گفتوگو با آرش آقایی، جودوکاری که پس از مهاجرت از ایران دوباره به کشور برگشته است
برای پوشیدن پیراهن تیم‌ملی لحظه‌شماری می‌کنم
مهاجرت یک ورزشکار همیشه تلخ است اما بازگشت ورزشکاری که دو سال زیر پرچم کشور دیگری فعالیت کرده، شیرینی‌های خاص خودش را دارد. چهارشنبه گذشته خبر خوشی در راهروهای فدراسیون جودو چرخید و آن، بازگشت آرش آقایی به ایران بود. دارنده مدال برنز جودوی جوانان آسیا چند سال پیش بنا به دلایلی تصمیم به مهاجرت گرفت و نزدیک به دو سال برای تیم‌ملی جودوی کشور آذربایجان مسابقه داد اما سرانجام صبح روز چهارشنبه با حضور در فدراسیون جودو در دیدار با آرش میراسماعیلی تصمیمش را با رئیس فدراسیون در میان گذاشت؛ بازگشت به ایران برای همیشه. آقایی در گفتوگو با جام‌جم از کسانی حرف زد که او را ناچار به مهاجرت کردند؛ همینطور از کسانی که برایش حاشیه‌سازی کردند و گویا الان هم از بازگشتش خوشحال نیستند. آرش گفت می‌خواهم به آنها بگویم که آرش آقایی برگشته تا برای وطنش افتخار‌آفرینی کند.
به سرزمین مادری خوش آمدی، چه شد که رفتی و چه شد که برگشتی؟
واقعیت این که در آن مقطع نمی‌توانستم با سرمربی و مدیر تیم‌های ملی جودو کنار بیایم. فشارهای بسیار زیادی روی من بود و ناچار شدم برای ادامه فعالیت ورزشی‌ام به کشور دیگری کوچ کنم. من همیشه دلم اینجا بود و در تمام این مدت برای رسیدن به لباس تیم‌ملی کشورم لحظه‌شماری می‌کردم.
در آن برهه عده‌ای گفتند پناهنده شدی!
اصلا پشت کردن به کشورم در شخصیت من نیست. متاسفانه برای این‌که برخی فضا را به هم بزنند می‌گویند آقایی پناهنده شده است. چون هیچ اطلاعاتی در این زمینه ندارند. من به هیچ عنوان پناهنده نشده بودم، تابعیت موقت گرفته بودم تا بتوانم برای آنها مبارزه کنم. در واقع ما یک کارتی داشتیم که طبق آن کارت قراردادی را با فدراسسیون جودوی جمهوری آذربایجان داشتم. توافق به این صورت بود که هر زمانی که قرارداد من با آن فدراسیون تمام می شد اجازه بازگشت به کشورم را داشتم.
در این مدت که آذربایجان بودی، به ایران هم سفر می‌کردی؟
بله من مداوم در حال رفت و آمد بودم. موضوع این است که من پناهنده نشده بودم، متاسفانه برخی از رسانه‌ها شیطنت کردند و تیتر زدند پناهنده برگشت. اصلا قضیه من با پناهنده شدن فرق دارد. من برای دیدار با خانواده‌ام هر چندماه یک باربه ایران سفر می‌کردم و هیچ مشکلی هم نداشتم. در صورتی که پناهنده‌ها وضعیت متفاوتی دارند.
با این حساب الان مشکلی برای پوشیدن لباس تیم‌ملی ایران نداری. درست است؟
بله! هیچ گونه مشکلی وجود ندارد. وقتی به ایران برگشتم با آرش میراسماعیلی رئیس فدراسیون جودو چندین‌بار جلسه داشتم و خوشبختانه او نیز کمک کرد تا به تیم‌ملی ایران برگردم. صحبت‌های خوبی در جلسات مختلف مطرح شد و توافقات اولیه صورت گرفت تا این‌که در نهایت هفته گذشته موضوع بازگشت من به تیم‌ملی کشور عزیزم قطعی شد.
