بـــــیخـــــود و بـا جـــهـــــت
مجتبی جباری اول حضورش در برنامه «كتاب باز» این شعر مثنوی را خواند: «مدتی این مثنوی تاخیر شد/ مهلتی بایست تا خون شیر شد». حالا به نظر كه نه، كاملا قطعی میرسد كه مثنوی بازگشت سرمایه این بازیكن پیشین باشگاه فوتبال استقلال و تیم ملی ایران، بیش از حد دچار تاخیر شده و پنج سال از زمان سرمایهگذاری او در فیلم «وقت داریم حالا» عبدالرضا كاهانی گذشته، بدون اینكه او روی خوش این سرمایهگذاری سینمایی و فرهنگی را ببیند. این البته اولین بار نیست كه جباری، چوب یك حركت فرهنگی را میخورد و پیشتر هم به خاطر خواندن یك كتاب، صد میلیون تومان جریمه شده بود! ظاهرا با وجود علقههای فرهنگی این بازیكن فوتبال كه میان همكاران و همتایان او تا حدی عجیب و غریب است، نتیجه آنچنان كه باید درست از آب درنمی آید؛ بیتردید منظور، نتیجه مادی است وگرنه همین زلف گره زده جباری با فرهنگ و ادبیات و هنر، برای او دستاوردهای معنوی مهمی به همراه داشته و دارد. شكایت جباری به عنوان سرمایهگذار فیلم وقت داریم حالا از كاهانی، تهیه كننده و كارگردان فیلم، انتشار فهرست اصلاحات سازمان سینمایی روی فیلم برای اكران در گروه هنر و تجربه، مصاحبه تند جباری علیه كاهانی و جوابیه مختصر كاهانی به حرفهای جباری، همگی حواشی چند روز اخیر پیرامون فیلم سینمایی وقت داریم حالا است؛ فیلمی كه كاهانی سال 92 و با سرمایه جباری در فرانسه ساخت، اما بهدلیل وجود برخی صحنهها و مغایرت آنها با فرهنگ رسمی ایران، امكان نمایش ندارد. عجالتا تا روشن شدن سرنوشت این فیلم و مشخص شدن مناقشه میان دو دوست (كاهانی و جباری)، نگاهی داریم به روند این كشمكش سینمایی - فوتبالی. یادمان نرود كه این جدال دو یاغی است؛ یك طرفش كاهانی است كه به نظر میرسد در سالهای اخیر، خودخواسته فیلمهای «عسسبیامنو بگیر» همچون ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا و همین «وقت داریم حالا» را میسازد كه در داخل كشور، اكران نشوند و آن طرفش هم جباری است كه باوجود شایستگیهای فنی، همیشه در استقلال، یك شماره 8 شاكی و عصیانگر بود. در این میان البته مصدومیتهای پیاپی جباری هم باعث خاموشی زودهنگام ستاره او در فوتبال شد. به نظر میرسد مصدومیت جباری حالا در سینما هم ادامه دارد. اگر خواننده جامجم باشید حتما گزارش مفصل و قبلی ما با عنوان «حاشیه داریم حالا!» در صفحات 10 و 11 روز دوشنبه را خواندهاید؛ این اما قسمت جدید این ماجرای نهچندان بیخود و بیجهت است!
شماره 8 سابق استقلال، اخیرا در مصاحبهای، حسابی از خجالت كاهانی درآمده است. او وقتی دید كاهانی، بهجای تلاش بـــــــــــــرای اكران عمومی فیلم و بازگشت سرمایه جباری، درخواست نمایش فیلم در گروه هنر و تجربه را داده، در گفتوگو با خبرآنلاین گفت: از زمانی كه فیلم آماده شده پنج سال میگذرد و این مدت زمان كمی نیست و آقای كاهانی برای اینكه میخواهد خودش را تبرئه كند از پرداخت بدهیهایی كه دارد و میخواهد بگوید من وظیفهام را انجام دادم، این جنجالها را به پا كرده. او الان تصویر مجوز سینمای هنر و تجربه را منتشر کرده است و اصلا قرار ما چنین چیزی نبود. در قرارداد هم تمام اینها وجود دارد. فیلم باید اكران عمومی شود و از سود حاصل از آن سرمایه من برگردد.
مجتبی جباری در ادامه، دوستش را سانسورچی هم خطاب كرد و گفت: نمیدانم ایشان چرا به عنوان یك كارگردان با سرمایهگذار به این شكل برخورد میكند. ایشان كه خودشان در فارابی سانسورچی بودند و كار سانسور انجام میدادند، اینقدر هم فیلم ساخته و فیلمهایش هم همه به سختی اكران شده شرایط سانسور را میداند.
