قربانیان از نگاه آمار
تا ده سال پیش، جای قرص‌های برنج در میان گونی‌های برنج و مزارع كشت این محصول و غلات بود تا شته به جان‌شان نزند، اما چند سالی است به یك آلت قتاله خطرناك تبدیل شده كه رحم سرش نمی‌شود. نفس می‌برد و جان می‌گیرد آن هم با درد و زجر زیاد. تكه‌ای كوچك از قرص را بخوری، شاید شش ساعت زنده بمانی. خیلی خوش‌شانس باشی نهایت 24 ساعت و بعد با مرگ هم آغوش می‌شوی. در سال 96، قرص برنج (فسفید آلومینیوم) به تنهایی مسؤول بروز 11 درصد كل مسومیت‌های منجر به فوت ناشی از عوامل شیمیایی و دارویی در كشور بود. براساس آمارهای سازمان پزشكی قانونی كشور، سال گذشته 640 نفر بر اثر مسمومیت با قرص برنج جان خود را از دست دادند كه از این تعداد، 411 نفر مرد و 229 نفر زن بودند، در حالی كه تعداد تلفات در سال 95، 598 نفر بود. بیشترین آمار متوفیان در سال 96 به ترتیب مربوط به استان‌های تهران با 134، مازندران با
88 و گیلان با 69 فوتی بوده است. بیشترین فوت‌كنندگان نیز در رده سنی 20 تا 40 سال بودند و64 درصد جان باختگان مرد و مهم‌ترین علت مسمومیت‌ها نیز عمدی بوده است.
امسال هم وضعیت چندان خوب نیست. در پنج ماهه اول سال 97، 308 نفر بر اثر مسمومیت با قرص برنج جان خود را از دست دادند كه در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته كه تعداد فوت‌شدگان ناشی از مسمومیت 236 نفر بود، رشد 30 درصدی را نشان می‌دهد.
در همین مدت، استان تهران با 69، گیلان با 40 و مازندران با 37 فوتی، بیشترین آمار فوتی را
بر اثر مسمومیت با قرص برنج داشته‌اند. این در حالی است كه تعداد تلفات این قرص در بیش از دو سوم استان‌ها، كمتر از ده فوتی بوده و در تعداد قابل توجهی از استان‌ها نیز مرگ با قرص برنج صفر بوده است. آمارهای مربوط به هفت سال پیش هم چندان مطلوب نیست. طی سال‌های
90 تا 96، آمار مسمومیت با قرص برنج، رشد صعودی داشت، اما در سال‌های 93 و 94 كاهش پیدا كرد. این روند خوشبینانه خیلی ادامه پیدا نكرد و فقط دو سال بعد، مرگ با قرص برنج دوباره روند صعودی در پیش گرفت. در این سال‌ها در مجموع 4109 نفر بر اثر مسمومیت با قرص برنج جان خود را از دست دادند كه كمترین آن مربوط به سال 90 با 463 فوتی و بیشترین آن مربوط به سال 92 با 661 فوتی بوده است.
