بیمه‌های بی‌دوا

نجمن داروسازان ایران در واكنش به مطالبات وصول نشده داروخانه‌ها تهدید به فروش آزاد دارو كرده است

بیمه‌های بی‌دوا

 داستان بی‌پولی را امروز می‌شود از همه جا شنید، اما این بار این 
بی‌پولی دارد بیخ پیدا می‌كند و سر از جاهای بدی درمی‌آورد. فرض كنید یك روز برسد كه دیگر هیچ داروخانه‌ای هیچ نسخه تامین اجتماعی را نپیچد و مجبور باشیم همه داروها را آزاد بخریم. بیخ كار دقیقا در همین‌جاست. ممكن است چنین روزی به همین زودی‌ها برسد اگر تهدیدی كه انجمن داروسازان ایران كرده عملی شود.
موضوع مربوط است به یك نامه كه از دفتر انجمن داروسازان ایران به دفتر سرپرست سازمان تامین اجتماعی ارسال شده و در آن از پرداخت نشدن مطالبات معوق داروخانه‌ها گله شده، این گله آمیخته به معضل چك‌های داروخانه‌هاست، كه یكی پس از دیگری برگشت می‌خورد و نتیجه این شده كه انجمن اعلام كرده در صورت پرداخت نشدن مطالبات، چاره‌ای نیست جز این كه نسخه بیماران در داروخانه‌ها به‌صورت آزاد محاسبه شود.
اگراین اتفاق رخ دهد بزرگ‌ترین لطمه‌ها نصیب مردم می‌شود بخصوص این كه عضو هیات مدیره انجمن داروسازان كشور به ما گفت اگر این كار عملی بشود داروخانه‌ها قیمت داروها را در دفترچه‌های تامین اجتماعی مردم می‌نویسند و آنها را می‌فرستند سمت سازمان تا آنها پول داروها را به مردم بدهند. حمید خیری اما به ما می‌گوید فكر نكنید كه می‌خواهیم با این‌كار مردم را در تنگنا قرار دهیم بلكه می‌خواهیم داروخانه‌ها را كه كارد به استخوانشان رسیده نجات دهیم. او می‌گوید بسیاری از داروخانه‌دارها چون موفق نمی‌شوند طلب‌شان را بموقع از تامین اجتماعی بگیرند مجبور می‌شوند برای خرید دارو از شركت‌های دارویی چك بنویسند و چون در پاس كردن چك‌ها نیز توفیق نمی‌یابند یا با شكایت شركت‌ها روانه زندان می‌شوند و یا پول‌های مضاربه‌ای با بهره‌های بالا می‌گیرند و خود را غرق‌تر می‌كنند. او  می‌گوید از این دست داروخانه دارهای زندان رفته و پول نزول كرده فراوان است و آن شركت‌های دارویی كه حكم جلب می‌گیرند و اصل و سود طلبشان را از صاحبان داروخانه‌ها یكجا می‌گیرند، فراوان‌تر.
خیری اما می‌گوید دیوان عدالت اداری یك رای صادركرده مبنی بر این كه سازمان تامین اجتماعی باید مطالبات داروخانه‌ها را بموقع بدهد و اگر به هر دلیلی پرداخت هایش با تاخیر است باید سود پول‌های بلوكه شده را بپردازد كه این مصوبه نیز به كلی بر زمین مانده است.
دیروزكه ما با مسؤول فنی یكی از داروخانه‌های تهران صحبت كردیم، گرچه او خبر داد که همین امروز مطالبات دو ماه داروخانه از تامین اجتماعی پرداخت شده ولی گفت چه فایده كه هنوز طلب پنج ماه دیگر مانده و هیچ سودی نیز به پول‌های خوابیده مان پرداخت نشده. او گفت چرا داروخانه باید انسولین قلمی را كه500 هزارتومان قیمت دارد نقد بخرد و پولش را هشت نه ماه دیگر از تامین اجتماعی بگیرد. او ادامه داد اگر تصمیم انجمن عملی شود داروخانه‌ها با این كه نمی‌خواهند خدمت‌رسانی به مردم را قطع کنند، تابع خواهند بود و بخصوص داروهای گرانقیمت را با قیمت آزاد خواهند فروخت.
​​​​​​​
 بی‌پولی یا بروكراسی؟
در چالش تازه میان داروخانه‌ها و سازمان تامین اجتماعی فعلا وزارت بهداشت و مشخصا سازمان غذا و دارو ترجیح می‌دهد ساكت بماند. كیانوش جهانپور مدیر روابط عمومی وزارت بهداشت كه هنوز نقش سخنگویی سازمان غذا و دارو را نیز دارد، به ما گفت بهتراست تامین اجتماعی كه مخاطب انجمن داروسازان است پاسخگوی این حوزه باشد وخوب است وزارت بهداشت به عنوان شخص ثالث به این بحث ورود نكند. با این حال او تاكید كرد مردم نباید نگران مشكلات احتمالی باشند چون وزارت بهداشت اجازه نمی‌دهد زنجیره خدمت در هیچ جایی و با هر دلیلی متوقف شود.
سازمان تامین اجتماعی اما دیروز سكوت كرد و تلاش ما برای گفت‌وگو با مسؤولی دراین سازمان بی‌نتیجه ماند. البته یك منبع مطلع در تامین اجتماعی به ما گفت ریشه مشكلِ مطالبات معوق داروخانه‌ها برمی‌گردد به مطالبات معوق تامین اجتماعی از بخش‌های مختلف بویژه از دولت. او گفت دولت باید پول تامین اجتماعی را بدهد تا تامین اجتماعی نیز مطالبات داروخانه‌ها را تسویه كند. اگر پولی از جانب دولت تزریق نشود بدهكاری‌های تامین اجتماعی نیز به همین شكل باقی می‌ماند.
در حالی كه این شخصِ مطلع داشت وجود یك چرخه معیوب را در شكل گیری مطالبات شرح می‌داد، ولی سه ماه قبل محمد خلخالی، مدیركل درمان غیرمستقیم سازمان تامین اجتماعی درباره نحوه پرداختی‌ها و دیركردها توضیح دیگری داده بود. او گفته بود چون برگه‌های دفترچه تامین اجتماعی به‌صورت اوراق كاغذی از طرف‌های قرارداد این سازمان به دفتر اسناد ارسال می‌شود، رسیدگی و كنترل آنها و درنهایت پرداخت مبالغ سه ماه طول می‌كشد كه اگر كار الكترونیكی شدن دفترچه‌ها تسریع شود پرداخت‌ها نیز آنلاین خواهد شد. همین شخص گفته بود مطالبات داروخانه‌ها از سازمان تأمین اجتماعی۸۰۰ میلیارد تومان است اما این كه گفته است پرداخت‌ها به خاطر بروكراسی‌های اداری سه ماه طول می‌كشد با آنچه اكنون در جریان است تناقض دارد؛ چرا که تا دو روز پیش هفت ماه بود كه تامین اجتماعی هیچ پولی به حساب داروخانه‌ها واریز نكرده بود.

