان سفر ما بسیار كم بود و به گفته مردم محلی به علت شلوغی، مسیر آبشار منحرف شده بود، برای همین پرش در حوضچه‌ها می‌توانست خطرناك باشد.
در این گوشه از شكاف می‌نشینیم. صخره‌های اینجا به شدت زیبا هستند و برای ساعت‌ها می‌توانند ما را جذب و مسحور خودشان كنند. در بالای صخره‌ها آسمان آبی خودنمایی می‌كند. با این‌كه هوا در خارج از دره بالای 30 درجه است، اما در این نقطه از تنگه هوا خنك و مطبوع است.
از كنار آبشار وحشی كه به تنگه نگاه می‌كنید، شكافی باریك و سبز دیده می‌شود كه چیزی جز زیبایی در خود ندارد.
این مسیر از جاده چالوس جدا می‌شد و با شیب تندی به سمت بالای كوه می‌رفت. روی نقشه چك كردیم، گوگل به ما گفت انتهای جاده به یك روستای سبز به نام ارنگه می‌رسد. جالب بود، چراكه سال‌ها در این جاده تردد كرده بودیم، ولی از وجود چنین روستایی خبر نداشتیم.
زدیم به دل جاده خاكی
كنجكاوانه طی مسیر كردیم و بعد از پیچ اول، شیب جاده ملایم شد و دیگر به‌راحتی می‌شد با ماشین یا پیاده مسیر را ادامه داد. سمت چپ جاده مسیر خاكی وجود داشت كه مردم در جمع‌های دوستانه و خانوادگی و با كوله و وسایل پیك‌نیك به سمت آن روان بودند. ماشین را كنار جاده پارك كردیم و كوله به دوش و مانند بقیه، راهی مسیر خاكی شدیم. هنوز مشخص نبود چه چیزی در انتظارمان است، اما برای ماجراجویی روز خوبی بود. مسیر خاكی بود و فقط یك نفر می‌توانست از آن عبور كند یا در نهایت با كمی كش و قوس دادن به بدن‌هایمان یك نفر هم از رو به رو می‌توانست از كنارمان عبور كند؛ درست مثل كوچه‌های آشتی محله‌های قدیمی همین تهران یا شهرهای دیگر كشورمان.
پیاده‌روی در مسیری كه از یك طرف به كوه و از سمت دیگر به رگه‌ای از درختان سبز می‌رسید و مثل دیوارهای مانع از سقوط ما به دره و پرتگاه می‌شد، حس خوبی داشت؛ دیواره سبزی كه تراكم درختانش رفته رفته بیشتر می‌شد. كمتر از 200 متر نرفته بودیم كه در آهنی جلویمان ظاهر شد. دری كه نه قفلی به آن بود و نه نگهبانی كنارش ایستاده بود. از در آهنی كه رد شدیم، وارد یك تورفتگی در دل كوه شدیم. اینجا یك سمت مسیر دیواره‌های كوه و سمت دیگر دره بود كه برای جلوگیری از سقوط، نرده آهنی جانمایی شده بود. اینجا روی دیوار تابلویی هم نصب و روی آن نوشته شده بود: «هفت چشمه ارنگه». حالا می‌دانستیم كجا ایستاده‌ایم.
یك توقف كوتاه در جایی دنج
این تو رفتگی كه كمی شبیه یك غار كوچك است، فضای خنكی دارد و می‌توان برای مدتی در آن توقف و رفع خستگی كرد. فضای درون غار هم به‌اندازه‌ای است كه چندین نفر بتوانند به راحتی در آن توقف كنند بدون آن‌كه مزاحمتی برای دیگران ایجاد شود. در حال استراحت بودیم و سر چرخاندن به اطراف و جستوجوی چشمی كه آبشاری بلند در انتهای دره چشم مان را گرفت؛ آبشاری كه از این فاصله چندان مرتفع به نظر نمی‌رسید. نشستن در این غار كوچك و چشم دوختن به آبشاری كه برخورد قطرات نقره فامش به صخره‌ها و پودر شدنشان تماشایی بود، آن‌هم در هوای خنكی كه دست‌كم 5 تا 6 درجه با هوای جاده اصلی اختلاف دما داشت، خودش به تنهایی یك مقصد دنج و باصفا بود.
یك توقفگاه باصفای دیگر
اما باید از این مكان دنج دل می‌كندیم و طی طریق می‌كردیم به سمت ارنگه و همین كار را هم كردیم. از اینجا كنار مسیر خاكی، جوی باریك هم ظاهر شد تا بوی آبادی را استشمام كنیم. با ادامه مسیر به كف دره نزدیك می‌شدیم كه رودخانه‌ای هم در میان آن قرار داشت و از میان سنگ‌ها رد می‌شد. پل باریكی برای عبور از رودخانه با گونی‌های سیمان و چوب ساخته شده بود كه البته من پریدن از روی سنگ‌ها را ترجیح دادم... حالا دیگر وارد دره شده‌ایم و هوا به شدت خنك است. درختان در تمامی قسمت‌های دره حضور دارند و مانع ورود نور خورشید به داخل دره می‌شوند، جز پرتوهای كوچك طلایی رنگی كه با زور و زرنگی خود را از لابه‌لای شاخ و برگ درختان به آب كف رودخانه می‌رسانند. اینجا حقیقتا برای یك پیك‌نیك تابستانه عالی است.
از میان درختان عبور می‌كنیم و به انتهای دره می‌رسیم كه از هر نقطه‌ای كه در این مسیر تاكنون دیده‌ایم، تماشایی‌تر است و سرسبز و زیبا. ما اما مسیر را تا جایی ادامه می‌دهیم كه دیگر برای ادامه آن، چاره‌ای نداریم جز ورود به رودخانه و این قسمت می‌تواند انتهای پیاده‌روی و پیك نیك تابستانه ما باشد، اما خب، ما پیرو دل سربه هوا و كنجكاومان هستیم و برای همین هم می‌زنیم به دل رودخانه پرآب و خنك.
به آب كه زدیم و جلوتر كه رفتیم، دیدیم خانواده‌های زیادی با كودكانشان به آب زده‌اند و غوغای شادی شان، دره را پر كرده از شورِ شیرین زندگی.
و آبشارها طلوع می‌كنند
با ادامه رودخانه‌نوردی در یك سمت دره، آبشارهای كوچك یكی یكی پدیدار می‌شوند. آبشارهایی كوتاه و بلند كه هر چه بیشتر آنها را پشت‌سر می‌گذارید، عرض دره نیز كمتر و عمق آب هم زیادتر می‌شود. حالا آب تا زانویمان بالا آمده و خنكی‌اش را از عمق استخوان حس می‌كنیم. حالا حقیقتا باید این قسمت را تنگه نامید.
سمتی از دره كه آبشارها روی آن در جریان هستند، پوشیده از درختان و گیاهان سبز است و سمت دیگر دره دیوارهای صخره‌ای‌اند. صخره‌هایی كه با سنگ‌های رسوبی پوشیده شده و برای عبور از آن باید بسیار مراقب بود. پیشنهاد ما این است كه اگر اهل ماجراجویی هستید و توان كوهنوردی دارید، از اینجا به بعد را طی طریق كنید، چراكه از اینجا به بعد باید دست به سنگ شویم و برای رسیدن به بخش بعدی كمی هم صخره‌نوردی كنیم. سطح صخره‌ها و سنگ‌ها در داخل تنگه لیز است، هرچند عبور از آن، آنقدرها هم كه فكر می‌كردیم، سخت نبود.
ورود به سرزمین قصه‌ها
بالاخره تنگه را پشت سر می‌گذاریم و وارد فضای آزاد می‌شویم كه دیوارهای اطرافش بیش از ده متر ارتفاع دارند و به سختی اجازه ورود نور خورشید به درون خود را می‌دهند. در بلندی و عظمت این دیواره‌ها همین بس كه درختان بلند و تنومند در برابر آنها به چشم نمی‌آید و حس عجیب و حتی دلهره‌آوری از بودن در آن سراغت می‌آید. به انتهای دره می‌رسیم و آرام‌آرام فضای وهم‌آلود و زیبایی جلو چشمانمان پدیدار می‌شود. انتهای دره شكافی كه برای رسیدن به آن باید از روی صخره‌ها عبور كرد؛ صخره‌هایی كه مثل پله روی هم قرار دارند و عبور از آنها كار سختی نیست. در این میان حوضچه آبی هم وجود دارد كه برخی كه مثل ما پایشان به اینجا رسیده و البته اهل شیرجه زدن هستند، از بالای صخره به داخل آن می‌پرند. به كنار شكاف می‌رسیم كه دیوارش بیش از 20 متر ارتفاع دارد و شاید هم بیشتر. رد آب روی دیواره شكاف به وضوح دیده می‌شود و به آبشاری ختم می‌شود كه به گفته برخی وحشی‌ترین آبشار منطقه است. درست قسمت پایین آبشار، حوضچه دیگری وجود دارد، عمیق‌تر از حوضچه قبلی كه اینجا هم داوطلبانی برای شیرجه زدن دارد. ایستادن در این قسمت و خیره شدن به دیواره‌های بلند آبشار نیز حس وهم‌آلود و گنگی ایجاد می‌كند؛ درست مثل این‌كه وسط یك قصه خیالی از سرزمین دیو و پریان ایستاده‌ای، همان حسی كه در دوران كودكی با مشاهده برخی صحنه‌ها در پویانمایی مثل سریال سندباد داشتیم؛ یادتان كه هست؟!...
آب آبشار در زمان سفر ما بسیار كم بود و به گفته مردم محلی به علت شلوغی، مسیر آبشار منحرف شده بود، برای همین پرش در حوضچه‌ها می‌توانست خطرناك باشد.
در این گوشه از شكاف می‌نشینیم. صخره‌های اینجا به شدت زیبا هستند و برای ساعت‌ها می‌توانند ما را جذب و مسحور خودشان كنند. در بالای صخره‌ها آسمان آبی خودنمایی می‌كند. با این‌كه هوا در خارج از دره بالای 30 درجه است، اما در این نقطه از تنگه هوا خنك و مطبوع است.
از كنار آبشار وحشی كه به تنگه نگاه می‌كنید، شكافی باریك و سبز دیده می‌شود كه چیزی جز زیبایی در خود ندارد.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
غار دانیال در استان مازندران جایی كه می‌توان یك سفر جذاب و ماجراجویانه را رقم زدلطفا خفاش‌ها را بیدار نكنید!
هنوز هم پر راز و رمز و جذابند. هر چه باشد از اولین سرپناه‌ها و سكونتگاه‌های بشر بوده‌اند و جناب انسان اولین نقش‌هایش را هم روی دیوارهای همین مكان عجیب و جذاب زده است. حتما حدس زده‌اید از چه حرف می‌زنم؛ از غار كه هر چند حالا دیگر انسانی در آن زندگی نمی‌كند، اما آنقدر زیبا و حیرت‌انگیز است كه هنوز هم در سراسر دنیا آدم‌ها دلشان بخواهد بروند و تماشایش كنند. اصلا تماشا هم هیچ... مگر كم غارنورد آماتور و حرفهای داریم كه گشتن در این دالان‌های پر رمز و راز و مسقف را به‌عنوان ورزش و تفریح خود انتخاب كرده و مشغولش هستند.
غارها هم در ایران كم نیستند، می‌توانید به فهرست بلند بالایی كه از آنها وجود دارد، نگاهی بیندازید و یكی از آنها را برای یك سفر جذاب و به یاد ماندنی انتخاب كنید. البته حواستان هم باشد، كار راحتی نیست و اصول خودش را دارد.
مهم‌ترین نكته این است كه اقامت در یك هتل راحت، گشت زدن در بازار و خرید كردن و خلاصه هر گونه عمل عافیت طلبانه در سفر را لااقل تا حدی بی خیال شوید و بروید به دل یك سفر متفاوت، هم تجربه‌های سفری تازه‌ای كسب كنید هم به گوشه و كنار طبیعت غار و اطرافش سرك بكشید و حس و حال متفاوتی داشته باشید.
همه را گفتیم تا در چمدان این هفته ببریمتان غار دانیال. غاری در نزدیكی متل قوی مازندران كه می‌تواند تجربه بسیار هیجان‌انگیزی را برایتان رقم زده و شاید هم بیشتر از قبل راهی سفرهای پر پیچ و خم و ماجراجویانه‌تان كند.
غار دانیال كجاست؟
غار دانیال در كنار غار علیصدر و غار قوری قلعه از بزرگ‌ترین غارهای آبی ایران است. طول این غار به 2158 متر می‌رسد و در سال ۲۰۰۸ تیم غارنوردی ایرانی و انگلیسی از آن نقشه‌برداری كردند.
این غار زیبا و دیدنی در ارتفاعات رشته كوه البرز از استان مازندران ـ شهرستان عباس‌آباد ـ بخش سلمانشهر در روستای دانیال منطقه چاری واقع شده كه برای دسترسی از دو شهرستان چالوس و تنكابن حد وسط دو شهرستان شهر سلمانشهر قرار دارد. دقیق‌ترش این است كه این غار در پنج كیلومتری سلمانشهر یا متل قو و در دو كیلومتری روستایی به نام دانیال قرار گرفته و فاصله آن تا عباس‌آباد ۳۵ دقیقه، تا چالوس نیم ساعت و تا تنكابن ۴۵ دقیقه است.از جاده چالوس به متل قو یا سلمانشهر می‌رسید. از میدان مركزی سلمانشهر وارد خیابان دریاگوشه بشوید كه به روستای چاری و بعد دانیال می‌رسد. مسیر رسیدن به غار دانیال تابلوی راهنما ندارد. پس یا جی‌پی‌اس را روشن كنید، یا راهنمای محلی داشته باشید.
به روستا كه رسیدید، از پلی چوبی می‌گذرید تا وارد جاده خاكی شوید. طول این مسیر حدود دو كیلومتر است. اگر جاده فرعی آخر روستا را به چپ بپیچید و آن‌را تا آخر بروید، به رودخانه‌ای می‌رسید. اینجا باید ماشین را پارك كنید. راه رسیدن به غار كمی سخت است و باید احتیاط كنید.
از سمت چپ رودخانه، راه را ادامه بدهید. با دیدن دومین انشعاب رودخانه، راه سمت چپ را به سمت بالا ادامه بدهید. حدود یك ساعت در جنگلی زیبا پیاده‌روی می‌كنید تا به دیوار سفید رنگی برسید. دهانه غار را زیر همین دیواره پیدا می‌كنید. جهت آن رو به شمال غربی است.حواستان به یك نكته مهم هم باشد؛ گفتیم غار آبی، پس از همان اول راه باید دل به آب بزنید و همین‌طور كه منظره قشنگ غار را تماشا می‌كنید، در آب پیاده به‌راه بیفتید. این غار اسم‌های دیگری هم دارد، مثل كردكوی، گرده كوه و چاری. ارتفاع غار از سطح دریا ۷۴ متر است و یك دالان اصلی و دو تالار بزرگ دارد. طول پاساژ اصلی كه با پیچ و خم زیادی ادامه پیدا می‌كند، حدود 1500 متر و پهنای آن 5/1متر است. درنهایت این راهرو به چند راه باریك و كوتاه تقسیم می‌شود.
این را هم بگوییم كه دمای غار حدود ۲۳ درجه است و دمای آب ۱۷ درجه و هرچه جلوتر بروید هم دمای آب پایین‌تر می‌آید و هم هوا.
