هیاتهای زیادی در كنار عزاداری سالار شهیدان به نیازمندان هم كمك میكنند
نیكوكاری با رمز یا حسین(ع)
سخنرانان زیادی درباره فلسفه قیام امام حسین(ع) میگویند. فلسفهای كه در آن اصلاح و بهبود وضع مردم سرزمینهای اسلامی و فراهم كردن بستری مناسب برای عمل به احكام و واجبات الهی هم نقش پررنگی دارد. در بخشی از سخنرانی امام حسین(ع) هم در روز عاشورا به زكات تاكید شده است. مگر جز این است كه در اسلام، خدا و پیامبر به دستگیری مظلومان، صدقه، زكات و اطعام نیازمندان تأكید كردهاند؟ به خاطر همین است كه هر سال، بسیاری از هیاتهای عزاداری، در كنار سینهزنی برای سالار شهیدان و اشك ریختن، از نیازمندان هم دستگیری میكنند. هم زمان شدن روز جهانی خیریه با دهه اول محرم، فرصت مباركی برای هیاتهای عزاداری است تا شیعه حسینی(ع) بودن را به تصویر بكشند.
پوشش 30هزار خانواده
خیریه حضرت اباصالح المهدی(عج)-شهرری
خیریه حضرت اباصالح المهدی(عج) 30 سالی میشود در جنوب تهران فعالیت میكند. زهره مبشری یكی از اعضای این انجمن است. كسی كه خود را خدمتگزار امام حسین(ع) معرفی میكند. آنها 30 هزار خانواده را تحت پوشش قرار دادهاند و هر سال هم مراسم عزاداری مخصوص خانوادههای تحت پوششان را برگزار میكنند. عزاداریای كه از اول ماه محرم شروع و تا 17 روز ادامه پیدا میكند. هر روز صبح در حسینیه موسسه، برای خانوادهها مراسم عزاداری برگزار میكنند و در بعدازظهر هم مراسم عزاداری عمومی دارند. این اما همه برنامههای آنها نیست. آنها در محلهها و روستاهایی كه خانوادههای نیازمند آنجا خانه دارند، تكیه برگزار میكنند تا آنها هم از بركات و رحمت مراسم عزاداری حسینی(ع) استفاده كنند. به جز این، موسسه برای هیاتهای عزاداریای كه مجوز رسمی دارند اما از وجود سخنران یا مداح بیبهرهاند هم برنامهای دارند و به آنها مداح و سخنران معرفی میكند تا هیات عزاداری سالار شهیدان به بهترین شكل ممكن برگزار شود. مبشری میگوید: فرقی ندارد كسی متدین باشد یا نه، یا در كدام منطقه از تهران، شمال یا جنوب، زندگی كند، برایمان مهم است همه نیازمند یا توانا، از بركات عزاداری امام سوم شیعیان(ع) بهرهمند شوند. این اما برنامههای محرمی آنهاست. در روزهای غیرمحرم هم، هر دوشنبه و پنجشنبه این موسسه، دركنار برگزاری مراسم عزاداری، به اطعام نیازمندان میپردازند و هر ماه هم توزیع بستههای غذایی 250 هزار تومانی دارند.
