حقیقت این است كه معمولا فعالان بازار و دستفروشان در همه جای دنیا و از جمله در ایران همیشه به فكر ارائه محصولاتی با ابتكارهای تازه، فروش بیشتر و در نهایت سود بیشترند. از آنجا كه به فكر راهكار عملی برای حل مشكل آزار ماهی زبراهای اسیر در تراریوم‌ها هستیم، با احترام به همه فعالان اقتصادی در بازار باید این واقعیت تلخ را بپذیریم كه خیال خامی است اگر تصور كنیم فروشنده‌ها به خاطر حفظ حقوق حیوانات و احترام به مخلوقات خداوند حاضر باشند دست از فروش تراریوم‌هایی بكشند كه این روزها به زندان كوچك ماهی‌ها تبدیل شده است. استفاده از ابزار قانون و وضع قوانین كنترلی و جریمه مالی، زندان و... برای فعالان این بخش از بازار هرچند لازم است و به محدودشدن عرضه آن كمك می‌كند، اما تجارب قبلی نشان می‌دهد این رویكرد چاره كار نیست و فقط به زیرزمینی شدن عرضه این محصولات و ‌ خریدوفروش خارج از كنترل آن منجر می‌شود.
همان‌طور كه در گزارش اصلی این صفحه آمده است، اساسا تراریوم برای نگهداری گیاهان طراحی و عرضه شده و نه نگهداری ماهی زینتی! شیشه‌های تراریومی كه به عنوان مینی‌آكواریوم در مترو و كنار خیابان این روزها فروخته می‌شود، ابدا زیستگاه مناسبی برای ماهی نیست. ماهی‌های زبرا سخت‌جان هستند و نیاز اكسیژنی پایینی دارند. ولی این دلیل كافی نیست كه ما آنها را در تنگی به اندازه شیشه‌های شربت سینه محبوس كنیم و از همه بدتر این‌كه در ورودی آن را با چوب پنبه به‌كلی ببندیم!
ماهی‌هایی همچون زبرا و ماهی قرمز (گلدفیش) را كه در ایام نوروز در بازار زیاد می‌شوند در آكواریوم یا دست‌كم در یك تنگ بزرگ با دهانه باز باید نگه داشت تا ماهی بتواند به خوبی تنفس كند. این تصور كه ماهی با آبشش‌هایش از اكسیژن موجود در مولكول‌های آب یا همان H20 تنفس می‌كند، تصوری اشتباه است. ماهی‌ها از «اكسیژن محلول در آب» تنفس می‌كنند، یعنی همان اكسیژنی كه از هوا وارد آب می‌شود. پس دهانه تنگ یا آكواریوم باید كاملا باز باشد تا سطح تماس آب با هوای بیرون زیاد باشد و به این ترتیب اكسیژن هوا بتواند به صورت محلول در لابه‌لای مولكول‌های آب در بیاید. حتما دیده‌اید گاهی در آكواریوم‌هایی كه چند ماهی در آن نگهداری می‌شود از پمپ هوا و سنگ هوا برای محلول كردن هر چه بیشتر هوا با آب استفاده می‌شود.
نكته دیگر این كه در تراریوم‌های حاوی ماهی عملا جایی برای رهایی ماهی از استرس و پنهان‌شدن وجود ندارد. در دست گرفتن شیشه و جابه‌جا كردن آن و دیدن مناظر بیرونی و تغییر پیاپی نور برای ماهی به‌شدت استرس‌زاست. بعلاوه معمولا این ماهی‌ها غذا هم دریافت نمی‌كنند. برخی به اشتباه تصور می‌كنند این ماهی‌ها غذا نمی‌خورند! یا در نهایت از همان گیاهان موجود در تراریوم تغذیه می‌كنند و همان غذا كافی است. اینها تصورات اشتباهی است.
   با ماهی كوچك تراریوم چه كنیم؟
بهترین كار این است كه ماهی را وارد ظرف بزرگ‌تری كنید. دست‌كم چهار تا پنج لیتر آب در یك ظرف بزرگ برای یك ماهی تراریوم فضای مناسبی را ایجاد می‌كند. دقت كنید آب ظرف تازه، هم‌دما با آب شیشه‌ای باشد كه ماهی در آن است. بعلاوه آب باید 48 ساعت در ظرفی در باز بوده باشد تا كلر آب متصاعد شده باشد.
به ماهی غذا بدهید. ماهی زبراها همه‌چیزخوار هستند و ذرات بسیار ریز نان، شیرینی، میوه،
تخم مرغ و مرغ پخته و هر چیزی دیگری كه می‌بینید می‌خورد، برایش خوب است. اینها هر روز باید به اندازه یك درصد وزن بدن خود غذا بخورند و در این حالت می‌توانید تصور كنید چقدر كم باید به آنها غذا بدهید. اندازه ذرات نیز باید به اندازه نصف دهان آنها باشد.
از رها كردن ماهی زبراها و ماهی قرمزها در طبیعت خودداری كنید. با این كار نه‌تنها ماهی‌ها را به كشتن می‌دهید، بلكه آنها مهمانان ناخوانده‌ای برای طبیعت خواهند بود و رهاكردن آنها در طبیعت كمكی به حل مشكل نمی‌كند. خواسته یا ناخواسته خداوند سرنوشت جان آنها و روزی آنها را حالا به دست شما سپرده و شایسته است از این مخلوقات زیبا به‌خوبی نگهداری كنید.