وارد غار می‌شویم
با نكاتی كه بیان كردیم، حالا تقریبا می‌دانید قرار است به چه فضایی پا بگذارید. همین كه وارد غار شوید، با آب بسیار سرد و زلالی روبه رو خواهید شد كه در تمام طول غار آن جریان دارد. مسیر غار هم بیشتر به صورت دالان به عرض 3 الی 6 متر و ارتفاع 5 الی 15 متر است .طول غار هم با نظر كارشناسان غار نورد 2200 متر است.
از همین حالا بگوییم حواستان را حسابی جمع كنید. سقف غار دانیال آنقدر زیبا و بی نظیر است كه مدام حواستان را پرت خواهد كرد، حالا اگر زیادی سر به هوا شوید و هی بالای سرتان را نگاه كنید، ممكن است خدای ناكرده.... نه دیگر. حواستان را جمع كنید تا همان اول كاری مجبور نشوید غار را ترك كنید و بیایید بیرون. سقف آهكی غار دانیال شباهت زیادی به سقف غار علیصدر در همدان دارد. اگر نرفته باشید هم درباره زیبایی این غار شنیده و در مستندهای تلویزیونی متعددی كه پخش شده، آن را دیده‌اید. پس می‌توانید حدس بزنید چه زیبایی از آمیختگی مواد آهكی روی سقف غار شكل گرفته است. شاید به همین دلیل هم هست كه از این جناب دانیال با عنوان بهشت غارنوردان و طبیعت‌گردان نام می‌برند.
غار فقط دارای یك دالان اصلی ورودی به طول تقریبی 2200 متر و عرض تقریبی 7 متر است كه با پیچ و خم‌های فراوان و گذر از دالان‌های تنگ و باریك پر از آب و حوضچه‌ها و آبشارهای كوچك ادامه می‌یابد و در بعضی از قسمت‌ها به چند شعبه كوچك‌تر تقسیم می‌شود. وجود دالان‌های كم‌عرض و ارتفاع كه عبور از آنها به صورت پامرغی و حتی سینه‌خیز ممكن است از جاذبه‌های دیگر این غار است. آب داخل غار از چند چشمه كوچك كه از شعب مختلف آن سرچشمه می‌گیرد تامین می‌شود و كاملا زلال و عاری از هر نوع املاح و مواد معدنی است، پس می‌توان آن را نوشید.
چرا باید اینجا را ببینیم؟
وارد شدن به غار خودش كار پرهیجانی است، جایی كه دیگر آسمان و آفتاب را نمی‌بینید و همه امیدتان به هدلامپ یا چراغ قوه است. حالا فكر كنید غار آبی هم باشد، یعنی نمی‌توانید كمی قدم بزنید و بعد بیایید بیرون، بلكه با سرتاپای خیس از غار برمی‌گردید. البته خوبی‌اش این است كه هر جا خسته شدید، حتی بدون كمك راهنما می‌توانید برگردید. یك مسیر اصلی وجود دارد و همان راه رفته را باید برگردید.
صد متر كه جلو بروید، حوضچه آب مقابل‌تان قرار می‌گیرد. شاید بتوانید تصور كنید اولین لحظه‌ای كه پایتان را در آب سرد حوضچه می‌گذارید چه حسی دارد. وقتی تا كمر وارد آب شوید، می‌بینید كه هیچ شباهتی به حمام گرم و نرم خانه ندارد. گرچه در حمام خانه هم نمی‌توانید تزیینات آهكی را ببینید كه چند میلیون سال قدمت دارند. در این غار قندیل‌ها و شكستگی‌هایی روی سقف وجود دارد كه هر یك سانتی‌مترشان، صدها سال گذشته تا ساخته شوند.
دیدار با خفاش‌ها
حوضچه را كه پشت سر بگذارید و ۳۰۰ متر جلو بروید، به تالار خفاش می‌رسید. این قسمت ماجرا را شاید دوست نداشته باشید. در این تالار باید از تپه‌هایی كه با فضله خفاش پوشیده شده و اتفاقا لغزنده هم هست، بالا بروید. به بالای تپه كه برسید، بالا را نگاه كنید و خفاش‌ها را ببینید كه بی‌حركت خوابیده‌اند.
اتفاق بدی كه افتاده این است كه در این سال‌ها گردشگران زیادی به غار رفته‌اند، به خفاش‌ها چیز پرت كرده‌اند و اذیت‌شان كرده‌اند و آرامش محل زندگی آنها را به‌هم زده‌اند. به همین دلیل هم جمعیت‌شان در مقایسه با قبل خیلی كمتر شده است.
با بوی ناخوشایندی كه این تالار دارد، احتمالا خودتان هم دوست دارید زود از آن بگذرید، پس لطفا مثل برخی مسافران وقتتان را با سنگ زدن به خفاش‌ها تلف نكنید. در این غار به‌جز خفاش، پشه، قورباغه و خرچنگ هم زندگی می‌كنند. شما كه از این حیوانات كوچك بی‌آزار نمی‌ترسید! اگر فكر می‌كنید سختی‌ها به پایان رسیده، در اشتباه هستید. چون از اینجا به بعد را باید در آب كم‌عمق سینه‌خیز بروید. كمی كه جلوتر رفتید، هیجان بیشتر هم می‌شود، چون یا باید از یك صخره دو متری بالا بروید و به تالار ریزان برسید یا از زیر آب غواصی كنید و به تالار بروید.
در تمام طول راه از منظره جذاب و قشنگ دیواره‌ها هیجان زده می‌شوید. اما هر چه زیبایی دیده‌اید، یك طرف و تالار ریزان یك طرف دیگر. در سقف غار آویزه‌های آهكی زیادی می‌بینید كه بی‌نظیرند. از اینجا به بعد دمای آب و هوای غار سردتر هم می‌شود.
می‌توانید از همین‌جا برگردید یا این‌كه باز هم ادامه بدهید. هر چه به جلو حركت كنید، سقف كوتاه‌تر و سنگ‌ها تیزتر می‌شوند. به سرچشمه آب نزدیك می‌شوید و دیگر از لای خاك آب می‌جوشد و بیرون می‌زند. در راه بازگشت همان راه اصلی را كه آمده بودید، برگردید.
اگر چكمه بلند بپوشید، راحت‌تر در آب راه می‌روید. وسایل‌تان را هم در كوله پشتی بریزید كه دستتان آزاد باشد. كلاه ایمنی، دو تا هد لامپ ضدآب با باتری اضافه یادتان نرود. لباس كافی بپوشید، اما به‌هرحال دمای هوا و آب پایین است و ممكن است احساس سرما كنید. از غار كه بیرون آمدید، باید لباس عوض كنید، پس یك دست كامل لباس اضافه بردارید.
اگر دستكش كار دستتان كنید، راحت می‌توانید از صخره‌ها بالا بروید. جعبه كمك‌های اولیه، آب و غذای سبك هم بد نیست همراهتان باشد. حرفه‌ای‌ها حدود سه ساعت و نیم برای دیدن غار دانیال زمان لازم دارند. اما ما و شما كه حرفهای نیستیم؛ پس بسته به این‌كه تا كجا جلو بریم، حدود پنج تا هفت ساعت زمان نیاز داریم كه كلا می‌توانیم بی‌خیال شویم و برگردیم.
كی برویم؟
یك نكته جالب در مورد غار دانیال این است كه در هر فصلی، دمای هوای داخل آن و آب حوضچه‌ها تغییری نمی‌كند. بنابراین فرقی ندارد در گرمای تابستان غار را ببینید یا سرمای زمستان. تفاوتش اینجاست كه وقتی با لباس آب‌چكان از غار بیرون می‌آیید، حسابی سردتان می‌شود. پس بهار و تابستان انتخاب بهتری‌اند. یعنی می‌توانید همین روزهای پایانی تابستان را مغتنم بشمارید و راهی شوید. این را هم بگوییم كه 150 متر اول غار را افراد مختلف از هر گروه سنی می‌توانند بپیمایند، اما بعدش دشواری‌ها زیاد است. باید با آدم‌هایی ادامه راه را بروید كه تجربه داشته باشند و امكانات لازم. یعنی از اینجا به بعد را اصلا تنهایی طی نكنید.
چی ببریم؟
اگر می‌خواهید حرفهای بروید و غار را تا آخرش تماشا كنید یا لااقل برای این كار تلاش كنید باید بگوییم برای بازدید یك تیم كوچك و سریع سه تا پنج ساعت و برای تیم متوسط پنج تا هفت ساعت زمان نیاز است.
لوازم مورد نیاز برای بازدید از غار شامل چراغ قوه‌های ضد آب، كلاه كاسكت، لباس و كفش سبك و مناسب است. چون گودی عمیق ترین حوضچه‌های این غار حتی در بهمن ماه از 120سانتی‌متر تجاوز نمی‌كند، پس برای عبور از این حوضچه‌ها نیاز به لوازم ایمنی شنا نیست.
غار دانیال در كنار غار علیصدر و غار قوری قلعه از بزرگ‌ترین غارهای آبی ایران است. طول این غار به 2158 متر می‌رسد و در سال ۲۰۰۸ تیم غارنوردی ایرانی و انگلیسی از آن نقشه‌برداری كردند.
این غار زیبا و دیدنی در ارتفاعات رشته كوه البرز از استان مازندران ـ شهرستان عباس‌آباد ـ بخش سلمانشهر در روستای دانیال منطقه چاری واقع شده كه برای دسترسی از دو شهرستان چالوس و تنكابن حد وسط دو شهرستان شهر سلمانشهر قرار دارد. دقیق‌ترش این است كه این غار در پنج كیلومتری سلمانشهر یا متل قو و در دو كیلومتری روستایی به نام دانیال قرار گرفته و فاصله آن تا عباس‌آباد ۳۵ دقیقه، تا چالوس نیم ساعت و تا تنكابن ۴۵ دقیقه است.از جاده چالوس به متل قو یا سلمانشهر می‌رسید. از میدان مركزی سلمانشهر وارد خیابان دریاگوشه بشوید كه به روستای چاری و بعد دانیال می‌رسد. مسیر رسیدن به غار دانیال تابلوی راهنما ندارد. پس یا جی‌پی‌اس را روشن كنید، یا راهنمای محلی داشته باشید.
به روستا كه رسیدید، از پلی چوبی می‌گذرید تا وارد جاده خاكی شوید. طول این مسیر حدود دو كیلومتر است. اگر جاده فرعی آخر روستا را به چپ بپیچید و آن‌را تا آخر بروید، به رودخانه‌ای می‌رسید. اینجا باید ماشین را پارك كنید. راه رسیدن به غار كمی سخت است و باید احتیاط كنید.
از سمت چپ رودخانه، راه را ادامه بدهید. با دیدن دومین انشعاب رودخانه، راه سمت چپ را به سمت بالا ادامه بدهید. حدود یك ساعت در جنگلی زیبا پیاده‌روی می‌كنید تا به دیوار سفید رنگی برسید. دهانه غار را زیر همین دیواره پیدا می‌كنید. جهت آن رو به شمال غربی است.حواستان به یك نكته مهم هم باشد؛ گفتیم غار آبی، پس از همان اول راه باید دل به آب بزنید و همین‌طور كه منظره قشنگ غار را تماشا می‌كنید، در آب پیاده به‌راه بیفتید. این غار اسم‌های دیگری هم دارد، مثل كردكوی، گرده كوه و چاری. ارتفاع غار از سطح دریا ۷۴ متر است و یك دالان اصلی و دو تالار بزرگ دارد. طول پاساژ اصلی كه با پیچ و خم زیادی ادامه پیدا می‌كند، حدود 1500 متر و پهنای آن 5/1متر است. درنهایت این راهرو به چند راه باریك و كوتاه تقسیم می‌شود.
این را هم بگوییم كه دمای غار حدود ۲۳ درجه است و دمای آب ۱۷ درجه و هرچه جلوتر بروید هم دمای آب پایین‌تر می‌آید و هم هوا.
وارد غار می‌شویم
با نكاتی كه بیان كردیم، حالا تقریبا می‌دانید قرار است به چه فضایی پا بگذارید. همین كه وارد غار شوید، با آب بسیار سرد و زلالی روبه رو خواهید شد كه در تمام طول غار آن جریان دارد. مسیر غار هم بیشتر به صورت دالان به عرض 3 الی 6 متر و ارتفاع 5 الی 15 متر است .طول غار هم با نظر كارشناسان غار نورد 2200 متر است.
از همین حالا بگوییم حواستان را حسابی جمع كنید. سقف غار دانیال آنقدر زیبا و بی نظیر است كه مدام حواستان را پرت خواهد كرد، حالا اگر زیادی سر به هوا شوید و هی بالای سرتان را نگاه كنید، ممكن است خدای ناكرده.... نه دیگر. حواستان را جمع كنید تا همان اول كاری مجبور نشوید غار را ترك كنید و بیایید بیرون. سقف آهكی غار دانیال شباهت زیادی به سقف غار علیصدر در همدان دارد. اگر نرفته باشید هم درباره زیبایی این غار شنیده و در مستندهای تلویزیونی متعددی كه پخش شده، آن را دیده‌اید. پس می‌توانید حدس بزنید چه زیبایی از آمیختگی مواد آهكی روی سقف غار شكل گرفته است. شاید به همین دلیل هم هست كه از این جناب دانیال با عنوان بهشت غارنوردان و طبیعت‌گردان نام می‌برند.
غار فقط دارای یك دالان اصلی ورودی به طول تقریبی 2200 متر و عرض تقریبی 7 متر است كه با پیچ و خم‌های فراوان و گذر از دالان‌های تنگ و باریك پر از آب و حوضچه‌ها و آبشارهای كوچك ادامه می‌یابد و در بعضی از قسمت‌ها به چند شعبه كوچك‌تر تقسیم می‌شود. وجود دالان‌های كم‌عرض و ارتفاع كه عبور از آنها به صورت پامرغی و حتی سینه‌خیز ممكن است از جاذبه‌های دیگر این غار است. آب داخل غار از چند چشمه كوچك كه از شعب مختلف آن سرچشمه می‌گیرد تامین می‌شود و كاملا زلال و عاری از هر نوع املاح و مواد معدنی است، پس می‌توان آن را نوشید.
چرا باید اینجا را ببینیم؟
وارد شدن به غار خودش كار پرهیجانی است، جایی كه دیگر آسمان و آفتاب را نمی‌بینید و همه امیدتان به هدلامپ یا چراغ قوه است. حالا فكر كنید غار آبی هم باشد، یعنی نمی‌توانید كمی قدم بزنید و بعد بیایید بیرون، بلكه با سرتاپای خیس از غار برمی‌گردید. البته خوبی‌اش این است كه هر جا خسته شدید، حتی بدون كمك راهنما می‌توانید برگردید. یك مسیر اصلی وجود دارد و همان راه رفته را باید برگردید.
صد متر كه جلو بروید، حوضچه آب مقابل‌تان قرار می‌گیرد. شاید بتوانید تصور كنید اولین لحظه‌ای كه پایتان را در آب سرد حوضچه می‌گذارید چه حسی دارد. وقتی تا كمر وارد آب شوید، می‌بینید كه هیچ شباهتی به حمام گرم و نرم خانه ندارد. گرچه در حمام خانه هم نمی‌توانید تزیینات آهكی را ببینید كه چند میلیون سال قدمت دارند. در این غار قندیل‌ها و شكستگی‌هایی روی سقف وجود دارد كه هر یك سانتی‌مترشان، صدها سال گذشته تا ساخته شوند.
