سفری غمناك، زیبا و آموزنده
داستان و ماجرای بازی به نوعی با مرگ شخصیت اصلی شروع می‌شود. پیرمردی كه مدتی بعد از مراسم ختمش خود را در دنیای جدید و زیبا می‌یابد و نشانه‌هایی از خاطرات و لحظاتی را كه زندگی‌اش را شكل داده‌اند در این دنیای جدید می‌یابد. هر كدام از این خاطرات در قالب یك مجسمه یا ساختمان خاص به تصویر كشیده شده‌اند كه برگرفته از لحظه‌ای خاص از زندگی پیرمرد هستند. به عنوان مثال می‌توان به اولین آشنایی با معشوق و ساختن گهواره قبل از تولد اولین فرزند اشاره كرد. طراحی بصری هر مرحله بدون شك قوی‌ترین نقطه Arise به شمار می‌رود، زیرا به خوبی توانسته موضوعات و مفاهیمی انتزاعی را به زبان تصویر درآورده و این‌گونه به مخاطب عرضه كند. برای این‌كه زیبایی این موضوع را بهتر درك كنید دو مثال می‌زنم. در مرحله‌ای كه مربوط به خاطرات كودكی پیرمرد است، همه چیز بزرگ‌تر از چیزی كه باید باشد طراحی شده تا حدی كه بعضی جاها جابه‌جایی بین محیط به وسیله حشرات و زنبورها انجام می‌شود و شما بسیار كوچك‌تر از آنها هستید. از سوی دیگر وقتی وارد مرحله‌ای می‌شویم كه برهه افسردگی زندگی پیرمرد را روایت می‌كند، شما دائما توسط موجوداتی سایه‌وار تعقیب می‌شوید كه در تلاشند شما را به زیر بكشند. این استفاده از استعاره و به زبان سمبل حرف زدن، بدون شك از بهترین و زیباترین بخش‌های بازی به شمار می‌رود. 
حین بازی كه شما خاطرات مختلف را سپری می‌كنید، گیم‌پلی بازی به شما اجازه می‌دهد تا با استفاده از آنالوگ راست دسته Xbox یا PS4 همچون یك اهرم، زمان را به عقب و جلو ببرید تا همان محیط و موقعیت را از جنبه‌های مختلف تجربه كنید. به این معنی كه شما ممكن است زمان را به عقب برگردانید تا به موقع بتوانید بر پشت یك حلزون سوار شوید یا زمان را جلو ببرید تا ارتفاع آب رودخانه یا دریاچه بیشتر شده و شما بتوانید معماهای محیطی ساده را حل كنید. با دستكاری زمان در واقع شما می‌توانید فصل‌ها را تعویض كنید و گاهی مرحله‌ای كه یخ زده، با فرا رسیدن بهار و تابستان به دشتی سبز تبدیل می‌شود و گاهی فرا رسیدن زمستان و بارش برف كمك می‌كند به نقاطی كه قبلا دسترسی نداشتید، دسترسی پیدا كنید. 

   سنگ كوچك نشانه زدن است!
Arise: A Simple Story تكلیفش با خودش خیلی مشخص است. یك بازی مستقل كوچك و جمع و جور دو تا سه ساعته كه می‌خواهد حرفی به مخاطب بزند و برخلاف آنچه بعضی از كارشناسان معلوم‌الحال در رسانه‌های اصلی بیان می‌كنند، امروز خیلی از بازی‌ها برای بیان دغدغه‌های فرهنگی، سلامتی روحی و روانی و به صورت كلی به فكر انداختن بازیكن نسبت به ماهیت وجودی خود، جایگاه انسان در كیهان و مفاهیم عمیق فلسفی و جامعه‌شناسانه به كار می‌روند. این موضوع تا حدی پیشرفت كرده كه در جوایز بازی‌ها، شاخه بازی‌‎هایی برای تاثیرگذاری ایجاد شده و فكر می‌كنم Arise هم در دسته همین بازی‌ها قرار دارد. تجربه‌هایی كه بعد از آنها چیزی به آدم اضافه می‌شود و فكری برای تامل بیشتر راجع به یك موضوع یا نگاهی جدید به یك چیز از زاویه‌ای دیگر ایجاد می‌شود. Arise از مفاهیمی جهانشمول و عواطف و احساساتی انسانی صحبت می‌كند كه بالا و پایین‌هایش برای همه راحت درك می‌شود. نقاط بالای این مسیر احساسی شادی‌آور و لذتبخش است و نقاط پایینش ناراحت‌كننده و بعضا خردكننده است! در تمام طول این مسیر طراحی مرحله استثنایی و نمادگرایانه بازی، موسیقی شاهكار بازی و تركیب‌بندی‌های هنری زیبایی كه در قاب بازی به تصویر درمی‌آیند، سهم عمده‌ای در شكل‌گیری آن تجربه خاص برای شما ایفا می‌كنند.  روایت و حس و حال بازی همه زیبایی و خوبی است، اما دوربین ثابت بازی باعث شده تا شمار پرش‌های نافرجامی كه در بخش‌های سكوبازی انجام می‌دهید نسبتا زیاد باشد و كنترل بازی نیز گاهی اذیت می‌كند. همچنین به نظر می‌رسد گاهی باگ‌های سیستمی مانع از تشخیص لبه‌ها و در نتیجه گرفتن آنها توسط شخصیت بازی می‌شود. البته این قبیل ضعف‌ها معمولا بعدا با پچ و به‌روزرسانی برطرف می‌شوند. 

Arise: A Simple Story
​​​​​​​سازنده Piccolo
ناشر  Techland
پلتفرم   PC، PS4، Xbox One
سبک ماجرایی