محمدابراهیم‌جان یك بار آمدم بشمارم تا حالا چند بار از اتوبانی كه به نام توست گذشته‌ام؛ یك حساب سرانگشتی می‌گفت بیشتر از 4000بار. برای منی كه هر روز از سر تا ته بزرگراهت را طی می‌كنم تا بروم سر‌كار و برگردم خانه، 4000 عدد بزرگی نیست در این چند سال. بعد به این فكر كردم كه تو كجایی و چرا تا حالا به این فكر نكرده‌ام بیایم خودت را پیدا كنم؟ شرمنده‌ام اما تا وقتی این فكر به سرم زد فكر می‌كردم تو در همین پایتختی؛ فكر می‌كردم همین اتوبانت را می‌روم تا غرب، می‌رسم سر آزادگان و به سمت جنوب می‌روم و می‌رسم به بهشت زهرا و بالای مزارت می‌ایستم و خیره می‌شوم به سنگت كه حالا احتمالا باید رنگ و رو رفته شده باشد. البته این اشتباهی است كه ظاهرا فقط من مرتكبش نشده‌ام، خیلی‌های دیگر هم فكر می‌كنند تو در بهشت زهرایی. فكر می‌كنند آن‌كه 35 سال است پایین پای چمران در قطعه‌24 آرمیده تویی، در حالی كه تو نیستی!
سنگ مزاری كه در قطعه 24 به نام شهید همت نصب شده، در حقیقت یادبودی است كه در كنار مزار دو فرمانده شهید دیگر لشكر‌27 محمد رسول‌ا...(ص) نصب شده است (شهیدان رضا چراغی و عباس كریمی). تو اینجا نیستی؛ یعنی داخل این گور، شهیدی نیست. ابتدا قرار بر همین بود كه شهید همت در همین مكان به خاك سپرده شود اما به اصرار والدینش، پیكر پاك ایشان به زادگاهش انتقال پیدا كرد.
تربت پاك شهید حاج محمدابراهیم همت در شهرضای استان اصفهان به خاك سپرده شده است؛ شهرضا در 75 كیلومتری شمال‌غربی شهر اصفهان قرار دارد. شهدای این شهر تاریخی كه بنا بر اقوال، زادگاه حضرت سلمان فارسی نیز است در جوار امامزاده شهرضا كه گفته می‌شود برادر امام رضا(ع) است، دفن شده‌اند و مزار شهید همت نیز در میان آنان است. حالا آن مزار هر چند وقت یك‌بار با عكس‌هایی به میان اخبار می‌آید؛ زوج‌های جوان می‌روند بالای سر حاج‌ابراهیم و جشن عروسی‌شان را با او قسمت می‌كنند. حاج محمد ابراهیم 12 فروردین 1334 در همین‌جا به دنیا آمده بود؛ در شهرضا. حالا هم آنجا یعنی در اصفهان، یكی از بزرگراه‌های جنوب‌شرقی را به نامش كرده‌اند.  در تهران هم كه هم یك بزرگراه داری و هم یك ایستگاه مترو، اما تو در بزرگ‌ترین بزرگراه‌های جهان هر روز در حال رفت و آمدی؛ در قلب دوستدارانت.