دیدار با خفاش‌ها
حوضچه را كه پشت سر بگذارید و ۳۰۰ متر جلو بروید، به تالار خفاش می‌رسید. این قسمت ماجرا را شاید دوست نداشته باشید. در این تالار باید از تپه‌هایی كه با فضله خفاش پوشیده شده و اتفاقا لغزنده هم هست، بالا بروید. به بالای تپه كه برسید، بالا را نگاه كنید و خفاش‌ها را ببینید كه بی‌حركت خوابیده‌اند.
اتفاق بدی كه افتاده این است كه در این سال‌ها گردشگران زیادی به غار رفته‌اند، به خفاش‌ها چیز پرت كرده‌اند و اذیت‌شان كرده‌اند و آرامش محل زندگی آنها را به‌هم زده‌اند. به همین دلیل هم جمعیت‌شان در مقایسه با قبل خیلی كمتر شده است.
با بوی ناخوشایندی كه این تالار دارد، احتمالا خودتان هم دوست دارید زود از آن بگذرید، پس لطفا مثل برخی مسافران وقتتان را با سنگ زدن به خفاش‌ها تلف نكنید. در این غار به‌جز خفاش، پشه، قورباغه و خرچنگ هم زندگی می‌كنند. شما كه از این حیوانات كوچك بی‌آزار نمی‌ترسید! اگر فكر می‌كنید سختی‌ها به پایان رسیده، در اشتباه هستید. چون از اینجا به بعد را باید در آب كم‌عمق سینه‌خیز بروید. كمی كه جلوتر رفتید، هیجان بیشتر هم می‌شود، چون یا باید از یك صخره دو متری بالا بروید و به تالار ریزان برسید یا از زیر آب غواصی كنید و به تالار بروید.
در تمام طول راه از منظره جذاب و قشنگ دیواره‌ها هیجان زده می‌شوید. اما هر چه زیبایی دیده‌اید، یك طرف و تالار ریزان یك طرف دیگر. در سقف غار آویزه‌های آهكی زیادی می‌بینید كه بی‌نظیرند. از اینجا به بعد دمای آب و هوای غار سردتر هم می‌شود.
می‌توانید از همین‌جا برگردید یا این‌كه باز هم ادامه بدهید. هر چه به جلو حركت كنید، سقف كوتاه‌تر و سنگ‌ها تیزتر می‌شوند. به سرچشمه آب نزدیك می‌شوید و دیگر از لای خاك آب می‌جوشد و بیرون می‌زند. در راه بازگشت همان راه اصلی را كه آمده بودید، برگردید.
اگر چكمه بلند بپوشید، راحت‌تر در آب راه می‌روید. وسایل‌تان را هم در كوله پشتی بریزید كه دستتان آزاد باشد. كلاه ایمنی، دو تا هد لامپ ضدآب با باتری اضافه یادتان نرود. لباس كافی بپوشید، اما به‌هرحال دمای هوا و آب پایین است و ممكن است احساس سرما كنید. از غار كه بیرون آمدید، باید لباس عوض كنید، پس یك دست كامل لباس اضافه بردارید.
اگر دستكش كار دستتان كنید، راحت می‌توانید از صخره‌ها بالا بروید. جعبه كمك‌های اولیه، آب و غذای سبك هم بد نیست همراهتان باشد. حرفه‌ای‌ها حدود سه ساعت و نیم برای دیدن غار دانیال زمان لازم دارند. اما ما و شما كه حرفهای نیستیم؛ پس بسته به این‌كه تا كجا جلو بریم، حدود پنج تا هفت ساعت زمان نیاز داریم كه كلا می‌توانیم بی‌خیال شویم و برگردیم.
كی برویم؟
یك نكته جالب در مورد غار دانیال این است كه در هر فصلی، دمای هوای داخل آن و آب حوضچه‌ها تغییری نمی‌كند. بنابراین فرقی ندارد در گرمای تابستان غار را ببینید یا سرمای زمستان. تفاوتش اینجاست كه وقتی با لباس آب‌چكان از غار بیرون می‌آیید، حسابی سردتان می‌شود. پس بهار و تابستان انتخاب بهتری‌اند. یعنی می‌توانید همین روزهای پایانی تابستان را مغتنم بشمارید و راهی شوید. این را هم بگوییم كه 150 متر اول غار را افراد مختلف از هر گروه سنی می‌توانند بپیمایند، اما بعدش دشواری‌ها زیاد است. باید با آدم‌هایی ادامه راه را بروید كه تجربه داشته باشند و امكانات لازم. یعنی از اینجا به بعد را اصلا تنهایی طی نكنید.
چی ببریم؟
اگر می‌خواهید حرفهای بروید و غار را تا آخرش تماشا كنید یا لااقل برای این كار تلاش كنید باید بگوییم برای بازدید یك تیم كوچك و سریع سه تا پنج ساعت و برای تیم متوسط پنج تا هفت ساعت زمان نیاز است.
لوازم مورد نیاز برای بازدید از غار شامل چراغ قوه‌های ضد آب، كلاه كاسكت، لباس و كفش سبك و مناسب است. چون گودی عمیق ترین حوضچه‌های این غار حتی در بهمن ماه از 120سانتی‌متر تجاوز نمی‌كند، پس برای عبور از این حوضچه‌ها نیاز به لوازم ایمنی شنا نیست.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
رهبر انقلاب در مراسم تقدیر از موکب‌داران عراقی و خادمان راهپیمایی اربعین تاکید کردند: اربعین جهانی تر می‌شود
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح دیروز در مراسم تكریم و تقدیر از مهمان‌نوازی موكب‌داران عراقی و خادمان راهپیمایی اربعین، ضمن تشكر صمیمانه از رفتار كریمانه ملت بزرگ عراق، راهپیمایی اربعین را موضوعی بی‌نظیر و جهانی و زمینه‌ساز گسترش معرفت حسینی و تشكیل تمدن نوین اسلامی خواندند و گفتند: راهپیمایی بزرگ اربعین، آیت عظمای الهی و نشانه اراده پروردگار بر نصرت امت اسلامی است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، رهبر انقلاب اسلامی رفتار و كرامت اسلامی و عربی مردم عراق در مهمان‌نوازی از زائران اربعین را بی نظیر و بر مبنای عشق حسینی دانستند و افزودند: از صمیم قلب و از طرف ملت ایران از همه شما موكب‌داران كه در ایام اربعین، كرامت و مودت را در بالاترین حد بروز می‌دهید و از همه ملت بزرگ عراق و از مسؤولان دولت آن كه با تأمین امنیت، زمینه‌های این حركت عظیم را فراهم می‌كنند و از علما و مراجع عظام عراق تشكر می‌كنم.
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای با تأكید بر این‌كه توفیق مهمان نوازی از زائران حسینی یك نعمت و رحمت الهی است كه باید قدر آن دانسته شود، خاطرنشان كردند: عشق به امام حسین(ع) موضوعی استثنایی است كه در طول تاریخ نظیر نداشته و نخواهد داشت و حركت و اجتماع عظیمی كه هر سال به مناسبت اربعین در عراق به‌خصوص در مسیر نجف به كربلا شكل می‌گیرد، اكنون ابعاد بین‌المللی پیدا كرده و امام حسین(ع) و معرفت حسینی جهانی شده است.
ایشان افزودند: دنیای امروز كه گرفتار ظلم و فساد و پَستی شده است، به‌شدت نیازمند معرفتِ آزادگی حسینی است و اگر امام حسین(ع) به درستی معرفی شود، در واقع اسلام و قرآن معرفی شده است.
رهبر انقلاب اسلامی با تأكید بر این‌كه منطق و پیام امام حسین(ع) نجات‌بخش دنیا از حاكمیت جبهه كفر و استكبار خواهد بود، گفتند: منطق امام حسین(ع)، منطق دفاع از حق و ایستادگی در مقابل ظلم و طغیان و گمراهی و استكبار است و جوانان دنیا و ملت‌های بی‌غرض، امروز تشنه و نیازمند این منطق هستند و حركت عظیم راهپیمایی اربعین می‌تواند معرفت و منطق حسینی را به دنیا معرفی كند.
راهپیمایی اربعین، تجلی پیام عاشورا
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای با تأكید بر این‌كه راهپیمایی اربعین روز به روز جهانی‌تر خواهد شد، این راهپیمایی بزرگ را تجلی جوشش خون امام حسین(ع) و تجلی پیام عاشورا بعد از ۱۴۰۰ سال دانستند و خاطرنشان كردند: امام حسین(ع) فقط مختص شیعیان نیست، بلكه متعلق به همه مذاهب اسلامی اعم از شیعه و سنی و متعلق به انسانیت است و به همین علت ما شاهد حضور غیرمسلمانان نیز در راهپیمایی اربعین هستیم.
ایشان افزودند: در شرایطی كه دشمنان اسلام از همه ابزارها و وسایل و از تمام امكانات مالی و مادی خود برای مقابله با امت اسلامی استفاده می‌كنند، خداوند متعال راهپیمایی اربعین را ناگهان این‌گونه عظمت و جلوه می‌دهد و در‌واقع آن را به عنوان یك آیت عظما و نشانه‌ای بزرگ از پیروزی نهایی جبهه حركت حسینی بر جبهه كفر و استكبار به نمایش می‌گذارد.
رهبر انقلاب اسلامی با تأكید بر لزوم غنای روزافزون معنوی و فرهنگی راهپیمایی اربعین، اهل فكر و فرهنگ را به برنامه‌ریزی برای این حركت عظیم دعوت كردند و گفتند: راهپیمایی اربعین می‌تواند زمینه ساز تحقق هدف نهایی امت اسلامی یعنی «تشكیل تمدن عظیم و نوین اسلامی» باشد و بر همین اساس باید پیوندهای مستحكم میان مسلمانان اعم از شیعه و سنی و ملیت‌ها و اقوام مختلف در این راهپیمایی بیشتر شود.
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای تأكید كردند: اگر ظرفیت‌های بی‌شمار ملت‌های اسلامی در غرب آسیا و شمال آفریقا به یكدیگر پیوند بخورند و در عمل خود را نشان دهند، آن‌هنگام معنی واقعی عزت الهی و تمدن عظیم اسلامی برای جهانیان آشكار خواهد شد.
ایشان با اشاره به بیداری ملت‌های اسلامی، ملت بزرگ عراق را برخوردار از عزت، فرهنگ و عزم و اراده والا خواندند و افزودند: جوانان عراقی در قضایای سال‌های اخیر قدرت خود را نشان دادند و با فتوای مرجعیت معظم عراق توانستند توطئه بزرگ داعش و تكفیری‌ها را خنثی و از ملت و كشورشان در مقابل توطئه جهانی ایجاد جنگ داخلی محافظت كنند.
رهبر انقلاب اسلامی دو ملت ایران و عراق را دو ملتی توصیف كردند كه جان و دل آنها به یكدیگر متصل است و گفتند: دشمنان تلاش زیادی برای ایجاد تفرقه میان دو ملت انجام دادند، اما به لطف الهی نتوانستند و از این پس هم نخواهند توانست، زیرا عامل اصلی پیونددهنده دو ملت ایران و عراق، ایمان به خداوند متعال و محبت اهل بیت علیهم‌السلام و عشق به امام حسین(ع) است.
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای با اشاره به 40 سال توطئه و تهدید و تحریم آمریكا و دنباله‌ها و مزدورانش بر ضد ملت ایران خاطرنشان كردند: به‌رغم همه این توطئه‌ها و به كوری چشم آنها، جمهوری اسلامی ایران از یك نهال نحیف، اكنون به یك درخت تناوری تبدیل شده كه ثمرات و میوه‌های آن روز به روز در حال گسترش است.
ایشان در پایان با اشاره به شعارهای حضار برای نابودی آمریكا و رژیم صهیونیستی تأكید كردند: با لطف و فضل الهی، این شعارها در آینده نه‌چندان دور محقق و امت اسلامی بر دشمنان خود پیروز خواهد شد. پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین مروی، تولیت آستان قدس رضوی در سخنانی، صاحبان موكب‌های اربعین حسینی(ع) را مشعل‌داران باشكوه‌ترین اجتماع بشری خواند و افزود: مراسم شكوهمند اربعین حسینی(ع) تجلیگاه مرزبندی اسلام ناب محمدی با اسلامِ بدلی اموی و آمریكایی است. تولیت آستان قدس رضوی با اشاره به برگزاری همایش موكب‌داران عراقی در مشهد مقدس گفت: در این همایش، علاوه بر موكب‌داران و فعالان فرهنگی عراق، موكب‌داران اهل سنت، مسیحی، صوفی و كرد حضور داشتند.
در این دیدار همچنین تعدادی از موكب‌داران عراقی و خطبا و شاعران و مداحان به ایراد سخن، قرائت شعر و مرثیه و ذكر مصیبت پرداختند.
ایشان افزودند: دنیای امروز كه گرفتار ظلم و فساد و پَستی شده است، به‌شدت نیازمند معرفتِ آزادگی حسینی است و اگر امام حسین(ع) به درستی معرفی شود، در واقع اسلام و قرآن معرفی شده است.
رهبر انقلاب اسلامی با تأكید بر این‌كه منطق و پیام امام حسین(ع) نجات‌بخش دنیا از حاكمیت جبهه كفر و استكبار خواهد بود، گفتند: منطق امام حسین(ع)، منطق دفاع از حق و ایستادگی در مقابل ظلم و طغیان و گمراهی و استكبار است و جوانان دنیا و ملت‌های بی‌غرض، امروز تشنه و نیازمند این منطق هستند و حركت عظیم راهپیمایی اربعین می‌تواند معرفت و منطق حسینی را به دنیا معرفی كند.
راهپیمایی اربعین، تجلی پیام عاشورا
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای با تأكید بر این‌كه راهپیمایی اربعین روز به روز جهانی‌تر خواهد شد، این راهپیمایی بزرگ را تجلی جوشش خون امام حسین(ع) و تجلی پیام عاشورا بعد از ۱۴۰۰ سال دانستند و خاطرنشان كردند: امام حسین(ع) فقط مختص شیعیان نیست، بلكه متعلق به همه مذاهب اسلامی اعم از شیعه و سنی و متعلق به انسانیت است و به همین علت ما شاهد حضور غیرمسلمانان نیز در راهپیمایی اربعین هستیم.
ایشان افزودند: در شرایطی كه دشمنان اسلام از همه ابزارها و وسایل و از تمام امكانات مالی و مادی خود برای مقابله با امت اسلامی استفاده می‌كنند، خداوند متعال راهپیمایی اربعین را ناگهان این‌گونه عظمت و جلوه می‌دهد و در‌واقع آن را به عنوان یك آیت عظما و نشانه‌ای بزرگ از پیروزی نهایی جبهه حركت حسینی بر جبهه كفر و استكبار به نمایش می‌گذارد.
رهبر انقلاب اسلامی با تأكید بر لزوم غنای روزافزون معنوی و فرهنگی راهپیمایی اربعین، اهل فكر و فرهنگ را به برنامه‌ریزی برای این حركت عظیم دعوت كردند و گفتند: راهپیمایی اربعین می‌تواند زمینه ساز تحقق هدف نهایی امت اسلامی یعنی «تشكیل تمدن عظیم و نوین اسلامی» باشد و بر همین اساس باید پیوندهای مستحكم میان مسلمانان اعم از شیعه و سنی و ملیت‌ها و اقوام مختلف در این راهپیمایی بیشتر شود.