كارزار كتابخوانی
جنبش جهادی هیات جنتالحسین(ع)
افزایش قیمتها و كاهش قدرت خرید مردم، بهانه تشكیل این جنبش بوده است. اینها را مریم معصومی، مسؤول جنبش جهادی هیات جنتالحسین به ما میگوید. معصومی و جنبشاش هم مانند بقیه موسسههای خیریه از همان ابتدا، به شناسایی خانوادههای محرومی كه در حاشیه تهران زندگی میكنند، میپردازند و توزیع ماهانه ارزاق به خانوادههای نیازمند، از كارهای معمولی است كه در همه موسسهها و هیاتهای عزاداری انجام میشود. به گفته معصومی اما، این جنبش، هر سال كار ویژهای برای ماههای محرم و صفر انجام میدهد. كاری كه مخصوص اقشار تحصیلكرده اما كمتوانی است كه زیرپوشش آنها هستند. او معتقد است: «سعیمان این است كه تنها غذای جسم به آنها ندهیم.» و غذای روحی كه آنها برایش برنامهریزی كردهاند، طرحهای مطالعاتی و معارفی است كه هر سال در روزهای محرمی برگزار میشود. پروژههایی كه در آن معرفی و توزیع كتب دینی، مذهبی و معرفتی كه مورد تایید علمای دینی هستند، دنبال میشود البته همراه با برگزاری مسابقه و تشویق برای بالا بردن فرهنگ كتابخوانی و آشنایی با سیره اهل بیت(ع) هرچند به جز كارهای فرهنگی، آنها در روستاها فعالیت جهادی ویژه هم میكنند. كاری كه در روستای بردیه سوسنگرد استان خوزستان انجام دادهاند و گروه جهادی پزشكیشان را به این روستا فرستادهاند تا به یاد محرم، التیامبخش درد دردمندان باشند.
حال خوب
هیات محبانالمهدی(عج) - شهرری
همه چیز از یك دورهمی دوستانه شروع شد. زمانی كه علی ابراهیمی و دوستانش دور هم جمع شدند و تصمیم گرفتند در كنار عزاداری و اشك ریختن برای سالار شهیدان(ع) باری از روی دوش نیازمندان محل بردارند و همین بهانه تشكیل هیاتشان میشود و از همان ابتدا هزینههای كمك به خانوادههای نیازمند با پول توجیبی و كنار گذاشتن مبلغی از حقوق ماهانه شروع شد. حالا اعضای این هیات، دهها خانواده نیازمند محلشان را شناسایی كردهاند و زیر پوشش كمك و یاری خود قرار دادهاند. تهیه سبد غذایی ماهانه برای خانوادهها، كمكهای نقدی و غیرنقدی و تامین هزینههای بیمارستانی، از كارهای جوانان هیاتی محل است.
ابراهیمی به ما میگوید: «خدا خواسته و خیر مشاركت نصیب ما شده است. و كار مردم را راه میاندازیم و حالشان را خوب میكنیم. ما با حال خوب مردم، حالمان خوب است.»
دوستی 40 ساله و عشق به امام حسین(ع)
تكیه ثارا...(ع)- تهرانسر
یك گروه كوچك ده، دوازده نفره اعضای اصلی هیاتشان است. اعضایی كه همه از دوستان قدیمی هستند. سابقه دوستی آنها 40 سالی قدمت دارد. هیاتی كه هر سال، در هر مراسم مذهبی، چه عزاداری و چه جشنهای مذهبی، تكیه میزنند و نذری میدهند. در ایام ماه رمضان هر شب در خیابانهای غرب تهران، برای روزهدارانی كه در زمان افطار بیرون از خانه هستند، سفره پهن میكنند. در مراسم مذهبی دیگر، از عید غدیر، شهادت امام جعفر(ع) تا تولد امام زمان(عج) همه و همه گروه دور هم جمع میشوند، نذری در تكیه كوچكشان میپزند و توزیع میكنند. این اما بخشی از فعالیت آنهاست. بخشی كه جنبه عمومی دارد. محمد امینی یكی از اعضای این هیات به ما میگوید: «یك بخش از مراسم سالار شهیدان(ع) عزاداری است و یك بخش دیگر هم گرفتن دست نیازمندان.» و همین تفكر باعث شده است آنها در هر مراسم مذهبی، بستههای مخصوص برنج، گوشت و مرغ برای نیازمندانی كه در حاشیههای تهران زندگی میكنند، تهیه و توزیع كنند. خانوادههایی كه حالا تعدادشان به 150 نفر میرسد. فرقی هم ندارد كه در جشن مذهبی باشد یا نه، در عزاداری، آنها سعی میکنند پیام عاشورا را عملی به تصویر بکشند.
