آخه چه كاریه استاد!
آیا متن ترانه‌های خواننده جنجالی این روزها تاثیری در ذهنیت كودكان دارد؟
در بحبوحه تهدیدها و تحریم‌ها هفته گذشته هشتگ «جنتلمن» در فضای رسانه‌ای ایران داغ شد. انتشار چند ویدئو از شادمانی كودكان دبستانی با آهنگ ساسان حیدری یافته یا همان ساسی مانکن و اعتراض بسیاری به آن و واكنش وزیر آموزش و پرورش و توییت نماینده‌های مجلس همه و همه نشان داد موضوع ترانه جنجالی حسابی حاشیه‌ساز شده است. البته رسانه‌ها هم در این میان كم نگذاشتند و تحلیل و یادداشت و گزارش‌های بسیاری از این موضوع منتشر كردند، اما این موضوع چقدر اهمیت داشت تا در چنین وسعتی فراگیر شود؟ فارغ از چرایی این موضوع از نگاه اجتماعی، فراگیری چنین ترانه مبتذل و سخیفی میان كودكان ایرانی چقدر اهمیت دارد؟ كلام بی‌مایه این آهنگ آیا تاثیری در سطح سلیقه فرهنگی این نسل خواهد داشت؟ بسیاری معتقدند حساس شدن روی چنین موضوعی تنها به شهرت چنین فردی كمك كرده و بس، برخی دیگر بر این باورند كه اگر خوراك فرهنگی درستی به این كودكان ندهیم در آینده این ابتذال سلیقه به سبك زندگی آنها هم راه پیدا خواهد كرد. در این بین برخی دیگر بحث شادی گمشده این نسل را در روزگار پر گرفتار امروز ایران جست‌وجو می‌كنند و دیگرانی هم هستند كه معتقدند آدرس این شادمانی گمشده هر جا كه باشد در «آقامون جنتلمنه» نیست.
جالب است بدانید ده آهنگ آخر همین خواننده فقط در وب‌سایت رادیوجوان 165 میلیون بار پخش شده و آهنگ آخرش یعنی جنتلمن كه از 24 فروردین پخش شده، در همین مدت كوتاه 36 میلیون بار شنیده شده است.
تازه این آمار مربوط به چند روز پیش است و احتمالا همین تعداد هم افزایش داشته است. این را هم در نظر بگیریم كه این آمار تنها مربوط به یك وب سایت است. حالا با فرض این‌كه بپذیریم این خواننده شنونده دارد رفتیم سراغ این‌كه با این همه دنبال‌کننده، حالا او چه می‌خواند؟! این‌كه یك ترانه در دو ماه تنها از یك رسانه - آن هم غیرمجاز - 36 میلیون بار شنیده شده جای نگرانی دارد یا پیامی كه او از این طریق قرار است به گوش مخاطبش برساند!؟ اعتراف می‌كنم كه هر چند ذائقه فاخری در موسیقی ندارم و گاهی هر چه به دستم می‌رسد را گوش می‌كنم، اما به سختی توانستم چند آهنگ این خواننده را گوش كنم. بدتر از آن این‌كه خیلی سخت‌تر توانستم متن شعرهای او را بخوانم! اولین سؤالم از كارشناسان این حوزه هم مربوط به همین سختی خوانش متن این ترانه‌ها بود، این‌كه اصلا باید نگران تاثیر كلام این خواننده بود یا نه؟ آن هم وقتی كه هر بار این سطر از متن یكی از ترانه‌هایش را می‌خوانم چیزی دستگیرم نمی‌شود كه «آخه چه كاریه استاد/ گویند كه كشته مُرده میداد/ تار مژگونشو من من به قربونشو ای وای/ اسفندو دی و خرداد و مرداد/ همش مهمونی آخه چه كاریه استاد»
جالب است بدانید ده آهنگ آخر همین خواننده فقط در وب‌سایت رادیوجوان 165 میلیون بار پخش شده و آهنگ آخرش یعنی جنتلمن كه از 24 فروردین پخش شده، در همین مدت كوتاه 36 میلیون بار شنیده شده است.
تازه این آمار مربوط به چند روز پیش است و احتمالا همین تعداد هم افزایش داشته است. این را هم در نظر بگیریم كه این آمار تنها مربوط به یك وب سایت است. حالا با فرض این‌كه بپذیریم این خواننده شنونده دارد رفتیم سراغ این‌كه با این همه دنبال‌کننده، حالا او چه می‌خواند؟! این‌كه یك ترانه در دو ماه تنها از یك رسانه - آن هم غیرمجاز - 36 میلیون بار شنیده شده جای نگرانی دارد یا پیامی كه او از این طریق قرار است به گوش مخاطبش برساند!؟ اعتراف می‌كنم كه هر چند ذائقه فاخری در موسیقی ندارم و گاهی هر چه به دستم می‌رسد را گوش می‌كنم، اما به سختی توانستم چند آهنگ این خواننده را گوش كنم. بدتر از آن این‌كه خیلی سخت‌تر توانستم متن شعرهای او را بخوانم! اولین سؤالم از كارشناسان این حوزه هم مربوط به همین سختی خوانش متن این ترانه‌ها بود، این‌كه اصلا باید نگران تاثیر كلام این خواننده بود یا نه؟ آن هم وقتی كه هر بار این سطر از متن یكی از ترانه‌هایش را می‌خوانم چیزی دستگیرم نمی‌شود كه «آخه چه كاریه استاد/ گویند كه كشته مُرده میداد/ تار مژگونشو من من به قربونشو ای وای/ اسفندو دی و خرداد و مرداد/ همش مهمونی آخه چه كاریه استاد»