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای تأكید كردند: اگر ظرفیت‌های بی‌شمار ملت‌های اسلامی در غرب آسیا و شمال آفریقا به یكدیگر پیوند بخورند و در عمل خود را نشان دهند، آن‌هنگام معنی واقعی عزت الهی و تمدن عظیم اسلامی برای جهانیان آشكار خواهد شد.
ایشان با اشاره به بیداری ملت‌های اسلامی، ملت بزرگ عراق را برخوردار از عزت، فرهنگ و عزم و اراده والا خواندند و افزودند: جوانان عراقی در قضایای سال‌های اخیر قدرت خود را نشان دادند و با فتوای مرجعیت معظم عراق توانستند توطئه بزرگ داعش و تكفیری‌ها را خنثی و از ملت و كشورشان در مقابل توطئه جهانی ایجاد جنگ داخلی محافظت كنند.
رهبر انقلاب اسلامی دو ملت ایران و عراق را دو ملتی توصیف كردند كه جان و دل آنها به یكدیگر متصل است و گفتند: دشمنان تلاش زیادی برای ایجاد تفرقه میان دو ملت انجام دادند، اما به لطف الهی نتوانستند و از این پس هم نخواهند توانست، زیرا عامل اصلی پیونددهنده دو ملت ایران و عراق، ایمان به خداوند متعال و محبت اهل بیت علیهم‌السلام و عشق به امام حسین(ع) است.
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای با اشاره به 40 سال توطئه و تهدید و تحریم آمریكا و دنباله‌ها و مزدورانش بر ضد ملت ایران خاطرنشان كردند: به‌رغم همه این توطئه‌ها و به كوری چشم آنها، جمهوری اسلامی ایران از یك نهال نحیف، اكنون به یك درخت تناوری تبدیل شده كه ثمرات و میوه‌های آن روز به روز در حال گسترش است.
ایشان در پایان با اشاره به شعارهای حضار برای نابودی آمریكا و رژیم صهیونیستی تأكید كردند: با لطف و فضل الهی، این شعارها در آینده نه‌چندان دور محقق و امت اسلامی بر دشمنان خود پیروز خواهد شد. پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین مروی، تولیت آستان قدس رضوی در سخنانی، صاحبان موكب‌های اربعین حسینی(ع) را مشعل‌داران باشكوه‌ترین اجتماع بشری خواند و افزود: مراسم شكوهمند اربعین حسینی(ع) تجلیگاه مرزبندی اسلام ناب محمدی با اسلامِ بدلی اموی و آمریكایی است. تولیت آستان قدس رضوی با اشاره به برگزاری همایش موكب‌داران عراقی در مشهد مقدس گفت: در این همایش، علاوه بر موكب‌داران و فعالان فرهنگی عراق، موكب‌داران اهل سنت، مسیحی، صوفی و كرد حضور داشتند.
در این دیدار همچنین تعدادی از موكب‌داران عراقی و خطبا و شاعران و مداحان به ایراد سخن، قرائت شعر و مرثیه و ذكر مصیبت پرداختند.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گفتوگو با کامبیز درمبخش؛ کاریکاتوریستی که می‌گوید هنرمند شدن به ژنتیک هم مربوط می‌شود خط ونشان می‌کشم برای بی‌عدالتی‌ها
بای بسم‌ا...
از نخستین تماس‌ها تا صورت‌بندی این گفتوگو، بیش از سه‌ماه زمان‌بُرد. شكستگی پای استاد (كه هیچ‌گاه قلمش شكسته‌مباد) احوالپرسی‌ها و این هشدارِ مكررشده كه «آنقدر این‌ور آن‌ور با من مصاحبه كرده‌اند كه هرچی بگم تكراریه! مصاحبه‌هام تا الآن خیلی شبیه هم از آب دراومده»! استاد كه شنید: نگران نباشین شیوه این گفتوگو جوریه كه ناگزیر از سخنِ تازه‌اید شك‌نفرمایین. و شک نکردن و...!
ناكرانمندی هنر كامبیز درمبخش را علاوه بر نشریه‌ها در كتاب‌هایی چون بدون شرح، دفتر خاطرات فرشته‌ها، كتاب كامبیز، المپیك خنده، سمفونی خطوط، هنرهای تبسمی و... بارها به تماشا نشسته‌ایم و با یك جستوجوی اینترنتی از روند درخشانی كه در مسیرش داشته از دستاوردهایش به شور می‌آیید.
پس هنگامی كه برای هنرجوهای هنوز پخته‌سوخته نشده رهنمودی دارد با جان باید نیوشید (مثلا فرازهایی كه چندی‌پیش برای جشنواره جوانان قلمی‌كرد:) «عجله‌نكنین برای هنرمندشدن! این كار رنج‌داره و زحمت. باید فولاد آبدیده بشین باید كاركنین كار كار كار.»
این كاریكاتوریست پیشكسوت در پاسخ این پرسش كه «هنرمند متولد شدین یا هنرمندی بعدا از شما به وجود اومد» می‌گوید به ژنتیك باور دارد، چون پدرش هم در كار شعر و ادبیات و تئاتر و... بود: «پدرم باعث شد؛ منو به مجله‌ای برد كه سردبیرش بود و اولین‌كارم اونجا چاپ شد» عموكامبیز (بچه تهرونه كوشیدیم گویش‌شون تا جاداره دست‌نخورده باشه) از بچگی، كارهای عجیب‌غریب می‌كرد پنج‌شش‌سالگی حرفهای طنزآمیز عجیب‌غریب می‌زد كه البته نمی‌شود اینجا نوشت! «ولی این در وجود من بوده نبوغی كه باید پروردش. كارِ الآن را كه می‌بینم با اون‌موقع چقدر متفاوته! چقدر پرورش‌یافته!» به سخنِ استاد: «هنرمندها به هرحال طبقه خاصی‌اند مردم عادی هنرمندها رو درك نمی‌كنن درك‌كردن‌شون زحمت‌داره فهمیدنِ هنرمند خودش هنره» جالبه كه استاد درمبخش همچنان از رفتارهای عجیب‌غریب سرشاره: «بله دارم! رفتار عجیب‌غریب من اینه كه مث دیوونه‌ها می‌شینم خط می‌كشم. بارها شنیدم از آدم‌های دور و برم كه این [آقا] دیوونه است همش نشسته روی كاغذ خط‌می‌كشه!»
در آغاز یه‌‌روز كاری، خط‌ها چه‌جوری به شما سلام میگن؟
خط‌ها دیگه اینقدر زیاد هستن كه من نمی‌تونم جواب همه‌شون رو بدهم.
نهیب‌زدن كاریكاتور به شما كه پاشو من رو بكش؟
مرتب.
زنگ بیداری شما با كاریكاتوره؟
زنگ بیداری و خوابم... تمام ذهن و روح من رو اشغال‌كرده.
معمولا چه‌جوری با شما انس می‌گیرن؟
وقتی سال‌ها شب و روز با خط سروكار دارین و از وقتی بیدار میشین، خط می‌كشین رو كاغذ، به‌هرحال این انس پیدا میشه.
یه روز فوق‌العاده برای كاریكاتوریست؟
روزهاش ایده‌آل نیست.
اگه بود؟
هیچ‌وقت كاریكاتوریست نمی‌شد.
چطور همكار مفیدتر و راهگشاتر برای كاریكاتورا باشین؟
بستگی‌داره به هنرمند.
ایده‌ای كه كاریكاتورا رو رساتر می‌كنه؟
رازش سال‌ها كار و زحمت و كوشش و عشقه به كار.
راهكاری برای فزونی این عشق؟
كاركردن، كار و كار.
كی وجدان كاریكاتوریست آسوده است؟
موقعی كه ببینه كارش مخاطبش رو پیداكرده و مخاطب ازش لذت‌برده.
باعث تغذیه روحیه كاریكاتوریست؟
دیدن آثار خوب همكارای دیگه.
شگفت‌زده‌تون كرده؟
در دوره ما خیلی كمیابه، چیز ساده‌ای نیست.
وجودش مایه دلگرمیه؟
دوست خوب.
اجق‌وجقی خط‌ها؛ هم زهرخند، هم جشنِ خطوط، هم...؟
همون‌طور كه مستقیم و كوبنده‌است، نرمی و لطافت هم داره.
از ویژگیای هنرمند خلاقی مثل شما؟
ویژگی كاری یا اخلاقی.
جواب خوبیه چون ویژگی بسیاره، حالا! چی انگیزه‌بخشه؟
مردم.
كاریكاتور كم‌حرف؟
انواع مختلف داره. یه‌‌نوعش كه من میگم به كمال‌رسیده، كاریكاتور بدون كلامه.
كاریكاتور خجالتی كه در لفافه حرفش رو بزنه؟
این از ویژگی‌های كاریكاتوره.
از ابزار اصلی كاریكاتوریست‌ها؟
نمادین حرف‌زدن.
وظیفه مهم كاریكاتوریست؟
آگاهی دادن به مردم.
این كه مطبوعات از اول سیاه و سفید بوده؟
62 سال بیشتره كارم تو مطبوعات چاپ‌میشه. از شماره اول اطلاعات‌هفتگی تا الآن خط سیاه و سفید بود.
یعنی؟
اصلا سیاه و سفید فكر می‌كردی.
وقتی از رنگ استفاده می‌كنین؟
كه لازم باشه.
خالص به نظر شما چه رنگیه؟
خالص به نظر من سیاه و سفیده.
زیراكه؟
رنگ در واقع از اونجا شروع میشه.
و این مثل چیه؟
مثل تولده یا ابتدای یه داستانیه كه تكامل پیدامی‌كنه.
با كدوم رنگا رفاقت‌تون صمیمانه‌تره؟
میرم طرف رنگ‌هایی كه آروم‌تره آبی، آبی آسمونی، صورتی. رنگ‌هایی كه بیشتر طبیعی هستن نه ساختگی.
چه وقت رنگ خاكستری همه چشم و منظره‌تون رو پركرده؟
زمانی كه بخوام یه داستان دردناكی رو القا بكنم.
كدوم‌رنگ رو به نشانه كمال به كار بستین؟
قرمز.
تجلی محبت و مهر با كدوم رنگ؟
صورتی.
با كدوم رنگ دلشكستگی‌هاتون رو منعكس‌كردین؟
تمام كارای من ثمره دلشكستگی‌هاست.
با كدوم رنگ چنان میونه‌تون به‌هم‌خورده كه مدتای طولانی در كاراتون پیداش نشده؟
من معمولا رنگ سیاه كمتر مصرف می‌كنم چون كار آدم با سیاه میره به طرفی كه كثیف بشه؛ تازگی و شفافیت رو از بین می‌بره، دوری‌می‌كنم مگه این كه لازم‌بشه.
بعضی وقت‌ها عصبانی‌شدین از بدقلقی بعضی رنگا؟
بله، ولی همیشه سعی‌كردم اونا رو تحت كنترل در بیارم اونا رو رام بكنم.
در چه شرایطی شده كه برخی رنگا خودشون رو به شما دیكته بكنن؟
یه شرایط خیلی‌غمگین و ناجور رنگای تیره‌تر مثل خاكستری یا سیاه.
بوم نقاشی مانند چیه؟
میدونِ مشق.
تعریف‌تون از صفحه كاغذ؟
برای من مثل یه‌‌صفحه سینما می‌مونه كه من در اون كارام رو به نمایش می‌ذارم.
تفاوت این صفحه نمایش شما؟
اینه كه مدت‌ها باید بشینی وقت صرف فیلم كنی در این صفحه، اما شما خیلی زود و سریع همه‌چیز رو در می‌یابین.
بالاتر از سیاهی رنگی نیست واقعا؟
نه نیست.
به شورانگیزی طرح و رنگ‌تون جلوه میده؟
لطافت، شاعرانگی.
هنرتان رو غنی و سرشار كرده و می‌كنه؟
ایده‌هام فكرام، نایابن... كمیابن.
مهم‌ترین ملاك رفاقت با خط‌ها؟
این‌كه آن خط مثل امضای چك، خط خودم باشه.
شده میونه‌تون با خط‌ها به هم بخوره؟
نه، چون به‌مرور زمان جزئی از وجودِ من شدن.
نرنجیدین ازشون؟
نه.
آیا شده رنگا سرتون جیغ بكشن؟
نه.
یا شما سر اونا فریاد بكشین؟
نه!
نومیدی‌های گذرا و احساس خستگی؟
اصلا.
بعضی وقت‌ها روی دیوارها می‌نوشتن: این خط رو بگیر و بیا... شده دنبالش رو بگیرین و برین؟
بله از بچگی زیاد! این در واقع یه‌‌معنی چیز هم داره و اون یعنی راهی‌ست كه ادامه داره.
ذهن شما هم واقعا خط‌خطیه؟
خط‌خطی خوب! نه خط‌خطی بد و منفی.
حالا! خط‌های مغزتون هم شبیه كاریكاتوره؟
بله!
دقت‌تون در قیافه‌های مردم (مثلا نسوان) باعث سوءتفاهم شده؟
بله... یه‌‌نقاش باید همه‌چیز رو ببینه.
خب! ذهن خط‌خطی شما چه‌كاری نباید بكنه و برعكس؟
خیلی طبیعیه، آدم به مرحله‌ای از بلوغ كه می‌رسه همیشه چیزهای خوب رو انتخاب‌می‌كنه بنابر این چیزهای بد اتوماتیك‌وار میره كنار و...
میگن دخل‌وخرج مردم شده مثل كاریكاتور؛ موافقین؟
بله.
حس شما از بدون شرح؟
نام اولین‌كتاب من «بدون شرح» بود كه سال 1349 به وجود اومد و 1352 چاپ‌شد اون‌موقع خیلیا نمی‌دونستن اصل اصطلاح از مجلات و روزنامه‌های فرانسه اومده...
این روزها چه‌چیزی واقعا بدون شرحه؟
خیلی چیزها. كافیه برین توی خیابون و ببینین.
یه پرسش از خویشتن؟
هزاران ایده دارم تكلیف این چی میشه من كه نمی‌تونم همه‌شون رو اجرا كنم.
بزرگ‌ترین استاد و آموزگارتون؟
چون این هنر از غرب اومده كاریكاتوریست‌های فرانسه و اروپای شرقی روی كارم اثر داشتن. كوشیدم از اون سیستم كلاسیك قدیم بیام بیرون، كارم رو جهانی بكنم و همه‌فهم.
میونه شما و تاثیرپذیران از كاراتون؟
بهشون احترام‌می‌ذارم، چون خود من هم اوایل از دیگران تاثیرمی‌گرفتم.
با این كه آدم موفقی هستین در این حوزه، اما؟
اما مرتب كار می‌كنم و كار می‌كنم.
هنرمند مجموعه‌ای است از...؟
از خودش و تاثیرهایی كه از دیگران می‌گیره.
استعداد شما رو بارور و پربركت كرد؟
دیدن آثار دیگران، تماشای بهترین‌های دیگران.
شكوفایی و خلاقیت شما بدون اون ممكن نمی‌شد؟
مطالعه روی فرهنگ دنیا.
آتشی كه در روح شما روشنه و شما را گرم می‌كنه؟
كارم. فقط كارم.
از ریشه‌های باستانی هنر شما/ منابع الهام؟
مینیاتورها، نقاشی‌های ایرانی.
برای این‌كه ثابت‌كنین كار شما غربی نیست، بلكه جهانی است؟
مقدار زیادی از اونا رو در كارم ادغام كردم.