سیره اهل بیت(ع)
هیات عزاداری امامزاده قاسم(ع)- شمیران
علی الفت، یكی از اعضای هیات عزاداری امامزاده قاسم میگوید تمام عزاداران و كسانی كه بر سر سفره اطعام این هیات مینشینند، همگی از زائران امامزاده قاسم(ع) روستا هستند. 15 سال پیش كه اعضای محل، دور هم جمع شدند و هیات امامزاده را تشكیل دادند، فكرش را هم نمیكردند كه خیریهای راهاندازی كنند. مشكلات اقتصادی و نیاز جامعه امروزی اما باعث شد آنها تصمیم بگیرند، خیریه را هم راهاندازی كنند. حالا پنج شش سالی از عمر خیریه شهید اسماعیلی كه شهید مدافع حرم روستاست، میگذرد؛ اما دلیل اصلی راهاندازی خیریه، جالب است. الفت توضیح میدهد عزاداری برای اهل بیت(ع) باید واقعی باشد و عمل به شعائر و سیره پیامبر مهمترین بخش عزاداری است. الفت میگوید: «توجه به نیازهای جامعه و تلاش برای برطرف كردنشان، از مهمترین كارهای اهل بیت(ع) بوده است.» تمام امامان شیعیان(ع) شبانه و ناشناس، از نیازمندان دستگیری میكردند و همین عمل آنها بهانه تشكیل گروه خیریه و زیر پوشش قرار دادن 70خانواده نیازمند شده است. نیازمندانی كه فرقی ندارد، در ماه محرم یا در روزهای دیگر سال برای تهیه سیسمونی و جهاز یا خوراك روزانه، با مشکل روبهرو شدهاند.
ارزاق و اسباب بازی برای كودكان
خیریه جوادالائمه- اسلامشهر
داستان این خیریه، به مراجعانی كه هر روز به مسجد محل مراجعه میكردند، برمیگردد. همین میشود كه محمود سیدچاووشی همراه 20-10 نفر دیگر از مسجدیهای محل تصمیم میگیرند با هم موسسه خیریهای را تشكیل دهند و خانوادههای نیازمندی را كه به آنها مراجعه میكردند، شناسایی كنند. در همان قدم اول، 53 خانواده را شناسایی كردند و برنامه رساندن ارزاق به صورت ماهانه، برنامه ثابت میشود. این اما آن چیزی نبوده است كه این موسسه خیریه، به آن راضی بودند. همین میشود كه برنامههای ایام مناسبتی هم جزو برنامههای اصلی میشود. عید نوروز، شب یلدا و ایام مختلف و اعیاد مذهبی برای خانوادههای تحت پوشش كه حالا به 250 خانواده رسیدهاند، بسته ارزاق 250 هزار تومانی تهیه میشود. برنامه اصلی آنها برای ماه محرم و عزاداری به دو بخش تقسیم میشود. سیدچاووشی به ما میگوید: «دهه اول مراسم عزاداری ما برای عموم است و هم خانوادههای نیازمند و هم بقیه عموم در عزاداری و سخنرانیها شركت میكنند.» اما برنامه دهه دوم مراسم، مخصوص خانمهاست و عزاداریها هم زنانه است. سیدچاووشی میگوید در روزهای محرم برای خانوادههای نیازمند به جز تهیه ارزاق، كارتهای هدیه صد هزار تومانی و برای كودكان هم اسباببازی تهیه میكنند. او میگوید: «در حد و توان خیریه سعی میكنیم در مسیر اهل بیت(ع) قرار بگیریم و راه آنها را هرچند اندك ادامه دهیم.»
از كورههای آجزپزی تا آققلا
گروه جهادی حنیفا- كورههای آجرپزی شمسآباد
پنج سال پیش كه نسترن دانهكار با چند نفر از دوستانش، دور هم جمع شدند و یك گروه جهادی دخترانه درست كردند و به مناطق محروم كرمانشاه رفتند، فكرش را هم نمیكردند كارشان به اینجا برسد. بهجز مناطق محروم حالا آنها تمركزشان را روی مناطق حاشیهای تهران و كورههای آجرپزی شمسآباد و ورامین گذاشتهاند و دو سال قبل، اولین هیات عزاداری را برای بچههای كوره آجرپزی راه انداختند. هیاتی كه در آن بچهها نوحه میخواندند و هم این كه شربت درست میكردند و در بین اهالی ساكن كوره، پخش میكردند. حالا هیات كورههای آجرپزی بزرگتر شده است.
