بهاره داورزنی چهره جدید تلویزیون از تجربه بازی در وضعیت زرد می‌گوید
باید آدم‌های با جنبه‌تری باشیم!
«وضعیت زرد» سریالی است که این روزها از شبکه سه سیما پخش می‌شود و تا قبل از شروع ماه محرم ادامه خواهد داشت. این، سریال طنز به سبک سیتکام، دکور محدود و شخصیت‌محور دارد و در نتیجه لازم است در آن بازیگرها تلاش کنند مخاطب را جذب کنند. از همین رو نقش بازیگر بسیار مهم بوده و کارگردان و نویسنده باید بازیگر را به صورتی پیش ببرد که بتواند وزنه اصلی داستان را بر دوش بکشد. استفاده از بازیگرهایی که آن‌قدرها در میان مخاطب‌ها چهره نیستند ریسکی بود که در این سریال صورت گرفت و اتفاقا جواب هم داد. به طوری که باعث شد بازیگرها تلاش خود را بیشتر کنند تا بتوانند توانایی‌شان را بیشتر از بازیگران چهره برای بینندگان به نمایش بگذرانند. بهاره داورزنی، بازیگر نقش فرزانه در این سریال است و به عنوان تنها بازیگر نقش اصلی زن تلاش کرده تا بتوانند قابلیت‌های خود را در زمینه بازیگری نشان دهد. تجربه‌ای تازه و متفاوت که آن را دوست دارد و معتقد است مخاطب نیز به خوبی توانسته با آن ارتباط برقرار کند.
در ابتدای شروع سریال، همسرم فرشاد کلباسی دستیار اول و برنامه ریز بود و به همین دلیل در جریان فیلمنامه و نگارش آن بودم. به نظرم فیلمنامه خوب و دارای چارچوب درستی آمد که بسیاری از قواعد در آن رعایت شده بود. با آن‌که تجربه کار به سبک سیتکامی نداشتم و آخرین کاری که انجام داده بودم مربوط به سریال پردیس بود، نوع فیلمنامه باعث شد در این سریال حضور پیدا کنم. سریالی که تنها شخصیت زن آن من بودم و در نتیجه باید برای قبول این نقش تمرکز و انرژی بیشتری می‌گذاشتم تا به این نتیجه برسم در این سریال حضور داشته باشم. صحبت‌ها در نشست اولیه‌ای که با کارگردان و تهیه‌کننده سریال انجام گرفت بسیار خوب پیش رفت و نکات مثبت بسیاری در آن وجود داشت. از نظر سلیقه‌ای نیز به همدیگر بسیار نزدیک بودیم. از سوی دیگر خوبی این تیم در مشورتی پیش رفتن آن بود. در همان جلسه نخست نیز آنچه از فرزانه وضعیت زرد انتظار داشتند با آنچه من از شخصیت فرزانه متوجه شدم، مطابقت می‌کرد و همین نکات دست به دست هم داد تا شرایط به خوبی پیش برود و من در این سریال به عنوان بازیگر نقش فرزانه حضور پیدا کنم.
یکی از ویژگی‌های مهم این سریال، حجم بالای طنزهای سیاسی آن است و شوخی‌هایی که در این زمینه می‌شود. نظر شما درباره این سبک از طنز به کار رفته در سریال چیست؟
در بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی مدام گفته می‌شود باید جنبه شوخی را بالا برد و در شوخی‌ها کمتر باید به کسی بربخورد. بسیاری از معضلات و مشکلات را به خوبی میتوان در قالب طنز بیان کرد و از این طریق امیدوار بود که راهکاریی برای رفع آن معضل به دست آید. حالا این معضلات می‌تواند سیاسی باشد و از جانب دولت و شرایط موجود در جامعه به وجود آمده باشد. در هر صورت جامعه دارای معضلات بسیاری است که رسانه شاید کمتر به آنها پرداخته و این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. با توجه به همین موضوع تصور می‌کردم شاید برخی از شوخی‌های سیاسی در زمان پخش نشان داده نشود اما نشان داده شد و این نشان می‌دهد ظرفیت‌ها در زمینه این نوع شوخی‌ها نیز در صداوسیما بالا رفته است.
در هر صورت معضلات وجود دارد و باید اصلاح شود و چه بهتر این مسائل در قالب طنز در رسانه ملی نیز مطرح شود و به دنبال راهکاری برای آن بود.
سبک سیتکامی که در سریال وضعیت زرد به کار رفته است را تا چه حد برای مخاطب ایرانی مناسب دیده‌اید؟ آیا مخاطبان سریال‌های تلویزیونی ایرانی می‌توانند با این سبک از سریال‌سازی نیز همراه شوند؟
اگر سریال‌هایی با سبک سیتکام با فیلمنامه‌ای قوی جلو بیایند و تهیه‌کنندگان به چنین سریال‌هایی بها دهند و در انتخاب بازیگر حساسیت خوبی به کار گرفته شود، میتوان گفت این سریال‌ها نتیجه خوبی خواهند داشت و مخاطب‌های بسیاری را به سمت خود جلب خواهند کرد. اتفاق خوبی که در سریال وضعیت زرد رخ داد علاوه‌بر فیلمنامه خوب و قوی‌ای که داشت، تهیه‌کننده این سریال بود.
به بازیگرانی که چهره شناخته‌شده‌ای نیستند اعتماد کرد و بازیگران هم برای دیده‌شدن و نشان‌دادن توانایی خود نهایت تلاش‌شان را کردند. همین دو عامل دست به دست هم داد تا این سریال بتواند با کیفیت جلو برد. به همین دلیل معتقد هستم اگر روند فیلم‌های سیتکامی در ایران به همین منوال پیش برود جای امیدواری دارد که اتفاقات مثبت خوبی رقم بخورد.
از میان سریال‌های موفق جهانی به سبک سیتکام، کدام‌یک را بیشتر دوست داشتید و توانستید با آنها ارتباط برقرار کنید؟
یکی از بهترین این سریال‌ها، سریال «دوستان» است که روایت آن براساس شخصیت‌هایش به بهترین شکل ممکن پیش‌رفت. به‌طوری‌که بسیاری سریال را با شخصیت‌هایش می‌شناختند. اما اگر دقت کرده باشید در سریال وضعیت زرد از صدای خنده پشت صحنه مانند این سریال‌های خارجی استفاده نشده. چون هنوز آن‌طور که باید این سبک از سریال سیتکام در میان سریال‌های ایرانی جا نیفتاده است. برای همین هم از یک‌سری افکت‌های موسیقی استفاده شده و بار این بخش را موسیقی به دوش کشیده که اتفاقا خوب هم جواب داده است.