دوره دوساله مینیاتورها؟
مینیاتوری را مردمی كردم كه همیشه در خدمت دربار و شاهان بود. من خواسته‌های مردم رو با وارد كردن انتقاد و طنز سیاه به مینیاتور مطرح كردم و كسی پیشتر چنین نكرده بود.
نقطه اصلی كارهای شما؟
طرفِ مردم‌بودن و انسان‌دوستیه.
انسان آثارتون دنبال انسانیه كه اون رو بفهمه یا به اون بفهمونه؟
بیشتر وظیفه‌اش اینه كه بفهمونه.
اگه دل خط‌هاتون بگیره دلتنگ بشن؟
خط تنها نیست همیشه با موضوعه و اون موضوعاته كه دلتنگی رو مطرح می‌كنه.
حالا اورژانس فوریت‌های پزشكی هست برای این خط‌ها؟
(با خنده) والاا! حال خط‌های من همیشه خوبه.
اگه خط‌ها علیه شما شورش كنن؟
نمی‌دونم چه اتفاقی میفته.
اگه به حرف قلم‌تون گوش نكنن؟
سعی می‌كنم گوش كنن وگرنه اون دیگه خط من نیست.
خط‌ونشان‌كشیدن برای كی، برای چی؟
بعضی از این سال‌ها معمولا برای بی‌عدالتی‌ها، نادرستی‌ها، اشتباهات.
شده كاریكاتورا برای شما خط و نشان بكشن؟
نه، به هرحال من هستم كه اونا رو به وجود میارم.
هنرهای تبسمی؟
خیلی‌ها به من میگن عنوانایی كه می‌ذاری جالبه.
تفریح شما چیه؟
كار كردن.
تفریح كاریكاتوراتون؟
همونه فرقی نمی‌كنه.
اگر كاریكاتورا بریزن توی شهر و رژه برن؟
تازه میشه مثل مردم الآن.
كی فریاد كاریكاتورا گوش فلك رو كر می‌كنه؟
والا یه‌‌مقداری كر كرده، ولی كافی نیست. فضای مناسب می‌خواد.
چه هنرمندایی جاودانن؟
هنرمندهای خوب، درجه‌یك.
راز جاودانگی؟
البته كار خوب، اثر خوب.
عاقبت‌بخیری كاریكاتوریست در چیه، به چیه؟
كاریكاتوریستی كه با مردم نباشه عاقبت‌بخیر نیست.
خستگی رو از تن‌تان می‌گیره؟
كار كردن.
اگه خطِ سطرها رو موجِ دریا بگیریم كاریكاتورهای روزنامه كوسه است یا...؟
همون كشتی نجاته.
خداكنه خط شما موازی باشه با... (بهرام‌عظیمی می‌گفت كاش باصداقت)؟
موازی باشه با صلح و دوستی.
یكی از آفت‌های كاریكاتور؟
كمیك استریپ.
پاسپورت هنرمند فراتر از مرزهای سیاسی؟
خودت رو كه با كارِت بشناسونی یه موفقیت بزرگ و یه پاسپورت بین‌المللیه.
چه آرزویی دارن برای شما؟ خط‌های شما رو میگم.
باید از خود خط‌ها پرسید.
یه دعای خیر در حق خط‌ها؟
همیشه صلابت‌شون رو حفظ كنن.
اگه رنگا شما رو دعا كنن چی میگن؟
خدای من كامبیزو نگه‌دار.
پس‌انداز اُخروی كاریكاتوریست؟
كتاب‌هاش، طرح‌هاش كه ماندگارن (چون همه‌چیز ماندگار نیست) كارهای ماندگارش.
در رفاقت با خط‌ها از همه مهم‌تر به چی دست پیدا كردین؟
به یه توانایی كه قبلا نداشتم.
و چی دستگیرتون شد؟
با كمترین خط می‌تونم مفاهیم بزرگ رو القا كنم.
و به كجاها رسیدین؟
كار هنر انتها نداره یعنی آدم می‌تونه خیلی ادامه بده.
و شما كه به جاهای خوب رسیدین؟
ولی به نظرم هنوز كامل نیست.
كدوم واقعیت دیگه برای شما واقعی نیست؟
این كه دارم پیر میشم واقعی نیست برام.
جالبه در این مصاحبه‌ها یكی از هنرمندان همین رو گفت:
بله این شدیدا در من وجود داره. همیشه میگم توی وجود من یه آدم 18ساله زندگی می‌كنه.
طی سفر در خود چی‌ها دیدین؟
خودكاوی‌های من دنیاییه كه نشون‌دادنش خیلی كار مشكلیه.
برای آخر مصاحبه چی می‌فرمایین؟
آخر مصاحبه می‌فرمایم كه مصاحبه این‌جوری نكرده بودم از این نظر جذاب بود.
خط‌ها دیگه اینقدر زیاد هستن كه من نمی‌تونم جواب همه‌شون رو بدهم.
نهیب‌زدن كاریكاتور به شما كه پاشو من رو بكش؟
مرتب.
زنگ بیداری شما با كاریكاتوره؟
زنگ بیداری و خوابم... تمام ذهن و روح من رو اشغال‌كرده.
معمولا چه‌جوری با شما انس می‌گیرن؟
وقتی سال‌ها شب و روز با خط سروكار دارین و از وقتی بیدار میشین، خط می‌كشین رو كاغذ، به‌هرحال این انس پیدا میشه.
یه روز فوق‌العاده برای كاریكاتوریست؟
روزهاش ایده‌آل نیست.
اگه بود؟
هیچ‌وقت كاریكاتوریست نمی‌شد.
چطور همكار مفیدتر و راهگشاتر برای كاریكاتورا باشین؟
بستگی‌داره به هنرمند.
ایده‌ای كه كاریكاتورا رو رساتر می‌كنه؟
رازش سال‌ها كار و زحمت و كوشش و عشقه به كار.
راهكاری برای فزونی این عشق؟
كاركردن، كار و كار.
كی وجدان كاریكاتوریست آسوده است؟
موقعی كه ببینه كارش مخاطبش رو پیداكرده و مخاطب ازش لذت‌برده.
باعث تغذیه روحیه كاریكاتوریست؟
دیدن آثار خوب همكارای دیگه.
شگفت‌زده‌تون كرده؟
در دوره ما خیلی كمیابه، چیز ساده‌ای نیست.
وجودش مایه دلگرمیه؟
دوست خوب.
اجق‌وجقی خط‌ها؛ هم زهرخند، هم جشنِ خطوط، هم...؟
همون‌طور كه مستقیم و كوبنده‌است، نرمی و لطافت هم داره.
از ویژگیای هنرمند خلاقی مثل شما؟
ویژگی كاری یا اخلاقی.
جواب خوبیه چون ویژگی بسیاره، حالا! چی انگیزه‌بخشه؟
مردم.
كاریكاتور كم‌حرف؟
انواع مختلف داره. یه‌‌نوعش كه من میگم به كمال‌رسیده، كاریكاتور بدون كلامه.
كاریكاتور خجالتی كه در لفافه حرفش رو بزنه؟
این از ویژگی‌های كاریكاتوره.
از ابزار اصلی كاریكاتوریست‌ها؟
نمادین حرف‌زدن.
وظیفه مهم كاریكاتوریست؟
آگاهی دادن به مردم.
این كه مطبوعات از اول سیاه و سفید بوده؟
62 سال بیشتره كارم تو مطبوعات چاپ‌میشه. از شماره اول اطلاعات‌هفتگی تا الآن خط سیاه و سفید بود.
یعنی؟
اصلا سیاه و سفید فكر می‌كردی.
وقتی از رنگ استفاده می‌كنین؟
كه لازم باشه.
خالص به نظر شما چه رنگیه؟
خالص به نظر من سیاه و سفیده.
زیراكه؟
رنگ در واقع از اونجا شروع میشه.
و این مثل چیه؟
مثل تولده یا ابتدای یه داستانیه كه تكامل پیدامی‌كنه.
با كدوم رنگا رفاقت‌تون صمیمانه‌تره؟
میرم طرف رنگ‌هایی كه آروم‌تره آبی، آبی آسمونی، صورتی. رنگ‌هایی كه بیشتر طبیعی هستن نه ساختگی.
چه وقت رنگ خاكستری همه چشم و منظره‌تون رو پركرده؟
زمانی كه بخوام یه داستان دردناكی رو القا بكنم.
كدوم‌رنگ رو به نشانه كمال به كار بستین؟
قرمز.
تجلی محبت و مهر با كدوم رنگ؟
صورتی.
با كدوم رنگ دلشكستگی‌هاتون رو منعكس‌كردین؟
تمام كارای من ثمره دلشكستگی‌هاست.
با كدوم رنگ چنان میونه‌تون به‌هم‌خورده كه مدتای طولانی در كاراتون پیداش نشده؟
من معمولا رنگ سیاه كمتر مصرف می‌كنم چون كار آدم با سیاه میره به طرفی كه كثیف بشه؛ تازگی و شفافیت رو از بین می‌بره، دوری‌می‌كنم مگه این كه لازم‌بشه.
بعضی وقت‌ها عصبانی‌شدین از بدقلقی بعضی رنگا؟
بله، ولی همیشه سعی‌كردم اونا رو تحت كنترل در بیارم اونا رو رام بكنم.
در چه شرایطی شده كه برخی رنگا خودشون رو به شما دیكته بكنن؟
یه شرایط خیلی‌غمگین و ناجور رنگای تیره‌تر مثل خاكستری یا سیاه.
بوم نقاشی مانند چیه؟
میدونِ مشق.
تعریف‌تون از صفحه كاغذ؟
برای من مثل یه‌‌صفحه سینما می‌مونه كه من در اون كارام رو به نمایش می‌ذارم.
تفاوت این صفحه نمایش شما؟
اینه كه مدت‌ها باید بشینی وقت صرف فیلم كنی در این صفحه، اما شما خیلی زود و سریع همه‌چیز رو در می‌یابین.
بالاتر از سیاهی رنگی نیست واقعا؟
نه نیست.
به شورانگیزی طرح و رنگ‌تون جلوه میده؟
لطافت، شاعرانگی.
هنرتان رو غنی و سرشار كرده و می‌كنه؟
ایده‌هام فكرام، نایابن... كمیابن.
مهم‌ترین ملاك رفاقت با خط‌ها؟
این‌كه آن خط مثل امضای چك، خط خودم باشه.
شده میونه‌تون با خط‌ها به هم بخوره؟
نه، چون به‌مرور زمان جزئی از وجودِ من شدن.
نرنجیدین ازشون؟
نه.
آیا شده رنگا سرتون جیغ بكشن؟
نه.
یا شما سر اونا فریاد بكشین؟
نه!
نومیدی‌های گذرا و احساس خستگی؟
اصلا.
بعضی وقت‌ها روی دیوارها می‌نوشتن: این خط رو بگیر و بیا... شده دنبالش رو بگیرین و برین؟
بله از بچگی زیاد! این در واقع یه‌‌معنی چیز هم داره و اون یعنی راهی‌ست كه ادامه داره.
ذهن شما هم واقعا خط‌خطیه؟
خط‌خطی خوب! نه خط‌خطی بد و منفی.
حالا! خط‌های مغزتون هم شبیه كاریكاتوره؟
بله!
دقت‌تون در قیافه‌های مردم (مثلا نسوان) باعث سوءتفاهم شده؟
بله... یه‌‌نقاش باید همه‌چیز رو ببینه.
خب! ذهن خط‌خطی شما چه‌كاری نباید بكنه و برعكس؟
خیلی طبیعیه، آدم به مرحله‌ای از بلوغ كه می‌رسه همیشه چیزهای خوب رو انتخاب‌می‌كنه بنابر این چیزهای بد اتوماتیك‌وار میره كنار و...
میگن دخل‌وخرج مردم شده مثل كاریكاتور؛ موافقین؟
بله.
حس شما از بدون شرح؟
نام اولین‌كتاب من «بدون شرح» بود كه سال 1349 به وجود اومد و 1352 چاپ‌شد اون‌موقع خیلیا نمی‌دونستن اصل اصطلاح از مجلات و روزنامه‌های فرانسه اومده...
این روزها چه‌چیزی واقعا بدون شرحه؟
خیلی چیزها. كافیه برین توی خیابون و ببینین.
یه پرسش از خویشتن؟
هزاران ایده دارم تكلیف این چی میشه من كه نمی‌تونم همه‌شون رو اجرا كنم.
بزرگ‌ترین استاد و آموزگارتون؟
چون این هنر از غرب اومده كاریكاتوریست‌های فرانسه و اروپای شرقی روی كارم اثر داشتن. كوشیدم از اون سیستم كلاسیك قدیم بیام بیرون، كارم رو جهانی بكنم و همه‌فهم.
میونه شما و تاثیرپذیران از كاراتون؟
بهشون احترام‌می‌ذارم، چون خود من هم اوایل از دیگران تاثیرمی‌گرفتم.
با این كه آدم موفقی هستین در این حوزه، اما؟
اما مرتب كار می‌كنم و كار می‌كنم.
هنرمند مجموعه‌ای است از...؟
از خودش و تاثیرهایی كه از دیگران می‌گیره.
استعداد شما رو بارور و پربركت كرد؟
دیدن آثار دیگران، تماشای بهترین‌های دیگران.
شكوفایی و خلاقیت شما بدون اون ممكن نمی‌شد؟
مطالعه روی فرهنگ دنیا.
آتشی كه در روح شما روشنه و شما را گرم می‌كنه؟
كارم. فقط كارم.
از ریشه‌های باستانی هنر شما/ منابع الهام؟
مینیاتورها، نقاشی‌های ایرانی.
برای این‌كه ثابت‌كنین كار شما غربی نیست، بلكه جهانی است؟
مقدار زیادی از اونا رو در كارم ادغام كردم.
دوره دوساله مینیاتورها؟
مینیاتوری را مردمی كردم كه همیشه در خدمت دربار و شاهان بود. من خواسته‌های مردم رو با وارد كردن انتقاد و طنز سیاه به مینیاتور مطرح كردم و كسی پیشتر چنین نكرده بود.
نقطه اصلی كارهای شما؟
طرفِ مردم‌بودن و انسان‌دوستیه.
انسان آثارتون دنبال انسانیه كه اون رو بفهمه یا به اون بفهمونه؟
بیشتر وظیفه‌اش اینه كه بفهمونه.
اگه دل خط‌هاتون بگیره دلتنگ بشن؟
خط تنها نیست همیشه با موضوعه و اون موضوعاته كه دلتنگی رو مطرح می‌كنه.
حالا اورژانس فوریت‌های پزشكی هست برای این خط‌ها؟
(با خنده) والاا! حال خط‌های من همیشه خوبه.
اگه خط‌ها علیه شما شورش كنن؟
نمی‌دونم چه اتفاقی میفته.
اگه به حرف قلم‌تون گوش نكنن؟
سعی می‌كنم گوش كنن وگرنه اون دیگه خط من نیست.
خط‌ونشان‌كشیدن برای كی، برای چی؟
بعضی از این سال‌ها معمولا برای بی‌عدالتی‌ها، نادرستی‌ها، اشتباهات.
شده كاریكاتورا برای شما خط و نشان بكشن؟
نه، به هرحال من هستم كه اونا رو به وجود میارم.
هنرهای تبسمی؟
خیلی‌ها به من میگن عنوانایی كه می‌ذاری جالبه.
تفریح شما چیه؟
كار كردن.