مداح و سخنران دارند و هر شب شام میدهند؛ بچهها اما هنوز برای اهالی، با دستان خودشان، شربت درست و پخش میكنند. كار دانهكار حالا وسعت پیدا كرده است و در محلههای محروم بسیاری از شهرستانها مانند كورههای آجرپزی دیزك، در اطراف همدان با كمك اهالی هیات برگزار میكنند. حالا این گروه جهادی، در بسیاری از كورههای آجرپزی شهرستانهای كشور برای بچههای كوره تكیه ساختهاند. او میگوید: بچههایی كه یك زمانی در كورههای آجرپزی شمسآباد برایشان كار انجام میدادیم، حالا، خودشان در كورهها هیات برگزار میكنند و نذری میدهند. دانهكار و گروه جهادیاش مراسم كورههای آجرپزی را به بچههای آنجا سپردهاند و بعد از سیل فروردین، باروبنه جمع كردهاند و به شهرستان آققلا رفتهاند. جالب اینجاست كه همراهشان، تعدادی از بچههای كورهپزخانه هم هستند. كسانی كه به كمك آموزشهای این گروه اشتغال برای خود راه انداختهاند و نوجوانانی كه در كورهها كارگری میكردند، حالا همه دور هم جمع شدهاند و برای كمك به مردم آققلا راهی مناطق سیلزده شدهاند. تكیههای عزاداری برگزار كردهاند و به زنان هم هنرهای دستی مانند عروسكبافی و گلدوزی یاد میدهند. گروه جهادی دانهكار اما برای بچههای سیلزده برنامه ویژه دارند؛ برای بچهها بستههای فرهنگی تدارك دیدهاند. از اسباببازی تا كتابهای داستانی كه با محوریت عاشورا نوشته شده است. او میگوید: دوست داریم بچهها با امام حسین(ع) آشنا شوند. برنامه ویژه آنها اما برای روز عاشوراست. اگر خیرین كمك كنند، مراسم ویژه روز عاشورا یعنی توزیع بطریهای آب و توضیح ارزش آب در واقعه عاشورا هم برگزار خواهد شد.
جبههای برای همیشه
پزشکان و امدادگران عاشورا
به نظر میرسد اینجا با یك هیات متفاوت طرف هستیم؛ هیاتی كه فعالیتهای خیریهاش جانبی محسوب نمیشود. در اصل اینجا بیشتر از هرچیز یك مركز خیریه است كه هیاتهای شبانهاش هم برقرار است و حال خوش این شبهای محرم را از دست نمیدهد؛ جایی به اسم امدادگران عاشورا. در هیات امدادگران عاشورا، تعدادی از پزشكان و بهیاران دوران دفاع مقدس، دور هم جمع شدهاند و حالا در جایی دیگر اما شبیه به همان روزها، فعالیتهایشان را ادامه میدهند. حالا جهاد برای پزشكان روزهای جنگ تمام نشده است؛ درمان و رسیدگی به بیماران سرطانی و بیماران صعبالعلاج كاری است كه آنها در خیریه و هیاتی منتسب به روز عاشورا میكنند. ماجرا این است كه 15 سال پیش در پایان یك مراسم مذهبی، این آدمها قول و قراری برای تاسیس هیاتی در جهت اهداف خیریه با هم میگذارند؛ قراری كه امروز به نتیجههای خوبی رسیده است و نام امدادگران عاشورا برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان نام غریبی نیست. برای این آدمها، همهچیز با تمام شدن جنگ تمام نشده است. حالا همان آدمها در جبههای دیگر خدمت میكنند و یادشان نرفته است كه قرارشان با دل خودشان از همان روزها و شبهای دلهرهآور جنگ چه بوده است. این همه آن چیزی است كه در این هیات و این خیریه اتفاق میافتد. اینطور كه جمال نحوی، معاون فرهنگی و امور خیریه امدادگران عاشورا میگوید: حالا چند سالی میشود كه امدادگران عاشورا پایشان را فراتر از تهران گذاشتهاند و رد فعالیتهایشان را در شهرستانها هم میشود پیدا كرد. نحوی میگوید خیلی از بیمارها برای كافی نبودن منابع مالی، به شرایط سختی میافتند و حتی ممكن است جانشان را هم از دست بدهند؛ برای همین هم ما تمام تمركزمان را بر روی بیماران سرطانی و صعبالعلاج گذاشتیم تا كسی نباشد كه به علت ناتوانی در پرداخت هزینههای درمانی، عزیزش را از دست بدهد.
