در این ستون، سرنوشت مجرمانی که اقدامات‌شان  پایانی جز اعدام نداشت به نوعی از زبان خودشان و بر اساس اعترافاتشان منتشر می شود . این هفته سراغ دو برادر رفتیم که با تشکیل باند برمودا 36 زن را مورد آزار و اذیت قرار دادند.
جرایم خود را از سال 92 آغاز کردیم. چهار نفر بودیم، سه مرد و یک زن. هدفی جز سرقت و تجاوز نداشتیم. شگردمان، 
سوار کردن زنان در پوشش مسافربر بود.زنی که با ما همکاری می‌کرد، برای این بود که زنان به ما اعتماد کنند و سوار ماشین شوند. بعد از هر آدم‌ربایی، او طلاها را می‌فروخت. برای این که کسی متوجه ربودن زنان و مقاومت آنها نشود از خودروهای شیشه دودی استفاده می‌کردیم. بعد از شکار زنان، آنها را تهدید کرده و به مناطق جنگلی و یا بیابان‌های خارج شهر می‌بردیم. بعد هم بدون توجه به التماس زنان، نقشه سیاه خود را اجرا می کردیم. می‌دانستیم زنان شکایت می کنند 
به همین خاطر بعد از چند بار ربودن و تجاوز، خودروی خود را فروخته و ماشین جدیدی می خریدیم و شهر محل جنایت‌های سیاه خود را تغییر می‌دادیم. مشهد و شهرهای شمالی کشور محل‌هایی بود که طعمه‌ها را آنجا شکار می کردیم و بعد نقشه سیاه‌مان اجرا می‌شد. 
آنقدر حرفه ای عمل می کردیم که مطمئن بودیم پلیس هیچ‌وقت نمی‌تواند ردی از ما پیدا کند. 37 زن را ربوده و بعد از آزار و اذیت، اموال با ارزش آنها را سرقت کرده و با رها کردن قربانیان فرار می کردیم. سرانجام در جریان ربودن زنی در مشهد، دستگیر شدیم و رسانه‌ها اسم برمودا را برای باند ما انتخاب کردند. 
در دادگاه محاکمه و دو نفر از ما  که برادر بودیم به اعدام محکوم شدیم. با تایید حکم، سرانجام 25 شهریور امسال حکم دو اعدامی باند در زندان مشهد اجرا شد.