گپ و گفت با پریا ایزدیاری کاراته‌کار عضو مجلس دانش‌آموزی
از کمربند مشکی تا صندلی قرمز
اکثر ما نوجوونایی رو می‌شناسیم که قبل از بزرگ شدن، بزرگ شدن! یعنی با توجه به علاقه و فعالیت‌شون وارد حرفه‌هایی شدن که دوست دارن. همون‌طور که می‌دونیم؛ روحیه همه افراد با هم متفاوته. برای همینه که یکی دوست داره پشت میز بشینه و کارای اداری انجام بده؛ یکی هم دوست داره از صبح تا شب بدوه و اصلا یه جا بند نمیشه! همین تفاوتاست که از ما، نوجوون‌های متفاوتی رو می‌سازه! مهمون یکی مثل مای ویژه این هفته هم ترکیبی از این دو مثال بالاست! پریا ایزدیاری که ورزشکار حرفه‌ای رشته کاراته‌ست و کلی مدالای مهم رو نصیب خودش کرده و در عین حال عضو مجلس دانش‌آموزی کشوره و کلی نظرات و ایده‌های خوب برای آموزش و پرورش داره! اما قضیه اصلا به اینجا ختم نمیشه؛ برای خوندن جزئیات فعالیت پریا و حرفه‌ای بودنش؛ اصلا این شماره از یکی مثل ما رو از دست ندین! برو که رفتیم.
عطیه ضرابی / با تشکر از مینو آقایی‌نژاد
ز سستی کژی آید و کاستی!
پریای هفده ساله اهل تهرانه و فعلا به‌خاطر شرایط شغلی پدرش، در استان زیبای هرمزگان زندگی می‌کنه و اونجا هم فعالیتش رو رها نکرده! پریا یازده ساله که کاراته کار می‌کنه و توی این مدت کلی مدال آورده و به‌عنوان قهرمان ملی شناخته میشه و البته که به اردوی تیم ملی هم دعوت شده! البته این ته ماجرا نیست؛ اصل قضیه‌ای که منو به پریا رسونده اینه که از سوم دبستان عضو شورای مدرسه بوده و سال به سال پیشرفت کرده و در نهایت سال دهم مقطع متوسطه دوم به‌عنوان رئیس شورای منطقه و بعد هم استان خودش انتخاب میشه و به مجلس دانش‌آموزی راه پیدا می‌کنه! به همین خوشمزگی!
اندر احوالات سرشلوغی
زندگی پریا پر از کار و فعالیته و به نظرم وقت سر خاروندن هم نداره! آخه شما فرض کنین: روزی چند ساعت تمرین ورزشی برای بهتر شدن، رسیدگی به کارای مجلس، درس‌های سنگین رشته علوم تجربی، جلسات مختلف، در خدمت محض مادر و پدر بودن و تنها دختر یک خانواده بودن چقدر می‌تونه سخت باشه!؟ اما پریا با کمال میل برای این نوع سبک زندگیش برنامه‌ریزی کرده و خیلی هم راضیه. البته از حق هم نگذریم؛ خانواده‌اش کلی حمایتش کردن و پا‌به‌پای سرشلوغیاش صبوری کردن و به قول خود پریا، همه موفقیتاش رو مدیون پدر و مادرشه! امیدوارم که قدر پدر و مادرمونو بدونیم.
پریای فرداها...
ازش می‌پرسم: دوست داری در آینده همین شغل رو داشته باشی؟ اصلا اهل سیاست هستی؟! پریا میگه از بچگی خیلی اجتماعی بوده و می‌تونسته با اکثر آدما روابط دوستانه‌ای برقرار کنه. الحق هم که فن بیانش خوبه! طوری که من اصلا دلم نمی‌خواد این مصاحبه تموم بشه! و با تمام این توصیفات، پریا معتقده که همه فعالیتایی که الان انجام میده؛ قطعا در آیندهاش نقش مثبتی داره و ممکنه که شغل آیندهاش هم‌راستا با همین فعالیت‌ها باشه و البته کلی برنامه‌های هدفمند و جالب برای روزهای بعد داره.
