فرزند صداقت و راستی، تولدت مبارک
سلام آقا؛ سلام نور رحمانی؛ سلام بارقه امید در دل‌ها؛ سلام صلاله پاک رسول؛ سلام بقیه‌ا... فی‌الارض. قریب هزار و اندی سال است که دوستدارانت چراغ انتظار روشن کرده‌اند به امید طلوع صبح و نجات از ظلمات و دیو ترسناک و تنهایی شب، تا تو بیایی و این همه وعده‌های صواب که با آمدنت رنگ سرانجام خواهد گرفت، را محقق کنی.
در کنار کور‌سوی روشنای چراغ امید به آمدنت، می‌نشینیم و پیوسته دعای اللهم عجل‌لولیک الفرج را زمزمه می‌کنیم تا شاید نصیب شود و بشنویم از کنار دیوار خانه حضرت دوست صدای عالم گستر انا بقیه‌ا...را. می‌نشینیم در کنار آن نور و آن منیر راه زندگی مصحف قرآن که معجزه جدّ مظلوم توست وبرای در‌امان ماندن وجود نازنینت و نیز زنده و پویا ماندن امانت جدت(قرآن کریم) تا همیشه تاریخ از عمق جان دعای امن یجیب...می‌خوانیم.می‌نشینیم ومی‌نشانیم اشک شوق به امید آمدن روز تولدت تابیشترازپیش، بودنت را در عمق جان‌مان حس کنیم و به میمنت این روز بزرگ کام و دل‌مان را شاد و شیرین می‌کنیم به عطر صلوات بر وجود مهربانت. تا آنگاه که نفس در ما در آمد‌و‌شد است، نه‌فقط به امید رسیدن یک روز که تو بیایی و قدم بر چشمان‌مان بگذاری، بلکه تا همیشه به انتظار دیدنت و شنیدن صدای رسایت به انتظارمی‌نشینیم و آمدنت را ازخالق‌مان طلب می‌کنیم. تولد تو منحصرا یک روز نیست؛ تو درهر صبح صادق که سر برون می‌آورد در دل‌های‌مان نمایان و متولد می‌شوی. خوش آمدی فرزند صداقت و راستی.
مختار ایوبی - چاردیواری
