درباره دختری که سکوت را ترجیح می‌دهد
اقیانوس آرام
زهرا قربانی
چیزی بیشتر نباش!
نسرین برخلاف حرفه‌ای كه عاشقانه دوستش دارد (یعنی مجریگری)، فردی ساكت و آرام است؛ می‌گوید دلیل سكوتش می‌تواند محتاط بودنش در انتخاب حرف‌ها و رفتارهایش باشد. گرچه خیلی از ما صحبت و اظهار نظر نكنیم دق می‌كنیم!
از وقتی وارد مدرسه شد، همه از او تعریف می‌كردند و به به و چه چه راه می‌انداختند كه وای چه دختر خوب و ساكتی؛ آنها یك تصویر فوق‌العاده از یك دختر خوب در ذهنشان ساخته بودند كه نسرین نمی‌خواست آن تصویر خوب را خراب كند و به همین خاطر نظر دادن برایش سخت شده بود و مدام به خودش می‌گفت چیزی بیشتر نباش!
من در میان جمع و...
نسرین هم مثل همه ما دوست دارد گاهی حرف خودش را به كرسی بنشاند؛ اما اصولا درباره مسائلی اظهار نظر می‌كند كه حرفی برای گفتن داشته باشد. او با همین روحیه آرام هم شروع‌كننده و گرداننده بحث در جمع دوستانش است و حسابی هم آتشش در بعضی مسائل تند است. دوستان نسرین همیشه به او می‌گویند تو كه می‌دانی حرف فلانی اشتباه بود، چرا چیزی نگفتی؟ اما آنها نمی‌دانند ذهن خیال‌پرداز او لحظه‌ای در جمع نمی‌ماند و به قول خودش در دنیای خاصش سیر می‌كند.
اما با همه این تقاسیر او دلش نمی‌خواهد با صفت ساكت معرفی و شناخته شود.
زبان دوم
فكر نكنید منظورمان زبان‌های غیر از فارسی است، نه. حرف ما از زبانی غیر از كلام است. بله: نویسندگی. یك دنیای زیبا و پر رمز و راز. فكرنمی‌كنم كسی وجود داشته باشد كه تا به حال دفترچه خاطراتی نداشته باشد كه حرف‌هایش را برای خودش بزند! نسرین هم همین‌گونه است؛ او از كودكی عاشق نوشتن بوده.
او می‌گوید: اگر بخواهم خیلی حرف بزنم فرصتی برای نوشتن پیدا نخواهم كرد، چون حرف زدن كنترلش خیلی سخت است و آن كسی كه می‌تواند حرف زدن را كنترل كند، حرف‌هایش را در قالب دیگری مثل نقاشی، نویسندگی و در كل هنر نشان می‌دهد.
بهترین انتخاب
او بیشتر از این‌كه حسرت انتخاب نكردن‌هایش را بخورد، دنبال بهترین انتخاب برای خودش است؛ كلا درخصوص لباس پوشیدن و انتخاب آهنگ‌هایش هم سخت‌پسند است. حتی از شب قبل هم به این فكر می‌كند كه فردا چه چیزی می‌خواهد بپوشد. (الان نصف دخترها می‌گن: واای عین من) اما راحت‌ترین كار برای او انتخاب كلمات است! او هرچیزی كه به ذهنش بیاید را با ضبط صوت، ضبط می‌كند و عینا همان را می‌نویسد و تغییر زیادی در آن ایجاد نمی‌كند. من كه فكر می‌كنم این به خاطر همان سكوت‌هایی است كه باعث شد بیشتر بخواند و بیشتر ببیند و بیشتر گوش بدهد.
تفریح
قدم زدن همیشه یكی از بهترین سرگرمی‌های دنیاست؛ او به تنهایی در خیابان رویاهای خودش قدم می‌زند و در آن
غرق می‌شود تا جایی كه راهش را هم گم می‌كند! او برای روزهای تعطیلش فیلم دیدن را هم ترجیح می‌دهد، اما انتخاب یك فیلم پروسه سختی برای اوست.
بله در روزگاری كه نوجوانان تمام وقتشان را پای گوشی و فیلم‌ها و سریال‌های نه چندان خوب و پر محتوا می‌گذارند، نسرین ترجیح می‌دهد یا یك‌فیلم عالی ببیند یا این‌كه بخوابد! نمی‌خواهد وقتش را پای یك رمان بی‌محتوا بگذارد. از نظر خودش خیلی سخت زندگی می‌كند. كافی است كاری را بدون فكر انجام دهد؛ آن وقت مغزش آشوب می‌شود كه وااای نسرین تو داری عمرت را تلف می‌كنی!!!
تغییر
زندگی نسرین به دو بخش تقسیم شده؛ دوره دبستان و دوره دبیرستان! نسرین مطمئن است اگر دوستان دبستانش او را ببینند حتما به او می‌گویند خیلی عوض شده و دیگر آن آدم سابق نیست، اما اگر دوستان دبیرستان و تئاتری‌اش این مصاحبه را بخوانند با خنده و تعجب تنها سؤالی كه برایشان مطرح می‌شود این است كه (مگر نسرین ساكت و آرام است؟!)
شاید برای همین هم بود كه به كلاس گویندگی و تئاتر رفت. اصلا رفت تا آن گذشته را عوض كند.
البته او بیشتر از هرچیزی دوست دارد با آرامش و خیال‌پردازی‌هایش شناخته شود و كاملا معتقد است كه آرامش با سكوت فرق دارد. نسرین در دنیای خیالی خود زندگی می‌كند و زمان سختی‌هایش به آرامش دنیای خیالی‌اش پناه می‌برد.