خیریه حضرت اباصالح المهدی(عج)-شهرری
خیریه حضرت اباصالح المهدی(عج) 30 سالی میشود در جنوب تهران فعالیت میكند. زهره مبشری یكی از اعضای این انجمن است. كسی كه خود را خدمتگزار امام حسین(ع) معرفی میكند. آنها 30 هزار خانواده را تحت پوشش قرار دادهاند و هر سال هم مراسم عزاداری مخصوص خانوادههای تحت پوششان را برگزار میكنند. عزاداریای كه از اول ماه محرم شروع و تا 17 روز ادامه پیدا میكند. هر روز صبح در حسینیه موسسه، برای خانوادهها مراسم عزاداری برگزار میكنند و در بعدازظهر هم مراسم عزاداری عمومی دارند. این اما همه برنامههای آنها نیست. آنها در محلهها و روستاهایی كه خانوادههای نیازمند آنجا خانه دارند، تكیه برگزار میكنند تا آنها هم از بركات و رحمت مراسم عزاداری حسینی(ع) استفاده كنند. به جز این، موسسه برای هیاتهای عزاداریای كه مجوز رسمی دارند اما از وجود سخنران یا مداح بیبهرهاند هم برنامهای دارند و به آنها مداح و سخنران معرفی میكند تا هیات عزاداری سالار شهیدان به بهترین شكل ممكن برگزار شود. مبشری میگوید: فرقی ندارد كسی متدین باشد یا نه، یا در كدام منطقه از تهران، شمال یا جنوب، زندگی كند، برایمان مهم است همه نیازمند یا توانا، از بركات عزاداری امام سوم شیعیان(ع) بهرهمند شوند. این اما برنامههای محرمی آنهاست. در روزهای غیرمحرم هم، هر دوشنبه و پنجشنبه این موسسه، دركنار برگزاری مراسم عزاداری، به اطعام نیازمندان میپردازند و هر ماه هم توزیع بستههای غذایی 250 هزار تومانی دارند.
كارزار كتابخوانی
جنبش جهادی هیات جنتالحسین(ع)
افزایش قیمتها و كاهش قدرت خرید مردم، بهانه تشكیل این جنبش بوده است. اینها را مریم معصومی، مسؤول جنبش جهادی هیات جنتالحسین به ما میگوید. معصومی و جنبشاش هم مانند بقیه موسسههای خیریه از همان ابتدا، به شناسایی خانوادههای محرومی كه در حاشیه تهران زندگی میكنند، میپردازند و توزیع ماهانه ارزاق به خانوادههای نیازمند، از كارهای معمولی است كه در همه موسسهها و هیاتهای عزاداری انجام میشود. به گفته معصومی اما، این جنبش، هر سال كار ویژهای برای ماههای محرم و صفر انجام میدهد. كاری كه مخصوص اقشار تحصیلكرده اما كمتوانی است كه زیرپوشش آنها هستند. او معتقد است: «سعیمان این است كه تنها غذای جسم به آنها ندهیم.» و غذای روحی كه آنها برایش برنامهریزی كردهاند، طرحهای مطالعاتی و معارفی است كه هر سال در روزهای محرمی برگزار میشود. پروژههایی كه در آن معرفی و توزیع كتب دینی، مذهبی و معرفتی كه مورد تایید علمای دینی هستند، دنبال میشود البته همراه با برگزاری مسابقه و تشویق برای بالا بردن فرهنگ كتابخوانی و آشنایی با سیره اهل بیت(ع) هرچند به جز كارهای فرهنگی، آنها در روستاها فعالیت جهادی ویژه هم میكنند. كاری كه در روستای بردیه سوسنگرد استان خوزستان انجام دادهاند و گروه جهادی پزشكیشان را به این روستا فرستادهاند تا به یاد محرم، التیامبخش درد دردمندان باشند.
