لابه‌لای بررسی تاریخی لایحه مالكیت فكری، بحث به جاهای بانمكی هم رسید.
مثلا این‌كه طبق گفته دكتر حسینی، بعضی مواد لایحه صرفا با فشار بعضی چهره‌ها وارد متن نهایی شده و قرار است به قانون تبدیل شوند.
حرف‌های یکی از چهره‌های شاخص مجلس را در این باره بدون ذکر نام با هم می‌خوانیم:
در نسخه‌های قبلی لایحه چند سال قبل درباره سقف زمانی امتیاز آثار بر جای مانده از افراد فوت ‌شده كه تا 30 سال در انحصار وراث بود، تبصره‌ای به متن لایحه وارد شد و آثار شهید مطهری را از محدودیت‌ها مستثنا كرد.
 راجع به این موضوع بحث‌های زیادی شد. همان زمان مقاله‌ای نوشتم و این كار را تنزل جایگاه قانونگذاری دانستم. چرا باید برای اشخاص، به قانون تبصره بزنیم.
شما اگر این كار را برای آثار شهید مطهری كردید، با این قاعده‌ای كه دارید می‌ریزید تكلیف آثار امام یا علامه طباطبایی چیست؟ اینها كه استاد شهید مطهری بودند! خب این را تغییر دادند، اما ماده‌ای را اضافه كردند كه معنایش همان كار قبلی بود با این تفاوت كه طبق ماده جدید «آثار شهدای انقلاب اسلامی» را از این قانون مستثنا كردند؛ یك بیان دیگر از همان ماده قبلی كه منافعی برای آثار شهید مطهری و منتشركنندگان آن ایجاد می‌كند. اینها در شان قانونگذاری و نهاد قانونگذار نیست.