 انحراف تامین اجتماعی؟
مطالبات تامین اجتماعی از دولت همیشه رقم‌های بزرگی بوده است در حد چند هزار میلیارد تومان ولی بعضی‌ها معتقدند این طلب‌های بزرگ از دولت تنها دلیلی نیست كه تامین اجتماعی به بخش‌های مختلف از جمله داروخانه‌ها بدهكار است. یكی از این اشخاص محمدحسین قربانی، نایب‌رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس است كه به ما می‌گوید براساس قانون، تأمین اجتماعی موظف است یك‌سوم از حق بیمه پرداختی بیمه‌شدگان خود را الزاما برای بخش درمان هزینه كند كه این مقدار در سال 97 به حدود 20 هزار میلیارد تومان می‌رسد كه متاسفانه این بودجه را الزاما در بخش درمان هزینه نمی‌كند و به بخش‌های دیگر اختصاص می‌دهد. او می‌گوید سال‌های قبل مجلس درباره این انحراف سوال كرده و آنها گفته‌اند چون دولت مطالبات‌مان را نمی‌دهد، مجبوریم بخشی از یك‌سوم اعتبارات پرداخت شده از سوی بیمه‌شدگان را در بخش‌های دیگر هزینه كنیم.
این «بخش‌های دیگر» شامل مستمری‌ها یا ساخت و ساز درمانگاه‌ها و كلینیك‌های جدید و یا پرداخت تعهدات تامین اجتماعی به بخش‌های دیگر است كه محمد قربانی معتقد است عین بی‌قانونی است.
 او توضیح داد مجلس برای این كه جلوی این روند را بگیرد در قانون بودجه سال 97 دولت را موظف كرد این یك‌سوم باید در حسابی جداگانه در خزانه دولت ذخیره و صرفا در بخش درمان هزینه شود اما متاسفانه امسال نیز دولت از ایجاد این حساب جداگانه برای تامین اجتماعی طفره رفت و هنوز این سازمان بدون توجه به قانون و
 هر طور كه خودش می‌خواهد، پول‌های پرداخت شده از طرف بیمه‌شدگان را هزینه می‌كند.
قربانی اضافه می‌كند نتیجه همه این اتفاقات این می‌شود كه در درجه اول به ده‌ها میلیون بیمه‌شده تامین اجتماعی خسارت وارد می‌شود.
در واقع مردم، بی‌خبر از این انحراف‌ها و احیانا بی‌قانونی‌ها در پیشانی این وقایع از مطالبات وصول نشده داروخانه‌ها ضربه خواهند خورد مخصوصا اگر تهدید انجمن داروسازان به آزاد حساب كردن داروها عملی شود. عضو هیات مدیره این انجمن می‌گوید گرچه دلمان نمی‌خواهد مردم را در تنگنا قرار دهیم اما وقتی بحث بر سر بودن یا نبودن داروخانه‌هاست و دیگر طاقتی برای ادامه راه و بنیه مالی برای استمرار كار باقی نمانده شما بگویید ما چه كنیم؟!.