سوله شماره 7 برج میلاد
حدود ساعت 14  وارد سوله بزرگی می‌شویم كه گروه تولید در تدارك مهیا كردن شرایط ضبط برنامه هستند. ضمن این‌كه قرار است دو برنامه ضبط شود. مجری و تهیه‌كننده هنوز از راه نرسیده‌اند و ترجیح می‌دهیم در استودیو قدم بزنیم و نگاهی به اطراف بیندازیم، چند اتاق در پشت استودیو قرار دارد كه یكی از اتاق‌ها مخصوص گریم و لباس است و دیگری برای گروه تدوین. وارد استودیو كه می‌شویم، نگاهمان به دیوارهایی می‌افتد كه پر از قاب‌های خاطره‌انگیز زیباست.
عكس‌هایی از هنرمندان در سال‌های دور و برخی قاب‌های خالی. در این بین عده‌ای كه برای تماشا و حضور در این برنامه ثبت‌نام كرده‌اند هم وارد سوله می‌شوند و منتظر می‌مانند. علیمردانی با چهره جدیدی كه نشان از تست گریم كار تازه وی دارد، از راه می‌رسد و پس از صرف غذا به اتاق گریم می‌رود. قطعا در قسمت‌های آینده با چهره تازه‌ای از این بازیگر در اجرای برنامه رو‌به‌رو خواهید بود. یكی از مهمانان برنامه هم وارد  VIP می‌شود  اما به خاطر این‌كه لو نرود از گفتن نام مهمانان معذوریم. اما دو هنرمندی حضور دارند كه خاطرات بسیاری را در گذشته رقم زده‌اند. در این بین نور استودیو تنظیم می‌شود و یكی از بچه‌های صحنه دكور برنامه را كه شامل نوار كاست و یك نوار VHS  است برای ضبط
تمیز و مرتب می‌كند.
یكی از نكات جذاب برنامه، دكور آن است كه هنرنمایی پیمان قانع محسوب می‌شود. پس از این‌كه گریم علیمردانی تمام می‌شود با نویسنده، متن را مرور می‌كند و وارد استودیو می‌شود كه به محض ورود با استقبال خوبی از جانب تماشاگران رو به رو می‌شود  و این،  نشان از محبوبیت او  دارد.
علیمردانی با حضار صحبت می‌كند و خندیدن را هنگام اجرای استندآپ با آنها تمرین می‌كند. بعد از گپ و گفت مجری با تماشاگران، ضبط برنامه آغاز می‌شود.



هم مسیر زندگی هنرمندانیم
الهام حاتمی، تهیه‌كننده و كارگردان برنامه چهل‌تیكه درباره شكل‌گیری این برنامه و تغییر ساختار آن در فصل دوم به جام‌جم گفت: ایده اصلی برنامه متعلق به آقای احسانی است كه دوست داشتند از گذشته‌ها برنامه‌ای داشته باشند كه پیش از من از دوستان دیگری هم دعوت به همكاری كرده بودند كه به دلایلی به توافق نرسیده بودند. البته من هم پس از برنامه «فیروزه» تصمیم نداشتم مدتی استراحت كنم. بنابراین حدود دو سالی بود كه كار نكرده بودم. اگرچه در این مدت در شبكه یك برنامه‌های زنده داشتم. با این حال وقتی پیشنهاد این برنامه شد، خیلی روی آن فكر كردم كه بتوانم با ایده جدید و متفاوت و جذابی برنامه را بسازم. بنابراین به داستان فانتزی اضافه كردم و در فصل قبل یكی از شانس‌های بزرگ من تیم خوب و حرفه‌ای كار بود كه آدم‌های پر انرژی و پر ایده‌ای بودند.
وی افزود: ما در فصل یك هر برنامه را با یك موضوع كار می‌كردیم و با نگاه نو و جدیدی به موضوعات می‌پرداختیم. آن زمان برنامه‌ریزی هم به این شكل نداشتیم كه فصل دومی برای این برنامه در نظر بگیریم. اما به آقای احسانی گفتم خیلی علاقه‌مند هستم فضایی را ایجاد كنیم كه برای هنرمندان به نوعی بزرگداشت بگیریم. طرح برنامه ارائه شد و فصل دوم چهل‌تیكه شكل گرفت. البته من تعدادی برنامه در این زمینه ضبط كرده بودم كه فكر می‌كردم بیشتر مناسب شبكه مستند است و مناسب شبكه نسیم نیست. ضمن این‌كه بیشتر دوست داشتم سراغ هنرمندانی برویم كه كمتر فعالیت می‌كنند.
