این روزها جای جای ایران (چه اماكن مقدس و چه معمولی) میزبان آیین سوگواری و عزاداری اباعبدا... است؛ كف خیابان‌ها، مساجد و تكیه‌ها و حسینیه‌ها. بعضی از اماكن ظاهرا مقدس نیستند، اما محلی‌ها برایشان قداست بسیاری قائلند و مراسم عید و سوگواریشان را در جوار و زیرسایه آنها برگزار می‌كنند؛ مثل درخت خونین قزوین كه می‌گویند سحر عاشورا از شاخ و برگش خون می‌چكد و هرساله گردشگران و عزاداران زیادی را جذب خود می‌كند. درخت كهنسال بنه سبزپوش سربیشه هم كه حدود 600 سال قدمت دارد، از همین‌گونه است. این درخت از گذشته‌های دور توسط یكی از مریدان روستای میرخان به نام شیخ احمد صوفی به درخت حیدر‌‌علی نامگذاری شده و برای مردم قداست دارد. سربیشه‌ای‌ها نماز جماعت و مراسم مختلف مذهبی خود از جمله عزاداری‌های محرم را در اطراف این درخت كه در مجاورت گورستان روستاست و دخیل‌ها به آن بسته شده، برگزار می‌كنند. این درخت كهنسال در همایش میراث طبیعی كشور در فهرست میراث ملی قرار گرفت./ جام‌جم