‌‌پیشگیری بهتر از درمان است. این جمله در هر شرایط و جامعه‌ای کاربرد دارد و نمی‌توان منکر آن شد که وقتی می‌توانیم از وقوع یک جرم جلوگیری کنیم چرا باید بعد از وقوع آن برخوردهای قهری داشته باشیم. در مسائل اقتصادی نیز اگر پیشگیری و نظارت به صورت مداوم وجود داشته باشد جامعه تا حد زیادی ثبات را تجربه می‌کند.  
رهبر معظم انقلاب اسلامی سه دهه است که طی تذکرهای مختلف تاکید می‌کنند که با فساد باید مقابله کرد و در مقطعی به صورت فرمان به سران سه قوه مقابله با مفاسد اقتصادی را ابلاغ کردند. در آسیب‌شناسی‌هایی که در این زمینه صورت گرفته مشخص شده برخی مسؤولان درک صحیحی از فساد ندارند که بتوانند با آن مقابله کنند و در برخی موارد ضعف اراده وجود دارد. به همین دلیل افرادی که در حوزه تصمیم‌گیری هستند نمی‌توانند آن‌طور که باید و شاید با فساد سیستماتیک برخورد کنند.
حتماً موضوع امضاهای طلایی را شنیده‌اید. امضاهایی که   به برخی افراد داده شده تا بتوانند با استفاده از آن منافع شخصی به دست آورند. اگر نظارت و کنترل بر فعالیت مسؤولان باشد می‌توان مبارزه با فساد را به صورت مدیریت‌شده انجام داد. برخی افراد هم به واسطه آشنایی کامل با قانون از خلاهای قانونی استفاده می‌کنند و در اینجا یک مدیر تشخیص‌پذیر می‌خواهد که بتواند با درک درستی از شرایط با این موارد برخورد کند.
برخی تصمیمات است که منجر به فساد می‌شود اما خود آن تصمیم در راستای ترویج فساد نبوده و بیشتر در شرایط بحرانی و احساسی به کار گرفته شده است. چندی پیش رئیس‌جمهور نسبت به نظریه اقتصاددانان که بیشتر در حلقه مشاوران دولت قرار داشتند مبنی بر افزایش نرخ ارز انتقاد کرد که این کار به جای تک‌نرخی منجر به چندنرخی شد و فساد زیادی به همراه داشت. این که رئیس‌جمهور این موضوع را بیان کردند حرکت شجاعانه‌ای بود و متوجه شدند که هر افزایش نرخ ارزی منجر به رشد صادرات نمی‌شود بلکه باید بخش‌های مختلف اقتصاد کلان را در نظر گرفت.
در پایان باید تاکید کنم، قوه قضاییه نقش مهمی در رصد و رسیدگی به مسائل اقتصادی دارد و باید برای هر جرمی یک جزای جداگانه در نظر گرفته شود. همچنین باید مانند کشورهای پیشرفته قبل از وقوع جرم و اقدام برخی افراد سودجو به پول‌شویی شناسایی‌ها صورت گرفته باشد تا نتوانند رد پول را از بین ببرند و یا بازاری را بر هم بریزند.

از همان ابتدا بنایش را بر پاسخ ندادن و دور زدن سوالات خبرنگار گذاشته است. می‌گوید یک شبه سلطان سکه شدم و به اینجا رسیدم.‌  می‌گوید: برای خودم اسم و رسمی دارم. کسی نیست که در صنف ما من را نشناسد. 
می پرسم اگر الان دوباره به بازار برگردی سرمایه ات را چه کار می‌کنی؟ می‌گوید اگر از من بپرسی، که اگر دوباره شانس بازگشت به بازار داشته باشم که ندارم، دوباره همان کار را می‌کنم... 
از او در مورد القابش می‌پرسم. در مورد لقب سلطان می‌گوید: عاقل آن است که لقمه را به اندازه دهانش بردارد و یک شبه نخواهد ره صد ساله رود، به آن فرد می‌گویند عاقل.‌ 
 این صحبت‌هایی است  که وحید مظلومین (سلطان سکه) قبل از اعدام با خبرگزاری میزان انجام داده است.
او که ماهی ۳۰ میلیارد درآمد داشته، می‌گوید کارم را دوست داشتم.شغلم را دوست داشتم، مخصوصا شغل سکه را. 
تعریفش از بازار 80 میلیون جمعیت ایران است. می‌گوید معنی بازار را از من بپرسید، هیچ چیز خاصی داخلش نیست؛ یک عرضه و تقاضای همیشگی در جامعه... 
مظلومین از پاسخ به سوال دائما طفره می‌رود. تکیه کلامش «آهان» است و هر سوالی که می‌پرسم می‌گوید :«چه سوال خوبی پرسیدی ...»، اما زمان پاسخ دادن که می‌شود به بیراهه می‌زند و حکایت تعریف می‌کند.
