حسین محجوبی که در این صفحه گفت‌وگوی مفصلی با او داشته‌ایم، می‌گوید از وقتی كه به مدرسه رفت، به طور خودجوش شروع به طراحی كرد و بابت این كار از معلم كلاس اول دبستان، با تركه پذیرایی شده است، اما اینجا نه تنها پایان توجه او به هنر نبود، بلكه آغاز راه هنرمند شدنش به حساب می‌آید.
محجوبی می‌گوید: در لاهیجان یك معلم خط نازنینی داشتم. سیزده چهارده ساله بودم و به خاطر غروری كه داشتم دلم نمی‌خواست از پدرم پول توجیبی بگیرم. به همین دلیل از ایشان خطاطی یاد گرفتم و شروع كردم به تابلونویسی و پول درآوردن. اولین كسی كه شوق نقاشی كشیدن را در من به شكل جدی تقویت كرد، استاد حبیب محمدی بود كه در رشت مغازه داشت و من می‌رفتم و یواشكی از پشت ویترین مغازه تماشایش می‌كردم كه چه شكلی نقاشی می‌كند. ایشان استاد آیدین آغداشلو و بهمن محصص هم بود. اصالتا روس بود و تابلوهای منظره روسی را كپی می‌كرد.