فاطمه ‌ را خیلی ها می‎شناسند. نقاشی از پرتره چهره‎های معروف و فوتبالیست‎ها او را مشهور کرد. او ساکن کاشان است و با خواهر دوقلویش در یک خانواده پرجمعیت به دنیا آمد. در زمان تولد اما با نرسیدن اکسیژن به مغز، معلولیت و ناتوانی در تکان خوردن دست و پا، سهم او می‎شود. در این میان اما خواهر دوقلویش که تا همین سال گذشته زنده بود، یار و یاورش می‎شود. داستان نقاشی کشیدن فاطمه اما از زمانی که خود را شناخت شروع شد؛ از پنج سالگی و با خط‎خطی کردن برگه‌ها. استعداد
او در نقاشی اما پنهان ماند تا
هشت سالگی که معلمش به استعداد او پی برد. استعداد در نقاشی اما باعث نشد او بتواند در مدرسه درس بخواند. نبود امکانات و ناتوانی خانواده در فرستادن او به مدارس استثنایی، فاطمه را از درس و مدرسه دور کرد. خواهر دوقلوی او اما همیشه همراه و یاورش بود و به او در خانه، آموزش می‌داد. فاطمه به کمک خواهرش در خانه آموزش می‌دید. نقاشی در کنار آموزش کتب درسی، همه وقتش را پر می کرد. سال 83 و زمانی که او 15 ساله بود، همه چیز جدی تر  شد. آموزش نقاشی با استاد کاربلد، به دختر با معلولیت 80 درصد، ده سال زمان می‎برد.
سال 94، اما شروع کار حرفه‏ای او در قالب دیگری است، به چیزی که امروز شناخته می‎شود؛ به پرتره کشیدن‌ از چهره ها مانند  علی دایی و دیگر فوتبالیست‌های مشهور، همچون مسی و رونالدو ‌و به این ترتیب همه توجه‌ها به سمت او جلب شد. بعد از آن بود که فدراسیون فوتبال اسپانیا، در بیانیه‌ای از او تشکر کرد. شهرت فاطمه به جایی رسید که باشگاه رئال مادرید هم با ارسال پیراهن تیم، از او تشکر کرد.
عضــو افتخــاری ســازمان ملل
یکی دیگر از افتخارات فاطمه
است. افتخارات اجتماعی، تنها موفقیت‎های او نیست. او حالا این قدر جایزه و لوح سپاس گرفته که تعدادش را فراموش کرده است. خودش می‌گوید که شاید بیش از
50 جایزه برده باشد، جایزه برای نقاشی‎هایی که سه تا چهار روز زمان می‌برد تا فاطمه با پاهایش آنها را روی بوم به تصویر بکشد. فاطمه آرزوهای بزرگی دارد و درباره یکی از آنها که از بقیه خاص‌تر است، می گوید : «من آرزو دارم بتوانم هم در ایران و هم در سطح بین‌المللی مطرح شوم. دوست دارم، هنرم را در اختیار همه مردم دنیا بگذارم.»