فعالان اقتصادی با پویشی به نام نفس برای حل مشكلاتی كه كرونا ایجاد كرده، به میدان آمدهاند
همنفس برای ایران
برای همه ما روزهای سختی است، در جایگاه فردی و خانوادگی و شغلی و شهری و ملی و هر چیزی كه فكرش را بكنیم. آنقدر كه شاید سختترین روزهایمان را میگذارنیم؛ روزهایی كه نفسهای بعضیهایمان به شماره افتاده و نفسهای بعضی دیگر از ترس و واهمه آینده و مشکلات مالی و معیشتی در سینه حبس شده است. اما تاریخ نشان میدهد كه هیچ اتفاق تلخ و شیرینی ماندگار نبوده و این هم نمیماند؛ آن هم با این راهی كه در تمام این چند ماه درگیری با كرونا، مردم در پیش گرفتهاند و در هر جایی، قدمی برای از بین بردن این ویروسی كه زندگیمان را دستخوش تغییرات ناخوشایند زیادی كرده، برداشته است. تلاشها و قدمهایی كه شاید درد و رنج یك نفر را كم كند؛ گاهی رنجهای مریضی و گاهی رنجهای اقتصادی. رنجهایی كه پویش نفس برای كمكردن آنها راه افتاده و قرار سهم پررنگتری در كمرنگ كردن رنجهای اقتصادی داشته باشد. احتمالا شیوع ویروس كرونا، آخرین باری نخواهد بود كه به یك همیاری جمعی و مسؤولیتپذیری در مقابل جامعه و هموطنانمان نیاز دارد؛ پس چه بهتر كه آن را همین امروز یاد بگیریم.
ویروسی برای همه
كرونا نهتنها بر سلامتی جسمی افراد جامعه تاثیر گذاشته است كه حتی سازمانها هم در برابر این ویروس ایمن نبودهاند. چیزی كه همه آن را دیدهاند این است كه این ویروس در فضای كسب و كار در دنیا و ایران تاثیرات متفاوت زیادی گذاشته است. بعضی از شركتها با رشد فروش و افزایش تقاضا مواجه شدند، گروهی دیگر ادامه كسب و كار خودشان را در خطر دیدند و گروهی دیگر هم در انجام شیوه كاریشان دچار تغییر و تحول شدند. در واقع اوضاع اقتصادی و بنگاههای كسب و كار در شرایطی قرار گرفتند كه هیچوقت در آن نبودند؛ البته نه فقط آنها، بلكه همه ما. شرایطی كه نیاز به یك همكاری دستهجمعی برای مدیریت آن وجود دارد، یك همكاری دستهجمعی برای بهبود اوضاع اقتصادی و صنعتی كه پویش نفس دقیقا روی همان دست گذاشت. در واقع آنها به هرچیزی كه در حوزه كاری و اقتصادی كشور كوچكترین ارتباطی پیدا میكند، وارد شدند و از شروع دوباره فعالیتهای اقتصادی بعد از مدتی وقفه گفتند. آرش علوی، عضو پویش نفس و عضو اتاق بازرگانی در اینباره میگوید: «دیگر وقت دست روی دست گذاشتن و خانه ماندن برای در امان ماندن از ویروس كرونا نبود؛ باید به فكر ایمنكردن محیطهای كاری میافتادیم.» كاری كه آنها به صورت علمی و با چارچوببندیهای سازمان جهانی بهداشت انجام دادند و دستورالعملهای لازم برای بنگاههای اقتصادی در مبارزه با بیماری را تدوین و منتشر كردند و در اختیار بنگاههای اقتصادی قرار دادند؛ دستورالعملهایی كه هر احتمال كمرنگی به ابتلا به بیماری را در نظر گرفته و راههای مقابله با آن را پیش پای كارمندان و كارفرمایان گذاشته است. البته این ابتداییترین قدم پویش و البته مهمترین آن برای سرپا شدن دوباره بنگاههای اقتصادی بوده است. اما به نظر میرسد چیزی كه آن را به یك پویش محبوب در میان فعالان اقتصادی تبدیل كرد، استخراج مشكلات متعدد و بیشمار واحدها و فعالان اقتصادی توسط همكاران خودشان، جمعبندی و اولویتبندی آنهاست كه در تعامل با مسؤولان نسبت به رفع این مشكل و آسان شدن فرآیندهای كسب و كار در حال انجام است. حالا از اواسط اسفند كه این پویش راه افتاد، هركدام از دغدغههای اقتصادی بخشی از صاحبان كسب و كار در گوشهای از این كشور و به كمك همكاران خودشان در مسیر حل و فصل افتاده است.