روی صندلی‌های قرمز
شاید شما هم مثل من کنجکاو باشین و بخواین بدونین که توی مجلس دانش‌آموزی چی می‌گذره؟ منم چون اطلاعات زیادی ندارم؛ دقیقا حرفای پریا رو براتون می‌نویسم که کاملا متوجه بشین موضوع از چه قراره! مجلس دانش‌آموزی: یه واحد صنفی مشورتیه که از 150دانش‌آموز منتخب شورای دانش‌آموزی تشکیل شده. دانش‌آموزایی که فعال فرهنگی، ورزشی، هنری و... هستن، بعد از رد شدن از یه سری فیلترا عضو مجلس دانش‌آموزی میشن. هر دانش‌آموزی که فعالیت بیشتری داشته باشه و نظرات سازنده‌تری بده؛ قطعا برای مجلس مفیدتره! این هم از این! اگر حس میکنین که می‌تونین برای آموزش و پرورش‌مون مفید
باشین، حتما شانس‌تونو امتحان کنین.
هدف چیه؟
قطعا هر تشکل و صنفی یه هدفی داره و از اون جهت که ما نوجوونا باید همه چی رو بدونیم و چرایی انجام کارها برامون مهمه، ریز به ریز از پریا پرسیدم و با حوصله جواب داد. مجلس دانش‌آموزی این امکان رو به دانش‌آموزا میده تا از سن نوجوونی وارد فضای سیاسی و اجتماعی بشن و برای بهبود اوضاع مدرسه‌شون تصمیم‌گیری کنن. به نظر من و پریا، خیلی خوبه که بچه‌های مستعد در این زمینه جدی گرفته میشن و می‌تونن براساس استعدادسنجی، مسیر آینده‌شون رو پیدا کنن. شما چی فکر میکنین؟
شادی مجازی!
تقریبا چند ماهی میشه که برنامه شاد مهمون تلفن همراهمون شده و همون‌طور که خودتون می‌دونین جنجالای زیادی هم به‌پا کرده! برای همین یکی از سؤالام از پریا، میزان اهمیت دادن آدم‌بزرگای مجلس به این دغدغه بود. پریا میگه این موضوع توی مجلس خیلی مهمه و دغدغه نماینده‌ها هم هست. ما افتخار می‌کنیم که این برنامه ساخت هوش و هنر مهندسای ایرانیه و قطعا برای بهتر شدن؛ جای کار زیادی داره. اما هنوز دانش‌آموزایی هستن که با اومدن کرونا و فضای آموزشی مجازی، غافلگیر شدن و هنوزم که هنوزه از آموزش محرومن... امیدواریم با پیگیری مسؤولان این مشکل دانش‌آموزا حل بشه و شادی‌مون حقیقی بشه.
همه عمر جست‌و‌جو
اگر بخوایم درباره مهارت ورزشی پریا هم صحبتی بکنیم. باید بگیم خیلی خفنه! البته به قول خودش حرفه‌ایه! حتما هست دیگه! پریا تا الان هر مدالی که دوست داشته رو به دست آورده و هدف بعدیش المپیکه! به امید روزی که پریا رو با اون لبخند زیباش روی سکوی اول قهرمانی ببینیم! ان‌شاءالله البته ناگفته نماند که پریا فعالیت‌های هنری از جمله نقاشی با رنگ روغن هم داره!
به امید آرزوها
دختر پرتلاش ما خیلی اهل مطالعه است و بیشتر اوقات فراغتش رو (اگر داشته باشه!) صرف مطالعه کتابای ورزشی، هنری و علمی می‌کنه و البته دوست داره که برای دانشگاه دوتا رشته بخونه. یکی چشم‌پزشکی و یکی هم علوم ورزشی! و صد البته که رسیدن به اینا برای دانش‌آموز موفقی مثل پریا که توی مدرسه نمونه دولتی درس می‌خونه، اصلا سخت نیست! ما هم براش آرزو می‌کنیم که بهترین‌ها نصیبش بشه!
