امان از درد فقیری

امان از درد فقیری


ساز جفتی در هرمزگان از دو ساقه نی موازی تشكیل شده كه در هفت بند، جفت یكدیگر (با ۱۴سوراخ موازی) قرار گرفته‌اند. این دو نی با موم عسل و در بافته‌هایی محلی به نام «خوس» به یكدیگر چسبانده می‌شود، با دو دهانه برای دمیدن كه همزمان با هم نواخته شده و به این ترتیب با صدایی مضاعف نوای اصلی را برجسته می‌كند.
شیونی نواختن جفتی، دل شیونی می‌خواهد و قنبر احمد راستگو آتش به جان گرفته این كار است؛ استادی كه با وجود سن بالا، ساز نفس‌گیر جفتی را چنان ماهرانه می‌نوازد كه شنونده را مجذوب خود می‌كند. او هم اكنون بازنشسته اداره‌كل فرهنگ و ارشاد هرمزگان است و نام پرآوازه اش، در كنار نام اساتید بزرگ جنوب كشور و در كتابی كه اداره فرهنگ و ارشاد هرمزگان با عنوان 40 استاد ماندگار هرمزگان و به مناسبت روز ملی خلیج فارس به چاپ رسانده، نشسته است.
شیوه نوازندگی نی جفتی استاد قنبر راستگو (خالو قنبر) اسفند 95 در پنجمین اجلاس ثبت آثار ناملموس كشور در فهرست میراث معنوی به ثبت ملی رسید. در ابتدای همین جلسه، محمدحسن طالبیان، معاون میراث‌فرهنگی كشور گفت شیوه نوازندگی استاد شیرمحمد اسپندار؛ نوازنده دونلی سیستان و بلوچستان و استاد قنبر راستگو؛ نوازنده نی جفتی به‌حدی زیباست كه به‌طور حتم، اگر در یكی از اجلاس‌های ثبت‌جهانی میراث ناملموس اجرا می‌شد، بلافاصله در میراث جهانی به‌ثبت می‌رسید.  
خالو قنبر این روزها مثل بسیاری از هنرمندان كشورمان روزگار سختی را به لحاظ معیشتی سپری می‌كند. خودش می‌گوید: قرار نبود از نی جفتی‌ام امرار معاش كنم، اما از روی ناچاری سازم شده وسیله درآمدم. دوست نداشتم و ندارم كه سازم را بفروشم اما امان از درد فقیری.