دلیل اصلی مهاجرت شما همان افرادی بودند که از آنها اسم بردی؟
من در آن مقطع با مدیر تیم‌های ملی و سرمربی تیم‌ملی به شدت مشکل داشتم، همانی که حالا خودش با پناهندگی از ایران رفته است. البته من وقتی برعکس آنهایی که پناهنده شدند به جمهوری آذربایجان رفتم با هیچ شبکه‌ای مصاحبه نکردم، با این‌که شبکه‌های معاند مدام برای مصاحبه سراغم می‌آمدند اما من حرفی نزدم و دوست نداشتم پل‌های پشت سرم را خراب کنم.
شرایط در کشور آذربایجان برای تو چگونه بود؟ آیا مشکلی داشتی که به ایران برگشتی یا خیر؟
به هیچ عنوان در کشور آذربایجان مشکلی نداشتم. ضمن این‌که به غیر از من جودوکارانی از کشورهای گرجستان، روسیه و اوکراین هم در تیم‌ملی آذربایجان بودند اما موضوع آرش آقایی در تیم‌ملی آذربایجان به خاطر همزبان بودن، مسلمان بودن و همسایه بودن این دو کشور با همه تفاوت داشت، آنها من را خیلی دوست داشتند و احترام ویژه‌ای برایم قائل بودند.
واکنش‌ها بعد از بازگشت شما به ایران چطور بود؟
همه چیز عادی بود، اتفاقا مسؤولان فدراسیون به گرمی از من استقبال کردند و قرار است در اولین مرحله از اردوی تیم‌ملی بزرگسالان، تمریناتم را کنار دیگر نفرات آغاز کنم. البته در فضای مجازی سوالات زیادی از من می‌پرسند. یک سری از دوستان محبت دارند و برای من آرزوی موفقیت دارند اما یک سری بیرون از کشور دنبال حاشیه‌سازی هستند. البته حاشیه آنها برایم مهم نیست. آرش‌آقایی آمده تا بگوید که می‌خواهد برای وطن عزیزش افتخار‌آفرینی کند.
از امروز قرار است در چه وزنی برای تیم‌ملی ایران مبارزه کنی؟
من در دسته 81 مبارزه می‌کنم و در طول این دوسال به همراه تیم‌ملی آذربایجان در گراند اسلم‌های مختلف روی تاتامی رفته‌ام. به هر حال مبارزه با جودوکاران اروپایی که سطح فنی بالایی دارند باعث شده آماده‌تر و با‌تجربه‌تر از قبل باشم. ضمن این‌که در تیم‌ملی آذربایجان چند قهرمان المپیک و جهان حضور دارند که انصافا تمرین با آنها برایم خیلی خوب بود.
الان چه حسی داری؟
برای پوشیدن پیراهن تیم‌ملی لحظه‌شماری می‌کنم. حتی به رئیس فدراسیون جودو هم گفته‌ام که آماده‌ام برای پوشیدن لباس تیم‌ملی در مسابقات قهرمانی کشور هم شرکت کنم. بدون شک در این وزن جودوکاران خوبی حضور دارند اما از لحاظ آمادگی در شرایط خوبی قرار دارم و هیچ گونه مشکلی ندارم.
واقعیت این که در آن مقطع نمی‌توانستم با سرمربی و مدیر تیم‌های ملی جودو کنار بیایم. فشارهای بسیار زیادی روی من بود و ناچار شدم برای ادامه فعالیت ورزشی‌ام به کشور دیگری کوچ کنم. من همیشه دلم اینجا بود و در تمام این مدت برای رسیدن به لباس تیم‌ملی کشورم لحظه‌شماری می‌کردم.
در آن برهه عده‌ای گفتند پناهنده شدی!
اصلا پشت کردن به کشورم در شخصیت من نیست. متاسفانه برای این‌که برخی فضا را به هم بزنند می‌گویند آقایی پناهنده شده است. چون هیچ اطلاعاتی در این زمینه ندارند. من به هیچ عنوان پناهنده نشده بودم، تابعیت موقت گرفته بودم تا بتوانم برای آنها مبارزه کنم. در واقع ما یک کارتی داشتیم که طبق آن کارت قراردادی را با فدراسسیون جودوی جمهوری آذربایجان داشتم. توافق به این صورت بود که هر زمانی که قرارداد من با آن فدراسیون تمام می شد اجازه بازگشت به کشورم را داشتم.
