چنگیز جلیلوند، دوبلور و بازیگر پرسابقه از سختی و گرفتاری‌های زندگی همکارانش می‌گوید
حقوق دوبلورها از اجاره‌خانه‌شان کمتر است!
دوبلور پیشكسوت كشورمان با انتقاد از عدم توجه كافی مسؤولان به معضلات اجتماعی و اقتصادی مردم، از گرفتاری برخی هنرمندان عرصه دوبلاژ در زمینه اجاره خانه خبر داد.
چنگیز جلیلوند، دوبلور پیشكسوت در گفت‌وگو با جام‌جم، با انتقاد از انفعال مقامات درباره مسأله اجاره‌نشینی اظهار كرد: متاسفانه ما هر چه درباره كمبودهای اجاره‌نشینان بگوییم، كسی گوش نمی‌كند و انگار گوش شنوایی وجود ندارد یا شاید هم عمدا خود را به نشنیدن زده‌اند.
در صنف دوبلورها، گوینده‌هایی داریم كه شب و روز كار می‌كنند، ولی نه خانه دارند و نه درآمد مكفی و افزایش اجاره بها به شدت برایشان مشكل‌ساز شده؛ حتی مورد داشتیم كه صاحب ملك می‌خواسته دوبلور پیشكسوتی را از خانه بیرون بیندازد!
دوبلور مارلون براندو در شماری از آثار خاطره‌انگیزش و از جمله «زنده‌باد زاپاتا» ادامه داد: گوینده‌هایی داریم كه حقوشان كمتر از اجاره مسكن آنهاست و تمام شؤونات كاری این افراد از بین رفته است، ولی متاسفانه این افراد خودشان سنگ‌صبور خودشانند و نمی‌توانند بگویند كه لنگ كرایه خانه‌شان هستند.
درآمدها كم شده و كرایه خانه‌ها بالا رفته است و دوبلورهای بزرگ ما بدجوری گرفتار اجاره‌نشینی هستند.
چنگیز جلیلوند افزود: به غیر از اجاره خانه، تمام ارزاق در ماه‌های اخیر گران شده و مدام می‌گویند به خاطر
بالا رفتن قیمت دلار است؛ پس چرا وقتی دلار پایین آمد، گرانی‌ها همان‌طور باقی ماند؟! آخر با این وضع، مردم چه كنند و چگونه صاحبخانه شوند؟ خودم بارها شنیده‌ام فقط در غرب تهران، هزاران آپارتمان خالی وجود دارد، آیا مدیران مملكتی نمی‌توانند جلوی سوداگرانی كه آپارتمان می‌سازند و اجاره نمی‌دهند را بگیرند؟
بازیگر «قلاده‌های طلا» و «این سیب هم برای تو» خاطرنشان كرد: پویش «صاحبخانه خوب» از اهمیت ارتباطات مستاجر ـ صاحبخانه می‌گوید شاید كه بتوانیم خودمان بیشتر از قبل هوای هم را داشته باشیم. این نگرشی خوب است كه مردم را به تكاپو واداشت كه بهتر شوند.
با این حال به عنوان فردی كه هم در ایران و هم در خارج زندگی كرده‌ام، می‌گویم این پویش‌ها با پاسخگویی مسؤولان است كه تكامل می‌یابند. من 20 سال خارج از كشور بودم و حتی در بدترین شرایط اقتصادی ایالات متحده، ندیدم تا این حد بلبشوی اقتصادی وجود داشته باشد. حداقلش این بود فردی حاشیه‌نشین می‌توانست یك كانكس با تمام امكانات اجاره و در آن زندگی كند.