تفریح كاریكاتوراتون؟
همونه فرقی نمی‌كنه.
اگر كاریكاتورا بریزن توی شهر و رژه برن؟
تازه میشه مثل مردم الآن.
كی فریاد كاریكاتورا گوش فلك رو كر می‌كنه؟
والا یه‌‌مقداری كر كرده، ولی كافی نیست. فضای مناسب می‌خواد.
چه هنرمندایی جاودانن؟
هنرمندهای خوب، درجه‌یك.
راز جاودانگی؟
البته كار خوب، اثر خوب.
عاقبت‌بخیری كاریكاتوریست در چیه، به چیه؟
كاریكاتوریستی كه با مردم نباشه عاقبت‌بخیر نیست.
خستگی رو از تن‌تان می‌گیره؟
كار كردن.
اگه خطِ سطرها رو موجِ دریا بگیریم كاریكاتورهای روزنامه كوسه است یا...؟
همون كشتی نجاته.
خداكنه خط شما موازی باشه با... (بهرام‌عظیمی می‌گفت كاش باصداقت)؟
موازی باشه با صلح و دوستی.
یكی از آفت‌های كاریكاتور؟
كمیك استریپ.
پاسپورت هنرمند فراتر از مرزهای سیاسی؟
خودت رو كه با كارِت بشناسونی یه موفقیت بزرگ و یه پاسپورت بین‌المللیه.
چه آرزویی دارن برای شما؟ خط‌های شما رو میگم.
باید از خود خط‌ها پرسید.
یه دعای خیر در حق خط‌ها؟
همیشه صلابت‌شون رو حفظ كنن.
اگه رنگا شما رو دعا كنن چی میگن؟
خدای من كامبیزو نگه‌دار.
پس‌انداز اُخروی كاریكاتوریست؟
كتاب‌هاش، طرح‌هاش كه ماندگارن (چون همه‌چیز ماندگار نیست) كارهای ماندگارش.
در رفاقت با خط‌ها از همه مهم‌تر به چی دست پیدا كردین؟
به یه توانایی كه قبلا نداشتم.
و چی دستگیرتون شد؟
با كمترین خط می‌تونم مفاهیم بزرگ رو القا كنم.
و به كجاها رسیدین؟
كار هنر انتها نداره یعنی آدم می‌تونه خیلی ادامه بده.
و شما كه به جاهای خوب رسیدین؟
ولی به نظرم هنوز كامل نیست.
كدوم واقعیت دیگه برای شما واقعی نیست؟
این كه دارم پیر میشم واقعی نیست برام.
جالبه در این مصاحبه‌ها یكی از هنرمندان همین رو گفت:
بله این شدیدا در من وجود داره. همیشه میگم توی وجود من یه آدم 18ساله زندگی می‌كنه.
طی سفر در خود چی‌ها دیدین؟
خودكاوی‌های من دنیاییه كه نشون‌دادنش خیلی كار مشكلیه.
برای آخر مصاحبه چی می‌فرمایین؟
آخر مصاحبه می‌فرمایم كه مصاحبه این‌جوری نكرده بودم از این نظر جذاب بود.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ركورد حضور دولتی‌ها در رسانه ملی شكسته شد
درهفته دولت امسال با طراحی مدیران رسانه ملی ركورد حضور مسؤولان در رادیو و تلویزیون شكسته شد و 978 ساعت و ده دقیقه از بهترین لحظات جدول پخش صداوسیما در اختیار اهالی خیابان پاستور قرار گرفت تا بی‌واسطه دستاوردها و تلاش‌هایشان را برای مردم بیان كنند.
شبكههای استانی، بخش‌های خبری و شبكههای رادیویی و تلویزیونی سراسری رتبه‌های اول تا چهارم را درروایت تلاش‌های دولت به دست آوردند.
به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، در هفته دولت، معاونت سیاسی در بخش‌های مختلف خبری خود بیش از 126 ساعت و 23 دقیقه را به انعكاس خدمات دولت و صحبت‌های دولتمردان اختصاص داد كه در میان آنها بخش‌های مختلف خبری شبكه خبر پیشتازند.
شبكههای تلویزیونی سراسری نیز در این هفته 53 ساعت و 15 دقیقه میزبان دولتمردان بوده یا برنامه‌هایی درباره خدمات دولت پخش كرده‌اند كه در میان آنها شبكه سه سیما با 14 ساعت و 30 دقیقه در رأس قرار دارد.
شبكههای سراسری معاونت صدا هم در این یك هفته، 89 ساعت و 13 دقیقه از برنامه‌های خود را به قوه مجریه اختصاص دادند كه در میان آنها سهم شبكه رادیویی «گفتوگو» با 16 ساعت و 40 دقیقه بیش از سایرشبكه‌ها بوده است.
شبكههای تلویزیونی استانی هم در هفته دولت 291 ساعت و 15 دقیقه میزبان دولتمردان بوده یا برنامه‌هایی در زمینه خدمات دولت پخش كرده اند كه در میان آنها شبكه استانی همدان با 26 ساعت و 36 دقیقه ركورددار است.
شبكههای رادیویی استانی هم 394 ساعت و 45 دقیقه از بهترین لحظات خود را به بیان خدمات دولت دوازدهم اختصاص داده اند كه در میان رادیوهای استانی، رادیو گلستان با 35 ساعت و 27 دقیقه فعال‌ترین آنها بوده است. شبكههای مختلف معاونت برون‌مرزی هم در هفته دولت 20ساعت و 37 دقیقه از برنامه‌های خود را به تلاش‌های دولتمردان اختصاص دادند و گوشه‌هایی از پیشرفت‌های ایران اسلامی را به تصویركشیدند.
رادیوهای برون‌مرزی هم در این هفته دست خالی از بیان دستاوردهای دولت دوازدهم بیرون نیامدند و دو ساعت و 42 دقیقه از برنامه‌های خود را به این موضوع اختصاص دادند. این میزان ساعات فقط مختص برنامه‌هایی است كه برای معاونت پژوهش، برنامه ریزی و نظارت سازمان قابل احصاء بوده‌اند و ساعات و دقایق فراوانی هم در صدا و هم در سیما وجود دارد كه به هیچ عنوان قابل جمع‌بندی نیست یا در اختیار قوه مجریه یا راوی تلاش‌های دولتمردان در قالب‌های مختلف بوده است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی توسط آمریکا، حضور روحانی در سازمان ملل را با تردید مواجه کرده استنیویورک در تعلیق
با وجود این‌که هفتاد و چهارمین مجمع عمومی سازمان ملل از یکی دو روز قبل شروع شده و سخنرانی مقامات کشورها در سازمان ملل هفته آینده انجام می‌شود اما تا لحظه انتشار این گزارش هنوز دولت آمریکا برای سفر هیات جمهوری اسلامی ایران به نیویورک به ریاست رئیس‌جمهور ویزا صادر نکرده است. این در حالی است که هر سال پیش از رئیس‌جمهور، هیاتی از چند روز قبل برای انجام مقدمات سفر عازم نیویورک می‌شود اما به دلیل عدم صدور ویزا تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است و ایران در حال تصمیم‌گیری در مورد انجام و یا عدم انجام این سفر است.
براساس شنیده‌ها با وجود این‌که پیش از این مقامات کشورمان از حضور رئیس‌جمهور در مجمع سازمان ملل خبر داده بودند با توجه به کارشکنی آمریکا احتمال دارد این سفر لغو شود.
عدم صدور ویزا برای هیات ایران در حالی است که این اقدام آمریکا خلاف تعهداتش به سازمان ملل متحد است، زیرا براساس «توافقنامه مقر» که بین آمریکا و سازمان ملل متحد امضا شده است، آمریکا باید در چنین مواردی به وظیفه خود عمل کند. در همین راستا عدم صدور ویزا از سوی آمریکا نشان می‌دهد که این کشور هیچ اهمیتی برای سازمان‌های بین‌المللی و دیپلماسی قائل نمی‌شود.
استقرار مقر سازمان ملل در نیویورک، بر اساس قطعنامه مجمع عمومی این سازمان به تاریخ ۴ فوریه ۱۹۴۶ استوار است. در هر حال، برای تنظیم نحوه استقرار این مقر و طرز کار آنها، حقوق هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو سازمان ملل متحد و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان، با رعایت کنوانسیون مصونیتها و مزایای سازمان ملل متحد، موافقتنامه‌ای در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۷ میان آمریکا و دبیرکل این سازمان منعقد شد که به موافقتنامه مقر موسوم است.
این موافقتنامه در ۳۱ اکتبر ۱۹۴۷ به تصویب مجمع عمومی رسید. موافقتنامه مذکور که مشتمل بر حقوق بین الملل خاص در زمینه حقوق و تعهدات سازمان ملل متحد و هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد در مقر این سازمان از یک سو و حقوق و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان است، امکان اعمال قوانین و مقررات گذرنامه و روادید نسبت به نمایندگان دولت‌های عضو این سازمان را سلب کرده است.
براساس ماده ۱۱ این موافقتنامه، مقامات آمریکایی اعم از فدرال، ایالتی و محلی نمی‌توانند در خصوص دسترسی هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد به مقر ملل متحد ممانعتی ایجاد نمایند، بلکه به صراحت تمام، هرگونه ایجاد محدودیت یا مانع در این خصوص برای نمایندگان رسمی دولت‌های عضو ملل متحد و حتی خانواده آنها (که شامل مسائل مرتبط با روادید نیز می‌شود) منع شده است. ضمن این‌که بر اساس ماده ۱۳ همین موافقتنامه، صدور روادید برای حضور هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو، دیپلماتهای آنها و افراد وابسته، الزامی است و در این خصوص حداکثر سرعت باید لحاظ شود.
لزوم ایستادگی ایران
در برابر تخلفات آمریکا
با وجود همه این صراحت‌ها در قوانین بین‌المللی، آمریکایی‌ها از انجام وظایف قانونی خود طفره می‌روند که این مساله قاعدتا نمی‌تواند بی‌ارتباط با سطح تنش‌ها میان ایران و آمریکا باشد. تا چند روز قبل آمریکایی‌ها همچنان امیدوار به برگزاری گفتوگو میان روسای جمهوری ایران و آمریکا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل بودند اما به نظر می‌رسد پس از آن‌که رهبر انقلاب، آب پاکی را روی دست آنها ریختند دیگر انگیزه‌ای برای صدور ویزا ندارند.
منصور حقیقت‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتوگو با جام‌جم این اقدام آمریکا را نوعی تلافی اقدامات ایران و جبهه مقاومت دانسته و گفت: آمریکا از انقلاب اسلامی ضربه خورده به همین دلیل اقدامات بی‌منطقی انجام می‌دهد. وی ادامه داد: در مقابل این‌گونه اقدامات آمریکا می‌بایست همچنان به ایستادگی و مقاومت خود ادامه دهیم تا این کشور توبه کرده به برجام بازگردد و به این ترتیب بتوانیم در کنار سایر کشورهای عضو برجام آنها را نیز مورد خطاب قرار دهیم. این کارشناس مسائل بین الملل گفت: بر همین اساس می‌بایست اقدام آمریکا را محکوم کرده و به‌دنبال رسوایی این کشور در این زمینه باشیم و به این ترتیب حتی در صورت صدور ویزا از حضور در اجلاس سازمان ملل علی‌رغم این‌که فرصت خوبی است و عدم حضور ما خساراتی را در پی دارد خودداری کنیم.
تاخیر در صدور ویزا، مشکل‌ساز است
حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی هم در گفت و گو با جام جم گفت: آمریکا مانند سال‌های قبل به‌دنبال تنش زایی، ایجاد درگیری و مانع تراشی بر سر راه حضور هیات ایرانی در سازمان ملل است که برخلاف موازین بین المللی، منشور سازمان ملل و اساسنامه این سازمان است، چرا که صدور ویزا در لحظات آخر می‌تواند برای هیات ایرانی مشکل‌ساز باشد.
وی با تاکید بر این‌که جمهوری اسلامی باید این‌گونه تخلفات آمریکا را از مسیر قانونی دنبال کند افزود: یکی از این مراجع خود سازمان ملل است زیرا براساس اساسنامه سازمان ملل دولت آمریکا موظف به صدور ویزا برای اعضای سازمان ملل است.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه داد: ایران باید قاطع و محکم بر مواضع خود ایستاده و از آن عقب نشینی نکند، چرا که عقب‌نشینی ایران به معنی موفق بودن فشارهای آمریکا است، بنابراین می‌بایست ایران تا عقب نشینی آمریکا از تخلفاتش مقاومت کند.
عدم حضور روحانی در سازمان ملل به‌عنوان یک گزینه
همچنین فواد ایزدی، استاد دانشگاه در گفتوگو با جام‌جم گفت: دولت آمریکا طی سال‌های اخیر از بسیاری توافقات بین‌المللی خارج شده و عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی نیز یکی دیگر از موارد نقض آشکار توافقی است که آمریکا با سازمان ملل داشته است. وی افزود: زمانی که قرار شد ساختمان سازمان ملل در نیویورک تاسیس شود، با توجه به این‌که آمریکا با برخی کشورها مشکل داشت توافقی امضا شد که بدون توجه به دعواهای دو جانبه آمریکا، برای همه کشورهای عضو جهت حضور در سازمان ملل ویزا صادر شود و در غیر این صورت نقض توافق صورت می‌گیرد.
ایزدی در عین حال تاکید کرد که می‌بایست در صورت عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی، از آمریکا شکایت کرد و این نقض تعهد آمریکا برجسته و رسانه ای شود.
این کارشناس مسائل بین الملل گفت: ممکن است آمریکا در نهایت و مانند سال‌های قبل با تاخیر اقدام به صدور وزیرا برای هیات ایران کرده و به دلیل تحریم ظریف ویزایی برای وی صادر نکند، در این صورت عدم حضور روحانی در اجلاس سازمان ملل می‌تواند یک انتخاب باشد. وی ادامه داد: در صورت عدم صدور ویزا برای ظریف به‌عنوان وزیر خارجه کشورمان، می‌توان در اعتراض به این موضوع بررسی‌هایی را درمورد حضور و یا عدم حضور رئیس‌جمهور در سازمان ملل انجام داد، هر چند که حضور در سازمان ملل ظرفیت‌های رسانه ای و دیپلماتیک دارد اما در نهایت تصمیم گرفته شود که آیا حضور روحانی در سازمان ملل به صلاح است یا خیر؟
براساس شنیده‌ها با وجود این‌که پیش از این مقامات کشورمان از حضور رئیس‌جمهور در مجمع سازمان ملل خبر داده بودند با توجه به کارشکنی آمریکا احتمال دارد این سفر لغو شود.
عدم صدور ویزا برای هیات ایران در حالی است که این اقدام آمریکا خلاف تعهداتش به سازمان ملل متحد است، زیرا براساس «توافقنامه مقر» که بین آمریکا و سازمان ملل متحد امضا شده است، آمریکا باید در چنین مواردی به وظیفه خود عمل کند. در همین راستا عدم صدور ویزا از سوی آمریکا نشان می‌دهد که این کشور هیچ اهمیتی برای سازمان‌های بین‌المللی و دیپلماسی قائل نمی‌شود.
