همین الان که دارم یادداشت این هفته را می‌نویسم، انبوهی از کتاب‌های سفارشی روی میزم تلنبار شده‌اند و منتظرند تا خوانده شوند و چند ‌خطی برایشان نوشته شود. بین‌شان چند کتاب تازه چاپ و یکی‌دوتایی کودک هم رویت می‌شود. دوتایش را هم قبلا خوانده‌ام، گفته‌بودم که نفرستند اما گوش‌شان بدهکار نیست. اصلا هم فکر نمی‌کنند کتابخانه بی‌پناه و خسته من دیگر جایی ندارد، آن‌قدری که اگر (فرض کنیم و خدای ناکرده) کتاب‌های امانت برده‌ شده را پس بیاورند، باید روی زمین بچینم‌شان! حالا شما هم این را نبوسید و بیندازید به کیسه‌تان که خب چون جا نداری کتابت را نمی‌آوریم! خوب است آدم کمی هم جنبه داشته باشد. حتما باید سرتان غر بزنم و آبروریزی راه بیندازم؟ بگذریم که این بحث جگری از ما خون کرده است که شرح مثنوی «هفتاد من کاغذ» است. همین دیروز یکی از این کتاب‌هایی که امانت برده‌بودند، بعد از دوسال به خانه‌اش برگشت! اصلا یادم رفته بود همچین کتابی دارم! حالا هی من علامت تعجب بگذارم، حق مطلب را ادا نمی‌کند که!
«واقعه قرآنی غدیر» یکی از آن کتاب‌هایی است که من هر سال دم‌دم‌های عید غدیر سراغش می‌روم و چند صفحه‌ای از آن را می‌خوانم (خودم می‌دانم که کم‌لطفی می‌کنم، شما هی پچ‌پچ نکنید، صدایتان را دارم می‌شنوم). یک‌بار کامل خواندمش و دیدم از آن کتاب‌ها نیست که بخوانید و بگذارید کنار، از آن کتاب‌هایی است که باید هر از چندگاهی به آن مراجعه کنید و خط و ربط قرآن و عترت را در آن بیابید. محمدباقر انصاری با گردآوری آیات قرآن  به شما اثبات می‌کند که غدیر، یک واقعه آمیخته با قرآن است.
کتاب‌های زیادی درباره غدیر نوشته شده است اما این کتاب به‌صورت اختصاصی از بْعد قرآنی آن وارد ماجرا شده و آن را از راه نقلی و تنها با یک منبع اثبات می‌کند. واقعه قرآنی غدیر دوازده بخش دارد و براساس مقطع‌های اصلی واقعه، تقسیم‌بندی می‌شود. روایت‌ها از مدینه آغاز شده و تا مکه ادامه دارد و در نهایت هم با مراسم حج همراه می‌شود.
نویسنده پس از شرح ماوقعی که در مراسم حج از سرگذشت، حرکت به‌سوی غدیر را آغاز می‌کند و روایت‌ها را یکی پس از دیگری بیان می‌کند. سخنرانی مفصل پیامبر(ص) در روز هجدهم ذی‌الحجه برگزار شده و پس از آن مراسم سه روزه غدیر
آغاز می‌شود. وقایع متعددی نیز در ارتباط با غدیر در این ایام رخ می‌دهد که در کتاب به آنها اشاره شده است؛ از غدیر تا مدینه نیز وقایعی اتفاق می‌افتد و با رسیدن به مدینه ماجرا تمام نمی‌شود بلکه تا روز رحلت پیامبر(ص) غدیر در جریان است و آیات قرآن را پشتیبانی می‌کند.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید نخستین آیه درباره غدیر، آیه ششم سوره احزاب است که خداوند می‌فرمایند: «النَّبِی أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِم...؛ یعنی پیامبر بر مردم از خودشان صاحب اختیارتر است...» و شاید برایتان جالب‌تر باشد که بدانید این آیه مقدمه‌ و پیش‌نیازی است بر کلمه مولی در همان عبارت مشهور‌‌ «مَن کُنتُ مَولاه فَهذا علىٌّ مَولاه» که این صاحب اختیاری اول در قرآن مطرح شده و سپس در غدیر به تصویر کشیده شده است. تمام کتاب به همین شیرینی و شیوایی آیات قرآن را به واقعه مرتبط کرده است. باید بدانیم که غدیر یک واقعه تمام‌نشدنی است. امری که نه تنها در زندگی شیعیان که در زندگی تمام انسان‌ها مؤثر بوده و پایانی برایش تعریف نشده‌است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «ما اکنون در بلندترین قله‌های غدیر زندگی می‌کنیم، جایی که در آن سقیفه رنگ باخته و قرآن از بلندای غدیر و غدیر از اوج قرآن تابلوی عظیم ولایت را به جهانیان نشان می‌دهد. امروز پیوند ناگسستنی قرآن و غدیر در فراترین باور، تا آنجا اوج گرفته که قرآن را در متن غدیر و غدیر را در متن قرآن می‌یابیم.»