امروز اقشار سرمایه‌دار، متوسط رو به بالا و حتی متوسط دغدغه‌ای مبنی بر تأمین آسایش حداقلی قشر فقیر در ایالات متحده ندارند. این قشر آسیب‌پذیر نه‌تنها در انتخابات، بلکه در ارائه سایر امتیازها و خدمات به جامعه آمریکا نیز نادیده انگاشته می‌شوند. در این میان هرگونه تحرکی از سوی اقشار کم‌درآمد و فقیر آمریکایی برای تغییر وضعیت موجود، با سد محکمی به نام بروکراسی هدایت‌شده در دو حزب سنتی این کشور مواجه می‌شود. حتی در چنین شرایطی افرادی مانند ترامپ و اوباما به‌رغم تضادهای ظاهری خود دست به دست یکدیگر می‌دهند تا صدای فقرای آمریکا به گوش دیگر کشورهای جهان نرسد.
در این صحنه پیچیده، افرادی مانند برنی سندرز، تنها روایتگر بخش اندکی از بحران‌های واقعی و زیرساختی در ایالات متحده هستند. بدون شک در آینده‌ای نزدیک، فقرا و اقشار آسیب‌پذیر در ایالات متحده نسبت به ظلمی که به آنها در ثروتمندترین کشور دنیا روا می‌شود، سکوت نخواهند کرد، حتی اگر فردی مانند برنی سندرز در رأس معادلات قدرت در واشنگتن حضور نداشته باشد!