عکس بی‌قاب
شماره قبل نوجوانه، عکس روبرو را برایتان گذاشتیم و از شما خواستیم هرچه به ذهنتان می‌رسد برای ما بنویسید و پیامک کنید. این هم نتیجه زحمت و ذوق هم سن و سال‌هایتان. البته مطالب بیشتری برایمان ارسال شد و این گزیده بهترین آن‌هاست.
مهدی تشكینی/ تهران: همیشه رنج كشیدیم كه چرا نفر آخر هستیم، چرا انتخاب نمی‌شویم.ولی چرا نپرسیدیم، آیا حكمتی وجود نداشت؟
ماهان شهبازپور/ ایلام:بین من و دوست، قایقی از جنس جعبه است!شاید اگر من هم گوگرد داشتم، اكنون...غرق دریای سوخته‌ها بودم!
هانیه ملك محمدی:این است زندگانی، لبریز رنج و سختی
تا فرصتی به جا هست، دریاب عمر خود را.
محدثه جلیلی: گاهی وقت‌ها كنار كشیدن از ذهن‌های سمی و افكار منفی اطرافیان، تنها راه سالم موندنه.
محمدحسن اسلامی:اگر اطرافیان در آتش این جهان سوخته‌اند، تو راهی پیدا كن كه به سرنوشتشان دچار نشوی.
سیده حنانه حسینی/ تهران:گاهی هزاران نفر خودشان را به آب و آتش می‌زنند تا شده، فقط یك نفر هم بماند... البته سالم بماند!
فاطمه كریمی/ خمینی‌شهر:گران باش! گاهی وقت‌ها برای خودت هم خط و نشان بكش، رژیم ارزشمندی و غرور بگیر. بگذار مثل یك گنج به دنبالت باشند.
حدیث اسدی/ تهران:گر آتش فروزند در بین دل‌ها
چو ایمان تو را سایه شد در امانی
به هیچش شمار آنچه گفتند مردم
تو قطعا بمانی هر آنكس كه مانی
فرزانه كریمیان/ تهران: گاهی اوقات حس میكنی تو یه چار دیواری اسیر شدی.ولی ای كاش بتونی بفهمی این اسارت ارزشمندتر از آزادی بدون قید و شرطه...
پارسا بحرینی/ البرز: گاهی دنباله‌روی دیگران بودن مفید نیست، گاهی بهتره راه خودت را بری حتی اگه همه راه دیگری را بروند.
محمد طاها فوداجی/ تهران:نماز، عایقی نسوز، در برابر كفر است. كفری كه انگار این روزها مد شده است.
كیمیا زلفی گل/اسلامشهر:روزگار به نوبه خود همه را آتش می‌زند و فقط یك جرقه برای سوختن كافی است، اما تا وقتی كه خدایت تو را در آغوش گیرد حتی اگر كبریت باشی هیچ وقت نخواهی سوخت!...
gholizadeh1418:این آخرین شانس توعه!
محمدحسین نریمانی: یك‌بار عمر می‌كنیم!
باران هادیان/ اصفهان:خودت باش! ممكنه خیلی وقتا تنها بشی، ولی به سوخته نشدنش می‌ارزه.
عماد مختاری/ اصفهان: از فرصت‌ها درست استفاده كن و زندگی خودت را روشن كن و با درس گرفتن از تجربه‌هایت، مانند تكه چوب‌هایی، باعث شو این آتش همیشه روشن بماند.
ماهان شهبازپور/ ایلام:بین من و دوست، قایقی از جنس جعبه است!شاید اگر من هم گوگرد داشتم، اكنون...غرق دریای سوخته‌ها بودم!
هانیه ملك محمدی:این است زندگانی، لبریز رنج و سختی
تا فرصتی به جا هست، دریاب عمر خود را.
محدثه جلیلی: گاهی وقت‌ها كنار كشیدن از ذهن‌های سمی و افكار منفی اطرافیان، تنها راه سالم موندنه.
محمدحسن اسلامی:اگر اطرافیان در آتش این جهان سوخته‌اند، تو راهی پیدا كن كه به سرنوشتشان دچار نشوی.
سیده حنانه حسینی/ تهران:گاهی هزاران نفر خودشان را به آب و آتش می‌زنند تا شده، فقط یك نفر هم بماند... البته سالم بماند!
فاطمه كریمی/ خمینی‌شهر:گران باش! گاهی وقت‌ها برای خودت هم خط و نشان بكش، رژیم ارزشمندی و غرور بگیر. بگذار مثل یك گنج به دنبالت باشند.
حدیث اسدی/ تهران:گر آتش فروزند در بین دل‌ها
چو ایمان تو را سایه شد در امانی
به هیچش شمار آنچه گفتند مردم
تو قطعا بمانی هر آنكس كه مانی
فرزانه كریمیان/ تهران: گاهی اوقات حس میكنی تو یه چار دیواری اسیر شدی.ولی ای كاش بتونی بفهمی این اسارت ارزشمندتر از آزادی بدون قید و شرطه...
پارسا بحرینی/ البرز: گاهی دنباله‌روی دیگران بودن مفید نیست، گاهی بهتره راه خودت را بری حتی اگه همه راه دیگری را بروند.
محمد طاها فوداجی/ تهران:نماز، عایقی نسوز، در برابر كفر است. كفری كه انگار این روزها مد شده است.
كیمیا زلفی گل/اسلامشهر:روزگار به نوبه خود همه را آتش می‌زند و فقط یك جرقه برای سوختن كافی است، اما تا وقتی كه خدایت تو را در آغوش گیرد حتی اگر كبریت باشی هیچ وقت نخواهی سوخت!...
gholizadeh1418:این آخرین شانس توعه!
محمدحسین نریمانی: یك‌بار عمر می‌كنیم!
باران هادیان/ اصفهان:خودت باش! ممكنه خیلی وقتا تنها بشی، ولی به سوخته نشدنش می‌ارزه.
عماد مختاری/ اصفهان: از فرصت‌ها درست استفاده كن و زندگی خودت را روشن كن و با درس گرفتن از تجربه‌هایت، مانند تكه چوب‌هایی، باعث شو این آتش همیشه روشن بماند.