حال خوب
هیات محبانالمهدی(عج) - شهرری
همه چیز از یك دورهمی دوستانه شروع شد. زمانی كه علی ابراهیمی و دوستانش دور هم جمع شدند و تصمیم گرفتند در كنار عزاداری و اشك ریختن برای سالار شهیدان(ع) باری از روی دوش نیازمندان محل بردارند و همین بهانه تشكیل هیاتشان میشود و از همان ابتدا هزینههای كمك به خانوادههای نیازمند با پول توجیبی و كنار گذاشتن مبلغی از حقوق ماهانه شروع شد. حالا اعضای این هیات، دهها خانواده نیازمند محلشان را شناسایی كردهاند و زیر پوشش كمك و یاری خود قرار دادهاند. تهیه سبد غذایی ماهانه برای خانوادهها، كمكهای نقدی و غیرنقدی و تامین هزینههای بیمارستانی، از كارهای جوانان هیاتی محل است.
ابراهیمی به ما میگوید: «خدا خواسته و خیر مشاركت نصیب ما شده است. و كار مردم را راه میاندازیم و حالشان را خوب میكنیم. ما با حال خوب مردم، حالمان خوب است.»
دوستی 40 ساله و عشق به امام حسین(ع)
تكیه ثارا...(ع)- تهرانسر
یك گروه كوچك ده، دوازده نفره اعضای اصلی هیاتشان است. اعضایی كه همه از دوستان قدیمی هستند. سابقه دوستی آنها 40 سالی قدمت دارد. هیاتی كه هر سال، در هر مراسم مذهبی، چه عزاداری و چه جشنهای مذهبی، تكیه میزنند و نذری میدهند. در ایام ماه رمضان هر شب در خیابانهای غرب تهران، برای روزهدارانی كه در زمان افطار بیرون از خانه هستند، سفره پهن میكنند. در مراسم مذهبی دیگر، از عید غدیر، شهادت امام جعفر(ع) تا تولد امام زمان(عج) همه و همه گروه دور هم جمع میشوند، نذری در تكیه كوچكشان میپزند و توزیع میكنند. این اما بخشی از فعالیت آنهاست. بخشی كه جنبه عمومی دارد. محمد امینی یكی از اعضای این هیات به ما میگوید: «یك بخش از مراسم سالار شهیدان(ع) عزاداری است و یك بخش دیگر هم گرفتن دست نیازمندان.» و همین تفكر باعث شده است آنها در هر مراسم مذهبی، بستههای مخصوص برنج، گوشت و مرغ برای نیازمندانی كه در حاشیههای تهران زندگی میكنند، تهیه و توزیع كنند. خانوادههایی كه حالا تعدادشان به 150 نفر میرسد. فرقی هم ندارد كه در جشن مذهبی باشد یا نه، در عزاداری، آنها سعی میکنند پیام عاشورا را عملی به تصویر بکشند.
سیره اهل بیت(ع)
هیات عزاداری امامزاده قاسم(ع)- شمیران
علی الفت، یكی از اعضای هیات عزاداری امامزاده قاسم میگوید تمام عزاداران و كسانی كه بر سر سفره اطعام این هیات مینشینند، همگی از زائران امامزاده قاسم(ع) روستا هستند. 15 سال پیش كه اعضای محل، دور هم جمع شدند و هیات امامزاده را تشكیل دادند، فكرش را هم نمیكردند كه خیریهای راهاندازی كنند. مشكلات اقتصادی و نیاز جامعه امروزی اما باعث شد آنها تصمیم بگیرند، خیریه را هم راهاندازی كنند. حالا پنج شش سالی از عمر خیریه شهید اسماعیلی كه شهید مدافع حرم روستاست، میگذرد؛ اما دلیل اصلی راهاندازی خیریه، جالب است. الفت توضیح میدهد عزاداری برای اهل بیت(ع) باید واقعی باشد و عمل به شعائر و سیره پیامبر مهمترین بخش عزاداری است. الفت میگوید: «توجه به نیازهای جامعه و تلاش برای برطرف كردنشان، از مهمترین كارهای اهل بیت(ع) بوده است.» تمام امامان شیعیان(ع) شبانه و ناشناس، از نیازمندان دستگیری میكردند و همین عمل آنها بهانه تشكیل گروه خیریه و زیر پوشش قرار دادن 70خانواده نیازمند شده است. نیازمندانی كه فرقی ندارد، در ماه محرم یا در روزهای دیگر سال برای تهیه سیسمونی و جهاز یا خوراك روزانه، با مشکل روبهرو شدهاند.