جانا سخن از زبان ما می‌گویی
پریا معتقده که نوجوونای خیلی زیادی در سراسر ایران هستن که کلی استعداد دارن، اما زمینه و بستر پرورش توانایی‌ها رو نه! همه‌مون می‌دونیم که هزاران پریای ایزدیاری توی این مرز و بوم زندگی می‌کنن و فقط نیازمند یه بستر و یه زمینه برای شکوفایی استعداداشونن. اگر ما بتونیم برای اونها با توجه به توانایی‌ها و نفوذی که توی نهادهای تاثیرگذار داریم کاری انجام بدیم تا بتونن به آرزوهاشون برسن، انگار که رسالت خودمونو انجام دادیم! امیدوارم روزی برسه که همه نوجوونا، زیر سایه آرامش و دل خوش، به همه آرزوهاشون برسن؛ مثل همه نوجوونای موفقی که توی این یک‌سال باهاشون آشنا شدیم! یک‌سالگی‌مون مبارک♥
پریای هفده ساله اهل تهرانه و فعلا به‌خاطر شرایط شغلی پدرش، در استان زیبای هرمزگان زندگی می‌کنه و اونجا هم فعالیتش رو رها نکرده! پریا یازده ساله که کاراته کار می‌کنه و توی این مدت کلی مدال آورده و به‌عنوان قهرمان ملی شناخته میشه و البته که به اردوی تیم ملی هم دعوت شده! البته این ته ماجرا نیست؛ اصل قضیه‌ای که منو به پریا رسونده اینه که از سوم دبستان عضو شورای مدرسه بوده و سال به سال پیشرفت کرده و در نهایت سال دهم مقطع متوسطه دوم به‌عنوان رئیس شورای منطقه و بعد هم استان خودش انتخاب میشه و به مجلس دانش‌آموزی راه پیدا می‌کنه! به همین خوشمزگی!
اندر احوالات سرشلوغی
زندگی پریا پر از کار و فعالیته و به نظرم وقت سر خاروندن هم نداره! آخه شما فرض کنین: روزی چند ساعت تمرین ورزشی برای بهتر شدن، رسیدگی به کارای مجلس، درس‌های سنگین رشته علوم تجربی، جلسات مختلف، در خدمت محض مادر و پدر بودن و تنها دختر یک خانواده بودن چقدر می‌تونه سخت باشه!؟ اما پریا با کمال میل برای این نوع سبک زندگیش برنامه‌ریزی کرده و خیلی هم راضیه. البته از حق هم نگذریم؛ خانواده‌اش کلی حمایتش کردن و پا‌به‌پای سرشلوغیاش صبوری کردن و به قول خود پریا، همه موفقیتاش رو مدیون پدر و مادرشه! امیدوارم که قدر پدر و مادرمونو بدونیم.
پریای فرداها...
ازش می‌پرسم: دوست داری در آینده همین شغل رو داشته باشی؟ اصلا اهل سیاست هستی؟! پریا میگه از بچگی خیلی اجتماعی بوده و می‌تونسته با اکثر آدما روابط دوستانه‌ای برقرار کنه. الحق هم که فن بیانش خوبه! طوری که من اصلا دلم نمی‌خواد این مصاحبه تموم بشه! و با تمام این توصیفات، پریا معتقده که همه فعالیتایی که الان انجام میده؛ قطعا در آیندهاش نقش مثبتی داره و ممکنه که شغل آیندهاش هم‌راستا با همین فعالیت‌ها باشه و البته کلی برنامه‌های هدفمند و جالب برای روزهای بعد داره.
روی صندلی‌های قرمز
شاید شما هم مثل من کنجکاو باشین و بخواین بدونین که توی مجلس دانش‌آموزی چی می‌گذره؟ منم چون اطلاعات زیادی ندارم؛ دقیقا حرفای پریا رو براتون می‌نویسم که کاملا متوجه بشین موضوع از چه قراره! مجلس دانش‌آموزی: یه واحد صنفی مشورتیه که از 150دانش‌آموز منتخب شورای دانش‌آموزی تشکیل شده. دانش‌آموزایی که فعال فرهنگی، ورزشی، هنری و... هستن، بعد از رد شدن از یه سری فیلترا عضو مجلس دانش‌آموزی میشن. هر دانش‌آموزی که فعالیت بیشتری داشته باشه و نظرات سازنده‌تری بده؛ قطعا برای مجلس مفیدتره! این هم از این! اگر حس میکنین که می‌تونین برای آموزش و پرورش‌مون مفید
باشین، حتما شانس‌تونو امتحان کنین.
