اتفاق خوب برای مخاطبان سینما
دبیر بخش فیلم جشنواره بین‌المللی سیمرغ معتقد است ستاد جشنواره باید در طی سال تلاش كند فیلمسازان جوان حاضر در جشنواره در آینده تبدیل به پتانسیل‌های خوبی در عرصه فیلمسازی شوند.
محمدمهدی عسگرپور، كارگردان و دبیر بخش فیلم دهمین جشنواره بین‌المللی سیمرغ درباره تقسیم‌بندی انجام‌شده در حوزه فیلم این دوره از جشنواره در گفت‌وگو با هنرآنلاین توضیح داد: فیلم كوتاه، پویانمایی، تیزر، مستند و نماآهنگ بخش‌های مختلف این دوره از جشنواره هستند كه بخش فیلم كوتاه و پویانمایی به شكل بین‌المللی مانند سال گذشته برگزار می‌شود.
تفاوتی كه این دوره با سال گذشته دارد، این است كه داوران در هر بخش به شكل مجزا آثار را می‌دیدند، اما امسال تصمیم گرفتیم تمام بخش‌ها آثارشان با هم دیده شود تا داوران نیز بتوانند به یكدیگر كمك كنند. درواقع به نظر می‌رسد آن تفكیك در سال‌های گذشته موضوع را تخصصی می‌كند و این تخصص متناسب با جشنواره
فعلی نیست.
او در ادامه درباره كیفیت آثار و تجربه حضور گونه‌های مختلف سینمایی در جشنواره گفت: گرایش آثار به سمت سینمای داستانی كمی بیشتر است، البته فیلم‌های مستند خوبی هم به دست ما رسیده است. اما به شكل طبیعی در این جشنواره‌ها تعداد زیادی از آثار در سطح متوسط و یكسری از آثار خوب هستند.
بنابراین ما از آثار زیر متوسط تا خیلی خوب را در جشنواره داریم كه با هم رقابت می‌كنند. این بخش‌بندی كار هیات انتخاب را اساساً سخت می‌كند، چرا كه محدودیت تعداد نمایش برای مسابقه داریم، بنابراین تعداد كمی از آثار به بخش مسابقه وارد و تعداد زیادی نیز در همان بخش اول حذف می‌شوند كه ممكن است سازندگان آنها فیلمسازان خوبی هم باشند و در آینده بتوانند تبدیل به پتانسیل‌های خوبی شوند. حفظ این افراد كاری است كه جشنواره باید انجام دهد و آنها را نگه دارد.
این امر نیز با برگزاری کارگاه از سوی ستاد جشنواره طی سال می‌تواند آنها را برای سال بعد آماده كند. ممكن است ما در انتخاب‌هایمان كه كمی هم بی‌رحمانه است آثاری را حذف كنیم یا كسانی آثارشان حذف شود كه می‌توانستند نیروهای خوبی برای سال آینده باشند. البته كه جشنواره بیش از این نمی‌تواند كاری انجام دهد و این ستاد جشنواره است كه باید این مراقبت را در طول سال داشته باشد.
دبیر سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر همچنین در پاسخ به این سؤال كه آیا خروجی این آثار می‌تواند در جامعه تأثیرگذاری داشته باشد، بیان كرد: فكر می‌كنم برگزاری جشنواره‌ها خودبه‌خود یك هدف تلقی می‌شوند و در تمام دنیا نیز این‌گونه است. گاهی اوقات فضاهای فرهنگی خودشان در حد یك تریبون عمل و یك اتمسفر برای شركت‌كنندگان و تا حدی تماشاگران و مصرف‌كنندگان ایجاد می‌كنند.
هدف‌های بلندمدت و عمیق‌تر جشنواره این است كه آثارش به هر جایی كه می‌تواند تلویزیون هم باشد راه یابد و تمركز روی آثار باشد، اما حتی اگر این اتفاق نیفتد نیز خود برگزاری جشنواره یك رویداد است و اگر كشورمان را با كشورهایی كه این امكان را ندارند مقایسه كنیم كه این اتمسفر در آنها به وجود نمی‌آید، درمی‌یابیم برگزاری این جشنواره می‌تواند اتفاق خوبی برای مخاطبان‌باشد.