«وقتی در مورد اعداد با من صحبت می‌کنید اعداد را دقیق بگویید. من ریاضی خوبی دارم». این را می‌گوید که ثابت کند ضرب و تقسیم را خوب بلد است که انصافا هم این طور بود.
یک جا به او گفتم شاید تصور کردی من خبرنگار اینجا آمده‌ام تا شما را گوشه رینگ بگذارم؟ برافروخته شد و گفت: شما نمی‌توانید من را گوشه رینگ بگذارید. اگر می‌توانی تلاش خود را بکن. من وحید مظلومین هستم. اگر توانستی من را گوشه رینگ بگذاری بگذار. تمام تلاشت را بکن.‌  می‌گوید این روز‌ها تلویزیون زیاد تماشا می‌کند: «اخبار را خیلی دوست دارم و فیلم نمی‌بینم» اما  وقتی نوبت به رسانه و صحبت از خبر می‌شود می‌گوید من اصلا رسانه‌ها را قبول ندارم. درباره یکی از دستگیری‌هایش که در سال ۹۱ اتفاق افتاده این گونه توضیح می‌دهد: من در آن سال معتمد بانک مرکزی برای توزیع ارز بودم. بازار نابسامان شد. یک روز آمدند، من را بگیرند. داخل مغازه نبودم. به من زنگ زدند و اطلاع دادند که ماموران برای دستگیری ات آمده اند فرار کردم، اما لب مرز دستگیر شدم. آن زمان اتهامم اخلال در نظام ارزی بود. منظورش را خوب متوجه شدم؛ سخنگوی قوه قضاییه پیش تر درباره این دستگیری وحید مظلومین توضیحاتی ارائه کرده بود. حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی‌اژه‌ای، چهارم شهریور ماه امسال، در صدو‌سی‌امین نشست خبری خود گفت: مظلومین همان کسی است که در سال ۹۱ دستگیر شد و افساد فی‌الارض در کیفرخواست او عنوان شده بود؛ اما آن موقع بانک مرکزی و حراست بانک مرکزی اعلام کردند که کار‌های این فرد با نظر و هماهنگی آنها بوده است؛ لذا دادگاه حکمی برای این فرد صادر نکرد.  در یک جای صحبت‌های مظلومین وقتی که در مورد نقش تعیین کننده خود در بازار صحبت می‌کرد، گفت: زمانی که من توی بازار بودم سکه می‌خواست 5000تومان نوسان بزند اصلا به این سادگی نبود. پرسیدم چرا؟ شما نمی‌گذاشتید؟ سریع صحبت‌هایش را جمع کرد و گفت: نه این که من نمی‌گذاشتم؛ بازار، عرضه و تقاضا و تقابل خودش را داشت.
به خاله و شریکش اقدس مهرافزا و حساب‌هایی که مظلومین با آنها کار می‌کرده می‌رسیم. خودش بیشتر مایل است درمورد خانم مهرافزا صحبت کند. در مورد حساب 700 میلیارد تومانی خاله 70 ساله اش می‌پرسم؛ با تعجب می گوید مگر 700 میلیارد پول زیادی است؟ می‌گویم: نیست؟ می گوید: به هیچ عنوان نیست. 700 میلیارد تومان پولی نیست. شما بزرگش می‎‌کنید. می‌گوید «من خاله ام را صرفا به یکی از دوستانم به اسم آقای قاسمی معرفی کردم. او دنبال شخصی معتمد بود و من هم خاله‌ام را به آقای قاسمی یا همان محمد سالم که مشکلی در حسابش به وجود آمده بود معرفی کردم».
مظلومین اینجا هم سعی در فرار از پاسخگویی داشت که البته مصاحبه ما با محمد سالم همه چیز را هویدا کرد. 
محمد سالم از وحید مظلومین به عنوان یکی از بهترین مشتریانش یاد می‌کند و گاهی هزار تا 3000 عدد سکه از او در هفته خریداری می‌کرده است.
در مصاحبه‌ای که با محمد سالم، همکار و شریک وحید مظلومین داشتیم در بخشی از صحبت هایش می‌گوید: اواسط سال ۹۵ و در سال ۹۶، که سکه به‌صورت نقدی در بازار خریداری و کاغذی آن در بازار آتی فروخته می‌شد و سود زیادی به همراه داشت، خرید و فروش سکه در مغازه به طور میانگین به روزی ۲۵۰۰ مورد سکه رسید.
به گفته خودش، از ترس این که حساب هایش بلوکه شود، با حساب خودش کار نمی‌کند و تصمیم می‌گیرد با وحید مظلومین در این زمینه مشورت کند و او به محمد سالم پیشنهاد می‌دهد که با کارت اقدس مهرافزا که نامش نیز در میان اخلالگران ارزی بار‌ها در جلسات دادگاه وحید مظلومین به میان آمد، به فعالیت اقتصادی ادامه دهد و سود آن را در آخر سال به حساب این فرد واریز کند.
