آیا تا به حال به گوش‌تان خورده است که انقلابی در کشوری به دست کودکان زیر ۱۰ سال یا پیرمردان ۸۳ ساله به پیروزی رسیده باشد؟ یا سابقه داشته که زنان خانه‌دار ۴۳ تا ۶۷ ساله باعث برپایی جریانی در سرزمین‌شان شده باشند؟قطعاً انقلاب پیرمردها به همان اندازه خنده‌دار است که تحصن کودکان شیرخوار علیه نظم نوین جهان مدرن!
می دانید چرا؟ شک ندارم که می دانید! 
انقلاب اصلاً ذاتش نوجوان است چون اهل تحول و پیشرفت و جنبش و شور و علم آموزی و توسعه و تغییر وضعیت موجود به مطلوب است و خب به نظرتان رفقایش چندساله‌اند؟ ۱۸ ساله های دهه پنجاهی و شصتی و هفتادی بودند که توانستند ۴۰ ساله‌های دهه بیست و سی و چهل را پای کار انقلاب بکشانند و درست مثل پروانه دور مراد خود بگردند و انقلابی رقم بزنند به نام انقلاب علی اکبرهای خمینی ( ره). و حالا رفیق مان ۴۰ ساله است ، یا بهتر بگویم ۴۰ سال است که نوجوان است و ۴۰ سال است که دارد هنر نوجوان ماندن را تجربه می کند ، نکند توقع داریم ۴۰ ساله ها پای کارش بیایند! آماده ای تا باهم رفیق ۴۱ ساله  سرزمین‌مان را کمک کنیم تا به قله برسد ، درست مثل تمام رفقای نوجوانمان که حتی پای رفیق جان دادند. آی تمام نوجوانان سرزمین مادری ، ای شمایی که به هم شبیهیم! این‌بار تو بگو ، تو یک نوجوان چند ساله ای؟ تو قرار است چند سال نوجوان بمانی ؟
انقلاب ما ، سالهاست که نوجوان است و نوجوان خواهد ماند ، اما من و شما چطور 
بلدیم نوجوان بمانیم؟