محمدمهدی عسگرپور، كارگردان و دبیر بخش فیلم دهمین جشنواره بین‌المللی سیمرغ درباره تقسیم‌بندی انجام‌شده در حوزه فیلم این دوره از جشنواره در گفت‌وگو با هنرآنلاین توضیح داد: فیلم كوتاه، پویانمایی، تیزر، مستند و نماآهنگ بخش‌های مختلف این دوره از جشنواره هستند كه بخش فیلم كوتاه و پویانمایی به شكل بین‌المللی مانند سال گذشته برگزار می‌شود.
تفاوتی كه این دوره با سال گذشته دارد، این است كه داوران در هر بخش به شكل مجزا آثار را می‌دیدند، اما امسال تصمیم گرفتیم تمام بخش‌ها آثارشان با هم دیده شود تا داوران نیز بتوانند به یكدیگر كمك كنند. درواقع به نظر می‌رسد آن تفكیك در سال‌های گذشته موضوع را تخصصی می‌كند و این تخصص متناسب با جشنواره
فعلی نیست.
او در ادامه درباره كیفیت آثار و تجربه حضور گونه‌های مختلف سینمایی در جشنواره گفت: گرایش آثار به سمت سینمای داستانی كمی بیشتر است، البته فیلم‌های مستند خوبی هم به دست ما رسیده است. اما به شكل طبیعی در این جشنواره‌ها تعداد زیادی از آثار در سطح متوسط و یكسری از آثار خوب هستند.
بنابراین ما از آثار زیر متوسط تا خیلی خوب را در جشنواره داریم كه با هم رقابت می‌كنند. این بخش‌بندی كار هیات انتخاب را اساساً سخت می‌كند، چرا كه محدودیت تعداد نمایش برای مسابقه داریم، بنابراین تعداد كمی از آثار به بخش مسابقه وارد و تعداد زیادی نیز در همان بخش اول حذف می‌شوند كه ممكن است سازندگان آنها فیلمسازان خوبی هم باشند و در آینده بتوانند تبدیل به پتانسیل‌های خوبی شوند. حفظ این افراد كاری است كه جشنواره باید انجام دهد و آنها را نگه دارد.
این امر نیز با برگزاری کارگاه از سوی ستاد جشنواره طی سال می‌تواند آنها را برای سال بعد آماده كند. ممكن است ما در انتخاب‌هایمان كه كمی هم بی‌رحمانه است آثاری را حذف كنیم یا كسانی آثارشان حذف شود كه می‌توانستند نیروهای خوبی برای سال آینده باشند. البته كه جشنواره بیش از این نمی‌تواند كاری انجام دهد و این ستاد جشنواره است كه باید این مراقبت را در طول سال داشته باشد.
دبیر سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر همچنین در پاسخ به این سؤال كه آیا خروجی این آثار می‌تواند در جامعه تأثیرگذاری داشته باشد، بیان كرد: فكر می‌كنم برگزاری جشنواره‌ها خودبه‌خود یك هدف تلقی می‌شوند و در تمام دنیا نیز این‌گونه است. گاهی اوقات فضاهای فرهنگی خودشان در حد یك تریبون عمل و یك اتمسفر برای شركت‌كنندگان و تا حدی تماشاگران و مصرف‌كنندگان ایجاد می‌كنند.
هدف‌های بلندمدت و عمیق‌تر جشنواره این است كه آثارش به هر جایی كه می‌تواند تلویزیون هم باشد راه یابد و تمركز روی آثار باشد، اما حتی اگر این اتفاق نیفتد نیز خود برگزاری جشنواره یك رویداد است و اگر كشورمان را با كشورهایی كه این امكان را ندارند مقایسه كنیم كه این اتمسفر در آنها به وجود نمی‌آید، درمی‌یابیم برگزاری این جشنواره می‌تواند اتفاق خوبی برای مخاطبان‌باشد.