بعد از این که صحبت هایم با وحید مظلومین درباره اقدس روح افزا تمام شد، مظلومین گفت: دیگر خسته ام و تمایلی به ادامه مصاحبه ندارم. من هم اذیتش نکردم و از او برای وقتی که گذاشته بود تشکر کردم. از مامور مراقب خواست برایش پاکت سیگارش را بیاورد. وقتی که آورد به من هم تعارف کرد و گفت: این گران‌ترین سیگار ایران است. اگر می کشی بفرما. پرسیدم چطور اینقدر راحت سیگار به دستت رسیده؟ گفت: «یک روز مامور زندان آمد و گفت: سیگار می کشی؟ گفتم آره، من سیگاری ام، گفت: از امروز می توانی راحت سیگار بکشی، از آنجا فهمیدم حکمم قطعی شده ».
 وقتی که از اوین بیرون آمدم هوا تاریک شده بود. تا زمانی که به منزل برسم آن حرف مظلومین که می گفت «زمانی که من توی بازار بودم سکه می‌خواست 
5000 تومان نوسان بزند اصلا به این سادگی نبود» دائم در سرم می‌چرخید و با خودم زمزمه می‌کردم که چطور یک فرد می‌تواند نبض بازار یک کالای پرتقاضا را این گونه در دست بگیرد که بازار باید حتی برای نوسان 5000 تومانی هم منتظر دستور از او باشد؟

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت:آنچه باعث جهانی شدن یک زبان می شود محتوای بیان شده با آن زبان از جمله علوم مختلف است بنابراین مرجعیت علمی زبان فارسی در گرو سطح علم در کشور است.
به گزارش ایرنا، غلامعلی حداد عادل عصر روز چهارشنبه در نشست تخصصی مرجعیت علمی زبان فارسی در موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی اظهارکرد: اگر در یک کشور تولید علم به حدی برسد که دیگران محتاج آن علم باشند برای آموختن آن هرکاری انجام می دهند و زبان آن را فرامی گیرند.  وی افزود: باید به سرچشمه مرجعیت علمی یعنی سطح بالای علمی کشور دست یابیم، کشفیاتی که دیگران به آن نرسیده اند و واقعیت دیگر نیز این است که رسیدن به زبان علمی کار آسانی نیست.  حدادعادل افزود: زبان فارسی در کشور ما زبان کهن 1200 ساله است که عمومیت یافته، پدری به نام فارسی میانه و پدربزرگی به نام فارسی باستان داشته و این سلسله زبان فارسی ادامه داشته و زبان دوم عالم اسلام شناخته شده بنابراین برای این زبان تلاش شده است.  وی افزود: امروز فرهنگستان زبان و ادب فارسی بیش از 60 هزار واژه فارسی معادل اصطلاحات و لغات خارجی در رشته‌های مختلف علوم تصویب کرده است و علاوه بر این، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان در طول یکسال همه ساله در نمایشگاه بین المللی کتاب عرضه می‌شود و تاکنون 15 جلد فرهنگ واژه‌های مصوب چاپ و در نمایشگاه عرضه شده است. 

اهالی شهر «پارادایس» تا قبل از این‌كه دود سیاه و سوزان آتش وحشی جنگل‌های كالیفرنیا به نزدیك‌ترین فاصله با شهرشان برسد، فكرش را هم نمی‌كردند كه قرار است در كمتر از چند روز، از پارادایس كه قرار بود بهشت كوچكشان باشد، تنها تلی از خاكستر و اسكلت سوخته ساختمان‌ها باقی بماند. ۳۰ هزار نفر را بسرعت با هر وسیله امدادی كه ممكن بود از شهر خارج كردند. با این حال، بعد از خاموش كردن آتشی كه با باد به همه جای شهر سرایت كرده بود فهمیدند خیلی‌ها از ماشین‌های امدادی و فرمان تخلیه شهر جا مانده‌اند. تا اینجا دست‌كم ۴۸ جسد كشف شده است، برخی بیرون خانه خفه شده‌اند، برخی در خانه و برخی در ماشین‌هایشان؛ درست مثل آنها كه در پمپئی مردند. به گزارش ایسنا، از باقیمانده پیكرهای سوخته‌ای كه از شهر پارادایس كشف‌ شده، نمونه DNA گرفته‌اند تا بتوانند هویتشان را معلوم كنند و بعد به خاك بسپارند اما وضعیت آنها كه باقی مانده‌اند و از شهر فرار كرده‌اند حتی از این هم پیچیده‌تر است. شهر پارادایس یك بار دیگر در سال ۲۰۰۸ درگیر چنین آتشی شده بود، البته نه به قدرت آتش فعلی، اما آن وقت هم دستور تخلیه فوری صادر شده بود و خیلی‌ها شهر را ترك كرده بودند.