حاتمی ادامه داد: خوشحالم هنرمندانی كه مهمان برنامه بودند پس از گفت‌وگو و ضبط برنامه از حضور در چهل‌تیكه راضی بودند. به دلیل این‌كه ما به حواشی آدم‌ها كاری نداریم. ما دستمان را در دست مهمان می‌گذاریم و مسیری را كه طی كرده‌اند دوباره با هم طی می‌كنیم. اینگونه مخاطب متوجه می‌شود كه به عنوان مثال آقای آتیلا پسیانی كه الان در نقطه طلایی ایستاده، از 14 سالگی با مخالفت مادرش وارد این حرفه شده است. در این برنامه گاهی با لایه‌های پنهانی از زندگی‌شان رو به رو می‌شویم كه مخاطب را غافلگیر می‌كند. ضمن این‌كه برای برنامه ما شعاری انتخاب كرده بودیم مبنی بر این‌كه چهل‌تیكه سرزمین اشك‌ها و لبخندهاست.
وی درباره انتخاب مجری برنامه هم توضیح داد: یكی دو گزینه دیگر هم برای میزبانی برنامه داشتیم، اما آقای علیمردانی جزو گزینه‌های اصلی بود. با وجود این‌كه می‌دانستم قبول نمی‌كنند، اما سعی خودم را كردم. چون برای من انتخاب مجری چند فاكتور نیاز داشت. اتفاقا یكی از دلایلی كه باعث شد با خانم پرسون برنامه را ادامه بدهیم سن ایشان بود. چون خانم پرسون با برخی از متن‌ها خاطره‌ای نداشت و خیلی سخت بود چیزی را كه با آن خاطره ندارد به مخاطب انتقال بدهد. ضمن این‌كه ما در این فصل گفت‌وگو داشتیم و باید مجری‌ای انتخاب می‌شد كه یك سری خاطرات را خودش از گذشته داشته باشد. خیلی خوشحالم آقای علیمردانی اجرای برنامه را پذیرفتند. چون فكر می‌كنم برد برنامه ما حضور ایشان به عنوان مجری است. به این دلیل كه آقای علیمردانی در كنار اجرای خوب و شیرینی كه برای مخاطب دارد، انسان فوق‌العاده خوبی است. به نظرم به نوعی معلم اخلاق برای همه هستند.
حاتمی در پایان نیز درباره زمان پخش برنامه گفت: هنوز خیلی از افرادی كه دوست دارم مهمان برنامه نشده‌اند. اما برنامه‌ریزی ما 60 برنامه است كه فكر می‌كنم 24 قسمت پخش شده است. البته ممكن است ویژه‌برنامه‌ای هم برای شب یلدا داشته باشیم.



از اجرا و استندآپ فراری‌ام!

محمدرضا علیمردانی یكی از بازیگران و صداپیشه‌های محبوب تلویزیون است كه در گفت‌وگو با جام‌جم از  فعالیت‌های اخیرش گفت:
 ظاهرا حسابی درگیر اجرا شده‌اید و انگار دیگر نمی‌خواهید بازی را تجربه کنید؟
اتفاقا پیشنهادهایی برای بازی دارم و فیلمنامه‌هایی برای من فرستاده می‌شود و می‌خوانم. اما همچنان مجموعه «دیرین دیرین» را كار می‌كنم كه با دو فصل جدید در حال تولید است. برخی از آنها زمان كمتری دارد و در فصل بعد به صورت 15 الی20 دقیقه‌ای است كه به صورت روزانه پخش نخواهد شد و پخش آن به صورت هفتگی است. البته من از این تغییر در زمان پخش خیلی رضایت دارم. چون این مجموعه باید به صورت هفتگی پخش شود تا جذابیتش را از دست ندهد. نكته جالب برای من این است كه مخاطب این مجموعه بزرگ‌ترها هستند اما می‌بینم كه بچه‌ها هم بیننده آن هستند.
