لاغری شدید در كودكان و نوجوانان موجب زیاد شدن احتمال عفونت در این سنین می‌شود و در مورد دختران برای بارداری آینده منجر به خطرات بیشتر از افراد عادی می‌شود؛ اما تعریف لاغری شدید در كودكان و نوجوانان چیست؟ در بزرگسالان یعنی افراد بالاتر از 23 سال اگر شاخص توده بدنی كمتر از 19 باشد، می‌توانیم فرد را لاغر تلقی كنیم . به عنوان مثال یك خانم با قد 160 سانتی‌متر اگر وزنی كمتر از 49 كیلوگرم داشته باشد، لاغر است. و یك مرد با قد 175 سانتی‌متر اگر وزنی كمتر از 58 كیلوگرم داشته باشد  لاغر تلقی می‌شود.
نكته مهم این است كه این اعداد در مورد كودكان و نوجوانان صدق نمی‌كند. به‌عنوان مثال یك دختر یا پسر ده یا 11 ساله با قد 140سانتی‌متر اگر 30 كیلوگرم وزن داشته باشد، دارای شاخص توده بدنی معادل 15.5 است و این برای سن ده و 11 سالگی كاملا خوب است.
این در حالی است كه یك كودك 13 ساله با قد 140 باید وزنی معادل 32 كیلو یا بیشتر داشته باشد تا طبیعی تلقی شود.
متاسفانه با گسترش چاقی در تمام افراد جامعه، این تفكر غلط وجود دارد كه كودكان و نوجوانان با وزن عادی را لاغر تلقی نماییم. به مثال قبل دقت کنید: در این مثال یك دختر یا پسر ده ساله با قد 140 سانتی‌متر وزن 31کیلوگرم را به‌عنوان سالم تلقی كردیم.
این در حالی است كه اكثریت والدینی كه دارای فرزندی با این مشخصات هستند، كودك خود را لاغر می‌پندارند، زیرا او نسبت به اكثریت افراد جامعه وزن كمتری دارد.
همین كودك اگر وزنی معادل 35 كیلوگرم باشد كاملا وزن متوسط وعادی تلقی می‌شود و وزن‌های بالاتر از 35 برای او كم كم در محدوده چاقی قرار می‌گیرد.
نوجوان 14 ساله‌ای با قد 155سانتی‌ متر را در نظر بگیرید كه دارای 54 كیلوگرم وزن است. از نظر علم غدد و متابولیسم این نوجوان دارای اضافه وزن بوده و در معرض بیماری‌های ناشی از چاقی است.
جالب این است كه اكثریت خانواده‌ها چنین نوجوانی را چاق در نظر نمی‌گیرند و حتی برخی با حساب سرانگشتی و كم كردن عدد 100 از قد او، چنین می‌پندارند كه فرزندشان باید 55 كیلو یا بیشتر باشد.
باید بدانیم كه این فرمول ساده فقط برای بزرگسالان كاربرد دارد و نوجوانان باید وزن كمتری داشته باشند.