مصطفی جلالی فخر، منتقد سینما و پزشك، «آستیگمات» را درامی متوسط دانست. او به جام‌جم گفت: فیلم «آستیگمات» با وجود حساسیتی كه انتخاب نشدنش در جشنواره فجر ایجاد كرده بود، یك درام اجتماعی متوسط است كه درگیركننده نیست. 
رخدادهای فرعی قصه، انسجام پیش‌برنده‌ای ندارند و همه چیز به كندی و در سطح می‌گذرد. نه خانواده به معنای كلی در مركز روایت است و نه هیچ‌كدام از آدم‌هایی كه درگیر قصه‌اند. حتی كودك آسیب‌دیده در این مناسبات هم سردرگم است.
 این تصور كه هر فیلمی توسط هیات انتخاب رد شده، فیلم جسورانه‌ای است، سوءتفاهم است.
او تصریح می‌كند: ماجرای نامه عاشقانه كسری و ارسال حلقه ازدواج دزدیده از مادرش برای خانم معلم خودش، ایده فرعی جالبی است كه هدر می‌رود.
 فیلم در میان آدم‌هایش بلاتكلیف بوده و مسیر اصلی‌اش را انتخاب نكرده است. حتی ماجرای پرورش زالو هم با وجود نو بودنش، قابلیت دراماتیك پیدا نمی‌كند.
جلالی‌فخر خاطرنشان می‌کند: نیكی كریمی كه سال‌هاست نقش‌ها و بازی قابل‌قبولی ارائه نكرده است، در اینجا موفق می‌شود نقش كوتاهی را درست و به اندازه بازی كند و نكته جالب دیگر این كه جنس بازی و فیزیك هادی حجازی‌فر به‌گونه‌ای است كه در هر نقشی و در هر میزانی دیده می‌شود.