مطابق تازه‌ترین ارزیابی وبسایت «نامبئو» كه در خرداد امسال منتشر شده و بر اساس پایه محاسبه میانگین شاخص‌های آلودگی هوا، قیمت مسكن، ترافیك، هزینه زندگی، امكانات بهداشتی، قدرت خرید و اوضاع جوی انجام می‌شود تهران با میانگین شاخص 49/78 رتبه 244 را از بین 245 شهر كسب كرده است.
سایت نامبئو یكی از معتبرترین منابع برای دست یافتن به اطلاعاتی در رابطه با سفر یا مهاجرت است. منبعی كه بر اساس شاخص‌های متفاوت، كیفیت زندگی در شهرها را در اختیار كاربرانش قرار می‌دهد. با استفاده از داده‌های این منبع می‌توان اطلاعات مربوط به هزینه زندگی در شهرهای مختلف جهان را هم به دست آورد و با شهرهای مختلف مقایسه كرد. در حال حاضر اطلاعات مربوط به 9535 شهر مختلف جهان در این پایگاه وجود دارد. اطلاعات این شهرها شامل هزینه سكونت، رفت‌و‌آمد، هزینه‌های حتی جزئی یك زندگی معمولی و معیارهای كیفی زندگی همچون ترافیك، آلودگی هوا، نرخ سلامت و جرم را بین شهرها و كشورهای مختلف است. در این پایگاه حتی امكان گفت‌وگوی آنلاین با ساكنان شهر مورد نظر هم وجود دارد و امكان راستی‌آزمایی داده‌های منتشر شده در این پایگاه را وجود دارد.
 شاخص مسكن
سال‌هاست كه مسكن دغدغه جامعه ایرانی است. در این میان راهكارهای دولت‌های مختلف هم راه به جایی نبرده است و وضعیت مسكن را آشفته‌تر از گذشته كرده است. از ناكارآمدی سیاست‌های دولت‌ها در حل این معضل همین بس كه از وعده ساخت خانه به شهروندان به اعطای وام ودیعه به آنها رسیده است. انبوه‌سازی هم در این میان جز تجربه كوتاه مسكن مهر راكد مانده تا حالا تهران به‌عنوان پنجمین شهر گران دنیا در شاخص مسكن باشد. به این مفهوم كه تهیه مسكن در تهران بسیار سخت‌تر از تهیه مسكن در شهرهای اروپایی است. این شاخص را پایگاه نامبئو بر اساس میزان درآمد خانوار به دست آورده است. این وضعیت در دیگر شهرهای ایران هم چندان مطلوب نیست. براساس داده‌های آماری «نامبئو» كه برمبنای داده‌‌های صندوق بین‌المللی پول تهیه شده و وضعیت قدرت خرید مسكن توسط خانوار‌ها را در 106 كشور و 458 شهر بزرگ جهان موردبررسی قرار داده ایران در بین 106 كشور جهان از لحاظ دسترسی خانوار به مسكن یا نسبت قیمت مسكن به درآمد خانوار در رتبه هفتم جهان است و قیمت مسكن معادل 30 سال درآمد خانوار است. همچنین شهر تهران نیز در بین 458 شهر، رتبه پنجم جهان را دارد كه خانوار با درآمد فعلی برای صاحب خانه شدن باید 40 سال صبر كند. این 30 سال و 40 سال برای خانه‌دار شدن در حالی است كه در برخی كشور‌ها و شهر‌های مورد اشاره در این گزارش، زمان خانه‌دار شدن خانوار‌ها بین دو تا چهار سال است. شش كشور پیش از ایران در این فهرست سوریه، هنگ‌كنگ، كامبوج، كنیا، سریلانكا و فیلیپین هستند و سه كشور بعد از ایران هم در 10 كشور نخست این فهرست چین، تایوان و نپال هستند.
