بیماری‌های دیجیتالی

بیماری‌های دیجیتالی

بدون شك فناوری به‌صورت چشمگیری دنیای ما را بهتر كرده است. زندگی به كمك فناوری بسیار راحت‌تر است و درواقع باعث شده سطح بیشتری از جامعه جهانی از رفاه برخوردار باشند، اما همین دنیای دیجیتالی مانند هر چیز دیگری می‌تواند باعث اختلال‌هایی در زندگی ما شود؛ اختلال‌هایی كه گاهی به شكل بیماری نمود پیدا می‌كند. در این مطلب شما را با ۹ مورد از بیماری‌های دنیای دیجیتال كه تا به حال به‌صورت رسمی ثبت شده آشنا می‌كنیم تا با اطلاع از آنها سعی كنید درگیر آن نشوید.

  نوموفوبیا
شایع‌ترین بیماری دیجیتالی بین افراد دنیا نوموفوبیا (Nomophobia) است. افرادی كه به این بیماری دچار هستند در صورت دور ماندن از گوشی یا تبلت خود دچار استرس و سردرگمی می‌شوند. نمود بیرونی این بیماری، رفتارهای عصبی و كم‌طاقتی در این بیماران است. اگر در شرایطی قرار بگیرند كه به‌شدت برای موبایل یا تبلت خود دلتنگ شوند، آن محیط را برای رسیدن به ابزار دیجیتال خود ترك می‌كنند. تاكنون نزدیك به دو میلیون مورد از این بیماری گزارش شده و با درمان‌های دوره‌ای دنبال برطرف‌كردن آن هستند.

  سایبرسیكنس
شاید شما هم حالتی را كه بیماری سایبرسیكنس (Cybersickness) ایجاد می‌كند، تجربه كرده باشید. زمانی كه مدت زیادی با یك دستگاه دیجیتال كار می‌كنید ممكن است دچار حالت تهوع و سرگیجه شوید. این حالت همان چیزی است كه به سایبرسیكنس معروف است. برای بعضی از كاربران این مساله بسیار حاد است و حتی زمان‌های خیلی كوتاه هم باعث به‌وجود آمدن چنین حالتی می‌شود. استفاده از واقعیت افزوده، یكی از اصلی‌ترین عامل‌های این بیماری است. وجه ترسناك قضیه این است كه تاكنون یك نفر بعد از دو ساعت بازی با واقعیت افزوده دچار سایبرسیكنس شدید شده و جان خود را از دست داده است.

  سندرم زنگ تلفن
تا به حال برایتان پیش آمده كه بی‌خود و بی‌جهت حس كنید صدای ویبره گوشی آمده یا حتی لرزش آن را حس كنید؟ اگر این‌طور است تبریك می‌گویم شما به سندرم زنگ تلفن دچار شده‌اید! این سندرم هم یكی از شایع‌ترین اختلالات به‌وجود آمده از ابزارهای دیجیتال است. شما با ابتلا به این سندرم به‌صورت تمام وقت فكر می‌كنید گوشی شما در حال زنگ زدن است. حتی زمانی كه گوشی فرد دیگری زنگ می‌خورد یا ویبره می‌زند، كسانی كه دچار این سندرم هستند استرس می‌گیرند و رفتارهای هیجانی از خود نشان می‌دهند.

  افسردگی شبكه‌های اجتماعی
فرض كنید فعالیت دوستان شما در شبكه‌های اجتماعی كم شود و كمتر از آنها خبردار شوید. چنین مساله‌ای در بعضی افراد باعث افسرگی می‌شود و به شكل یك بیماری نمود پیدا می‌كند. این افسردگی كه همراه با حس تنهایی است باعث می‌شود فرد سرخورده شده و حتی از جمع‌های اجتماعی نیز گریزان باشد. در واقع شبكه‌‌های اجتماعی جای زندگی واقعی افراد را می‌گیرند، درحالی كه نمی‌توانند روابط اجتماعی واقعی را جایگزین آن كنند. 

  اعتیاد به اینترنت
بیمارانی كه اعتیاد به اینترنت دارند نمی‌توانند مدت طولانی بدون اینترنت سر كنند، این دسته از بیماران حتی در حركت نیز نمی‌خواهند دست از استفاده از اینترنت بردارند. بسیاری از بیماران حتی موارد عجیبی را تجربه خواهند كرد. برای نمونه ممكن است یك معتاد به اینترنت آهنگی را روی پخش‌كننده موسیقی خود داشته باشد، ولی ترجیح دهد همان آهنگ را از مركز پخش آنلاین شبكه گوش دهد.