استقرار مقر سازمان ملل در نیویورک، بر اساس قطعنامه مجمع عمومی این سازمان به تاریخ ۴ فوریه ۱۹۴۶ استوار است. در هر حال، برای تنظیم نحوه استقرار این مقر و طرز کار آنها، حقوق هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو سازمان ملل متحد و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان، با رعایت کنوانسیون مصونیتها و مزایای سازمان ملل متحد، موافقتنامه‌ای در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۷ میان آمریکا و دبیرکل این سازمان منعقد شد که به موافقتنامه مقر موسوم است.
این موافقتنامه در ۳۱ اکتبر ۱۹۴۷ به تصویب مجمع عمومی رسید. موافقتنامه مذکور که مشتمل بر حقوق بین الملل خاص در زمینه حقوق و تعهدات سازمان ملل متحد و هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد در مقر این سازمان از یک سو و حقوق و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان است، امکان اعمال قوانین و مقررات گذرنامه و روادید نسبت به نمایندگان دولت‌های عضو این سازمان را سلب کرده است.
براساس ماده ۱۱ این موافقتنامه، مقامات آمریکایی اعم از فدرال، ایالتی و محلی نمی‌توانند در خصوص دسترسی هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد به مقر ملل متحد ممانعتی ایجاد نمایند، بلکه به صراحت تمام، هرگونه ایجاد محدودیت یا مانع در این خصوص برای نمایندگان رسمی دولت‌های عضو ملل متحد و حتی خانواده آنها (که شامل مسائل مرتبط با روادید نیز می‌شود) منع شده است. ضمن این‌که بر اساس ماده ۱۳ همین موافقتنامه، صدور روادید برای حضور هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو، دیپلماتهای آنها و افراد وابسته، الزامی است و در این خصوص حداکثر سرعت باید لحاظ شود.
لزوم ایستادگی ایران
در برابر تخلفات آمریکا
با وجود همه این صراحت‌ها در قوانین بین‌المللی، آمریکایی‌ها از انجام وظایف قانونی خود طفره می‌روند که این مساله قاعدتا نمی‌تواند بی‌ارتباط با سطح تنش‌ها میان ایران و آمریکا باشد. تا چند روز قبل آمریکایی‌ها همچنان امیدوار به برگزاری گفتوگو میان روسای جمهوری ایران و آمریکا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل بودند اما به نظر می‌رسد پس از آن‌که رهبر انقلاب، آب پاکی را روی دست آنها ریختند دیگر انگیزه‌ای برای صدور ویزا ندارند.
منصور حقیقت‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتوگو با جام‌جم این اقدام آمریکا را نوعی تلافی اقدامات ایران و جبهه مقاومت دانسته و گفت: آمریکا از انقلاب اسلامی ضربه خورده به همین دلیل اقدامات بی‌منطقی انجام می‌دهد. وی ادامه داد: در مقابل این‌گونه اقدامات آمریکا می‌بایست همچنان به ایستادگی و مقاومت خود ادامه دهیم تا این کشور توبه کرده به برجام بازگردد و به این ترتیب بتوانیم در کنار سایر کشورهای عضو برجام آنها را نیز مورد خطاب قرار دهیم. این کارشناس مسائل بین الملل گفت: بر همین اساس می‌بایست اقدام آمریکا را محکوم کرده و به‌دنبال رسوایی این کشور در این زمینه باشیم و به این ترتیب حتی در صورت صدور ویزا از حضور در اجلاس سازمان ملل علی‌رغم این‌که فرصت خوبی است و عدم حضور ما خساراتی را در پی دارد خودداری کنیم.
تاخیر در صدور ویزا، مشکل‌ساز است
حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی هم در گفت و گو با جام جم گفت: آمریکا مانند سال‌های قبل به‌دنبال تنش زایی، ایجاد درگیری و مانع تراشی بر سر راه حضور هیات ایرانی در سازمان ملل است که برخلاف موازین بین المللی، منشور سازمان ملل و اساسنامه این سازمان است، چرا که صدور ویزا در لحظات آخر می‌تواند برای هیات ایرانی مشکل‌ساز باشد.
وی با تاکید بر این‌که جمهوری اسلامی باید این‌گونه تخلفات آمریکا را از مسیر قانونی دنبال کند افزود: یکی از این مراجع خود سازمان ملل است زیرا براساس اساسنامه سازمان ملل دولت آمریکا موظف به صدور ویزا برای اعضای سازمان ملل است.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه داد: ایران باید قاطع و محکم بر مواضع خود ایستاده و از آن عقب نشینی نکند، چرا که عقب‌نشینی ایران به معنی موفق بودن فشارهای آمریکا است، بنابراین می‌بایست ایران تا عقب نشینی آمریکا از تخلفاتش مقاومت کند.
عدم حضور روحانی در سازمان ملل به‌عنوان یک گزینه
همچنین فواد ایزدی، استاد دانشگاه در گفتوگو با جام‌جم گفت: دولت آمریکا طی سال‌های اخیر از بسیاری توافقات بین‌المللی خارج شده و عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی نیز یکی دیگر از موارد نقض آشکار توافقی است که آمریکا با سازمان ملل داشته است. وی افزود: زمانی که قرار شد ساختمان سازمان ملل در نیویورک تاسیس شود، با توجه به این‌که آمریکا با برخی کشورها مشکل داشت توافقی امضا شد که بدون توجه به دعواهای دو جانبه آمریکا، برای همه کشورهای عضو جهت حضور در سازمان ملل ویزا صادر شود و در غیر این صورت نقض توافق صورت می‌گیرد.
ایزدی در عین حال تاکید کرد که می‌بایست در صورت عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی، از آمریکا شکایت کرد و این نقض تعهد آمریکا برجسته و رسانه ای شود.
این کارشناس مسائل بین الملل گفت: ممکن است آمریکا در نهایت و مانند سال‌های قبل با تاخیر اقدام به صدور وزیرا برای هیات ایران کرده و به دلیل تحریم ظریف ویزایی برای وی صادر نکند، در این صورت عدم حضور روحانی در اجلاس سازمان ملل می‌تواند یک انتخاب باشد. وی ادامه داد: در صورت عدم صدور ویزا برای ظریف به‌عنوان وزیر خارجه کشورمان، می‌توان در اعتراض به این موضوع بررسی‌هایی را درمورد حضور و یا عدم حضور رئیس‌جمهور در سازمان ملل انجام داد، هر چند که حضور در سازمان ملل ظرفیت‌های رسانه ای و دیپلماتیک دارد اما در نهایت تصمیم گرفته شود که آیا حضور روحانی در سازمان ملل به صلاح است یا خیر؟
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
كمیسیون نگهبان ارتباطات
كمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات سه روز پیش الزامات احراز صلاحیت حرفهای و تخصصی برای تصدی سمت‌های هیات‌مدیره، مدیران عامل و معاونین فنی دارندگان پروانه ارائه خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات با بیش از 500 هزار كاربر را در قالب یك مصوبه منتشر كرد.
ماده ۳ قانون وظایف و اختیارات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در جهت «تضمین استمرار خدمات مخابراتی و جلوگیری از ضرر و زیان جامعه و تحقق رشد و توسعه اقتصادی كشور در این بخش» به عنوان استناد قانونی این مصوبه درج شده است.
فارغ از حواشی ایجاد شده درخصوص این مصوبه از باب تقارن آن با درگیری وزارت ارتباطات و شركت رایتل بر سر تغییر مدیرعامل این شركت و نیز مباحث مربوط به وجاهت قانونی این مصوبه و امكان ابطال آن، اصل این حركت را باید مثبت تلقی كرد.
دغدغه وزارت ارتباطات درخصوص مدیریت حرفهای و ضابطه‌مند اپراتورهای با بیش از 500هزار كاربر، گویای حساسیت درست و بجا و قدم برداشتن در جهت حفظ حقوق مردم است.
در روزگاری كه برخلاف روند جاری و مباحث روز كشورهای پیشرفته، به‌غلط از مقررات زدایی و خودناظری و رها كردن رگولاتوری حرف زده می‌شود، وزارت ارتباطات با این مصوبه و اعمال مقررات جدی سطح بالا، كمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات را به یك نهاد پرقدرت‌تر تبدیل كرد. با الزامی شدن مصاحبه تخصصی و «احراز صلاحیت» اعضای هیات‌مدیره، مدیرعامل، قائم‌مقام، سرپرست و معاون فنی اپراتورها می‌توان گفت كه به‌واقع، شاهد شكل‌گیری تدریجی نهادی مشابه «شورای نگهبان» و بلكه قدرتمندتر و پرنفوذتر از آن در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات هستیم. بر این اساس، مدیران تمامی شركت‌ها ازجمله شركت‌های كاملاً خصوصی در حوزه‌های ارتباطات سیار، ارتباطات ثابت، منابع شماره، خدمات رادیویی، بهره‌بردار شبكههای رادیویی غیراختصاصی و اختصاصی، خدمات پستی و... باید احراز صلاحیت شوند.
البته چند نكته را باید متذكر شد. یكی از اشكالات این مصوبه این است كه علی‌رغم تأكید بر احراز صلاحیت «حرفهای»، شاخص‌ها صرفاً به موضوعات فنی و تخصصی محدود شده است و در این مسیر، فقط مدرك تحصیلی و سابقه شغلی معیار قرار گرفته است. مسأله امروز ما علاوه بر حوزه تخصصی و فنی، صلاحیت حرفهای ملی، اخلاقی و اجتماعی مدیران شكل‌دهنده فرهنگ، سبك زندگی و آینده ایران و ایرانیان در توجه به مصالح عمومی، رعایت حقوق عامه و اولویت‌ها و سیاست‌های راهبردی كشور است.
نقش امروز وزارت ارتباطات در فرهنگ عمومی و ساخت زندگی ایرانیان از مجموع چند وزارتخانه دخیل در این امور ازجمله وزارت نحیف فرهنگ و ارشاد اسلامی و حتی سازمان صداوسیما بیشتر است و وزیر ارتباطات با ارتقای كمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به «كمیسیون نگهبان» مصالح عمومی در حوزه ارتباطات، یك گام بزرگ و قابل تقدیر برداشته است.
قدم بعدی این است كه وزارت ارتباطات بانی توسعه و تعمیم همین مصوبه به خدمات پایه، خدمات كاربردی و به صورت خاص حوزه‌های دارای اثر بالای اقتصادی و اجتماعی و نیز خدمات مرتبط با محتوا باشد.
بحث تنظیم‌گری در فضای مجازی یا به عبارت دقیق‌تر، حاكمیت در فضای سایبر یكی از موضوعات بسیار مهم و پر چالش چند سال اخیر در دنیا است. این موضوع به موازات مصادیق به‌روز در دنیا، اخیراً در ایران هم مباحثی را شكل داده است. اگر با همكاری دیگر نهادهای مسؤول در این حوزه‌ها، همین قاعده ساده احراز صلاحیت مدیران در مورد «سرویس‌های فراگیر بالای 500 هزار كاربر» اجرایی شود، شاهد ارتقای جدی و بزرگ در تنظیم‌گری و توجه به مصالح عامه و خواست مردم و حل بسیاری از معضلات و آسیب‌های موجود خواهیم بود. جهت‌گیری، منطق، مبانی و مدل سامان دادن یكپارچه شئون زندگی مردم و آینده آن بسیار پراهمیت و حیاتی است و راهبری و مدیریت آن باید منطبق بر اهداف كلان و خرد انقلاب اسلامی باشد.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی توسط آمریکا، حضور روحانی در سازمان ملل را با تردید مواجه کرده استنیویورک در تعلیق
با وجود این‌که هفتاد و چهارمین مجمع عمومی سازمان ملل از یکی دو روز قبل شروع شده و سخنرانی مقامات کشورها در سازمان ملل هفته آینده انجام می‌شود اما تا لحظه انتشار این گزارش هنوز دولت آمریکا برای سفر هیات جمهوری اسلامی ایران به نیویورک به ریاست رئیس‌جمهور ویزا صادر نکرده است. این در حالی است که هر سال پیش از رئیس‌جمهور، هیاتی از چند روز قبل برای انجام مقدمات سفر عازم نیویورک می‌شود اما به دلیل عدم صدور ویزا تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است و ایران در حال تصمیم‌گیری در مورد انجام و یا عدم انجام این سفر است.
براساس شنیده‌ها با وجود این‌که پیش از این مقامات کشورمان از حضور رئیس‌جمهور در مجمع سازمان ملل خبر داده بودند با توجه به کارشکنی آمریکا احتمال دارد این سفر لغو شود.
عدم صدور ویزا برای هیات ایران در حالی است که این اقدام آمریکا خلاف تعهداتش به سازمان ملل متحد است، زیرا براساس «توافقنامه مقر» که بین آمریکا و سازمان ملل متحد امضا شده است، آمریکا باید در چنین مواردی به وظیفه خود عمل کند. در همین راستا عدم صدور ویزا از سوی آمریکا نشان می‌دهد که این کشور هیچ اهمیتی برای سازمان‌های بین‌المللی و دیپلماسی قائل نمی‌شود.
استقرار مقر سازمان ملل در نیویورک، بر اساس قطعنامه مجمع عمومی این سازمان به تاریخ ۴ فوریه ۱۹۴۶ استوار است. در هر حال، برای تنظیم نحوه استقرار این مقر و طرز کار آنها، حقوق هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو سازمان ملل متحد و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان، با رعایت کنوانسیون مصونیتها و مزایای سازمان ملل متحد، موافقتنامه‌ای در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۷ میان آمریکا و دبیرکل این سازمان منعقد شد که به موافقتنامه مقر موسوم است.
این موافقتنامه در ۳۱ اکتبر ۱۹۴۷ به تصویب مجمع عمومی رسید. موافقتنامه مذکور که مشتمل بر حقوق بین الملل خاص در زمینه حقوق و تعهدات سازمان ملل متحد و هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد در مقر این سازمان از یک سو و حقوق و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان است، امکان اعمال قوانین و مقررات گذرنامه و روادید نسبت به نمایندگان دولت‌های عضو این سازمان را سلب کرده است.
براساس ماده ۱۱ این موافقتنامه، مقامات آمریکایی اعم از فدرال، ایالتی و محلی نمی‌توانند در خصوص دسترسی هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد به مقر ملل متحد ممانعتی ایجاد نمایند، بلکه به صراحت تمام، هرگونه ایجاد محدودیت یا مانع در این خصوص برای نمایندگان رسمی دولت‌های عضو ملل متحد و حتی خانواده آنها (که شامل مسائل مرتبط با روادید نیز می‌شود) منع شده است. ضمن این‌که بر اساس ماده ۱۳ همین موافقتنامه، صدور روادید برای حضور هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو، دیپلماتهای آنها و افراد وابسته، الزامی است و در این خصوص حداکثر سرعت باید لحاظ شود.
لزوم ایستادگی ایران
در برابر تخلفات آمریکا
با وجود همه این صراحت‌ها در قوانین بین‌المللی، آمریکایی‌ها از انجام وظایف قانونی خود طفره می‌روند که این مساله قاعدتا نمی‌تواند بی‌ارتباط با سطح تنش‌ها میان ایران و آمریکا باشد. تا چند روز قبل آمریکایی‌ها همچنان امیدوار به برگزاری گفتوگو میان روسای جمهوری ایران و آمریکا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل بودند اما به نظر می‌رسد پس از آن‌که رهبر انقلاب، آب پاکی را روی دست آنها ریختند دیگر انگیزه‌ای برای صدور ویزا ندارند.
