برنامه همکاری به معنی تامین منافع 2 کشور است

برنامه همکاری به معنی تامین منافع 2 کشور است

مجیدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین


 سند 25 ساله ایران و چین به‌صورت کلی است و هنوز جزئیاتی ندارد، به این معنی که حتی تنظیم‌کنندگان آن نیز جزئیاتی برای سند طراحی نکرده‌اند.
در ژانویه 2016 در سفری که رئیس‌جمهور چین به ایران داشت، توافق‌نامه جامع همکاری بین دو کشور طراحی شد، به این معنی که در چنین توافقاتی همکاری در حوزه‌های سیاست بین‌الملل، امنیتی، فرهنگی، اقتصادی و هر آنچه جای همکاری دارد، مطرح می‌شود.بر این اساس سال گذشته نیز پیشنهادی از سوی طرف ایرانی به طرف چینی اعلام شد که بازه بلندمدت درباره برخی همکاری‌ها را تعریف کنیم. در این ارتباط یک‌سری مطالعاتی هم از قبل در مورد زمینه‌های همکاری ما پیش‌بینی شده بود، البته مشخص است بخش اعظم ظرفیت اقتصادی ما با دنیا در حوزه‌های نفت، گاز، پتروشیمی و معدن است و بخش دیگر توسعه زیرساخت‌ها مانند بنادر، راه‌ها، فرودگاه و... . در همین فضا یک‌سری پیشنهادهایی مطرح شده و در عین حال برخی توافقات نیز از قبل مطرح بوده مانند تاسیس شهرک صنعتی چینی‌ها در ایران که حدود شش سال است درباره آن صحبت می‌شود. در حال حاضر همه این پیشنهادها جمع‌بندی شده و در قالب قرارداد همکاری‌های بلندمدت مطرح است.
تا این مرحله پیشنهادهای طرف ایرانی در هیات دولت تصویب شده، اما تعیین تکلیف درباره زمان انجام مذاکره با چین و نوع قراردادها قطعا موضوعی زمانبر است.
نکته دیگر این که دنیای امروز دنیایی است که کشورها با هم در فضای دو یا چند جانبه و بین‌المللی همکاری می‌کنند، هر چند در این 40 سال این کار را تمرین نکردیم و به عضویت پیمان‌های مهم منطقه‌ای، بین المللی و دو جانبه مهم با قدرت‌های بزرگ سیاسی و اقتصادی درنیامدیم. چین، دومین اقتصاد برتر دنیاست که طی 15 سال آینده به اولین اقتصاد برتر تبدیل خواهد شد، بنابراین تبدیل این فرصت سیاسی برای دستیابی به تفاهمات بلندمدت با چین از هر نظر مثبت است. نباید تصور کنیم صرفا چینی‌ها منفعت بزرگی در ایران دارند بلکه توافقات دو جانبه یعنی دو طرف منفعت دارند. بنابراین باید در مذاکرات همه جوانب دیده و شنیده شود و ریسک‌های چنین قراردادهای بلند مدتی را در نظر داشت. در ضمن اعداد و رقم‌هایی که این روزها در مورد این سند گفته می‌شود سندیت ندارد، البته شاید بتوان براساس پیش‌بینی‌های ظرفیت‌های یک همکاری، چنین اعدادی را متصور بود.
ما نیز به‌عنوان مسوول کمیسیون مشترک ایران و چین با وزارت اقتصاد و وزارت خارجه جلسات منظمی در ارتباط با توسعه روابط با چین یا چگونگی استفاده از ظرفیت‌ها داشته‌ایم ،گرچه به طور مشخص درباره  برنامه همکاری 25 ساله از ما نظرخواهی نشده،اما نظرات‌مان درباره ظرفیت همکاری‌های دو کشور را در جلساتی که داشته‌ایم، بیان کرده‌ایم.