  تاثیر گوگلی
اگر فكر می‌كنید گوگل كمك می‌كند آدم باهوش‌تری به حساب بیایید، سخت در اشتباه هستید، چراكه استفاده بیش از حد از گوگل باعث می‌شود شما از حافظه خود استفاده نكنید و برای به یادآوردن هر چیز ساده‌ای دست به دامن گوگل شوید. این بیماری كه عمر كوتاهی دارد و از سال ۲۰۱۸ به‌صورت رسمی شناخته شده است حتی می‌تواند در بلندمدت باعث افزایش احتمال آلزایمر شود، چراكه وقتی شما هیچ اصراری به استفاده از حافظه خود نكنید سلول‌های خاكستری مغز شما تنبل شده و عمرشان كم شود. البته دچار این سوءتفاهم نشوید كه استفاده از گوگل كار بدی است، زیرا پیدا كردن منابع برای سوال‌های شما باعث می‌شود دچار مشكلات بزرگتری نشوید.

  خود بیمار بینی
فرض كنید یك نفر هر روز به شما بگوید: «چرا رنگت زرد شده است؟ چرا مریض به نظر می‌آیی؟ چرا سرفه می‌كنی؟ حتما بیماری تنفسی داری. پایت درد می‌كند؟ حتما مشكل مفاصل داری.» نتیجه دوستی با چنین آدمی این است كه تمام وقت احساس بیمار بودن می‌كنید. این دقیقا همان كاری است كه گوگل و جست‌وجوی عوامل بیماری در اینترنت با شما می‌كند. در واقع بمباران اطلاعاتی توسط اینترنت باعث می‌شود شما بعد از هر علائمی بدترین حالت ممكن را در نظر بگیرید و احساس كنید دچار بیماری سختی شده‌اید. این مساله باعث می‌شود با تلقین بیماری به خود دچار ضعف شوید و احساس بیماری كنید. این پدیده می‌تواند موجب به هم ریختن مكانیزم عادی و عملكرد معمولی بدن شود و همین امر نیز می‌تواند از نظر روحی و جسمانی خطرناك باشد. شاید خنده‌دار باشد اما كسانی هستند كه با همین خود بیمار پنداری مدت‌ها مهمان تخت بیمارستان شده‌اند.

  تونل كارپال 
سندرم تونل كارپال عمر بیشتری نسبت به دیگر بیماری‌های این فهرست دارد، چراكه بیشتر مربوط به كار با ماوس و كیبورد می‌شود تا استفاده از گوشی همراه. خاستگاه این بیماری مچ دست و انگشتان است. وقتی زمان زیادی یك جسم را در دست خود نگه می‌دارید، دچار گزگز و درد این قسمت از بدن خود می‌شوید. معمولا با كمی نرمش دادن و استفاده از وسایل مناسب می‌توان از درد ناشی از سندرم تونل كارپال خلاص شد، اما زمانی كه این بیماری پیشرفت كند درد آن به حدی است كه شما را از كار كردن با دستتان باز می‌دارد. نوازنده‌ها و مكانیك‌ها كه ساعت‌های زیادی با یك ابزار مشخص كار می‌كنند و مدت طولانی جسمی را در دست نگه می‌دارند نیز با این بیماری سروكار دارند.

  خودآزاری در شبكه‌های اجتماعی
خیلی طبیعی است كه شما از مسائلی بدتان بیاید و حتی شما را آزار دهد، تا اینجای كار رفتار شما به عنوان یك انسان كاملا طبیعی است، اما دسترسی آسان به اطلاعات در شبكه‌های اجتماعی باعث می‌شود شما بیشتر در معرض مسائل ناخوشایند قرار بگیرید. اختلال روانی كه در بعضی افراد مشاهده شده این است كه فرد با وجود این‌كه می‌داند چه مسائلی باعث آزار و ناراحتی او می‌شود، باز هم در شبكه‌های اجتماعی آنها را دنبال می‌كند و خود را آگاهانه عذاب می‌دهد. این اختلال كه نوعی مازوخیسم یا همان خودآزاری است باعث می‌شود فرد با وجود ناراحتی‌هایی كه برای خود به وجود می‌آورد، نتواند دست از آزار خود در شبكه‌های اجتماعی بردارد.