 اصلا چه شد که وارد حوزه اجرا شدید؟
 من پیش از این برنامه اجرای یك برنامه، یك قسمتی را برای شبكه نسیم داشتم و همواره از اجرا و استندآپ و داوری فراری بودم. البته در برنامه «هزار داستان» هم یك قسمت به عنوان میزبان حضور داشتم. اما همان‌طور كه گفتم معمولا از اجرا فراری بودم. ولی به دلیل ویژگی‌هایی كه این برنامه داشت، دوست داشتم به عنوان میزبان در آن حضور داشته باشم. البته فكر نمی‌كردم به لحاظ زمانی هم فرصت میزبانی برنامه را داشته باشم.
 شما براساس متن اجرا می‌کنید یا همه چیز بداهه است؟
 همه چیز طبق متن پیش می‌رود. ما نویسنده محترمی داریم كه متن‌ها را می‌نویسند و با هم در زمینه موضوع مورد نظر صحبت می‌كنیم و در نهایت به یك نتیجه مشترك می‌رسیم. البته همواره سعی می‌كنیم در این زمینه خلاقیت داشته باشیم كه گاهی مورد تایید شبكه قرار نمی‌گیرد و برخی شوخی‌ها حذف می‌شود.
 از ویژگی‌های چهل‌تیکه بگویید که شما را علاقه‌مند به اجرا کرد؟
 وقتی خانم حاتمی با من درباره  میزبانی برنامه صحبت كرد، احساس كردم ایده جالبی است و اگر منصفانه نگاه كنیم متوجه می‌شوید كه برنامه اصل است و كپی از برنامه دیگری نیست. چون برنامه‌ای را سراغ ندارید كه به تولیدات گذشته و آرشیوی خود سری بزند. ضمن این‌كه ما نمی‌خواهیم در گذشته بمانیم یا با یادآوری گذشته حال امروزمان را خراب كنیم. بنابراین ضمن صحبت‌هایی كه با خانم حاتمی در این زمینه داشتیم به این نتیجه رسیدیم كه به گذشته سر بزنیم و ببینیم چه چیزهایی خوب و یا چه چیزهایی بد بود. بنابراین ویژگی برنامه نكاتی است كه بیان كردم. از طرفی من تیم‌مان را خیلی دوست دارم. احساس می‌كنم گروه خوبی كنار هم جمع شده‌اند و همه در تلاشند تا خروجی خوبی را به مردم ارائه دهند. تنها نكته‌ای كه در این میان وجود دارد شاید این است كه برخی مدیران كمی می‌هراسند و به همین دلیل برخی اتفاقات از برنامه حذف می‌شود. البته كه من فكر می‌كنم زمان بیشتری در پیش تولید لازم داشتیم تا بتوانیم بدرخشیم. چون توانمندی این گروه و به‌خصوص خانم حاتمی خیلی بیشتر از چیزی است كه مخاطب می‌بیند.
 با این اوضاع قرار است این تجربه را ادامه بدهید؟
من این تجربه را دوست دارم. ضمن این‌كه پیشنهادهای دیگری هم برای اجرا به من شده است. اما نمی‌خواهم خیلی وارد این حوزه شوم. چون اساسا از اجرا و استندآپ فراری هستم.
 اصلا ضرورت ساخت این برنامه برای شما چه بوده؟
 فكر می‌كنم در این برنامه من و خانم حاتمی و به طور كلی خیلی دوست داریم میزبان عزیزان هنرمندی باشیم كه متاسفانه به دلایلی این اتفاق هنوز نیفتاده است. چون ما هنرمندان بسیاری داریم كه برای مردم و تلویزیون خیلی زحمت كشیدند و از این رو متاسفیم كه به دلایل مختلف نمی‌توانیم از حضورشان در برنامه  بهره بگیریم.
 نمی‌ترسید تکرار لحن و صداهای قبلی در اجرای استنداپ کمدی باعث از بین رفتن مزه یا تاثیر آن بشود؟
  اصلا به این موضوع فكر نمی‌كنم. من وقتی یك ماجرایی را تعریف می‌كنم وقتی به كاراكتر بچه برسم، بچه می‌شوم. به كاراكتر پدرزرگ برسم پدربزرگ می‌شوم و.... من حتی لطیفه هم كه تعریف می‌كنم از همان ابتدا یاد گرفتم كه معمولی تعریف نكنم و به شنونده تجسم می‌دهم. از این كار بیشتر لذت می‌برم و فكر می‌كنم مخاطب هم دوست داشته باشد. بنابراین این یك كار فكر شده نیست، این طبق عادت است.