نسرین برخلاف حرفه‌ای كه عاشقانه دوستش دارد (یعنی مجریگری)، فردی ساكت و آرام است؛ می‌گوید دلیل سكوتش می‌تواند محتاط بودنش در انتخاب حرف‌ها و رفتارهایش باشد. گرچه خیلی از ما صحبت و اظهار نظر نكنیم دق می‌كنیم!
از وقتی وارد مدرسه شد، همه از او تعریف می‌كردند و به به و چه چه راه می‌انداختند كه وای چه دختر خوب و ساكتی؛ آنها یك تصویر فوق‌العاده از یك دختر خوب در ذهنشان ساخته بودند كه نسرین نمی‌خواست آن تصویر خوب را خراب كند و به همین خاطر نظر دادن برایش سخت شده بود و مدام به خودش می‌گفت چیزی بیشتر نباش!
من در میان جمع و...
نسرین هم مثل همه ما دوست دارد گاهی حرف خودش را به كرسی بنشاند؛ اما اصولا درباره مسائلی اظهار نظر می‌كند كه حرفی برای گفتن داشته باشد. او با همین روحیه آرام هم شروع‌كننده و گرداننده بحث در جمع دوستانش است و حسابی هم آتشش در بعضی مسائل تند است. دوستان نسرین همیشه به او می‌گویند تو كه می‌دانی حرف فلانی اشتباه بود، چرا چیزی نگفتی؟ اما آنها نمی‌دانند ذهن خیال‌پرداز او لحظه‌ای در جمع نمی‌ماند و به قول خودش در دنیای خاصش سیر می‌كند.
اما با همه این تقاسیر او دلش نمی‌خواهد با صفت ساكت معرفی و شناخته شود.
زبان دوم
فكر نكنید منظورمان زبان‌های غیر از فارسی است، نه. حرف ما از زبانی غیر از كلام است. بله: نویسندگی. یك دنیای زیبا و پر رمز و راز. فكرنمی‌كنم كسی وجود داشته باشد كه تا به حال دفترچه خاطراتی نداشته باشد كه حرف‌هایش را برای خودش بزند! نسرین هم همین‌گونه است؛ او از كودكی عاشق نوشتن بوده.
او می‌گوید: اگر بخواهم خیلی حرف بزنم فرصتی برای نوشتن پیدا نخواهم كرد، چون حرف زدن كنترلش خیلی سخت است و آن كسی كه می‌تواند حرف زدن را كنترل كند، حرف‌هایش را در قالب دیگری مثل نقاشی، نویسندگی و در كل هنر نشان می‌دهد.
بهترین انتخاب
او بیشتر از این‌كه حسرت انتخاب نكردن‌هایش را بخورد، دنبال بهترین انتخاب برای خودش است؛ كلا درخصوص لباس پوشیدن و انتخاب آهنگ‌هایش هم سخت‌پسند است. حتی از شب قبل هم به این فكر می‌كند كه فردا چه چیزی می‌خواهد بپوشد. (الان نصف دخترها می‌گن: واای عین من) اما راحت‌ترین كار برای او انتخاب كلمات است! او هرچیزی كه به ذهنش بیاید را با ضبط صوت، ضبط می‌كند و عینا همان را می‌نویسد و تغییر زیادی در آن ایجاد نمی‌كند. من كه فكر می‌كنم این به خاطر همان سكوت‌هایی است كه باعث شد بیشتر بخواند و بیشتر ببیند و بیشتر گوش بدهد.
تفریح
قدم زدن همیشه یكی از بهترین سرگرمی‌های دنیاست؛ او به تنهایی در خیابان رویاهای خودش قدم می‌زند و در آن
غرق می‌شود تا جایی كه راهش را هم گم می‌كند! او برای روزهای تعطیلش فیلم دیدن را هم ترجیح می‌دهد، اما انتخاب یك فیلم پروسه سختی برای اوست.
بله در روزگاری كه نوجوانان تمام وقتشان را پای گوشی و فیلم‌ها و سریال‌های نه چندان خوب و پر محتوا می‌گذارند، نسرین ترجیح می‌دهد یا یك‌فیلم عالی ببیند یا این‌كه بخوابد! نمی‌خواهد وقتش را پای یك رمان بی‌محتوا بگذارد. از نظر خودش خیلی سخت زندگی می‌كند. كافی است كاری را بدون فكر انجام دهد؛ آن وقت مغزش آشوب می‌شود كه وااای نسرین تو داری عمرت را تلف می‌كنی!!!
تغییر
زندگی نسرین به دو بخش تقسیم شده؛ دوره دبستان و دوره دبیرستان! نسرین مطمئن است اگر دوستان دبستانش او را ببینند حتما به او می‌گویند خیلی عوض شده و دیگر آن آدم سابق نیست، اما اگر دوستان دبیرستان و تئاتری‌اش این مصاحبه را بخوانند با خنده و تعجب تنها سؤالی كه برایشان مطرح می‌شود این است كه (مگر نسرین ساكت و آرام است؟!)
شاید برای همین هم بود كه به كلاس گویندگی و تئاتر رفت. اصلا رفت تا آن گذشته را عوض كند.
البته او بیشتر از هرچیزی دوست دارد با آرامش و خیال‌پردازی‌هایش شناخته شود و كاملا معتقد است كه آرامش با سكوت فرق دارد. نسرین در دنیای خیالی خود زندگی می‌كند و زمان سختی‌هایش به آرامش دنیای خیالی‌اش پناه می‌برد.