ارزاق و اسباب بازی برای كودكان
خیریه جوادالائمه- اسلامشهر
داستان این خیریه، به مراجعانی كه هر روز به مسجد محل مراجعه میكردند، برمیگردد. همین میشود كه محمود سیدچاووشی همراه 20-10 نفر دیگر از مسجدیهای محل تصمیم میگیرند با هم موسسه خیریهای را تشكیل دهند و خانوادههای نیازمندی را كه به آنها مراجعه میكردند، شناسایی كنند. در همان قدم اول، 53 خانواده را شناسایی كردند و برنامه رساندن ارزاق به صورت ماهانه، برنامه ثابت میشود. این اما آن چیزی نبوده است كه این موسسه خیریه، به آن راضی بودند. همین میشود كه برنامههای ایام مناسبتی هم جزو برنامههای اصلی میشود. عید نوروز، شب یلدا و ایام مختلف و اعیاد مذهبی برای خانوادههای تحت پوشش كه حالا به 250 خانواده رسیدهاند، بسته ارزاق 250 هزار تومانی تهیه میشود. برنامه اصلی آنها برای ماه محرم و عزاداری به دو بخش تقسیم میشود. سیدچاووشی به ما میگوید: «دهه اول مراسم عزاداری ما برای عموم است و هم خانوادههای نیازمند و هم بقیه عموم در عزاداری و سخنرانیها شركت میكنند.» اما برنامه دهه دوم مراسم، مخصوص خانمهاست و عزاداریها هم زنانه است. سیدچاووشی میگوید در روزهای محرم برای خانوادههای نیازمند به جز تهیه ارزاق، كارتهای هدیه صد هزار تومانی و برای كودكان هم اسباببازی تهیه میكنند. او میگوید: «در حد و توان خیریه سعی میكنیم در مسیر اهل بیت(ع) قرار بگیریم و راه آنها را هرچند اندك ادامه دهیم.»
از كورههای آجزپزی تا آققلا
گروه جهادی حنیفا- كورههای آجرپزی شمسآباد
پنج سال پیش كه نسترن دانهكار با چند نفر از دوستانش، دور هم جمع شدند و یك گروه جهادی دخترانه درست كردند و به مناطق محروم كرمانشاه رفتند، فكرش را هم نمیكردند كارشان به اینجا برسد. بهجز مناطق محروم حالا آنها تمركزشان را روی مناطق حاشیهای تهران و كورههای آجرپزی شمسآباد و ورامین گذاشتهاند و دو سال قبل، اولین هیات عزاداری را برای بچههای كوره آجرپزی راه انداختند. هیاتی كه در آن بچهها نوحه میخواندند و هم این كه شربت درست میكردند و در بین اهالی ساكن كوره، پخش میكردند. حالا هیات كورههای آجرپزی بزرگتر شده است.
