با افزایش افراد چاق در جوامع پیشرفته نیاز به درمان جراحی چاقی در اغلب جوامع
نسبت به قبل افزایش چشمگیری داشته است. بالطبع روش‌های كم خطر تر از قبیل رژیم ورزش و تغییرات رفتاری وتغییرات شیوه زندگی نسبت به اعمال جراحی در اولویت قرار دارند.
طبق آخرین آمار وزارت بهداشت در سال 97 حدود 29 میلیون نفر در ایران از چاقی و اضافه‌وزن رنج می‌برند و بیش از یك میلیون نفر نیاز به اعمال جراحی چاقی دارند. همچنین شیوع چاقی در زنان ایرانی و جوانان در حال افزایش است. آمار‌ها از افزایش دو برابری مرگ‌های ناشی از چاقی و اضافه وزن در ایران حكایت دارد.لذا اعمال جراحی چاقی اعمال زیبایی نیستند و برای بهبود بیماری‌های متابولیك نظیر دیابت و فشار خون، چربی خون و... و بهبود كیفیت و امید به زندگی انجام می‌شود. اعمال جراحی برای بیمارانی توصیه می‌شود كه BMI  (شاخص توده بدنی ) بالای 40 دارند بدون این‌كه هیچ بیماری زمینه‌ای داشته باشند یا این‌كه BMI بیشتر از 35 دارند وبه  بیماری‌های زمینه‌ای مرتبط با چاقی مبتلا هستند. منظور از بیماری‌های زمینه‌ای مرتبط با چاقی بیماری‌هایی از قبیل دیابت، فشارخون، آرتروز، آپنه خواب، نازایی و اختلالات مشابه هستند.نحوه محاسبه BMI از تقسیم وزن بر حسب كیلوگرم به قد به توان دو برحسب متر به دست می‌آید.
اعمال جراحی چاقی عموما به صورت لاپاراسكوپی یا كم تهاجمی یا درون بین صورت می‌گیرد. برخلاف گذشته كه اعمال جراحی با برش‌های بزرگ خط وسط صورت می‌گرفت در دنیای امروز این اعمال به‌صورت كم تهاجمی و از طریق چند برش كوچك یک تا دو سانتی‌متری قابل انجام است. عموما بستری نیز یك تا دو روز بیشتر نخواهد داشت و دوران ریكاوری معمولا بین هفت تا ده روز طول خواهد كشید .
اعمال جراحی متنوع و متعدد هستند و این‌طور نیست كه فقط یك عمل جراحی وجود داشته و آن عمل برای همه افراد مناسب باشد. براساس شرایط بیمار و زمینه خانوادگی، آزمایش‌های قبل عمل و  آندوسكوپی قبل از عمل، جراح و بیمار مشتركا تصمیم می‌گیرند چه روش جراحی را انتخاب كنند.
قبل از هرگونه عمل جراحی باید بیمار چندین بار توسط جراح و متخصصان بیمار ویزیت شود.جراح طی ویزیت ‌های قبل از عمل توضیحات كافی در مورد عوارض بیماری، خطرات، منافع و سیر درمان به بیمار ارائه خواهد كرد.