اتاق ،تجهیزات كاملی دارد. لوله‌های آزمایشگاهی، دستگاه‌های پردازش نمونه آزمایشگاهی و سرنگ‌ها مرتب و منظم، روی میزها چیده شده‌اند. محمد موسوی، با روپوش سفیدی كه بر تن دارد، سریع برگه‌های نسخه را می‌كند و از مراجعینش، نمونه‌های خون و ادرار می‌گیرد؛ برچسب می‌زند و در جعبه‌های مخصوص قرار می‌دهد. موسوی لهجه اصفهانی دارد، كارشناس ارشد آزمایشگاه است و حالا 12 سالی می‌شود كه در این استان زندگی می‌كند. او به ما می‌گوید: «12 سال پیش كه طرحم را در زاهدان گذراندم، دیدم كه چقدر این استان محروم است.» همین موسوی را ماندگار می‌كند. كارشناس آزمایشگاه از تصمیمش راضی است، او نیاز منطقه را ماندن و كار كردن در آن می‌داند. موسوی توضیح می‌دهد كه خشكسالی سالانه و كمبود آب روی اهالی تاثیر گذاشته و حالا بسیاری از مراجعینش به بیماری‌های كلیوی و عفونت ادراری مبتلا هستند. هرچند او می‌گوید ابتلا به بیماری هپاتیت، از شایع‌ترین بیماری‌های خونی در این منطقه است. او توضیح می‌دهد:‌ «در همین روستا كه ما برای درمان آمده‌ایم، سه كودك مبتلا به هپاتیت هستند.» یك كودك كه مبتلا به هپاتیت بود هم هفته گذشته جان خود را از دست داد.