به نام پدر

به نام پدر


همان‌طور که از آثارش برمی‌آید شعر را خوب می‌شناسد. وقتی هم در بخش‌هایی از مصاحبه شعرهای مختلف را برایمان می‌خواند، بیشتر مطمئن می‌شوم‌کتابخانه بزرگ حسام‌الدین سراج در دفترش که پیشتر مثل بسیاری از کتابخانه‌ها تزئینی نبوده و او اهل مطالعه است. از حافظ و مولوی گرفته تا قیصر امین‌پور، از هر کدام که حرف می‌زند شعرهایشان را کاملا درست و با حس و حالی شاعرانه از برمی‌خواند. پدرش روحانی بوده، روحانی‌ای که مشوق سراج در موسیقی بوده است و خانه‌اش هم محل گردهمایی بزرگان موسیقی چون مرحوم کسایی و تاج اصفهانی بوده است. سراج حالا بیش از 30 سال است ‌ در عرصه موسیقی ایرانی فعالیت دارد و می‌توان با مروری بر کارنامه هنری‌اش، او را هنرمندی موفق دانست.
 سراج درباره پدرش می‌گوید: پدر من روحانی بود و به موسیقی و شعر علاقه زیادی داشت. می‌توانم بگویم یك روحانی روشنفكر بود كه اصل و نفس موسیقی و شعر را می‌شناخت. صدای خوبی داشت. دوستانش استاد تاج اصفهانی، حسن كسایی، جلیل شهناز و جلال‌الدین همایی، ادبا و هنرمندان... گاهی مهمان ما بودند و بحث و بزم شعر و موسیقی داشتند.
او می‌افزاید: این محافل برای من خیلی لذتبخش بود چون ریشه در معنویت داشت. كلام استاد همایی بسیار قابل استفاده و ارزشمند بود. استاد تاج اصفهانی قبل از این كه استاد آواز باشد، استاد اخلاق بود.  جالب است بدانید ایشان هم روحانی‌زاده بودند. پدرشان مرحوم تاج‌الواعظین اصفهانی بود و استادان كسایی و شهناز احترام ویژه‌ای برای ایشان قائل بودند.