رمزگشایی از نقش مردم در اقتصاد تولید محور
رهبر معظم انقلاب اسلامی،سال1403شمسی رابهعنوان سال«جهش تولید بامشارکت مردم» نامگذاری کردهاند.دراهمیت این نامگذاری، قطعا نکات و مؤلفههای مهمی وجود داردکه یکی ازآنها،مربوط به نقش ذاتی واکتسابی شهروندان یک کشور درارتقای مؤلفههای تولید و متعاقبا رشد اقتصادی در آن است.کاهش مداخلهگرایی بخش دولتی دراقتصاد و درمقابل، تقویت بخش خصوصی، یکی از اصلیترین پیششرطهای توسعه کشور به شمارمیآید.
در اینجا دولت نقش ناظر وبخش خصوصی نقش عامل را ایفا میکنند.جایگاه شهروندان دراین معادله، گویاست.به عبارت بهتر ما اساسا از یک معادله مجهول و پیچیده سخن نمیگوییم، بلکه قویا معتقدیم مشارکت مردم مهمترین پیششرط تحقق توسعه اقتصادی یک کشور محسوب میشود.
سؤال دیگر این که حضور مردم درعرصه تولید چگونه تحقق مییابد؟ در اینجا باید توجه داشت نگاه تخصصی و ریلگذاری صحیح در مسیر ارتقای تولید و رشد اقتصادی کشور را با توان مشارکت مردمی توأم ساخت که به معنای ایجاد تناسب میان بستر تولید و توان مردمی در این حوزه است. اگر مشارکت مردمی در اقتصاد دریک بستر نامتوازن تحقق یابد به نتیجه نخواهد رسید و برعکس. حتی اگر بهترین بستر و زیرساخت اقتصادی و تولیدی ممکن عاری ازاقبال مردمی به امرتولید داخلی باشد،راه به جایی نمیبرد.ازاین رو باید هر دو رکن زیرساخت و روبنا را درکنار یکدیگر مورد توجه ومداقه قراردهیم تا باخطای محاسباتی و تحلیلی دراین عرصه حساس و سرنوشتساز مواجه نشویم.
تاکید میشود که مطابق نگاه عمیق رهبرمعظم انقلاب اسلامی به نقش مردم دراقتصاد،باید شهروندان رابهعنوان تضمین کنندگان حرکت چرخه تولیدی کشور در نظر گرفت، نه صرفا مصرف کننده.زمانی که شهروندان نسبت به اقتصاد کشور احساس تعلق کنندوخود را در پروسه تولید ذی نفع ببینند، قطعا الگوی مصرف آنها نیزمتناسب با نیازهای استاندارد وحقوقی کشور تنظیم خواهد شد.درتحقق این معادله، نباید حتی لحظهای درنگ کرد.
محمد حسین چشم براه | تحلیلگر حوزه صنعت و تجارت
سؤال دیگر این که حضور مردم درعرصه تولید چگونه تحقق مییابد؟ در اینجا باید توجه داشت نگاه تخصصی و ریلگذاری صحیح در مسیر ارتقای تولید و رشد اقتصادی کشور را با توان مشارکت مردمی توأم ساخت که به معنای ایجاد تناسب میان بستر تولید و توان مردمی در این حوزه است. اگر مشارکت مردمی در اقتصاد دریک بستر نامتوازن تحقق یابد به نتیجه نخواهد رسید و برعکس. حتی اگر بهترین بستر و زیرساخت اقتصادی و تولیدی ممکن عاری ازاقبال مردمی به امرتولید داخلی باشد،راه به جایی نمیبرد.ازاین رو باید هر دو رکن زیرساخت و روبنا را درکنار یکدیگر مورد توجه ومداقه قراردهیم تا باخطای محاسباتی و تحلیلی دراین عرصه حساس و سرنوشتساز مواجه نشویم.
تاکید میشود که مطابق نگاه عمیق رهبرمعظم انقلاب اسلامی به نقش مردم دراقتصاد،باید شهروندان رابهعنوان تضمین کنندگان حرکت چرخه تولیدی کشور در نظر گرفت، نه صرفا مصرف کننده.زمانی که شهروندان نسبت به اقتصاد کشور احساس تعلق کنندوخود را در پروسه تولید ذی نفع ببینند، قطعا الگوی مصرف آنها نیزمتناسب با نیازهای استاندارد وحقوقی کشور تنظیم خواهد شد.درتحقق این معادله، نباید حتی لحظهای درنگ کرد.
محمد حسین چشم براه | تحلیلگر حوزه صنعت و تجارت