اولتیماتوم به قاره سبز
منازعه آنکارا وبروکسل بر سر پرونده پناهجویان همچنان به مثابه یک چالش پایدار میان طرفین ادامه دارد و به قوت خود باقی است. مقامات ترکیهای معتقدند در مقابل اقدامات بازدارندهای که کشورشان برای جلوگیری از ورود پناهجویان به خاک اروپا و نگهداری آنها در خاک ترکیه صورت داده است، ما به ازایی از طرفهای اروپایی دریافت نکرده و بالعکس، شاهد دخالت اروپاییان در امور داخلی خود هستند. توقف نسبی مذاکرات عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا و گارد بسته سیاستمداران اروپایی مانند آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان و امانوئل مکرون در قبال دولت اردوغان، رئیس جمهور ترکیه و حزب عدالت و توسعه را بر آن واداشته است تا در خصوص استمرار وضعیت موجود، پیام مستقیم و قاطعی را به اتحادیه اروپا مخابره کند. رجب طیب اردوغان در تازه ترین مواضع خود تاکید کرده است که آنکارا نمیتواند به موج جدید آوارگان از سوریه رسیدگی کند که اگر خشونت در شمال غربی سوریه متوقف نشود، کشورهای اروپایی هم تأثیر چنین حضوری را حس خواهند کرد.
هدف اردوغان از این اظهارات، یکی ترغیب اجباری بازیگران اروپایی به حمایت از سیاستهای ترکیه در سوریه و دیگری، هشدار به آنها بر سر عدم عملیاتی شدن خواستههای ترکیه در ازای کنترل پناهجویان و جلوگیری از حضور آنها در اروپاست. اردوغان قبلاً نیز هشدار داده بود اگر روند فعلی (تعهدپذیری یکجانبه ترکیه در معامله با اروپا) استمرار یابد، وی دروازه اروپا را به روی خیل عظیمی از پناهجویان خواهد گشود! در این میان، کشورهای یونان و ایتالیا بیش از دیگر کشورها در معرض آسیب ناشی از حضور پناهجویان قرار خواهند گرفت. اظهارات و هشدارهای اردوغان در حالی مطرح میشود که ترکیه اکنون میزبان حدود ۳.۷ میلیون آواره سوری است. این میزان جمعیت، بزرگترین جمعیت مهاجران در جهان به شمار میرود.
اردوغان امروز از یک سو بر سیاستهای بحرانساز خود در سوریه (که مغایر با احترام به استقلال و حاکمیت این کشور است) اصرار میورزد و از سوی دیگر، به شدت نسبت به بیتعهدی و فریب بازیگران اروپایی در قبال توافقی که با آنها بر سر پناهجویان کرده است، احساس زیان میکند. اردوغان از سه سال قبل تاکنون، بارها روی فریبکاری اروپا در معامله با آنکارا صحه گذاشته است. بدون شک در پشت پرده این منازعات، مقامات اروپایی و سایر بازیگران منطقهای که در ایجاد بحران سوریه از طریق حمایت از گروههای تروریستی و تکفیری دخیل بودهاند و به خوبی میدانند حضور پناهجویان در خارج از مرزهای کشورهای بحران زده منطقه، محصول مستقیم سیاستهای خطرناک، تروریست پرور و هزینهساز آنها بوده است. سیاستها و رفتارهایی که همچنان از سوی آمریکا، اروپا و متحدان آنها در منطقه ادامه دارد.