او در بخش دیگری از صحبتهایش، باز هم كاهانی را مینوازد و میگوید مطمئن نیست فیلمی كه با هم دیدیم، همان فیلمی باشد كه كاهانی به ارشاد فرستاده است!
جباری را چه به سینما؟
جباری جزو معدود فوتبالیستهای ایران است كه حشرونشری مدام با فرهنگ و هنر و ادبیات دارد. او یكپای ثابت اكرانهای خصوصی برخی فیلمها و كنسرتهای موسیقی است و بهعنوان یك كتابخوان حرفهای هم شناخته میشود. شیفته مثنوی معنوی و موراكامیباز است و میتواند بدون اشتباه، اسم كتاب «سوكورو تازاكی بیرنگ و سالهای زیارتش» را هم تلفظ كند! او بهقدری عشق كتاب است كه یك بار وسط جلسه باشگاه الاهلی قطر، مشغول خواندن كتاب باشگاه مشتزنی نوشته چاك پالانیك (همان كه فینچر فیلم درخشانی از روی آن ساخت با بازی براد پیت و ادوارد نورتون) بوده كه هم تیمیهای بخیل و بیسوادش، زیرآبش را میزنند و سران تیم قطری هم به پول آن زمان ایران، صدمیلیون تومان، جباری را جریمه میكنند. جباری همچنین علاقهمند سینما و از جمله فیلمهای كاهانی بوده و از سال 91 رفیق این كارگردان سیـــــــنما میشود و سرانجام برای سرمایهگذاری وقت داریم حالا، دستش را توی جیــــــــــــب مباركش میكند.
ضدحمله خطرناک كاهانی
كارگردان فیلمهای بیخود و بیجهت، استراحت مطلق، اسب حیوان نجیبی است و ما شما را دوست داریم خانم یایا، وقتی با مصاحبه تند جباری علیه خودش مواجه شد، بیكار ننشست و در دو وعده به سرمایهگذار فیلمش جواب داد. او ابتدا در صفحه شخصی اش در اینستاگرام نوشت: #مجتبی جباری: «كاهانی سانسورچی بوده است!» ظاهرا شریك من در فیلم وقت داریم حالا ترجیح داده به كمك وزارت ارشاد بیاید و مواضع آنها را در رسانهها جار بزند. متاسفم و حق دارم به یك معامله جذاب شك كنم و خیالتان راحت؛ آماده هرگونه سناریو از سوی وزارت ارشاد شكست خورده هستم. او همچنین بعد از این ضدحمله، دست به حمله دیگری زد و در گفتوگو با خبرآنلاین به سابقه آشنایی و دوستیاش با جباری اشاره كرد و گفت:« (جباری) پیشنهاد داد سریالی ورزشی بسازم برای شبكه خانگی و با پول زیاد. گفتم من از این كارها نمیكنم.»
كاهانی گفت: پنج سال است با ارشاد میجنگم برای اكران فیلم در حالی كه آقای جباری در تمام این پنج سال مزاحم اكران بودند و بیش از آنكه حرف مرا گوش كنند، با سانسورچیها قرار میگذاشتند و سراغ دشمنان من در خانه سینما میرفتند و همانها به او یاد دادهاند كه بگوید سانسورچی بودهام.
او ادامه داد: اینجا فوتبال نیست كه آقای جباری از محبوبیت خود در جهت تخریب آدمها استفاده كند. اینجا سینماست و من هم به اندازه كافی شناخته شده... او بهتر است به امور خیریهاش بپردازد و ژست آدمهای فرهنگی و دلسوخته هنر را نگیرد.
كاهانی را چه به فوتبال؟
ظاهرا عبدالرضا كاهانی هم علاقه فراوانی به فوتبال دارد. او حتی در یكی از فیلمهایش، این علاقه به فوتبال را به تصویر میكشد. اگر یادتان باشد در فیلم «هیچ»، احمد مهرانفر نقش یك لیدر فوتبال را بازی میكند. او در بعضی از صحنههای فیلم هم پیراهن تیم ملی فوتبال آلمان را به تن دارد. ضمن اینكه شخصیت نادر سیاه دره با بازی مهدی هاشمی هم در آن سكانسی كه توسط اعضای خانواده از خانه بیرون رانده میشود، پیراهن قرمز تیمملی فوتبال ایران را پوشیده بود.