چنگیز جلیلوند ادامه داد: این شهركی كه در لواسان ساخته‌اند با چه پولی
بالا رفته؟ منظورم همین باستی هیلز است كه قیمتش سر به آسمان زده! چه كسی پول ساخت این باستی هیلز یا مال‌هایی مانند ایران مال را داده؟
وقتی چنین پول‌هایی در این مملكت هست چرا باید برخی لنگ داشتن یك آلونك 20متری باشند؟ آیا اگر اندكی توزیع ثروت و امكانات عادلانه‌تر باشد، اوضاع بهتر نخواهد شد؟
چنگیز جلیلوند، دوبلور پیشكسوت در گفت‌وگو با جام‌جم، با انتقاد از انفعال مقامات درباره مسأله اجاره‌نشینی اظهار كرد: متاسفانه ما هر چه درباره كمبودهای اجاره‌نشینان بگوییم، كسی گوش نمی‌كند و انگار گوش شنوایی وجود ندارد یا شاید هم عمدا خود را به نشنیدن زده‌اند.
در صنف دوبلورها، گوینده‌هایی داریم كه شب و روز كار می‌كنند، ولی نه خانه دارند و نه درآمد مكفی و افزایش اجاره بها به شدت برایشان مشكل‌ساز شده؛ حتی مورد داشتیم كه صاحب ملك می‌خواسته دوبلور پیشكسوتی را از خانه بیرون بیندازد!
دوبلور مارلون براندو در شماری از آثار خاطره‌انگیزش و از جمله «زنده‌باد زاپاتا» ادامه داد: گوینده‌هایی داریم كه حقوشان كمتر از اجاره مسكن آنهاست و تمام شؤونات كاری این افراد از بین رفته است، ولی متاسفانه این افراد خودشان سنگ‌صبور خودشانند و نمی‌توانند بگویند كه لنگ كرایه خانه‌شان هستند.
درآمدها كم شده و كرایه خانه‌ها بالا رفته است و دوبلورهای بزرگ ما بدجوری گرفتار اجاره‌نشینی هستند.
چنگیز جلیلوند افزود: به غیر از اجاره خانه، تمام ارزاق در ماه‌های اخیر گران شده و مدام می‌گویند به خاطر
بالا رفتن قیمت دلار است؛ پس چرا وقتی دلار پایین آمد، گرانی‌ها همان‌طور باقی ماند؟! آخر با این وضع، مردم چه كنند و چگونه صاحبخانه شوند؟ خودم بارها شنیده‌ام فقط در غرب تهران، هزاران آپارتمان خالی وجود دارد، آیا مدیران مملكتی نمی‌توانند جلوی سوداگرانی كه آپارتمان می‌سازند و اجاره نمی‌دهند را بگیرند؟
بازیگر «قلاده‌های طلا» و «این سیب هم برای تو» خاطرنشان كرد: پویش «صاحبخانه خوب» از اهمیت ارتباطات مستاجر ـ صاحبخانه می‌گوید شاید كه بتوانیم خودمان بیشتر از قبل هوای هم را داشته باشیم. این نگرشی خوب است كه مردم را به تكاپو واداشت كه بهتر شوند.
با این حال به عنوان فردی كه هم در ایران و هم در خارج زندگی كرده‌ام، می‌گویم این پویش‌ها با پاسخگویی مسؤولان است كه تكامل می‌یابند. من 20 سال خارج از كشور بودم و حتی در بدترین شرایط اقتصادی ایالات متحده، ندیدم تا این حد بلبشوی اقتصادی وجود داشته باشد. حداقلش این بود فردی حاشیه‌نشین می‌توانست یك كانكس با تمام امكانات اجاره و در آن زندگی كند.
چنگیز جلیلوند ادامه داد: این شهركی كه در لواسان ساخته‌اند با چه پولی
بالا رفته؟ منظورم همین باستی هیلز است كه قیمتش سر به آسمان زده! چه كسی پول ساخت این باستی هیلز یا مال‌هایی مانند ایران مال را داده؟
وقتی چنین پول‌هایی در این مملكت هست چرا باید برخی لنگ داشتن یك آلونك 20متری باشند؟ آیا اگر اندكی توزیع ثروت و امكانات عادلانه‌تر باشد، اوضاع بهتر نخواهد شد؟