مداح و سخنران دارند و هر شب شام میدهند؛ بچهها اما هنوز برای اهالی، با دستان خودشان، شربت درست و پخش میكنند. كار دانهكار حالا وسعت پیدا كرده است و در محلههای محروم بسیاری از شهرستانها مانند كورههای آجرپزی دیزك، در اطراف همدان با كمك اهالی هیات برگزار میكنند. حالا این گروه جهادی، در بسیاری از كورههای آجرپزی شهرستانهای كشور برای بچههای كوره تكیه ساختهاند. او میگوید: بچههایی كه یك زمانی در كورههای آجرپزی شمسآباد برایشان كار انجام میدادیم، حالا، خودشان در كورهها هیات برگزار میكنند و نذری میدهند. دانهكار و گروه جهادیاش مراسم كورههای آجرپزی را به بچههای آنجا سپردهاند و بعد از سیل فروردین، باروبنه جمع كردهاند و به شهرستان آققلا رفتهاند. جالب اینجاست كه همراهشان، تعدادی از بچههای كورهپزخانه هم هستند. كسانی كه به كمك آموزشهای این گروه اشتغال برای خود راه انداختهاند و نوجوانانی كه در كورهها كارگری میكردند، حالا همه دور هم جمع شدهاند و برای كمك به مردم آققلا راهی مناطق سیلزده شدهاند. تكیههای عزاداری برگزار كردهاند و به زنان هم هنرهای دستی مانند عروسكبافی و گلدوزی یاد میدهند. گروه جهادی دانهكار اما برای بچههای سیلزده برنامه ویژه دارند؛ برای بچهها بستههای فرهنگی تدارك دیدهاند. از اسباببازی تا كتابهای داستانی كه با محوریت عاشورا نوشته شده است. او میگوید: دوست داریم بچهها با امام حسین(ع) آشنا شوند. برنامه ویژه آنها اما برای روز عاشوراست. اگر خیرین كمك كنند، مراسم ویژه روز عاشورا یعنی توزیع بطریهای آب و توضیح ارزش آب در واقعه عاشورا هم برگزار خواهد شد.
جبههای برای همیشه
پزشکان و امدادگران عاشورا
به نظر میرسد اینجا با یك هیات متفاوت طرف هستیم؛ هیاتی كه فعالیتهای خیریهاش جانبی محسوب نمیشود. در اصل اینجا بیشتر از هرچیز یك مركز خیریه است كه هیاتهای شبانهاش هم برقرار است و حال خوش این شبهای محرم را از دست نمیدهد؛ جایی به اسم امدادگران عاشورا. در هیات امدادگران عاشورا، تعدادی از پزشكان و بهیاران دوران دفاع مقدس، دور هم جمع شدهاند و حالا در جایی دیگر اما شبیه به همان روزها، فعالیتهایشان را ادامه میدهند. حالا جهاد برای پزشكان روزهای جنگ تمام نشده است؛ درمان و رسیدگی به بیماران سرطانی و بیماران صعبالعلاج كاری است كه آنها در خیریه و هیاتی منتسب به روز عاشورا میكنند. ماجرا این است كه 15 سال پیش در پایان یك مراسم مذهبی، این آدمها قول و قراری برای تاسیس هیاتی در جهت اهداف خیریه با هم میگذارند؛ قراری كه امروز به نتیجههای خوبی رسیده است و نام امدادگران عاشورا برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان نام غریبی نیست. برای این آدمها، همهچیز با تمام شدن جنگ تمام نشده است. حالا همان آدمها در جبههای دیگر خدمت میكنند و یادشان نرفته است كه قرارشان با دل خودشان از همان روزها و شبهای دلهرهآور جنگ چه بوده است. این همه آن چیزی است كه در این هیات و این خیریه اتفاق میافتد. اینطور كه جمال نحوی، معاون فرهنگی و امور خیریه امدادگران عاشورا میگوید: حالا چند سالی میشود كه امدادگران عاشورا پایشان را فراتر از تهران گذاشتهاند و رد فعالیتهایشان را در شهرستانها هم میشود پیدا كرد. نحوی میگوید خیلی از بیمارها برای كافی نبودن منابع مالی، به شرایط سختی میافتند و حتی ممكن است جانشان را هم از دست بدهند؛ برای همین هم ما تمام تمركزمان را بر روی بیماران سرطانی و صعبالعلاج گذاشتیم تا كسی نباشد كه به علت ناتوانی در پرداخت هزینههای درمانی، عزیزش را از دست بدهد.