با ارائه نظریه‌ای جدید بررسی شد
فرآیند ذخیره‌سازی خاطرات در مغز ما
به نظر می‌رسد مغز مهم‌ترین اندام بدن و ناشناخته‌ترین آنهاست. بسیاری از اتفاقاتی که در ذهن ما می‌گذرد یک راز است. به گفته محققان تا زمان درک ما نسبت به این اتفاقات زمانی طولانی باقی است و دانستن این‌که چگونه تجربیات ما به حافظه تبدیل می‌شود در بهترین حالت مبهم است. اکنون دکتر بن گولت، دانشمند انگلیسی، نظریه جدیدی ارائه کرده که مبنای مکانیکی برای حافظه فراهم می‌کند.
به گزارش جام‌جم و به نقل از IFL Science، این نظریه بر اساس کشف یک مولکول پروتئینی خاص به نام تالین بنا نهاده شده است. سیناپس - ساختارهایی که به سلول‌های مغزی اجازه می‌دهد تا سیگنال ارسال کنند - دارای داربست‌هایی از مولکول‌های تالین است که به‌عنوان ساختاری مشبک شناخته می‌شود و نام این نظریه از آن گرفته شده است. این مولکول‌ها دارای دو حالت پایدار هستند که می‌توان آنها را مانند کد باینری 0 و 1 درک کرد. دکتر گولت در مقاله جدیدی که در نشریه
Frontiers in Molecular Neuroscience منتشر شده است پیشنهاد می‌کند بین ساختار مولکولی مغز ما و رایانه‌ها هیچ شباهتی وجود ندارد. بلکه کل دستگاه حافظه درست مانند یک رایانه مکانیکی قدیمی متشکل از سوئیچ‌ها کار می‌کند، اما بسیار بهتر است.
دکتر بن گولت می‌گوید: «نظریه MeshCODE دید جدیدی از مغز به‌عنوان یک رایانه مکانیکی ارائه می‌دهد که در آن فعالیت مغزی ما به‌طور مداوم یک کدگذاری دوتایی پیچیده را که به‌شکل مولکول‌ها نوشته شده است به‌روز می‌کند. به‌طور قابل ملاحظه‌ای، تلاش‌های بشر برای تولید دستگاه‌های محاسباتی مطلوب، ممکن است به معماری‌هایی با شباهت چشمگیر با آنچه طبیعت قبلاً به آن رسیده است، منجر شود.».
بر اساس این نظریه، سیگنال‌های الکتریکی در مغز ما الگوهای 0 و 1 را در این مولکول‌ها تغییر می‌دهد و همچنین کل مغز را یک دیسک حالت جامد می‌داند که در آن اطلاعات در مکان‌های خاصی ذخیره می‌شود که می‌توان به آنها دسترسی داشت.
این ایده همچنین توضیح می‌دهد که چرا ما به خواب نیاز داریم. گولت می‌گوید: «این نظریه همچنین نقش جدیدی را برای علت خواب ما مطرح می‌کند. در طول روز مغز اطلاعات زیادی را دریافت می‌کند که در هیپوکامپ جمع‌آوری و پردازش می‌شود.
در شب این اطلاعات باید پردازش شود، با داده‌های موجود ادغام شده و به محل ذخیره طولانی‌مدت در قشر مغز منتقل شود. این مدیریت داده‌ها به فعالیت مغزی زیادی نیاز دارد و چرخه‌های طبیعی خواب ما ممکن است جایی باشد که این اتفاق می‌افتد. فعالیت الکتریکی مغز در طول خواب به این دلیل است که مغز مولکول‌های حافظه را برای نوشتن و ویرایش اطلاعات ذخیره شده تحت فشار قرار داده و الگوهای دوتایی را که به‌صورت فیزیکی در دیسک مغز نوشته شده است تغییر دهد.
ناگفته نماند تحقیقات کنونی به دنبال راه‌هایی برای بررسی این نظریه است. همچنین دانشمندان به درک چگونگی تغییر مولکول‌ها علاقه‌مند هستند که می‌تواند به روشن‌شدن چگونگی تغییرات و تبدیل شبکه تالین به الگوهای فعالیت عصبی، کمک کند.
به گزارش جام‌جم و به نقل از IFL Science، این نظریه بر اساس کشف یک مولکول پروتئینی خاص به نام تالین بنا نهاده شده است. سیناپس - ساختارهایی که به سلول‌های مغزی اجازه می‌دهد تا سیگنال ارسال کنند - دارای داربست‌هایی از مولکول‌های تالین است که به‌عنوان ساختاری مشبک شناخته می‌شود و نام این نظریه از آن گرفته شده است. این مولکول‌ها دارای دو حالت پایدار هستند که می‌توان آنها را مانند کد باینری 0 و 1 درک کرد. دکتر گولت در مقاله جدیدی که در نشریه
Frontiers in Molecular Neuroscience منتشر شده است پیشنهاد می‌کند بین ساختار مولکولی مغز ما و رایانه‌ها هیچ شباهتی وجود ندارد. بلکه کل دستگاه حافظه درست مانند یک رایانه مکانیکی قدیمی متشکل از سوئیچ‌ها کار می‌کند، اما بسیار بهتر است.
دکتر بن گولت می‌گوید: «نظریه MeshCODE دید جدیدی از مغز به‌عنوان یک رایانه مکانیکی ارائه می‌دهد که در آن فعالیت مغزی ما به‌طور مداوم یک کدگذاری دوتایی پیچیده را که به‌شکل مولکول‌ها نوشته شده است به‌روز می‌کند. به‌طور قابل ملاحظه‌ای، تلاش‌های بشر برای تولید دستگاه‌های محاسباتی مطلوب، ممکن است به معماری‌هایی با شباهت چشمگیر با آنچه طبیعت قبلاً به آن رسیده است، منجر شود.».
بر اساس این نظریه، سیگنال‌های الکتریکی در مغز ما الگوهای 0 و 1 را در این مولکول‌ها تغییر می‌دهد و همچنین کل مغز را یک دیسک حالت جامد می‌داند که در آن اطلاعات در مکان‌های خاصی ذخیره می‌شود که می‌توان به آنها دسترسی داشت.
این ایده همچنین توضیح می‌دهد که چرا ما به خواب نیاز داریم. گولت می‌گوید: «این نظریه همچنین نقش جدیدی را برای علت خواب ما مطرح می‌کند. در طول روز مغز اطلاعات زیادی را دریافت می‌کند که در هیپوکامپ جمع‌آوری و پردازش می‌شود.
در شب این اطلاعات باید پردازش شود، با داده‌های موجود ادغام شده و به محل ذخیره طولانی‌مدت در قشر مغز منتقل شود. این مدیریت داده‌ها به فعالیت مغزی زیادی نیاز دارد و چرخه‌های طبیعی خواب ما ممکن است جایی باشد که این اتفاق می‌افتد. فعالیت الکتریکی مغز در طول خواب به این دلیل است که مغز مولکول‌های حافظه را برای نوشتن و ویرایش اطلاعات ذخیره شده تحت فشار قرار داده و الگوهای دوتایی را که به‌صورت فیزیکی در دیسک مغز نوشته شده است تغییر دهد.
ناگفته نماند تحقیقات کنونی به دنبال راه‌هایی برای بررسی این نظریه است. همچنین دانشمندان به درک چگونگی تغییر مولکول‌ها علاقه‌مند هستند که می‌تواند به روشن‌شدن چگونگی تغییرات و تبدیل شبکه تالین به الگوهای فعالیت عصبی، کمک کند.
