ادامه از صفحه 5
اگر هم استفاده می‌كنیم، باید مراقب باشیم به استفاده ابزاری از این افراد منجر نشود. در انگلستان فروش مستقیم كالاها در تبلیغات كودكان به صراحت ممنوع شده است و همچنین باید در نظر داشته باشیم در برنامه‌های كودكان، پنهان كردن برخی مفاهیم تبلیغاتی چه به لحاظ تصویری و چه در قسمتی از داستان حتما باید مورد نظارت قرار بگیرد. برای مثال در كشور نروژ قوانین محدودكننده ویژه‌ای در این زمینه برقرار است. باید از تبلیغاتی كه برای سلامت كودكان مضر است یا ترویج خشونت و مسائل غیراخلاقی در آنها نهفته شده هم اجتناب شود.
در مجموع با توجه به این موارد، می‌بینیم در كشور ما قانون خاصی به‌منظور محدودسازی تبلیغات برای كودكان وجود ندارد. البته یك متن قانونی به نام آیین‌نامه تاسیس و نظارت بر نحوه كار و فعالیت كانون‌های تبلیغاتی، مصوب 27 اسفند 58 در شورای انقلاب وجود دارد كه در یك ماده آن، به ممنوعیت تبلیغ كالاهای بازرگانی و خدمات تجاری برای كودكان دبستانی تا دبیرستانی اشاره شده است. در ماده 57 قانون تجارت الكترونیك هم تبلیغ برای كودكان و نوجوانان زیر سن قانونی به آیین‌نامه‌ای ارجاع شده كه این آیین‌نامه هنوز به مرحله تصویب نرسیده است. البته جالب توجه اینجاست كه در صدا و سیما دستورالعمل آگهی‌های تبلیغاتی خطاب به كودكان وجود دارد؛ اما از نظر اداره بازرگانی صدا و سیما این دستورالعمل صرفا داخلی و از لحاظ حقوقی غیرقابل استناد است.
پس در هر صورت به نظر می‌رسد باید قوانینی وجود داشته باشد كه ضرورت حمایت هرچه بیشتر از كودكان در برابر این تبلیغات را به ما نشان دهد. قانونگذار هم باید كمیت و شكل تبلیغات تجاری خطاب به كودكان را نظام‌مند كند و هم مقررات ناظر بر محتوا و كیفیت این تبلیغات را مدنظر قرار دهد. بنابراین به نظر می‌رسد قانونگذاران ایرانی باید با الگو قرار دادن نظام‌های حقوقی مطلوب كشورهای مختلف، ضمن بررسی آنها مقررات جامعی تصویب كنند كه شرایط را برای حمایت حقوقی لازم از كودكان در كشور ما هم فراهم كند.