از مشكلات بگو
ماجرا این است كه قرار است طبق همان شناخت، جمعبندی و اولویتبندی، یك نقطهای با ضعف و مشكلاتش شناسایی و معرفی شود و از هركسی كه میتواند در این راه دست یاری بدهد، با روی خوش و البته با كمال میل استقبال شود. فراخوان مشاركت فعالان اقتصادی در تجهیز استراحتگاه كادر درمان، یكی از آن نقاطی بود كه كمتر به چشم كسی آمد، اما نفسیها آن را دیدند و دست به كار شدند؛ كافی بود در شبكه اجتماعیشان بنویسند: «ما در حال حاضر نیاز به سازههای الاساف و كانكس با سرویس بهداشتی داریم.» تا پیغامهای متعددی بگیرند كه: «ما توانایی ساخت چنین كانكسهایی را داریم؛ چطور میتوانیم با شما همكاری كنیم؟» در واقع كمبود فضای مناسب برای تجدید قوای كادر درمانی آن چیزی بود كه از نگاه خیلیها جا مانده بود، اما همراهان این پویش با كمك از متخصصان این حوزه، اقدام به ساخت كانكسهایی كوچك برای استراحت پزشكان و پرستاران در محوطههای نزدیك برخی از بیمارستانها كردند؛ كاری كه از عهده چه كسی غیر از متخصصها و كاربلدهای این عرصه بر میآید؟ حالا این پویش جمعی از سازندگان بزرگ و كوچك را برای چنین هدفی دور هم جمع كردهاست، اما ماجرای فعالیتهای پویش نفس به همینجا ختم نشد. كرونا همهچیز را از حالت عادی و اعتدال خارج كرد؛ آنقدر که توان پاسخگویی تجهیزات پزشكی در برابر حجم بیماران مراجعهكننده به بیمارستانها ضعیف شد وقتش بود فعالان حوزه لوازم پزشكی وارد عمل شوند. موضوعی كه در این پویش مطرح شد و به كمك متخصصان حوزه لوازم پزشكی، بخش شاید كوچكی از نیازهای مراكز درمانی حل شد. مثلا چهار دستگاه پمپ اینفیوژن آیسییو به بیمارستان امام خمینی(ره) اهدا شد. شیلد، عینك، ماسك، كلاه، ست حفاظتی، تبسنج، دستكش معاینه و... هم از دیگر وسایلی هستند كه نیاز به آنها تمامی ندارد؛ درست مثل بیمارانی كه روزانه به بیمارستانها مراجعه میكنند و حضور بیوقفهشان تمامی ندارد. انگار كه تنها وقتی كه زنجیره حضور بیماران مبتلا به كرونا در بیمارستان قطع شود، نیاز فوری و ضروری به این اقلام هم تمام خواهد شد. اما واردات و صادرات هم یكی از آن مسائلی بود كه كرونا توانست آن را در روزهای اولیه به زانو دربیاورد. موضوعی كه در پویش نفس مطرح و به جنبههای مختلف آن پرداخته شد؛ از بررسی و رفع موانع واردات لوازم پزشكی و تهیه مواد اولیه مرتبط با آنها، تا ضدعفونی كردن ترمینالهای لجستیك، مصالح ساختمانی، گمرك، منطقه آزاد و حتی خوابگاه سربازان در مرزهایی كه ترددهای زیادی در آنجا انجام میشود. در حقیقت بخش بزرگی از فعالیتها، برای تلاش و همكاری جهت باز نگه داشتن مرزها برای تجارت خارجی كشور و كمك به استقرار تمهیدات و پروتكلهای بهداشتی برای صادرات و واردات شد تا این بخش از فعالیتهای كشور دچار وقفه طولانیمدت نشود؛ وقفهای كه طبیعتا میتواند ضررهای بیشماری به بخشهای مختلف اقتصاد كشور وارد كند.
این نفس آشنا
حالا خیلی از فعالان درمانی و اقتصادی، مردانی با لباس سفید یكدست را كه روی لباس آنها #پویش_نفس حك شده است میشناسند؛ از كادر درمانی اورژانس بیمارستان صومعهسرای گیلان كه بهتازگی بستههای تبسنج از طرف پویش نفس به دستشان رسیده است تا كاركنان سالن تجاری مرز باشماق مریوان كه چند ساعتی سالن را برای اعضای نفس خالی كردند تا به طور كلی ضدعفونی شود و دوباره كارشان را از سر بگیرند. كادر درمانی بیمارستان بقیها... علیآباد كتول و بیمارستانهای استان گلستان هم همین تازگیها اعضای یكدست سفیدپوش پویش نفس را دیدهاند؛ همین تازگیها كه ماسكهای N95 جدید به دستشان رسیدهاست.
البته این روزها خیلی از صاحبان كسبوكار، دورادور با پویش نفس آشنا شدهاند؛ درست آن وقتی كه در همایش آنلاین شركت كردند تا با رهبری و مدیریت در چنین شرایطی آشنا شوند. اینكه كسبوكارها در همین مدت كوتاه ار شیوع كرونا چه اثراتی دیدند؟ چه واكنشهایی نشان دادند؟ آینده چگونه است؟ و از همه مهمتر اینكه ما باید چه واكنشهایی در این شرایط نشان بدهیم؛ همایشی كه یكی دیگر از هدفهای این پویش بود تا صاحبان كسبوكار بتوانند كمی خودشان را با این شرایط عجیب و غریبی كه امروز در آن قرار گرفتهایم، تطبیق بدهند.
-
یک روز در حلقه نورندان
-
همنفس برای ایران
-
«شهر خاموش» پس از خداحافظی با خسرو سینایی
-
سناریوهای احتمالی انفجار بیروت
-
به هر تیمی احتمال دارد بروم، جز استقلال!
-
فضیلتخوانی جناب ابوالفضائل!
-
روز روحا...
-
گمانهزنی درباره یک فاجعه
-
غدیر و پویشهایی انسانساز
-
جایگزینی برای گفتمان حقوق بشر آمریکایی
-
بلقیس، وقت چای عراقی معطر است