این كتاب همیشه تازه است!
حسام آبنوس / دبیر قفسه
داشتم بعد از مدتی در اینستاگرام چرخ می‌زدم و پست‌ها و استوری‌های افراد را می‌خواندم كه با یك‌استوری كه سؤالی جالب در آن بود روبه‌رو شدم. یك نفر از دنبال‌كننده‌های خود خواسته بود كتابی با محوریت نهج‌البلاغه به او معرفی كنند. یكی از قیدهایی كه برای معرفی كتاب گذاشته بود جدید و تازه بودن اثر معرفی شده بود؛ یعنی كتابی با محوریت نهج‌البلاغه كه تازه هم باشد. من بی‌درنگ نوشتم: «نهج‌البلاغه... همیشه تازه و جدید است!» به عبارتی خواسته بود كه یك كتاب جدید با محوریت نهج‌البلاغه و شخصیت امیرالمومنین(ع) معرفی كنند كه خب از نظر من این كتاب آنقدر تازگی دارد كه هیچ كتابی نمی‌تواند بعد از آن جدید باشد و شرح و تفسیرها در واقع از بزرگی این كتاب اعتبار می‌گیرند.
واقعیت را اگر بخواهیم چیزی غیر از این نیست. ما به عنوان شیعیان و دوستداران علی بن ابی‌طالب، نهج‌البلاغه ایشان را كه گردآوری مرحوم سیدرضی است و بخشی از سخنان ایشان است - كه از نظر سیدرضی در بلاغت برجسته بوده‌اند - چقدر خوانده‌ایم؟ كتابی كه بزرگان تاریخ درباره آن حرف زده‌اند و مترجمان برجسته آن را به فارسی یا زبان‌های دیگر برگردانده‌اند.
علاوه بر این چقدر نهج‌البلاغه به ما معرفی شده است و چقدر در معرفی این كتاب كوشش كرده‌ایم؟ مگر این نیست كه جورج جرداق مسیحی می‌گوید كه شب‌ها نهج‌ابلاغه را زیر سر می‌گذارم و می‌خوابم ، او که از سنین پایین روی این كتاب كار كرده بود و كتاب «الامام علی صوت العداله الانسانیه» را بر اساس این كتاب بزرگ در پنج جلد نوشت. كتابی كه یك مسیحی در اثر انس با آن این‌طور به شخصیت صاحب آن ارادت پیدا كرده و مهم‌ترین كتابش را حول آن نوشته است.
حالا ما كه حتما خود را دوستدار علی بن ابی‌طالب امیرالمومنین(ع) می‌دانیم و حاضر نیستیم ذره‌ای تردید كنیم چقدر برای این كتاب مهم تلاش كرده‌ایم و چقدر فرصت كردیم آن را مطالعه كنیم؟ كتابی كه حكمت از آن فوران می‌كند و چه‌بسا خواننده خطی را امروز بخواند و فردا دریافتی تازه در خوانش دوباره آن داشته باشد. كتابی كه امیركلام در آن با شما سخن می‌گوید و لقبش «برادر قرآن» است.
شاید اگر گفته شود، این كتاب به درد زندگی ما می‌خورد برخی از ما باور نكنیم، به‌خاطر این‌كه آن را نخوانده‌ایم و با آن مانوس نبوده‌ایم. كتابی كه برنامه زندگی در دنیاست؛ دنیایی كه از اتفاقات سیاسی و اجتماعی تا شخصی و فردی تشكیل شده و تمام آنها در زندگی ما نقش دارند وگوینده سخنان این كتاب، برای تمام آنها دستورالعمل و برنامه داشته است.
برای همین باز هم باید تکرار کرد و تکرار کرد كه «نهج‌البلاغه همیشه تازه و جدید است!» و چه افسوس بزرگی كه ما آن را نمی‌خوانیم!
واقعیت را اگر بخواهیم چیزی غیر از این نیست. ما به عنوان شیعیان و دوستداران علی بن ابی‌طالب، نهج‌البلاغه ایشان را كه گردآوری مرحوم سیدرضی است و بخشی از سخنان ایشان است - كه از نظر سیدرضی در بلاغت برجسته بوده‌اند - چقدر خوانده‌ایم؟ كتابی كه بزرگان تاریخ درباره آن حرف زده‌اند و مترجمان برجسته آن را به فارسی یا زبان‌های دیگر برگردانده‌اند.
علاوه بر این چقدر نهج‌البلاغه به ما معرفی شده است و چقدر در معرفی این كتاب كوشش كرده‌ایم؟ مگر این نیست كه جورج جرداق مسیحی می‌گوید كه شب‌ها نهج‌ابلاغه را زیر سر می‌گذارم و می‌خوابم ، او که از سنین پایین روی این كتاب كار كرده بود و كتاب «الامام علی صوت العداله الانسانیه» را بر اساس این كتاب بزرگ در پنج جلد نوشت. كتابی كه یك مسیحی در اثر انس با آن این‌طور به شخصیت صاحب آن ارادت پیدا كرده و مهم‌ترین كتابش را حول آن نوشته است.
حالا ما كه حتما خود را دوستدار علی بن ابی‌طالب امیرالمومنین(ع) می‌دانیم و حاضر نیستیم ذره‌ای تردید كنیم چقدر برای این كتاب مهم تلاش كرده‌ایم و چقدر فرصت كردیم آن را مطالعه كنیم؟ كتابی كه حكمت از آن فوران می‌كند و چه‌بسا خواننده خطی را امروز بخواند و فردا دریافتی تازه در خوانش دوباره آن داشته باشد. كتابی كه امیركلام در آن با شما سخن می‌گوید و لقبش «برادر قرآن» است.
شاید اگر گفته شود، این كتاب به درد زندگی ما می‌خورد برخی از ما باور نكنیم، به‌خاطر این‌كه آن را نخوانده‌ایم و با آن مانوس نبوده‌ایم. كتابی كه برنامه زندگی در دنیاست؛ دنیایی كه از اتفاقات سیاسی و اجتماعی تا شخصی و فردی تشكیل شده و تمام آنها در زندگی ما نقش دارند وگوینده سخنان این كتاب، برای تمام آنها دستورالعمل و برنامه داشته است.
برای همین باز هم باید تکرار کرد و تکرار کرد كه «نهج‌البلاغه همیشه تازه و جدید است!» و چه افسوس بزرگی كه ما آن را نمی‌خوانیم!
