خوشبختانه امروزه با استفاده از جدید‌ترین روش‌های علمی، تقریبا جراحی‌های باز سنگ‌های ادراری منسوخ شده و در همه موارد سنگ‌ها از روش‌های كم‌تهاجمی و جراحی‌های آندوسكوپی و لاپاروسكوپی استفاده می‌شود.
سنگ كلیه: روش‌های مورد استفاده در این سنگ‌ها شامل این موارد می‌شود كه تصمیم انتخاب نوع روش بر اساس نظر جراح است:
1 - سنگ‌شكنی برون اندامی: این روش در سنگ‌های كمتر از 15تا20 میلی‌متر كلیه در افرادی كه خیلی چاق نبوده و دارای سنگ‌های غیر متراكم هستند، خیلی مفید است.
2‌-  جراحی RIRS : از طریق مجرای ادراری، وارد مثانه و بعد حالب و كلیه می‌شویم و با استفاده از امواج لیزر سنگ را خرد می‌كنیم. این روش مناسب برای سنگ‌های با ابعاد  20تا25 میلی‌متر است.
3 -  جراحی PCNL: با ایجاد سوراخ كوچكی در پهلو از طریق پوست وارد كلیه شده و سنگ‌ها را خرد كرده و همه قطعات را خارج می‌كنیم. این روش برای سنگ‌های بزرگ‌تر از 20 میلی‌متر مناسب است.
4 -  جراحی لاپاروسكوپی: مخصوص سنگ‌های بزرگ لگنچه است كه می‌تواند گزینه خوبی برای درمان باشد.
سنگ حالب:  حالب لوله متصل‌كننده كلیه به مثانه است كه گیر كردن سنگ در این لوله با درد زیاد و توقف جریان ادرار آن كلیه همراه است. روش‌های درمانی مداخله‌ای در سنگ‌های حالب به این شرح است:
1  -  سنگ شكنی برون اندامی(ESWL) : مناسب برای سنگ‌های گیر كرده در حالب فوقانی تا 15 میلی‌متر
2 - جراحی TUL : انتخاب ارجح و شایع درمانی برای سنگ‌های حالب كه از طریق مجرای ادراری وارد حالب شده و بدون برش باز سنگ خرد و قطعات آن خارج می‌شود.
3 - جراحی لاپاروسكوپی: مناسب برای سنگ‌های بزرگ حالب فوقانی میانی كه اغلب بالای 20 میلی‌متر هستند.
سنگ مثانه: 1 -جراحی: TUL  از طریق مجرای ادراری وارد مثانه شده و سنگ خرد و خارج می‌شود.
2 - جراحی PCCL: از طریق برش خیلی كوچك روی شكم با دستگاه وارد مثانه شده و سنگ‌های بزرگ را خرد و خارج می‌كنیم.