هدف چیه؟
قطعا هر تشکل و صنفی یه هدفی داره و از اون جهت که ما نوجوونا باید همه چی رو بدونیم و چرایی انجام کارها برامون مهمه، ریز به ریز از پریا پرسیدم و با حوصله جواب داد. مجلس دانش‌آموزی این امکان رو به دانش‌آموزا میده تا از سن نوجوونی وارد فضای سیاسی و اجتماعی بشن و برای بهبود اوضاع مدرسه‌شون تصمیم‌گیری کنن. به نظر من و پریا، خیلی خوبه که بچه‌های مستعد در این زمینه جدی گرفته میشن و می‌تونن براساس استعدادسنجی، مسیر آینده‌شون رو پیدا کنن. شما چی فکر میکنین؟
شادی مجازی!
تقریبا چند ماهی میشه که برنامه شاد مهمون تلفن همراهمون شده و همون‌طور که خودتون می‌دونین جنجالای زیادی هم به‌پا کرده! برای همین یکی از سؤالام از پریا، میزان اهمیت دادن آدم‌بزرگای مجلس به این دغدغه بود. پریا میگه این موضوع توی مجلس خیلی مهمه و دغدغه نماینده‌ها هم هست. ما افتخار می‌کنیم که این برنامه ساخت هوش و هنر مهندسای ایرانیه و قطعا برای بهتر شدن؛ جای کار زیادی داره. اما هنوز دانش‌آموزایی هستن که با اومدن کرونا و فضای آموزشی مجازی، غافلگیر شدن و هنوزم که هنوزه از آموزش محرومن... امیدواریم با پیگیری مسؤولان این مشکل دانش‌آموزا حل بشه و شادی‌مون حقیقی بشه.
همه عمر جست‌و‌جو
اگر بخوایم درباره مهارت ورزشی پریا هم صحبتی بکنیم. باید بگیم خیلی خفنه! البته به قول خودش حرفه‌ایه! حتما هست دیگه! پریا تا الان هر مدالی که دوست داشته رو به دست آورده و هدف بعدیش المپیکه! به امید روزی که پریا رو با اون لبخند زیباش روی سکوی اول قهرمانی ببینیم! ان‌شاءالله البته ناگفته نماند که پریا فعالیت‌های هنری از جمله نقاشی با رنگ روغن هم داره!
به امید آرزوها
دختر پرتلاش ما خیلی اهل مطالعه است و بیشتر اوقات فراغتش رو (اگر داشته باشه!) صرف مطالعه کتابای ورزشی، هنری و علمی می‌کنه و البته دوست داره که برای دانشگاه دوتا رشته بخونه. یکی چشم‌پزشکی و یکی هم علوم ورزشی! و صد البته که رسیدن به اینا برای دانش‌آموز موفقی مثل پریا که توی مدرسه نمونه دولتی درس می‌خونه، اصلا سخت نیست! ما هم براش آرزو می‌کنیم که بهترین‌ها نصیبش بشه!
جانا سخن از زبان ما می‌گویی
پریا معتقده که نوجوونای خیلی زیادی در سراسر ایران هستن که کلی استعداد دارن، اما زمینه و بستر پرورش توانایی‌ها رو نه! همه‌مون می‌دونیم که هزاران پریای ایزدیاری توی این مرز و بوم زندگی می‌کنن و فقط نیازمند یه بستر و یه زمینه برای شکوفایی استعداداشونن. اگر ما بتونیم برای اونها با توجه به توانایی‌ها و نفوذی که توی نهادهای تاثیرگذار داریم کاری انجام بدیم تا بتونن به آرزوهاشون برسن، انگار که رسالت خودمونو انجام دادیم! امیدوارم روزی برسه که همه نوجوونا، زیر سایه آرامش و دل خوش، به همه آرزوهاشون برسن؛ مثل همه نوجوونای موفقی که توی این یک‌سال باهاشون آشنا شدیم! یک‌سالگی‌مون مبارک♥
