طی روزهای گذشته، مهر وزیر میراث فرهنگی، روی پرونده 12 میراث ناملموس استان گیلان نشست و آنها را رسما وارد فهرست آثار ملی كشور كرد؛ میراثی چون آیین کترا گیشه بری، شیوه پخت تیان حلوا خشك بیجار، شیوه تهیه 
كال كباب، بازی مرغانه جنگ، الكاوه بازه، شیوه پخت پنیر برشته، شیوه پخت باقلاواویج، شیوه پخت بادمجان شكم پر، شیوه پخت سنتی خورش ترش واش، شیوه پخت سنتی سیاه پلو، مهارت سنتی نوغان‌داری و ابریشم‌كشی در گیلان و مهارت سنتی جوراب‌بافی گیلان. ملی شدن این میراث، اتفاق هیجان‌انگیزی است، اما باید دید چه تاثیری روی صنعت گردشگری گیلان دارد و چقدر می‌تواند گردشگران داخلی و خارجی را جذب این خطه سبز شمالی كند.
 برخلاف تصور عموم كه گمان می‌رود، گیلان نیز چون مازندران در فصول مختلف به‌ویژه بهار و تابستان با خیل گردشگر داخلی و گردشگران خارجی مواجه است، اما امیرانتخابی، مدیركل میراث فرهنگی گیلان دوشنبه همین هفته و در نشست خبری ثبت جهانی شهرها و روستاهای صنایع دستی گفت: استان گیلان با وجود برخورداری از ظرفیت طبیعت زیبای جنگل و دریا و ساحل نتوانسته گردشگران خارجی را جذب كند.
 ظاهرا گردشگران خارجی اگر بخواهند در كنار یزد و اصفهان و شیراز و مشهدگردی، از لذت تماشای دریا و جنگل هم بی‌نصیب نمانند، راهی مازندران می‌شوند و گیلان سرش بی‌كلاه می‌ماند. حالا استاندار گیلان امیدش نه به میراث ملموس و ناملموس ملی این استان بلكه به روستای جهانی قاسم آباد است. امیرانتخابی دراین باره گفت امیدوار است با ثبت جهانی شهرها و روستاهایشان به‌خاطر وجود صنایع دستی غنی بتوانند آوازه‌ای در جهان كسب كنند و گردشگران خارجی را به سوی خود بكشانند. روستای قاسم‌آباد گیلان اخیرا به عنوان روستای چادرشب بافی، در فهرست جهانی ثبت شده است./جام‌جم دیلی