عبدالزهرا وطن‌دوست، یكی از كارآفرینان ملی و تحسین شده كشورمان است كه در حال حاضر
به سختی در خاكریزهای صنعت و تولید، كار و تلاش می‌كند. اما چرا قصد داریم از این شخص صحبت كنیم؟ بنیانگذار گروه صنعتی پلیمر بوشهر، از افرادی است كه كارآفرینی را در یكی از بدترین نقاط كویری و بیابانی كشور در استان بوشهر شروع كرده است.
 به قول خودش، وقتی پا به این منطقه گذاشت، هیچ رفت و آمدی، به جز رفت و آمد محدود اهالی آن
به چشم نمی‌خورد. وطن‌دوست البته جزو ایرانیان مقیم كربلا بود كه توسط صدام و در زمان اختلافات مرزی با ایران اخراج شد و همه چیزش را از دست داد. او حتی مدت‌ها در كویت و لبنان هم كار می‌كرد و جزو تاجران سرشناس این مناطق بود.
اما چرا كویر؟ او ابتدای ورود به ایران، شروع به كار در ناصرخسرو كرد. مغازه‌ای هم خرید و كسب و كارش هم رونق گرفت، اما چون روحیه خودش را تولید و صنعت می‌دید، نه نشستن پشت میز در یك مغازه، رفت و شروع به راه‌اندازی كسب و كار كرد.
در این مورد می‌گوید: «در سال 62 به‌جز خانه‌های محدود ساكنان روستا و مختصر رفت‌وآمد روزانه اهالی، نشان دیگری از تحرك و تلاش در آن مشاهده نمی‌شد. آفتاب چنان داغ و باد چنان سوزان بود كه حتی ساكنان محل را هم به‌خروج از منزل بی‌میل و رغبت ساخته بود. هیچ بنایی به‌جز همان منازل روستایی كه در گرمای تقریباً 50 درجه از دور به‌اشباح متحرك می‌ماند، در سراسر خوشاب برازجان به‌چشم نمی‌خورد. در حیرت بودم كه چرا به این منطقه با چنین آب‌وهوایی، خوشاب می‌گویند. جالب‌تر این‌كه اسم روستای همجوار آن نیز خوش‌مكان بود. لحظه‌ای ایستادم و منطقه را برانداز كردم. از هر جهت موافق میل من بود. هیچ چیز جز بیابان و گرمای طاقت‌فرسا نبود. دیده برهم نهاده و تجسم كردم كه اگر در این منطقه چندین كارخانه تولیدی احداث شود، جنب‌وجوش و سكوت وحشتناك این بیابان را خواهد شكست. چه رونقی خواهد گرفت، چقدر جوان مشغول به‌كار مفید خواهند شد. چه تأثیر شگرفی بر اقتصاد، رونق و آبادانی این منطقه خواهد گذاشت. چه زیبا و نشاط‌انگیز صدای كار دستگاه‌های تولیدی، جایگزین زوزه دلهره‌آور باد داغ خواهد شد. خدای را سپاس گفتم كه بهترین فرصت برای خدمت به تأخیر افتاده به هموطنانم را به‌من عطا كرده است. با خدای خود عهد بستم كه از هیچ كوششی برای تبدیل این منطقه به یك قطب صنعتی بزرگ فروگذار
نكنم.»
و چنین بود كه یكی از قطب‌های صنعت و تولید كشور، در این منطقه و البته بوشهر سر و سامان یافت؛ تا ثابت شود كه این آدم‌ها هستند كه به جغرافیا اعتبار می‌بخشند و نه برعكس؛ و این‌كه حتی در دل كویر و بیابان هم می‌توان ثروت آفرید.