در این مدت که آذربایجان بودی، به ایران هم سفر می‌کردی؟
بله من مداوم در حال رفت و آمد بودم. موضوع این است که من پناهنده نشده بودم، متاسفانه برخی از رسانه‌ها شیطنت کردند و تیتر زدند پناهنده برگشت. اصلا قضیه من با پناهنده شدن فرق دارد. من برای دیدار با خانواده‌ام هر چندماه یک باربه ایران سفر می‌کردم و هیچ مشکلی هم نداشتم. در صورتی که پناهنده‌ها وضعیت متفاوتی دارند.
با این حساب الان مشکلی برای پوشیدن لباس تیم‌ملی ایران نداری. درست است؟
بله! هیچ گونه مشکلی وجود ندارد. وقتی به ایران برگشتم با آرش میراسماعیلی رئیس فدراسیون جودو چندین‌بار جلسه داشتم و خوشبختانه او نیز کمک کرد تا به تیم‌ملی ایران برگردم. صحبت‌های خوبی در جلسات مختلف مطرح شد و توافقات اولیه صورت گرفت تا این‌که در نهایت هفته گذشته موضوع بازگشت من به تیم‌ملی کشور عزیزم قطعی شد.
دلیل اصلی مهاجرت شما همان افرادی بودند که از آنها اسم بردی؟
من در آن مقطع با مدیر تیم‌های ملی و سرمربی تیم‌ملی به شدت مشکل داشتم، همانی که حالا خودش با پناهندگی از ایران رفته است. البته من وقتی برعکس آنهایی که پناهنده شدند به جمهوری آذربایجان رفتم با هیچ شبکه‌ای مصاحبه نکردم، با این‌که شبکه‌های معاند مدام برای مصاحبه سراغم می‌آمدند اما من حرفی نزدم و دوست نداشتم پل‌های پشت سرم را خراب کنم.
شرایط در کشور آذربایجان برای تو چگونه بود؟ آیا مشکلی داشتی که به ایران برگشتی یا خیر؟
به هیچ عنوان در کشور آذربایجان مشکلی نداشتم. ضمن این‌که به غیر از من جودوکارانی از کشورهای گرجستان، روسیه و اوکراین هم در تیم‌ملی آذربایجان بودند اما موضوع آرش آقایی در تیم‌ملی آذربایجان به خاطر همزبان بودن، مسلمان بودن و همسایه بودن این دو کشور با همه تفاوت داشت، آنها من را خیلی دوست داشتند و احترام ویژه‌ای برایم قائل بودند.
واکنش‌ها بعد از بازگشت شما به ایران چطور بود؟
همه چیز عادی بود، اتفاقا مسؤولان فدراسیون به گرمی از من استقبال کردند و قرار است در اولین مرحله از اردوی تیم‌ملی بزرگسالان، تمریناتم را کنار دیگر نفرات آغاز کنم. البته در فضای مجازی سوالات زیادی از من می‌پرسند. یک سری از دوستان محبت دارند و برای من آرزوی موفقیت دارند اما یک سری بیرون از کشور دنبال حاشیه‌سازی هستند. البته حاشیه آنها برایم مهم نیست. آرش‌آقایی آمده تا بگوید که می‌خواهد برای وطن عزیزش افتخار‌آفرینی کند.
از امروز قرار است در چه وزنی برای تیم‌ملی ایران مبارزه کنی؟
من در دسته 81 مبارزه می‌کنم و در طول این دوسال به همراه تیم‌ملی آذربایجان در گراند اسلم‌های مختلف روی تاتامی رفته‌ام. به هر حال مبارزه با جودوکاران اروپایی که سطح فنی بالایی دارند باعث شده آماده‌تر و با‌تجربه‌تر از قبل باشم. ضمن این‌که در تیم‌ملی آذربایجان چند قهرمان المپیک و جهان حضور دارند که انصافا تمرین با آنها برایم خیلی خوب بود.
الان چه حسی داری؟
برای پوشیدن پیراهن تیم‌ملی لحظه‌شماری می‌کنم. حتی به رئیس فدراسیون جودو هم گفته‌ام که آماده‌ام برای پوشیدن لباس تیم‌ملی در مسابقات قهرمانی کشور هم شرکت کنم. بدون شک در این وزن جودوکاران خوبی حضور دارند اما از لحاظ آمادگی در شرایط خوبی قرار دارم و هیچ گونه مشکلی ندارم.