 شاخص قدرت خرید
برای تعیین شاخص قدرت خرید كه بر اساس اطلاعات ماه جاری میلادی در این وبسایت به‌روز شده معیارهای مختلفی در نظر گرفته شده‌است. از قیمت غذاخوردن در یك رستوران معمولی برای یك وعده و به اندازه دو نفر گرفته تا هزینه‌های خوراك معمول در سوپرماركت‌ها همچون شیر، تخم‌مرغ و ... هزینه‌های مربوط به رفت‌وآمد از طریق ناوگان حمل‌ونقل عمومی و دیگر معیارهایی همچون هزینه باشگاه‌های ورزشی، مهدهای‌کودک  و البته پوشاك. هرچند آخرین تاریخ به‌روزشدن این اطلاعات سپتامبر 2020 است، اما نبود ثبات قیمت ارز در چند روز اخیر برخی از این قیمت‌ها را نادرست جلوه می‌دهد. به‌عنوان‌مثال قیمت یك لیتر شیر در حالی یك دلار قید شده است كه بر اساس قیمت روز دلار در ایران معادل 25 هزار تومان می‌شود درحالی‌كه قیمت شیر در بالاترین حالت حدود 8000 تومان است. در مقابل در بخش متوسط حقوق خالص ماهانه رقم هفت‌میلیون و 750 هزار تومان (310 دلار) قید شده كه با توجه به معیشت كنونی رقمی بالاتر از واقعیت به نظر می‌رسد. با همه این اوصاف تهران با بررسی همه این موارد در شاخص قدرت خرید جایگاه بسیار پایینی دارد.
 مراقبت‌های بهداشتی
دیگر شاخص بررسی‌شده در رابطه با مراقبت‌های بهداشتی در تهران است. شاخصی كه این پایگاه آن را متوسط خوانده است. برای به‌دست‌آوردن چنین نتیجه‌ای معیارهای مختلفی بررسی شده است.  «مهارت و شایستگی كادر پزشكی» كه با 59.02 از 100 و «سرعت در تكمیل معاینه‌ و گزارش‌ها» با 54.13 از 100 متوسط قید شده است و «تجهیزات برای تشخیص و درمان» با 63.89 از 100 در این گزارش بالا توصیف شده است. معیارهای دیگری هم برای به‌دست‌آوردن نتیجه نهایی همچون «دوستی و ادب كادر پزشكی» و «رضایت از پاسخگویی در مراكز درمانی» است كه در نهایت این سایت در این شاخص نمره متوسطی به شهر تهران داده است.
 300 ساعت ترافیك
سال گذشته محمدجواد حق‌شناس، رئیس كمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر گفته بود: «هر شهروند تهرانی در سال ۳۰۰ ساعت خود را در ترافیك از دست می‌دهد.» همین موضوع هم یكی از مولفه‌های سنجش میزان كیفیت زندگی در پایتخت است. برای به‌دست‌آوردن جایگاه تهران در این شاخص هم از مؤلفه‌های بسیاری استفاده‌شده است. به‌عنوان‌مثال در بخشی از این مؤلفه‌ها آماری از اصلی‌ترین وسیله حمل‌ونقل برای رسیدن به محل تحصیل یا كار قیدشده كه جالب‌توجه است و نشان می‌دهد بیش از 52 درصد مردم تهران از خودروی شخصی استفاده می‌كنند. سهم مترو از این آمار 7 درصد و اتوبوس 9 درصد است. بررسی مؤلفه‌های دیگر در این شاخص نشان می‌دهد هر شهروند پایتخت به‌صورت میانگین بیش از 52 دقیقه در روز را در ترافیك به سر می‌برد. عددی كه جایگاه پایتخت را در وضعیت نامطلوبی در جهان قرار داده است.
 شاخص آلودگی هوا
آلودگی هوا هم معضل تازه‌ای برای تهران نیست و تعداد روزهای پاك در سال برای این شهر بسیار محدود است. همین چالش اما یكی از شاخص‌های اصلی برای به دست آوردن میزان كیفیت زندگی در شهر است. روایت آمارهای سایت نامبئو از وضعیت آلودگی هوای تهران هم همین نكته را نشان می‌دهد. درحالی‌که مؤلفه‌هایی نظیر كثیفی و آلودگی محیط، میزان رضایت از مدیریت پسماند، حجم آلودگی صوتی و نوری، آلودگی آب و وضعیت بوستان‌های شهری همگی متوسط قیدشده ، میزان آلودگی هوا از مؤلفه‌هایی است كه در این سایت با 14/90 از 100 بسیار بالا نشان می‌دهد. مجموعاً شاخص كیفیت زندگی در رتبه‌بندی این پایگاه عددی بین صفرتا ۲۴۰ است كه تا عدد ۸۰ بیانگر كیفیت زندگی پایین، ۸۰ تا ۱۶۰ متوسط و ۱۶۰ تا ۲۴۰ كیفیت بالاست. از مجموع مؤلفه‌های استخراج‌شده در این سایت در مورد شهر تهران عدد 54/47 به‌دست‌آمده كه نشان می‌دهد كیفیت زندگی در این شهر نامطلوب است.