چراغ سبز اروپا به آمریكا
در ماه‌های گذشته تحولات مختلفی در روابط ایران و اروپا به‌وقوع پیوسته و از یك‌سو اروپایی‌ها در اجرای ساز و كار مالی ویژه برای تجارت با ایران (اس.پی.وی) تعلل می‌كنند و از یك سو بعضی كشورهای اروپایی به طرح برخی مسائل ادعایی علیه ایران روی آورده‌اند.
در این زمینه یكی از نكاتی كه باید بر آن تاكید كرد این است كه ایران روی ساز و كار مالی ویژه اروپا حساب راهبردی نمی‌كند و بعد از این‌كه اروپایی‌ها چندبار وعده دادند و خلف وعده كردند و اس.پی.وی را عملیاتی نكردند ما به این نتیجه رسیدیم كه اروپایی‌ها واقعا نمی‌توانند یا نمی‌خواهند در مقابل آمریكا با ایران كار كنند. بر همین اساس مسؤولان جمهوری اسلامی ایران راهكارهای جایگزین خود را در پیش گرفتند و چه در مناسبات بین‌المللی خارج از حوزه یورو و دلار و چه در اصلاحات داخلی اقتصادی اقداماتی را انجام دادند و مشاهده كردیم پس از دور جدید تحریم‌ها، آن شوكی كه آمریكایی‌ها به‌دنبال آن بودند وارد نشد. در این میان، برخی كشورها با طرح بعضی مسائل ادعایی علیه ایران سعی می‌كنند چراغ سبزی به آمریكایی‌ها نشان دهند و بعضی از كشورهای كوچك اروپایی در این مسیر پیشگام شده‌اند.
البته ایران با چنین بازی‌هایی آشناست و در مقابل اقدامات اروپایی‌ها به پختگی رسیده است. این پختگی به معنای قطع همكاری با اروپایی‌ها نیست، بلكه به این معناست كه ایران در قبال آینده مناسبات مرتبط با برجام در قالب مقتضیات خاص خودشان عمل می‌كند، نه مقتضیاتی كه تا حالا اروپایی‌ها فكر می‌كردند باید حاكم بر این رابطه باشد.
به اعتقاد من در حال حاضر، موضوع مناسبات ما با اروپایی‌ها خارج از موضوع برجام است و نباید بلافاصله هر اتفاقی را به برجام ربط بدهیم. جمهوری اسلامی ایران در مقابل اقدامات كاملا ناجوانمردانه‌ای كه از سوی طرف مقابل صورت می‌گیرد نباید منطق را در مناسبات خارجی خود كنار بگذارد و در این موارد اخیر هم باید به‌صورت منطقی با این تحولات برخورد كنیم.
