منصوره نیكوگفتار، روان‌شناس در این باره می‌گوید: معمولا شك و بدبینی می‌تواند زندگی مشترك را به مرز نابودی بكشاند. وقتی زن و شوهر به همدیگر اعتماد داشته باشند، به هم عشق می‌ورزند و زندگیشان لذتبخش‌تر می‌شود. اما از لحظه‌ای كه شك و عدم‌اعتماد و كنترل در یك رابطه به‌وجود می‌آید كم‌كم عشق بین زن و شوهر از بین می‌رود. بی اعتمادی باعث می‌شود كه دو طرف از هم دور شوند و فاصله بگیرند؛ چون هیچ‌وقت عشق با نیت‌های منفی، عدم‌اعتماد و سوءظن در یك جا نمی‌گنجد و كم‌كم از بین می‌رود. از طرفی بعضی از آدم‌ها نسبت به هرچیزی كه دوست‌ دارند نوعی احساس مالكیت می‌كنند و ترس از دست دادن دارند. در حقیقت پشت رفتارهای كنترلگر و بدبین نوعی ترس از دست‌دادن وجود دارد. این افراد انگار در وجودشان چیزی را كم دارند و جای چیزی برایشان خالی است. آنها می‌خواهند به نوعی این جای خالی را پر كنند، ولی نمی‌دانند كه چك‌كردن یعنی عدم‌اعتماد. وقتی زن یا مرد همه چیز همسرشان را كنترل كنند طرف مقابل نیز به‌خود اجازه می‌دهد كه همسرش را كنترل كند. به همین خاطر است كه تمام اعتماد بین زن و شوهر از بین می‌رود و هردو از هم فاصله می‌گیرند. در این حالت به جای این‌كه زوج‌ها وقتشان را صرف عشق ورزیدن به هم كنند صرف اتهام زدن به هم و ایراد گرفتن می‌كنند. در این حالت هر طرف در رابطه احساس ناامنی می‌كند. بنابراین بهتر است هر دو طرف دست از شك و كنترل هم بردارند تا دوباره بتوانند باز به هم نزدیك شوند.