منصور حقیقت‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتوگو با جام‌جم این اقدام آمریکا را نوعی تلافی اقدامات ایران و جبهه مقاومت دانسته و گفت: آمریکا از انقلاب اسلامی ضربه خورده به همین دلیل اقدامات بی‌منطقی انجام می‌دهد. وی ادامه داد: در مقابل این‌گونه اقدامات آمریکا می‌بایست همچنان به ایستادگی و مقاومت خود ادامه دهیم تا این کشور توبه کرده به برجام بازگردد و به این ترتیب بتوانیم در کنار سایر کشورهای عضو برجام آنها را نیز مورد خطاب قرار دهیم. این کارشناس مسائل بین الملل گفت: بر همین اساس می‌بایست اقدام آمریکا را محکوم کرده و به‌دنبال رسوایی این کشور در این زمینه باشیم و به این ترتیب حتی در صورت صدور ویزا از حضور در اجلاس سازمان ملل علی‌رغم این‌که فرصت خوبی است و عدم حضور ما خساراتی را در پی دارد خودداری کنیم.
تاخیر در صدور ویزا، مشکل‌ساز است
حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی هم در گفت و گو با جام جم گفت: آمریکا مانند سال‌های قبل به‌دنبال تنش زایی، ایجاد درگیری و مانع تراشی بر سر راه حضور هیات ایرانی در سازمان ملل است که برخلاف موازین بین المللی، منشور سازمان ملل و اساسنامه این سازمان است، چرا که صدور ویزا در لحظات آخر می‌تواند برای هیات ایرانی مشکل‌ساز باشد.
وی با تاکید بر این‌که جمهوری اسلامی باید این‌گونه تخلفات آمریکا را از مسیر قانونی دنبال کند افزود: یکی از این مراجع خود سازمان ملل است زیرا براساس اساسنامه سازمان ملل دولت آمریکا موظف به صدور ویزا برای اعضای سازمان ملل است.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه داد: ایران باید قاطع و محکم بر مواضع خود ایستاده و از آن عقب نشینی نکند، چرا که عقب‌نشینی ایران به معنی موفق بودن فشارهای آمریکا است، بنابراین می‌بایست ایران تا عقب نشینی آمریکا از تخلفاتش مقاومت کند.
عدم حضور روحانی در سازمان ملل به‌عنوان یک گزینه
همچنین فواد ایزدی، استاد دانشگاه در گفتوگو با جام‌جم گفت: دولت آمریکا طی سال‌های اخیر از بسیاری توافقات بین‌المللی خارج شده و عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی نیز یکی دیگر از موارد نقض آشکار توافقی است که آمریکا با سازمان ملل داشته است. وی افزود: زمانی که قرار شد ساختمان سازمان ملل در نیویورک تاسیس شود، با توجه به این‌که آمریکا با برخی کشورها مشکل داشت توافقی امضا شد که بدون توجه به دعواهای دو جانبه آمریکا، برای همه کشورهای عضو جهت حضور در سازمان ملل ویزا صادر شود و در غیر این صورت نقض توافق صورت می‌گیرد.
ایزدی در عین حال تاکید کرد که می‌بایست در صورت عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی، از آمریکا شکایت کرد و این نقض تعهد آمریکا برجسته و رسانه ای شود.
این کارشناس مسائل بین الملل گفت: ممکن است آمریکا در نهایت و مانند سال‌های قبل با تاخیر اقدام به صدور وزیرا برای هیات ایران کرده و به دلیل تحریم ظریف ویزایی برای وی صادر نکند، در این صورت عدم حضور روحانی در اجلاس سازمان ملل می‌تواند یک انتخاب باشد. وی ادامه داد: در صورت عدم صدور ویزا برای ظریف به‌عنوان وزیر خارجه کشورمان، می‌توان در اعتراض به این موضوع بررسی‌هایی را درمورد حضور و یا عدم حضور رئیس‌جمهور در سازمان ملل انجام داد، هر چند که حضور در سازمان ملل ظرفیت‌های رسانه ای و دیپلماتیک دارد اما در نهایت تصمیم گرفته شود که آیا حضور روحانی در سازمان ملل به صلاح است یا خیر؟
براساس شنیده‌ها با وجود این‌که پیش از این مقامات کشورمان از حضور رئیس‌جمهور در مجمع سازمان ملل خبر داده بودند با توجه به کارشکنی آمریکا احتمال دارد این سفر لغو شود.
عدم صدور ویزا برای هیات ایران در حالی است که این اقدام آمریکا خلاف تعهداتش به سازمان ملل متحد است، زیرا براساس «توافقنامه مقر» که بین آمریکا و سازمان ملل متحد امضا شده است، آمریکا باید در چنین مواردی به وظیفه خود عمل کند. در همین راستا عدم صدور ویزا از سوی آمریکا نشان می‌دهد که این کشور هیچ اهمیتی برای سازمان‌های بین‌المللی و دیپلماسی قائل نمی‌شود.
استقرار مقر سازمان ملل در نیویورک، بر اساس قطعنامه مجمع عمومی این سازمان به تاریخ ۴ فوریه ۱۹۴۶ استوار است. در هر حال، برای تنظیم نحوه استقرار این مقر و طرز کار آنها، حقوق هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو سازمان ملل متحد و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان، با رعایت کنوانسیون مصونیتها و مزایای سازمان ملل متحد، موافقتنامه‌ای در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۷ میان آمریکا و دبیرکل این سازمان منعقد شد که به موافقتنامه مقر موسوم است.
این موافقتنامه در ۳۱ اکتبر ۱۹۴۷ به تصویب مجمع عمومی رسید. موافقتنامه مذکور که مشتمل بر حقوق بین الملل خاص در زمینه حقوق و تعهدات سازمان ملل متحد و هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد در مقر این سازمان از یک سو و حقوق و تعهدات دولت آمریکا به عنوان میزبان است، امکان اعمال قوانین و مقررات گذرنامه و روادید نسبت به نمایندگان دولت‌های عضو این سازمان را سلب کرده است.
براساس ماده ۱۱ این موافقتنامه، مقامات آمریکایی اعم از فدرال، ایالتی و محلی نمی‌توانند در خصوص دسترسی هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو ملل متحد به مقر ملل متحد ممانعتی ایجاد نمایند، بلکه به صراحت تمام، هرگونه ایجاد محدودیت یا مانع در این خصوص برای نمایندگان رسمی دولت‌های عضو ملل متحد و حتی خانواده آنها (که شامل مسائل مرتبط با روادید نیز می‌شود) منع شده است. ضمن این‌که بر اساس ماده ۱۳ همین موافقتنامه، صدور روادید برای حضور هیاتهای نمایندگی دولت‌های عضو، دیپلماتهای آنها و افراد وابسته، الزامی است و در این خصوص حداکثر سرعت باید لحاظ شود.
لزوم ایستادگی ایران
در برابر تخلفات آمریکا
با وجود همه این صراحت‌ها در قوانین بین‌المللی، آمریکایی‌ها از انجام وظایف قانونی خود طفره می‌روند که این مساله قاعدتا نمی‌تواند بی‌ارتباط با سطح تنش‌ها میان ایران و آمریکا باشد. تا چند روز قبل آمریکایی‌ها همچنان امیدوار به برگزاری گفتوگو میان روسای جمهوری ایران و آمریکا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل بودند اما به نظر می‌رسد پس از آن‌که رهبر انقلاب، آب پاکی را روی دست آنها ریختند دیگر انگیزه‌ای برای صدور ویزا ندارند.
منصور حقیقت‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتوگو با جام‌جم این اقدام آمریکا را نوعی تلافی اقدامات ایران و جبهه مقاومت دانسته و گفت: آمریکا از انقلاب اسلامی ضربه خورده به همین دلیل اقدامات بی‌منطقی انجام می‌دهد. وی ادامه داد: در مقابل این‌گونه اقدامات آمریکا می‌بایست همچنان به ایستادگی و مقاومت خود ادامه دهیم تا این کشور توبه کرده به برجام بازگردد و به این ترتیب بتوانیم در کنار سایر کشورهای عضو برجام آنها را نیز مورد خطاب قرار دهیم. این کارشناس مسائل بین الملل گفت: بر همین اساس می‌بایست اقدام آمریکا را محکوم کرده و به‌دنبال رسوایی این کشور در این زمینه باشیم و به این ترتیب حتی در صورت صدور ویزا از حضور در اجلاس سازمان ملل علی‌رغم این‌که فرصت خوبی است و عدم حضور ما خساراتی را در پی دارد خودداری کنیم.
تاخیر در صدور ویزا، مشکل‌ساز است
حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی هم در گفت و گو با جام جم گفت: آمریکا مانند سال‌های قبل به‌دنبال تنش زایی، ایجاد درگیری و مانع تراشی بر سر راه حضور هیات ایرانی در سازمان ملل است که برخلاف موازین بین المللی، منشور سازمان ملل و اساسنامه این سازمان است، چرا که صدور ویزا در لحظات آخر می‌تواند برای هیات ایرانی مشکل‌ساز باشد.
وی با تاکید بر این‌که جمهوری اسلامی باید این‌گونه تخلفات آمریکا را از مسیر قانونی دنبال کند افزود: یکی از این مراجع خود سازمان ملل است زیرا براساس اساسنامه سازمان ملل دولت آمریکا موظف به صدور ویزا برای اعضای سازمان ملل است.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه داد: ایران باید قاطع و محکم بر مواضع خود ایستاده و از آن عقب نشینی نکند، چرا که عقب‌نشینی ایران به معنی موفق بودن فشارهای آمریکا است، بنابراین می‌بایست ایران تا عقب نشینی آمریکا از تخلفاتش مقاومت کند.
عدم حضور روحانی در سازمان ملل به‌عنوان یک گزینه
همچنین فواد ایزدی، استاد دانشگاه در گفتوگو با جام‌جم گفت: دولت آمریکا طی سال‌های اخیر از بسیاری توافقات بین‌المللی خارج شده و عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی نیز یکی دیگر از موارد نقض آشکار توافقی است که آمریکا با سازمان ملل داشته است. وی افزود: زمانی که قرار شد ساختمان سازمان ملل در نیویورک تاسیس شود، با توجه به این‌که آمریکا با برخی کشورها مشکل داشت توافقی امضا شد که بدون توجه به دعواهای دو جانبه آمریکا، برای همه کشورهای عضو جهت حضور در سازمان ملل ویزا صادر شود و در غیر این صورت نقض توافق صورت می‌گیرد.
ایزدی در عین حال تاکید کرد که می‌بایست در صورت عدم صدور ویزا برای هیات ایرانی، از آمریکا شکایت کرد و این نقض تعهد آمریکا برجسته و رسانه ای شود.
این کارشناس مسائل بین الملل گفت: ممکن است آمریکا در نهایت و مانند سال‌های قبل با تاخیر اقدام به صدور وزیرا برای هیات ایران کرده و به دلیل تحریم ظریف ویزایی برای وی صادر نکند، در این صورت عدم حضور روحانی در اجلاس سازمان ملل می‌تواند یک انتخاب باشد. وی ادامه داد: در صورت عدم صدور ویزا برای ظریف به‌عنوان وزیر خارجه کشورمان، می‌توان در اعتراض به این موضوع بررسی‌هایی را درمورد حضور و یا عدم حضور رئیس‌جمهور در سازمان ملل انجام داد، هر چند که حضور در سازمان ملل ظرفیت‌های رسانه ای و دیپلماتیک دارد اما در نهایت تصمیم گرفته شود که آیا حضور روحانی در سازمان ملل به صلاح است یا خیر؟
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
در هفته دولت 98، ركورد حضور دولتی‌ها در رسانه ملی شكسته شدبیش از 970 ساعت از آنتن صداوسیما دراختیار اهالی پاستور قرار گرفت
درهفته دولت امسال با طراحی مدیران رسانه ملی ركورد حضور مسؤولان در رادیو و تلویزیون شكسته شد و 978 ساعت و ده دقیقه از بهترین لحظات جدول پخش صداوسیما در اختیار اهالی خیابان پاستور قرار گرفت تا بی‌واسطه دستاوردها و تلاش‌هایشان را برای مردم بیان كنند.
شبكههای استانی، بخش‌های خبری و شبكههای رادیویی و تلویزیونی سراسری رتبه‌های اول تا چهارم را درروایت تلاش‌های دولت به دست آوردند.
به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، در هفته دولت، معاونت سیاسی در بخش‌های مختلف خبری خود بیش از 126 ساعت و 23 دقیقه را به انعكاس خدمات دولت و صحبت‌های دولتمردان اختصاص داد كه در میان آنها بخش‌های مختلف خبری شبكه خبر پیشتازند.
شبكههای تلویزیونی سراسری نیز در این هفته 53 ساعت و 15 دقیقه میزبان دولتمردان بوده یا برنامه‌هایی درباره خدمات دولت پخش كرده‌اند كه در میان آنها شبكه سه سیما با 14 ساعت و 30 دقیقه در رأس قرار دارد.
شبكههای سراسری معاونت صدا هم در این یك هفته، 89 ساعت و 13 دقیقه از برنامه‌های خود را به قوه مجریه اختصاص دادند كه در میان آنها سهم شبكه رادیویی «گفتوگو» با 16 ساعت و 40 دقیقه بیش از سایرشبكه‌ها بوده است.
شبكههای تلویزیونی استانی هم در هفته دولت 291 ساعت و 15 دقیقه میزبان دولتمردان بوده یا برنامه‌هایی در زمینه خدمات دولت پخش كرده اند كه در میان آنها شبكه استانی همدان با 26 ساعت و 36 دقیقه ركورددار است.
شبكههای رادیویی استانی هم 394 ساعت و 45 دقیقه از بهترین لحظات خود را به بیان خدمات دولت دوازدهم اختصاص داده اند كه در میان رادیوهای استانی، رادیو گلستان با 35 ساعت و 27 دقیقه فعال‌ترین آنها بوده است. شبكههای مختلف معاونت برون‌مرزی هم در هفته دولت 20ساعت و 37 دقیقه از برنامه‌های خود را به تلاش‌های دولتمردان اختصاص دادند و گوشه‌هایی از پیشرفت‌های ایران اسلامی را به تصویركشیدند.
رادیوهای برون‌مرزی هم در این هفته دست خالی از بیان دستاوردهای دولت دوازدهم بیرون نیامدند و دو ساعت و 42 دقیقه از برنامه‌های خود را به این موضوع اختصاص دادند. این میزان ساعات فقط مختص برنامه‌هایی است كه برای معاونت پژوهش، برنامه ریزی و نظارت سازمان قابل احصاء بوده‌اند و ساعات و دقایق فراوانی هم در صدا و هم در سیما وجود دارد كه به هیچ عنوان قابل جمع‌بندی نیست یا در اختیار قوه مجریه یا راوی تلاش‌های دولتمردان در قالب‌های مختلف بوده است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
شبکه اجتماعی
تیتر خبرها
-
من بنیامین؛ بابای خانواده!
-
دور زدن فیلترینگِ دود
-
بوی نفت در خودروهای لوکس
-
هفت خوان؛ هفت آبشار
-
لطفا خفاش‌ها را بیدار نكنید!
-
اربعین جهانی تر می‌شود
-
خط ونشان می‌کشم برای بی‌عدالتی‌ها
-
ركورد حضور دولتی‌ها در رسانه ملی شكسته شد
-
نیویورک در تعلیق
-
كمیسیون نگهبان ارتباطات
-
نیویورک در تعلیق
-
بیش از 970 ساعت از آنتن صداوسیما دراختیار اهالی پاستور قرار گرفت
